Γειτονια

Δεν ήταν έδειξαν ούτε στο ελάχιστο τρυφερότητα όταν έκλαιγες με λυγμούς;

 

Οχι. Με πηδηξαν παρεα.

 

Εντάξει τότε.

 

Πέρασαν δυο μηνες απο τοτε. Η ζωη μας έστρωσε για τα καλα. Γνωρισα την αγριάδα τους. Τι ήθελαν από εμένα και πως με έβλεπαν και παρ ολο που ήταν πολύ σκληροί μαζί μου επιτέλους είχα κάτι σταθερό και κανονική ζωή σκλάβου. Δεν υπήρχαν πολλά όπως στις τσόντες αλλά υπήρχε στυγνή καθημερινότητα με αμέτρητες δυσκολίες και δύο άντρες που επιθυμούσαν ανά πάσα στιγμή την ικανοποίηση τους, διαφορετικά με έδερναν.

Πλέον έχω συνηθίσει να είμαι μόνιμα γυμνός ακόμη κι αν είναι άλλοι άνθρωποι στο σπίτι. Ας είναι και άνθρωποι που με ήξεραν, αλλά όχι σαν σκλάβο. Είναι Κυριακή πρωί και είναι η πρώτη φορά που είναι και οι δύο σπίτι. Τους έχω φτιάξει καφέ και πρωινό. Κάθονται στο σαλόνι. Είμαι γονατιστός μπροστά τους, γυμνός. Φορώντας το κλουβί μου. Είναι μία εβδομάδα από τότε που έχουν να με πονέσουν.
-Βλάντ πόσο καιρό έχει να χύσει;
-Δύο μήνες περίπου
Απο μέσα μου λέω 73 μέρες, αλλά τι σημασία έχουν αυτές οι λεπτομέρειες.
-Κοίτα πόσο φουσκωμένα είναι τ' αρχίδια του. Πρέπει να του είναι πολύ δύσκολο. Εγώ δεν αντέχω αν δεν χύσω κάθε μέρα.
-Το στόμα του και ο κώλος του το ξέρουν καλά αυτό. Συμπλήρωσε ο Κύριος Βλαντ. Οι δύο άνδρες ξεκαρδίστηκαν στα γέλια.
Ο Κύριος Βλαντ μου ζήτησε να του γλείψω τα πόδια, πήγα κοντά του. Ξεκίνησα με το αριστερό του πέλμα μετά το δεξι. Τους έδινα φιλία όπως του άρεσε, τσιμπούκωνα τα δάκτυλα του.
-Έχει βελτιωθεί πολύ στο γλείψιμο Γκρεγκ.
-Πράγματι. Τον εκπαιδεύουμε καλά. Σκλάβε φόρεσε το σορτσάκι σου, θα συνεχίσουμε τη κουβέντα μας έξω.
Σηκώθηκα, έβαλα το σορτσάκι μου. Λευκό. Με γράμματα στο κώλο που έγραφαν δούλος. Μου το είχαν αγοράσει πριν λίγες μέρες. Πήρα τους καφέδες, τις εφημερίδες και το πρωινό τους και τα πήγα στο τραπέζι έξω. Το σπίτι είναι ισόγειο. Στην αυλή θα μπορούσαν να μας έβλεπαν όλοι οι περαστικοί. Γονάτισα μπροστά τους, ανάμεσα στις δύο πολυθρόνες τους. Κοίταζα το έδαφος.
-Δεν ντρέπεται πλέον που ξέρουν όλοι τι είναι. Είναι πανέμορφος γονατιστός Γκρεγκ.
Ο Κύριος Γκρεγκ πλησίασε τη καρέκλα του πιο κοντά μου. Με έπιασε από τις ρώγες, τις έστριψε με δύναμη.
-Ααχχ Ευχαριστώ Αφέντη.
Μου χαμογέλασε. Ήταν τόσο πολύ ευχαριστημένος. Αν είχα ουρά σκύλου θα χτυπούσε από χαρά.
Σήκωσε το τηλέφωνο του. Κάλεσε έναν αριθμό.
-Ελένη τι κάνεις; θες να έρθεις για καφέ;
Δεν καταλάβαινα σε ποια μιλούσε, ούτε πήγαινε το μυαλό μου πως μιλούσε σε γειτόνισα. Την είδα στη πόρτα. Με έστειλαν να της ανοίξω.
Η Κυρία Ελένη σάστισε για λίγο. Με ξέρει από την κοιλιά της μάνας μου. Είναι μια γυναίκα κοντά στα εξήντα. Χήρα, γειτόνισα. Η κόρη της ήταν ο εφηβικός μου έρωτας στο σχολείο. Ξεπέρασε το πρώτο σοκ και μπήκε μέσα. Της έκανα ελληνικό, της έφερα και πολυθρόνα κάθισε με τους Αφέντες μου.
-Είναι αλήθεια τελικά ότι τον έχετε..
Δεν ήξερε ποια λέξη να χρησιμοποιήσει.
-Είναι σκλάβος μας! Απάντησε ο Βλάντ.
-Σκλ... σκλάβος; Δεν ξέρω τι να πω.
Τα μούτρα μου είχαν γίνει κατακόκκινα από ντροπή. Συνέχισα να είμαι γονατιστός και να κοιτάζω το πάτωμα, τους ρώταγε και της έλεγαν τα πάντα. Μου έκανε εντύπωση πως δεν το έβαλε στα πόδια, αλλά ρωτούσε συνεχώς κι άλλα.
-Και αν δεν κάνει ότι θέλετε;
-Τον δέρνουμε. Προτιμώ το μαστίγιο. Απάντησε αυστηρά ο Κύριος Γκρεγκ.
Η Κυρία Ελένη έκανε μία παύση, κατάλαβε πως το έλεγε στα σοβαρά. Με κοίταξε. Είδε μερικά σημάδια στη πλάτη μου.
-Από μαστίγιο;
-Ναι.
-Καημένο παιδί.
-Οχι καημένο είπε ο Κύριος Βλάντ πριν συνεχίσει.
-Το θέλει και είναι εδώ, είναι επιλογή του.
-Μα ποιος άνθρωπος επιλέγει να δέρνεται; ρώτησε με απορία.
-Αυτός που το θέλει, αυτός που η φύση του είναι υποτακτική και για να ζει και ν' αναπνέει δίνει τον εαυτό του. Υπακούει.
Άκουγα τη καρδιά μου να χτυπάει δυνατά εκείνη την ώρα. Ο Κύριος Γκρεγκ, Ο Αφέντης μου, η ζωή μου όλη.
-Ας είναι, εσείς τα ξέρετε αυτά. Αλλά γιατί μου τα είπατε εμένα;
-Γιατί είσαι φίλη μας και γιατί δεν θα είναι άλλο μυστικό. Θα ξέρουν όλοι πλέον τι είναι αυτό.
Έδειξε προς τα εμένα. Αλλά αν μου ζητούσε εκείνη την ώρα να βγω στο δρόμο γυμνός και να λέω σε όλους ότι είμαι σκλάβος του θα το έκανα.

Η Κυρία Ελένη έφυγε. Δεν γύρισε ούτε καν να με κοιτάξει.
-Είμαι σίγουρος ότι στο μέλλον θα τον πηδήξει τον σκλάβο μας Γκρεγκ. Είπε ο Βλαντ και ξέσπασαν στα γέλια.
-Σκλάβε έχεις το δικαίωμα σήμερα να μας ζητήσεις ότι θέλεις, σκέψου καλά τι θες περισσότερο.
Ήταν η πρώτη φορά που ο Κύριος Γκρεγκ μου έδινε τέτοια επιλογή. Ήθελα να χύσω πολύ, όμως δεν μπορούσα να σταματήσω τη σκέψη μου από ένα πράγμα και μόνο.
-Θέλω να με ταπεινώσετε Κύριε.
Σηκώθηκε όρθιος μπροστά μου. Ήταν φανερό πόσο πολύ καύλωσε με την απάντηση μου. Μου άστραψε ένα χαστούκι. Ο Κύριος Βλάντ μου πέρασε το κολλάρο στο λαιμό μου. Με το όνομά μου, το τηλέφωνο τους.
-Θα το φοράς μόνιμα αυτό.
Δερμάτινο με καρφιά. Έδειχνε ακριβώς αυτό που ήταν.
-Ακόμα και όταν κάνεις βιντεοκλησεις στη δουλειά σου θα το φοράς.
Συμπλήρωσε ο Αφέντης Γκρεγκ.
-Πήγαινε στο σπίτι της Κυρίας Ελένης και προσκάλεσε την στο σπίτι να παρακολουθήσει το μαστίγωμα σου.
-Μάλιστα Αφέντη.
Έφυγα ξυπόλυτος για το σπίτι της Κυρίας Ελένης. Δεν είχε αλλάξει και πολύ από τότε που έβγαινα με την κόρη της. Φορούσα το κολλάρο και το σορτσάκι, Χτύπησα το κουδούνι. Περίμενα λίγο μέχρι να μου ανοίξει.
-Τι θες εσύ εδώ;
-Οι Αφέντες μου μου ζήτησαν..
-Οι Αφέντες.. ακούστηκε μία φωνή από πίσω, μια γνώριμη φωνή. Η Γιώτα η κόρη της. Νόμιζα ότι ζούσε στη Γερμανία. Ήρθε στη πόρτα. Με κοίταξε όλον από πάνω μέχρι κάτω, έβαλε τα γέλια.
-Οι Αφέντες μου μου ζήτησαν να σας προσκαλέσω να παρακολουθήσετε το μαστίγωμα μου σε μία ώρα Κυρία Ελένη.
Το ξεφούρνισα. Βγηκε από μέσα μου, κοίταζα το πάτωμα. Οι δυο τους σαν να τους κόπηκε η λαλιά.
-Να πάμε μαμά, αυτό δεν το χάνω με τίποτα. Είπε η κόρη της πριν συμπληρώσει.
-Σε γαμάνε κιόλας;
-Μάλιστα Κυρία Γίωτα. Της απάντησα, ενώ άρχισα να κλαίω από ντροπή..
Ο Αφέντης μου με ταπείνωνε, όπως του ζήτησα.

 

Αυτά τα παιδιά..
Δεν έχουν λίγη λεπτότητα

 

Σήμερα ξεπέρασες τον εαυτό σου Εύγε!
Το διαβάζω στη δουλειά και έχω καβλώσει απίστευτα

 

Η Γιώτα έβαλε τα γέλια. Δεν μπορούσα να χωνέψω την ντροπή μου και τώρα που το σκέφτομαι δεν μπορώ. Είχε ομορφύνει πολύ και λίγο η ζέστη, λίγο ότι το στήθος της κόντευε να σπάσει όπως κάθε φορά τόσο πιο ταπεινωμένος ένιωθα. Κάποτε είχα σχεδόν κάνει έρωτα μαζί της. Λέω σχεδόν γιατί με άφηνε μόνο να την γλείφω. Τότε και μόνο που με άφηνε αυτό εμένα μου έφθανε. Αλλά δεν είχαμε προχωρήσει παρακάτω και τώρα, θα με έβλεπε ξανά γυμνό και σίγουρα οι Αφέντες μου θα φρόντιζαν να με διαλύσουν.

Γύρισα στο σπίτι. Γονάτισα, του είπα με κάθε λεπτομέρεια τι είχε συμβεί. Γέλαγαν, το ευχαριστήθηκαν. Ο Κύριος Βλάντ ήρθε κοντά μου, μου κατέβασε το σορτσάκι. Σχεδόν άκουγα τα βήματα των περαστικών. Δεν με ένοιαζε πια. Με άρπαξε από τα αρχίδια, κυριολεκτικά, με πήγε μέσα στο σαλόνι. Είχαν προετοιμάσει τις δέστρες από το ταβάνι, τα μαστίγια και άλλα καλούδια στο τραπέζι. Σάστισα. Δονητές, σφήνες, διάφορα. Όλα εκεί.

Μπήκε στο δωμάτιο και ο Κύριος Γκρέγκορυ. Φαίνονταν προβληματισμένος. Δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί. Με έβαλε να του γλείψω τα πόδια. Μικρές κραυγές απόλαυσης ξεχύθηκαν από τα χείλη του. Ήρθε και ο Βλαντ, με φίλησε στο στόμα. Πρώτη φορά.
-Βλαντ θες να τον πηδήξεις;
-Ναι πολύ.
-Πιστεύεις ότι θα αντέξεις μέχρι να έρθουν τα κορίτσια.
-Όχι θέλω να τον γαμήσω τώρα.
Ο Γκρεγκ χαμογέλασε, δίνοντας την έγκριση του. Ο Βλαντ δεν έχασε τον καιρό του. Αφαίρεσε τα ρούχα του. Συνέχισε να με φιλάει. Με έβαλε στα 4.
-Θα γίνεις δική μου, σκύλα Τώρα! Είπε, ενώ μπήκε με δύναμη μέσα μου. Μέσα έξω, μέσα έξω, συνέχεια. Δεν σταματούσε παρά μόνο να μου τραβήξει τα μαλλιά ή να μου ρίξει σφαλιάρες. Δεν άκουσα την πόρτα. δεν τις αντιλήφθηκα παρά μόνο άκουσα τα επιφωνήματα τους, όταν είδαν ότι ο Κύριος Βλαντ με γαμούσε τόσο σκληρά. Είχε δεμένα τα χέρια μου πίσω από την πλάτη μου. Βγήκε από μέσα μου, πέταξε το προφυλακτικό και ήρθε μπροστα μου.
-Άνοιξε το στόμα σου, σκύλα!
Υπάκουσα χωρίς καν να το σκεφτώ. Η Γιώτα πλησίασε σχεδόν οδήγησε το στόμα μου να τυλίξει όλο το καυλί του. Έσπρωχνε το κεφάλι μου να πάει πιο μέσα. Με είχε πιάσει από τα μαλλιά και με έκανε να τον τσιμπουκώνω.
''Μαμά έλα να δεις τι ωραία που είναι;''
Η Κυρία Ελένη, αρχικά συντηρητικά, ήρθε προς το μέρος μου. Ένιωσα τα χέρια της στο κεφάλι μου. Άγγιζε απαλά τα μαλλιά μου. Διστακτικά μεν, αλλά έβαζε λίγη δύναμη. Έγώ ρούφαγα δυνατά τον Κύριο Βλαντ. Το μόνο που ήθελα ήταν να τον ικανοποιήσω.
Η Γιώτα με άρπαξε από το μαλλί και το κάρφωσε το καυλί του στον λαιμό μου ακριβώς την στιγμή που με έχυνε κάνοντας με να καταπιώ τα πάντα. Σταμάτησε με χαστούκισε πάρα πολύ δυνατά.
-Πουτάνα έχουμε επισκέψεις, φρόντισε τα κορίτσια, αλλιώς θα σε μαστιγώσω εδώ και τώρα.
Υπάκουσα αμέσως, έχοντας το σπέρμα του στο στόμα μου.
-Τι να Σας προσφέρω Κυρίες;
-Θέλω να σε δω να πονάς;
Ψιθύρισε η Κυρία Ελένη.. Την ίδια στιγμή ο Κύριος Γκρεγκ της έδωσε ένα παθιασμένο φιλι..

 

Ένα πράγμα διαχειρίζομαι με δυσκολία. Βασικά καθόλου και αυτό ο Αφέντης το ήξερε πολύ καλά. Ήρθε μπροστά μου. Με χαστούκισε ξανά και ξανά. Σταματούσε μόνο για να φιλήσει την Κυρία Ελένη η οποία σαν να του ζήταγε να με χτυπήσει πιο δυνατά.

-Βλαντ ετοίμσε τον! Διέταξε.
Με έδεσε όρθιο από τις δέστρες στο ταβάνι. Τα πόδια μου πατούσαν με τις μύτες. Η Γιώτα είχε εξστασιαστεί. Είχε ανοίξει το πουκάμισο της, φαίνονταν το σουτιέν της.
-Θέλω να το δω αυτό το μαστίγωμα. Φώναξε.

Ο Κύριος Γκρεγκ πήρε έναν βούρδουλα με εννιά ουρές, βαρύ, ξεκίνησε.
Ένιωθα τη ζεστασιά και το βάρος του μαστιγίου. Ο κύριος Βλάντ έδωσε από ένα μαστίγιο μιας ουράς σε κάθε μία τους. Πήρε κι εκείνος ένα.
-Ελάτε να σας δείξω.
Ο Αφέντης σταμάτησε. Ο Κύριος Βλαντ με είχε αναλάβει τώρα.
-Το τεντώνεται. Το κρατάτε πάνω από τον ώμο σας και το αφήνεται να πέσει.
-Ααχχ
-Οσο πιο πολύ το τεντώνεται τόσο πιο πολύ θα πονάει.
-Αααχ
-Και μετά πιάνεται ρυθμό, δυνατά και γρήγορα.
Άρχισα να κραυγάζω, να κουνιέμαι να κλαίω. Ξεκίνησαν κι εκείνες να χτυπούν. Η Γιώτα, αχ η Γιώτα.
Είχε καυλώσει τόσο πολύ που με έδερνε. Έφερε τα στήθη της πάνω στη πλάτη μου που έκαιγε.
Μου δάγκωσε το αυτί.
-Γιώτα έχεις κάνει ποτέ στραπ ον σε κάποιον; την ρώτησε ο Αφέντης.
-Στραπο ον?? αναρωτήθηκε εκείνη..

 

Η Γιωτα δεν ήξερε

η Γιωτα έμαθε