Γειτονια

Δεν ήταν έδειξαν ούτε στο ελάχιστο τρυφερότητα όταν έκλαιγες με λυγμούς;

 

Οχι. Με πηδηξαν παρεα.

 

Εντάξει τότε.

 

Πέρασαν δυο μηνες απο τοτε. Η ζωη μας έστρωσε για τα καλα. Γνωρισα την αγριάδα τους. Τι ήθελαν από εμένα και πως με έβλεπαν και παρ ολο που ήταν πολύ σκληροί μαζί μου επιτέλους είχα κάτι σταθερό και κανονική ζωή σκλάβου. Δεν υπήρχαν πολλά όπως στις τσόντες αλλά υπήρχε στυγνή καθημερινότητα με αμέτρητες δυσκολίες και δύο άντρες που επιθυμούσαν ανά πάσα στιγμή την ικανοποίηση τους, διαφορετικά με έδερναν.

Πλέον έχω συνηθίσει να είμαι μόνιμα γυμνός ακόμη κι αν είναι άλλοι άνθρωποι στο σπίτι. Ας είναι και άνθρωποι που με ήξεραν, αλλά όχι σαν σκλάβο. Είναι Κυριακή πρωί και είναι η πρώτη φορά που είναι και οι δύο σπίτι. Τους έχω φτιάξει καφέ και πρωινό. Κάθονται στο σαλόνι. Είμαι γονατιστός μπροστά τους, γυμνός. Φορώντας το κλουβί μου. Είναι μία εβδομάδα από τότε που έχουν να με πονέσουν.
-Βλάντ πόσο καιρό έχει να χύσει;
-Δύο μήνες περίπου
Απο μέσα μου λέω 73 μέρες, αλλά τι σημασία έχουν αυτές οι λεπτομέρειες.
-Κοίτα πόσο φουσκωμένα είναι τ' αρχίδια του. Πρέπει να του είναι πολύ δύσκολο. Εγώ δεν αντέχω αν δεν χύσω κάθε μέρα.
-Το στόμα του και ο κώλος του το ξέρουν καλά αυτό. Συμπλήρωσε ο Κύριος Βλαντ. Οι δύο άνδρες ξεκαρδίστηκαν στα γέλια.
Ο Κύριος Βλαντ μου ζήτησε να του γλείψω τα πόδια, πήγα κοντά του. Ξεκίνησα με το αριστερό του πέλμα μετά το δεξι. Τους έδινα φιλία όπως του άρεσε, τσιμπούκωνα τα δάκτυλα του.
-Έχει βελτιωθεί πολύ στο γλείψιμο Γκρεγκ.
-Πράγματι. Τον εκπαιδεύουμε καλά. Σκλάβε φόρεσε το σορτσάκι σου, θα συνεχίσουμε τη κουβέντα μας έξω.
Σηκώθηκα, έβαλα το σορτσάκι μου. Λευκό. Με γράμματα στο κώλο που έγραφαν δούλος. Μου το είχαν αγοράσει πριν λίγες μέρες. Πήρα τους καφέδες, τις εφημερίδες και το πρωινό τους και τα πήγα στο τραπέζι έξω. Το σπίτι είναι ισόγειο. Στην αυλή θα μπορούσαν να μας έβλεπαν όλοι οι περαστικοί. Γονάτισα μπροστά τους, ανάμεσα στις δύο πολυθρόνες τους. Κοίταζα το έδαφος.
-Δεν ντρέπεται πλέον που ξέρουν όλοι τι είναι. Είναι πανέμορφος γονατιστός Γκρεγκ.
Ο Κύριος Γκρεγκ πλησίασε τη καρέκλα του πιο κοντά μου. Με έπιασε από τις ρώγες, τις έστριψε με δύναμη.
-Ααχχ Ευχαριστώ Αφέντη.
Μου χαμογέλασε. Ήταν τόσο πολύ ευχαριστημένος. Αν είχα ουρά σκύλου θα χτυπούσε από χαρά.
Σήκωσε το τηλέφωνο του. Κάλεσε έναν αριθμό.
-Ελένη τι κάνεις; θες να έρθεις για καφέ;
Δεν καταλάβαινα σε ποια μιλούσε, ούτε πήγαινε το μυαλό μου πως μιλούσε σε γειτόνισα. Την είδα στη πόρτα. Με έστειλαν να της ανοίξω.
Η Κυρία Ελένη σάστισε για λίγο. Με ξέρει από την κοιλιά της μάνας μου. Είναι μια γυναίκα κοντά στα εξήντα. Χήρα, γειτόνισα. Η κόρη της ήταν ο εφηβικός μου έρωτας στο σχολείο. Ξεπέρασε το πρώτο σοκ και μπήκε μέσα. Της έκανα ελληνικό, της έφερα και πολυθρόνα κάθισε με τους Αφέντες μου.
-Είναι αλήθεια τελικά ότι τον έχετε..
Δεν ήξερε ποια λέξη να χρησιμοποιήσει.
-Είναι σκλάβος μας! Απάντησε ο Βλάντ.
-Σκλ... σκλάβος; Δεν ξέρω τι να πω.
Τα μούτρα μου είχαν γίνει κατακόκκινα από ντροπή. Συνέχισα να είμαι γονατιστός και να κοιτάζω το πάτωμα, τους ρώταγε και της έλεγαν τα πάντα. Μου έκανε εντύπωση πως δεν το έβαλε στα πόδια, αλλά ρωτούσε συνεχώς κι άλλα.
-Και αν δεν κάνει ότι θέλετε;
-Τον δέρνουμε. Προτιμώ το μαστίγιο. Απάντησε αυστηρά ο Κύριος Γκρεγκ.
Η Κυρία Ελένη έκανε μία παύση, κατάλαβε πως το έλεγε στα σοβαρά. Με κοίταξε. Είδε μερικά σημάδια στη πλάτη μου.
-Από μαστίγιο;
-Ναι.
-Καημένο παιδί.
-Οχι καημένο είπε ο Κύριος Βλάντ πριν συνεχίσει.
-Το θέλει και είναι εδώ, είναι επιλογή του.
-Μα ποιος άνθρωπος επιλέγει να δέρνεται; ρώτησε με απορία.
-Αυτός που το θέλει, αυτός που η φύση του είναι υποτακτική και για να ζει και ν' αναπνέει δίνει τον εαυτό του. Υπακούει.
Άκουγα τη καρδιά μου να χτυπάει δυνατά εκείνη την ώρα. Ο Κύριος Γκρεγκ, Ο Αφέντης μου, η ζωή μου όλη.
-Ας είναι, εσείς τα ξέρετε αυτά. Αλλά γιατί μου τα είπατε εμένα;
-Γιατί είσαι φίλη μας και γιατί δεν θα είναι άλλο μυστικό. Θα ξέρουν όλοι πλέον τι είναι αυτό.
Έδειξε προς τα εμένα. Αλλά αν μου ζητούσε εκείνη την ώρα να βγω στο δρόμο γυμνός και να λέω σε όλους ότι είμαι σκλάβος του θα το έκανα.

Η Κυρία Ελένη έφυγε. Δεν γύρισε ούτε καν να με κοιτάξει.
-Είμαι σίγουρος ότι στο μέλλον θα τον πηδήξει τον σκλάβο μας Γκρεγκ. Είπε ο Βλαντ και ξέσπασαν στα γέλια.
-Σκλάβε έχεις το δικαίωμα σήμερα να μας ζητήσεις ότι θέλεις, σκέψου καλά τι θες περισσότερο.
Ήταν η πρώτη φορά που ο Κύριος Γκρεγκ μου έδινε τέτοια επιλογή. Ήθελα να χύσω πολύ, όμως δεν μπορούσα να σταματήσω τη σκέψη μου από ένα πράγμα και μόνο.
-Θέλω να με ταπεινώσετε Κύριε.
Σηκώθηκε όρθιος μπροστά μου. Ήταν φανερό πόσο πολύ καύλωσε με την απάντηση μου. Μου άστραψε ένα χαστούκι. Ο Κύριος Βλάντ μου πέρασε το κολλάρο στο λαιμό μου. Με το όνομά μου, το τηλέφωνο τους.
-Θα το φοράς μόνιμα αυτό.
Δερμάτινο με καρφιά. Έδειχνε ακριβώς αυτό που ήταν.
-Ακόμα και όταν κάνεις βιντεοκλησεις στη δουλειά σου θα το φοράς.
Συμπλήρωσε ο Αφέντης Γκρεγκ.
-Πήγαινε στο σπίτι της Κυρίας Ελένης και προσκάλεσε την στο σπίτι να παρακολουθήσει το μαστίγωμα σου.
-Μάλιστα Αφέντη.
Έφυγα ξυπόλυτος για το σπίτι της Κυρίας Ελένης. Δεν είχε αλλάξει και πολύ από τότε που έβγαινα με την κόρη της. Φορούσα το κολλάρο και το σορτσάκι, Χτύπησα το κουδούνι. Περίμενα λίγο μέχρι να μου ανοίξει.
-Τι θες εσύ εδώ;
-Οι Αφέντες μου μου ζήτησαν..
-Οι Αφέντες.. ακούστηκε μία φωνή από πίσω, μια γνώριμη φωνή. Η Γιώτα η κόρη της. Νόμιζα ότι ζούσε στη Γερμανία. Ήρθε στη πόρτα. Με κοίταξε όλον από πάνω μέχρι κάτω, έβαλε τα γέλια.
-Οι Αφέντες μου μου ζήτησαν να σας προσκαλέσω να παρακολουθήσετε το μαστίγωμα μου σε μία ώρα Κυρία Ελένη.
Το ξεφούρνισα. Βγηκε από μέσα μου, κοίταζα το πάτωμα. Οι δυο τους σαν να τους κόπηκε η λαλιά.
-Να πάμε μαμά, αυτό δεν το χάνω με τίποτα. Είπε η κόρη της πριν συμπληρώσει.
-Σε γαμάνε κιόλας;
-Μάλιστα Κυρία Γίωτα. Της απάντησα, ενώ άρχισα να κλαίω από ντροπή..
Ο Αφέντης μου με ταπείνωνε, όπως του ζήτησα.

 

Αυτά τα παιδιά..
Δεν έχουν λίγη λεπτότητα

 

Σήμερα ξεπέρασες τον εαυτό σου Εύγε!
Το διαβάζω στη δουλειά και έχω καβλώσει απίστευτα