Άκου πιτσιρίκο «Ο βασιλιάς είναι γυμνός»

Δημοσιευθέν από εμένα επωνύμως στο τεύχος 2 της Γαλέρας αγαπητέ JP για τα σπαμ δεν ευθύνομαι. Στο πρωτότυπο μάλιστα ομιλούσα για πριν το ’80 ο σπάμερ μάλλον ήταν πιτσιρίκος μετά το 85

 

Χαμένη γενιά φίλτατε , έτσι δεν λεει το άσμα;

 

Απάντηση: Re: Άκου πιτσιρίκο «Ο βασιλιάς είναι γυμνός»

Αλήθεια,τι υπήρχε πριν το 75;;;;;      

 

Χούντα καραχούντα και κάτι τύπου που νόμιζαν θα αλλάξουν τον κόσμο . Τελικά τους έφαγε όλους οι μαρμάγκα.
Εξ ού και χαμένη γενιά .

 

Απάντηση: Άκου πιτσιρίκο «Ο βασιλιάς είναι γυμνός»

Παράλληλα βλέπω κάτω στους συνδεδεμένους χρήστες MasterJp , Mavrobasilis και Χάινριχ και γελάω ,γιατί νιώθω σαν τον χριστιανό στο κολοσσαίο την ώρα που βγαίνουν τα λιοντάρια!!   

 

Εσύ 'σαι κακός μεζές μωρέ, δύσπεπτος.

Επί του θέματος, συμφωνώ απόλυτα με τους προλαλήσαντες.
Η μαλθακότητα των σημερινών νέων είναι- τουλάχιστον!- θλιβερή.

 

Υπεροχο αγαπητε !

Αλλά γιατί δεν το εβαλες ολοκληρο ?

Και μενα μου ηρθε με mail πριν λίγες μέρες .

Ας διαβαστει και το υπόλοιπο , αξίζει !

'' H αλήθεια είναι ότι δεν ξέρω πώς καταφέραμε να επιβιώσουμε. Ήμαστε μια γενιά σε αναμονή: περάσαμε την παιδική μας ηλικία περιμένοντας. Έπρεπε να περιμένουμε δύο ώρες μετά το φαγητό πριν κολυμπήσουμε, δύο ώρες μεσημεριανό ύπνο για να ξεκουραστούμε και τις Κυριακές έπρεπε να μείνουμε νηστικοί όλο το πρωί για να κοινωνήσουμε. Ακόμα και οι πόνοι περνούσαν με την αναμονή.

Κοιτάζοντας πίσω, είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι είμαστε ακόμα ζωντανοί. Εμείς ταξιδεύαμε σε αυτοκίνητα χωρίς ζώνες ασφαλείας και αερόσακους. Κάναμε ταξίδια 10 και 12 ωρών, πέντε άτομα σε ένα Φιατάκι και δεν υποφέραμε από το «σύνδρομο της τουριστικής θέσης». Δεν είχαμε πόρτες, παράθυρα, ντουλάπια και μπουκάλια φαρμάκων ασφαλείας για τα παιδιά. Ανεβαίναμε στα ποδήλατα χωρίς κράνη και προστατευτικά, κάναμε ωτο-στοπ, καβαλάγαμε μοτοσικλέτες χωρίς δίπλωμα. Οι κούνιες ήταν φτιαγμένα από μέταλλο και είχαν κοφτερές γωνίες.

Ακόμα και τα παιχνίδια μας ήταν βίαια.
Περνάγαμε ώρες κατασκευάζοντας αυτοσχέδια αυτοκίνητα για να κάνουμε κόντρες κατρακυλώντας σε κάποια κατηφόρα και μόνο τότε ανακαλύπταμε ότι είχαμε ξεχάσει να βάλουμε φρένα. Παίζαμε «μακριά γαιδούρα» και κανείς μας δεν έπαθε κήλη ή εξάρθρωση. Βγαίναμε από το σπίτι τρέχοντας το πρωί, παίζαμε όλη τη μέρα και δεν γυρνούσαμε στο σπίτι παρά μόνο αφού είχαν ανάψει τα φώτα στους δρόμους. Κανείς δεν μπορούσε να μάς βρει. Τότε δεν υπήρχαν κινητά. Σπάγαμε τα κόκκαλα και τα δόντια μας και δεν υπήρχε κανένας νόμος για να τιμωρήσει τους «υπεύθυνους» Ανοίγανε κεφάλια όταν παίζαμε πόλεμο με πέτρες και ξύλα και δεν έτρεχε τίποτα. Ήταν κάτι συνηθισμένο για παιδιά και όλα θεραπεύονταν με λίγο ιώδιο ή μερικά ράμματα. Δεν υπήρχε κάποιος να κατηγορήσεις παρά μόνο ο εαυτός σου. Είχαμε καυγάδες και κάναμε καζούρα ο ένας στον άλλος και μάθαμε να το ξεπερνάμε.

Τρώγαμε γλυκά και πίναμε αναψυκτικά, αλλά δεν ήμασταν παχύσαρκοι. Ίσως κάποιος από εμάς να ήταν χοντρός και αυτό ήταν όλο. Μοιραζόμασταν μπουκάλια νερό ή αναψυκτικά ή οποιοδήποτε ποτό και κανένας μας δεν έπαθε τίποτα. Καμιά φορά κολλάγαμε ψείρες στο σχολείο και οι μητέρες μας το αντιμετώπιζαν πλένοντάς μας το κεφάλι με ζεστό ξύδι.

Δεν είχαμε Playstations, Nintendo 64, 99 τηλεοπτικά κανάλια, βιντεοταινίες με ήχο surround, υπολογιστές ή Ιnternet. Εμείς είχαμε φίλους. Κανονίζαμε να βγούμε μαζί τους και βγαίναμε. Καμιά φορά δεν κανονίζαμε τίποτα, απλά βγαίναμε στο δρόμο και εκεί συναντιόμασταν για να παίξουμε κυνηγητό, κρυφτό, αμπάριζα... μέχρι εκεί έφτανε η τεχνολογία. Περνούσαμε τη μέρα μας έξω, τρέχοντας και παίζοντας. Φτιάχναμε παιχνίδια μόνοι μας από ξύλα. Χάσαμε χιλιάδες μπάλλες ποδοσφαίρου. Πίναμε νερό κατευθείαν από τη βρύση, όχι εμφιαλωμένο, και κάποιοι έβαζαν τα χείλη τους πάνω στη βρύση. Κυνηγούσαμε σαύρες και πουλιά με αεροβόλα στην εξοχή, παρά το ότι ήμασταν ανήλικοι και δεν υπήρχαν ενήλικοι για να μας επιβλέπουν. Θεέ μου!

Πηγαίναμε με το ποδήλατο ή περπατώντας μέχρι τα σπίτια των φίλων και τους φωνάζαμε από την πόρτα. Φανταστείτε το! Χωρίς να ζητήσουμε άδεια από τους γονείς μας, ολομόναχοι εκεί έξω στο σκληρό αυτό κόσμο! Χωρίς κανέναν υπεύθυνο! Πώς τα καταφέραμε;

Στα σχολικά παιχνίδια συμμετείχαν όλοι και όσοι δεν έπαιρναν μέρος έπρεπε να συμβιβαστούν με την απογοήτευση. Κάποιοι δεν ήταν τόσο καλοί μαθητές όσο άλλοι και έπρεπε να μείνουν στην ίδια τάξη. Δεν υπήρχαν ειδικά τεστ για να περάσουν όλοι. Τι φρίκη!

Κάναμε διακοπές τρεις μήνες τα καλοκαίρια και περνούσαμε ατέλειωτες ώρες στην παραλία χωρίς αντιηλιακή κρέμα με δείκτη προστασίας 30 και χωρίς μαθήματα ιστιοπλοΐας, τένις ή γκολφ. Φτιάχναμε όμως φανταστικά κάστρα στην άμμο και ψαρεύαμε με ένα αγκίστρι και μια πετονιά. Ρίχναμε τα κορίτσια κυνηγώντας τα για να τους βάλουμε χέρι, όχι πιάνοντας κουβέντα σε κάποιο chat room και γράφοντας ; ) : D : P

Είχαμε ελευθερία, αποτυχία, επιτυχία και υπευθυνότητα και μέσα από όλα αυτά μάθαμε και ωριμάσαμε. Δεν θα πρέπει να μάς παραξενεύει που τα σημερινά παιδιά είναι κακομαθημένα και χαζοχαρούμενα.

Αν εσύ είσαι από τους «παλιούς»... συγχαρητήρια! Είχες την τύχη να μεγαλώσεις σαν παιδί... ''

 

Να βάλω ένα παραποιημένο ; Τι λες τώρα ; Είπα δεν ευθύνομαι ούτε για το σπαμ ούτε για την παραποιηση .
Ο Ντολμασνε μπορεί να διαβαιβεώσει του λόγου το αληθές .

Αυτό που ειπα ισχύει

Και για να μην υπάρξει καμιά παρεξήγηση ουδέποτε έκανα θα κάνω σπάμ με διαφημιστικό ή άλλο σκοπό .
Ουδέποτε χρησιμοποίησα την στέγη αυτή για να στέλνω τέτοιου είδους μηνύματα η χόαξ

Το αρχικό κείμενο έχει την υπογραφή μου και δεν έχει να κάνει σε τίποτα με αυτό που σας ήρθε ως σπάμ .

Είναι δημοσιευμένο στο ένθετο της γαλέρας αρ. τευχους 2 με τίτλο «Σπασμένα γόνατα και πισί »

Ένα μέρος του είναι αυτό που έγραψα εδώ

 

Απάντηση: Re: Άκου πιτσιρίκο «Ο βασιλιάς είναι γυμνός»

θεωρώ τυχερό τον εαυτό μου,γιατί αν και μεγαλωμένος στην αθήνα,εϊχα όμορφα παιδικά χρόνια σαν αυτά που περιγράφονται εδώ....   

 

Σε μενα δεν ηρθε   Του κραταω μουτρα..

(φτου σου παλιο Χαινριχ..) 

 

Αγαπητέ Χάινριχ,

Σου απευθύνομαι στον ενικό αυτή τη φορά, όχι επειδή ξαφνικά ξέχασα τη θέση μου στον χώρο αυτό, αλλά για να τονίσω ότι βρισκόμαστε στην ίδια ηλικιακή κατηγορία και η οπτική μας γωνία μπορεί να είναι παρεμφερής.

Είχες δίκηο και ευχαριστώ για τη διόρθωση, στο πριβέ που σου έστειλα για να ζητήσω τη σχετική άδεια να σου απευθυνθώ στον ενικό έπρεπε να γράφω «αιτούμαι αδείας» και όχι «αιτώ άδεια», ήταν σολοικισμός από την πλευρά μου.

Αν κατάλαβα καλά, το εναρκτήριο ποστ σου ήταν μία πολύ ιδιαίτερη κατάθεση ψυχής, ίσως το καλύτερό σου κείμενο στο φόρουμ, αν και όχι απαραίτητα το πιό ευχάριστο. Και θέτει πραγματικά ζητήματα, πέρα από το συναίσθημα που βγάζει.

Αν καταλαβαίνω καλά, τα προς συζήτηση που έθεσες είναι τα εξής:

Ότι είσαι πλέον αναγκασμένος να δεχτείς ότι υπάρχουν και σοβαροί λαιφστάιλερς που ξέρουν τί κάνουν.

Πλην όμως, ότι τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του χώρου, αυτό δηλαδή που αποκαλείς δογματισμό και δη ψυχαναγκαστικό, σε συνδυασμό με τη μοναξιά που επικρατεί, και ίσως την γοητεία της διαφορετικότητας όταν την βλέπουμε από εξωτερική οπτική γωνία, προσελκύουν και τους λάθος ανθρώπους, από τους οποίους μία ευπαθής υποκατηγορία, οι νέοι, θα μάθουν τον έρωτα με λάθος τρόπο και θα γίνουν βορά κάθε είδους πειραματισμού πάνω στις ψυχές τους.

Και καταλήγεις αναφερόμενος στους νέους, σε αυτό το σημείο, που είναι κατά την ταπεινή μου γνώμη το κεντρικό σημείο του ποστ σου. Και για το οποίο έχω δύο πράγματα να πω.

Σε καταλαβαίνω. Όπως ήδη θα παρατήρησες, Ό/όλοι σε καταλαβαίνουμε.

Αλλά...

Δεν Ε/είμαστε ούτε σωστοί, ούτε λάθος. Στρεβλοί είμαστε. Αποκλίνοντες σεξουαλικά δηλαδή. Με ότι αυτό συνεπάγεται και στον βαθμό που το συνεπάγεται για τον Κ/καθένα μας. Αυτό είναι το BDSM. Και το λέμε. Δεν το κρύβουμε. Πιθανά να μη γίνεται αντιληπτό. Πιθανά, να γίνει πραγματικά αντιληπτό το τί σημαίνει «αποκλίνουσα ερωτική συμπεριφορά» όταν υπάρξουν πραγματικά βιώματα, όχι της web cam και θα εξηγήσω αμέσως γιατί το λέω αυτό.

Το πραγματικό σεξ, αυτό που καλύπτει πραγματικές ανάγκες, απαιτεί ξεγύμνωμα. Ψυχικό και σωματικό. Αν δεν ξεγυμνωθεί κανείς, σεξ καλό δεν κάνει.

Το ίδιο και το καλό BDSM, απ ότι έχω καταλάβει. Αν δεν έχει δει Κ/κανείς τον εαυτό Τ/του με γυμνό μάτι, ούτε Κυρίαρχος μπορεί να γίνει, ούτε σκλάβος.

Και όσο είναι νέος κανείς, και νέος είναι όσο το σεξ γι αυτόν δεν είναι πραγματική ανάγκη αλλά παιχνίδι, όσο η ηδονή δεν έχει αποκτήσει αυτόνομη αξία για τον ίδιο, δεν ξεγυμνώνεται. Ακόμα. Θα ξεγυμνωθεί όταν δεν θα μπορεί να κάνει αλλιώς. Αλλά τότε πιά θα έχει αποχαιρετήσει (ή θα πρέπει να) την πρώτη νιότη του.

Όσο λοιπόν ένας νέος παίζει σεξουαλικά παιχνίδια και ανακαλύπτει τον ερωτισμό του κυβερνοχώρου και με τη βοήθεια της web cam, απλά μεταθέτει στο μέλλον την ώρα της ερωτικής του αλήθειας. Για τους δικούς του λόγους. Πιθανά η ερωτική του αλήθεια δεν θα είναι BDSM, γιατί στον χώρο τον ώθησαν η ένταση συν αυτά που λες παραπάνω. Συν το ότι θεωρεί πώς «δεν έχει να χάσει τίποτα». Αλλά υπάρχει αναλογικά και μία πιθανοτητα να είναι BDSM. Θα κρίνει τότε.

Και δεν θα έχει φθαρεί τόσο όσο πιστεύουμε Ε/εμείς οι μεγαλύτεροι, γιατί πάντα, όταν μιλάμε για τους νέους, παραβλέπουμε την ψυχική τους ευκαμψία.

Πράγματα που εμένα σήμερα θα με τσάκιζαν, στα 20 και στα 25 τα προσπερνούσα άνετα.

Γι αυτό μονίμως ανησυχούμε και τα αντικείμενα της ανησυχίας μας μας κοιτάζουν εμβρόντητα και κάπως διασκεδασμένα. Δεν έχουν δει ακόμα τις διαστάσεις που βλέπουμε εμείς. Και αφού δεν τις έχουν δει, έπεται ότι γι αυτούς δεν υπάρχουν. Και αφού γι αυτούς δεν υπάρχουν δεν επισύρουν και συνέπειες, ιδιαίτερα δε συνέπειες μη αναστρέψιμες.

Γι αυτό δεν ανησυχώ για τους νέους, δεν αυταπατώμαι ότι θα μπορούσα να τους βοηθήσω και απλά, αν με ρωτήσουν, που δεν ρωτάνε, δεν τους λέω ψέματα.

Και για το θέμα της αισθητικής, της μαζικής εμπορευματοποιημένης αισθητικής του σεξ που παραπέμπει σε μία web cam;

Εκεί δυστυχώς, είμαι αναγκασμένη να σωπαίνω. Όπως σώπαινε και η γενιά των γονιών μας για μάς και πιό πριν των παπούδων για τους γονείς και ούτω καθ εξής.

...........................................................................................

Υστερόγραφο χωρίς σημασία:

Σε μία πυραμίδα έξω από το Κάιρο, ανακαλύφτηκε ένα γκραφίτι της εποχής εκείνης σε ιερογλυφικά. Το είχε χαράξει ένας τεχνίτης σε μία εσωτερική πέτρα του ναού. Το κείμενο αποκρυπτογραφήθηκε με τη βοήθεια ειδικών. Έγραφε:

«Οι σημερινοί νέοι είναι αναιδείς και οκνηροί. Δεν ξέρουν να κάνουν τίποτα σωστά, ποτέ δεν τελειώνουν μία δουλειά που αρχίζουν και όταν θα φύγουμε εμείς, ο κόσμος θα γίνει ένα πολύ χειρότερο μέρος για να ζει κανείς.»