Αφιερώσεις!!!

Δε σου χω πει ότι πρέπει να χεις πχοιότητα?  

 

Όχι αφεντικό, όχι Λέκκα.
Mercy.

 

Αφιερωμένο στη σκλαβίτσα που άντεξε τις δοκιμασίες εχθές το βράδυ αλλά και που συνέχισε απτόητη μαζί μου τη νυχτερινή διασκέδαση στου Ψυρρή...

 

"... Ένας πόθος γλοιώδης σέρνεται μέσα μου και ζητά να μάθει όλα τ' άσεμνα λόγια που ξέρεις. Θέλω να ιδώ να βεβηλώνονται μοναχά των τα χείλη Σου τα ντροπαλά!

Να μην κοκκινήσεις καθόλου, να μη διστάσεις, νάχεις πολύξερο το στόμα και τολμηρό το βλέμμα και άσεμνη τη στάση.

Ν' ανεβούν όλοι Σου οι ακάθαρτοι στοχασμοί και οι ακόλαστες καμπυλότητες των γραμμών χειροπιαστές και λάγνες σε λιτανείαν αναιδή...

Να μη μου κρύψεις τίποτε και να μου φτείνεις όλα τ' άσεμνα λόγια που ξέρεις. Ίσως με κάνεις να νοιώσω κάποια καινούργια και άγνωστη ηδονή. Την ηδονή της περιφρόνησης και της αηδείας και της βεβήλωσης μιας αγάπης...
Θα Σε σφίξω τότε με τον εναγκαλισμό των ζώων μέσα στη νύχτα των οργασμών.
Και θα νοιώσω να σπαρταρά στα χέρια μου μέσα κάτι τι δικό μου, ένα δημιούργημα του πόνου μου, ένα κορμί που το διέπλασα εγώ και το διέφθειρα εγώ, όργανο της βαθειάς και αγιάτρευτης διαφθοράς του νου μου..."

-- Νίκος Καζαντζάκης

 

 

Υπέροχο, μοναδικό από την αρχή μέχρι το τέλος ολόκληρο το βιβλίο.

" Είσαι ώμορφη. Ώμορφη σαν την αμαρτία κι ωσάν τον Θάνατο ώμορφη…" ( δικό σου)

 

✿ για σένα

 

@lizard_



Αχ μπέμπα  

 

@Higita
@Marianth



   

 

❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤

 

Για κείνον με την αντρίκια φωνή-ματιά και με χέρια μεγάλες φτερούγες που δεν τις ξεχνάω
το απόγεμα είπες
τριάντα χρόνια σε περίμενα
κι ένιωσα πρώτη φορά «le vierge le vivace et le bel aujourd’hui»
μετά έντονος αέρας αγάπης άνοιξε διάπλατα ένα παράθυρο μέσα μου και μπήκανε μεγάλες σταγόνες αγαλλίασης καθώς ο νοτιάς έστριβε βουίζοντας απ’ τη γωνιά της καρδιάς μου
το σώμα είναι χώμα διψασμένο από σένα έμαθε τις πλημμύρες του έρωτα
πολλά νομίζω θα μιλήσω τώρα πολλά που φύλαγα σε μια κρυψώνα
θα τ’ απλώσω εδώ όσο μπορώ καλύτερα και ό, τι θέλει ας γενεί
στοές θα σκάψω κάτω πάνω μέσα απ’ τα λόγια
τι συνεννόηση θα’ χουμε αλλιώτικα
ήρθανε βλέπεις κι έδεσαν στις δικές μας σημαδούρες ξένοι με διαφορετικές γλώσσες
πως τρυπώνω τα χέρια μου παραμάσχαλα αναμένοντάς σε τις νύχτες όταν κρυώνω
έτσι αυτή τη στιγμή έχωσα εδώ και θα χώνω αλλού λέξεις κλεμμένες ή δικές μου που σου αρέσανε για να σε χαϊδεύει η μουσούδα του γραφτού μου -Μάτση Χατζηλαζάρου  

 

Αγαπάμε Μάτση   

 

@lotus