Που πάνε οι παλιές αγάπες;

Α...όλα κι όλα. Δεν ξέρω τι κάνει η Μαριάννα αλλά είναι απαράδεκτη η δημοσιοποίηση ιδιωτικής αλληλογραφίας. Θα σε παρακαλέσω μιας κι εγώ είμαι εδώ ο θεματοθέτης να το σβήσεις.

 

Δικό του πμ δημοσιεύει μωρό μου. Ό,τι γουστάρει κάνει με αυτό.

 

αχ αχ τι μου θύμησες!! Οταν πρωτο-γνωρισα τον Γητευτή μου   μ΄ έκανε να γελώ πολλές φορές ( και ακόμα μονον Εκείνος έχει το χάρισμα να με κάνει να γελώ ακόμα και στα πιο ντάουν μου !!) Τοτε λοιπον είχε πει αυτο που λες...καπως έτσι " λένε ότι όταν ενας Αντρας κάνει μια γυναίκα να γελά, ή είναι γελοίος ή της αρέσει πολύ !!"

Προφανές και αυταπόδεικτον το ποιό απο τα δύο συνέβαινε σε μένα  

Οσο για το "κολακεύουν" ! Μη γελιέσαι @ Χάινριχ! Ιχνος κολακείας δεν ειχε το παρόν. Ηταν απλά υποχρέωση δική μου στον ευατό μου να αποκαταστήσω λέξεις και έννοιες.
(Είμαι του ...τάξις και ηθίκή βλέπεις !! Ουδεπόποτας!!   )

Οπως είπες η πολυφωνια αλλα και το υψηλό κατα καιρούς επίπεδο των γραφομένων σε τουτο το φόρουμ χρηζουν υποθέτω την αποκατάσταση αυτη των εννοιών και σαφώς δεν μπορω να δεχθω την ακρύρωση των πάντων στο όνομα μιας "ελευθεριότητας" και όχι ελευθερίας του λόγου.

Αυτα !

 

Το δικό μου πμ νομίζω μπορώ να δημοσιοποιώ, μιας και στον μόνο που'χω να λογοδοτήσω
είναι ο εαυτός μου Χάινριχ...

Τώρα αν οι mods προστατεύουν τον κάθε χρήστη από πιθανά ξεφτιλίκια του, τι να γίνει..
Με έφαγε το σύστημα this time  .

Βέβαια ήταν εκτός τόπου και χρόνου, οπότε οκ.
Για αυτό κ' μόνο τον λόγο αποδέχομαι την διαγραφή.

 

Έχεις δίκιο και ζητώ συγνώμη. Αρνούμενος να διαβάσω προσωπική αλληλογραφία το «διάβασα» διαγώνια και δεν κατάλαβα πως ήταν δικό σου.

Όπως και να έχει επιχειρήματα υπάρχουν εκατέρωθεν. Και ναι εγώ προκάλεσα τέτοια αντίδραση εκ μέρους της.

 

Προστατεύουμε τον κάθε χρήστη, όπως είπες. Θα βρίσει ο Α, θα απαντήσει ο Β, θα ξαναπαντήσει ο Α κ.ο.κ. Μπορείτε να λύσετε την συγκεκριμένη διαφωνία ιδιωτικά. Να 'σαι γερός και ψύχραιμος, όπως κι εσύ Μαριάννα.

Σας ευχαριστώ...

 

Δεν έγινε τίποτε 

Η συγγνώμη μπορεί να γίνει ευκόλως αποδεκτή με το να πάμε ένα καϊφέ στα λιονταράκια
ή αλλαχού  .

Από μεθαύριο είμαι free .

Αν για προσωπικούς λόγους δεν το επιθυμείτε, οκ, σας έχω συγχωρέσει ήδη :}.

 

Απάντηση: Re: Που πάνε οι παλιές αγάπες;

δεν θα πω πολλα φον κλαιστ.εσυ ασχοληθηκες μαζι μου εγω ουτε που σε ξερω.και δεν προκειται περι διαφωνιας. εσυ εγραψες οτι ανεχεσαι την παρουσια μου εδω λες και θα σου ζητησω την αδεια για να βρισκομαι εδω!ας γελασω.

 

Έχεις δίκιο .

Ευχαριστώ κ' γω.

 

Ηλία διαφωνώ. Θεωρώ πως πρέπει να αποκατασταθούν όλα ως ήταν.
Στο κάτω κάτω μιας κι εγώ είμαι ο θεματοθέτης εμπιστέψου με και θα εκπλαγείς.

 

Όπως νομίζεις Θεματοθέτη μου  

 

Από όσα διάβασα στο θρέντ.

Ο καθένας με την ηλικία του και με όποιο status επέλεξε (για να το επέλεξε αυτός ξέρει τώρα άμα είναι δήθεν θα βγάλει άκρη όποιος / όποια είναι σε άμεση σχέση μαζί του και όχι online μέσω forum). Moυ είναι εξαιρετικά δυσάρεστο να ακούω πράματα σχετικά με μικρότερες ηλικίες, ότι δεν έχουνε εμπειρία στο χώρο του bdsm κλπ, (ερώτηση μαζί μεγαλώνατε? αυτό πάει στους επίδοξους - μεγαλύτερους σε ηλικία - κριτές).
Γνώμη μου είναι (το βλέπω στη ζωή) όσα ξέρουνε τα ανήλικα να ξέρανε και τα ενήλικα.

Οι χαρακτηρισμοί και οι ειρωνίες από όλες τις πάντες είναι περιττές γενικώς.

MPslave, άλλο η προσπάθεια ερμηνείας, ενός μέρους, του κυρίαρχου ανθρώπου (Homo-Dominus), γενικά και αορίστα (στη ζωή, στο πως συμπεριφέρεται κλπ) και εντελώς άλλο πράμα ο ορισμός Κυρίαρχος / Σεξουαλικός Σαδιστής εντός bdsm πλαισίου. O oρισμός που έδωσες (όχι άτοπος βέβαια, κάτω από ένα γενικό πρίσμα) είναι σαν χλιαρό απόφθεγμα του Ζαμπούνη σχετικά με το Σαβούρα Βίβρ. Προσωπική μου άποψη, ότι ο έλεγχος του θυμού (θυμού από σοβαρό αίτιο) είναι καλή άσκηση για Ορθόδοξους μοναχούς, ενίοτε και για γυναίκες σε μέρες εμμήνου ρήσεως. Ο θυμός, άπαξ εμφάνισής του και δεδομένου ότι, ουσιαστικά, πρόκειται περί δημιουργίας - ακούσιας ή μη - τρίτων παραγόντων (αντίπαλων, εχθρών κλπ), οι οποίοι βάλουν με ποικίλες μεθόδους και τεχνικές (έντεχνη υπόγεια ειρωνία φερ' ειπείν), εναντίον του Εγώ (του τελευταίου στεγανού που μας έχει απομείνει σε αυτόν τον ντουνία), του - θυμωμένου πλέον - ατόμου, ωφείλει να εξωτερικεύεται, ως προς την σωστή (πάντα) κατεύθυνση (όχι τπτ άλλο δηλ. μη μας περάσουν και για Κώτσους), με απώτερο σκοπό την εκτόνωσή και την αγαλλίαση της ψυχάρας του (του θυγώμενου). Η υπερβολική εγκράτεια θυμού μπορεί μεν να κερδίζει εντυπώσεις - στους κύκλους του Χρ. Ζαμπούνη (ασχέτως αν σύσσωμη η ομήγυρη μειδιά υπό των μυστακιών που δεν κατέχει) και να αποδίδει "κυριαρχικούς" κλάδους ελαιόδεντρων στας κεφαλάς (ή και στας πόδας) του εγκρατή. Συνοδεύεται όμως από την παρενέργεια της δυσκοιλιότητας στον τελευταίο.
Συνιστώ λοιπόν ΞΕΧΕΣΜΑ, όπου και όποτε χρειάστει (δηλ. αν μας προκαλέσουν), χωρίς πολύ σκέψη (δεν είναι τεχνική που διαθέτει χάρη, αλλά αν μη τι άλλο φέρνει αποτέλεσμα).