Άμβλωση

Έχω τοποθετηθεί συγκεκριμένα και για την αναζήτηση ουσίας στο παρόν ζήτημα.Συνεπώς μπορείς να αποκαλέσεις το παίξιμο επιθετικό, αλλά όχι και unfair.

 

Απάντηση: Re: Άμβλωση

Θα δείξει, στο slow motion...  

 

...αρκεί να μη φωνάζεις μετά για την πουλημένη διαιτησία  

 

Έχοντας διαβάσει τόσα πολλά και ενδιαφέροντα εδώ, θα ήθελα να δώσω και τη δική μου άποψη.
Κατ' εμέ, λοιπόν, το έμβρυο αποτελεί κομμάτι του σώματος της γυναίκας, η οποία μπορεί να διαχειρίζεται το σώμα της όπως θέλει. Για μένα όχι απλώς δεν τίθεται θέμα φόνου, αλλά ούτε καν "αφαίρεσης ζωής". Πιστεύω, δε, ότι σε ηθικό επίπεδο η απόφαση περί διακοπής της κύησης αφορά αποκλειστικά και μόνο τη γυναίκα -- το αν θα ερωτηθεί ή όχι ο σύντροφός της έχει να κάνει μόνο με το πώς αντιμετωπίζει η ίδια τη μεταξύ τους σχέση.
Νομίζω ότι το επιχείρημα περί διαθεσιμότητας αντισυλληπτικών μέσων είναι κάπως παραπλανητικό, στο μέτρο που η εκπαίδευση των νέων στη χρήση τους τορπιλίζεται από κάθε πλευρά. Είναι, μάλιστα, οι ίδιοι κύκλοι (ξαναλέω, κύκλοι, όχι άτομα) που υψώνουν ρομφαίες κατά των αμβλώσεων εκείνοι που λυσσάνε και με την απλή αναφορά της καθιέρωσης --ουσιαστικού-- μαθήματος σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης στα σχολεία.
(Σε ηλικία δεκαπέντε ετών είχα έναν φίλο, προϊόν ιδιαίτερα θρησκόληπτου περιβάλλοντος, που νόμιζε ότι το αιδοίο έχει σχήμα θηλυκού βίσματος. Τι προφυλακτικό να χρησιμοποιούσε ο δυστυχής αν --λέμε άν-- προέκυπτε τίποτα; )
Είναι ηλίθιο να χρησιμοποιούνται οι αμβλώσεις ως αντισύλληψη; Φυσικά, τι άλλο θα μπορούσε να είναι; Είναι ηλίθιο και βάλε. Και είναι καθήκον όσον έχουν λίγο μυαλό στο κεφάλι τους να προσπαθούν να ανοίξουν τα μάτια στα χαϊβάνια, που για τον α ή β λόγο αγνοούν το προφυλακτικό ή το όποιο άλλο μέσο.
Χωρίς, ωστόσο, ηθικές/δεοντολογικές κρίσεις και φορτισμένες κουβέντες περί φόνων.
Απλή λογική: "Φορέστε του κάνα σκουφάκι, βρε παιδιά, αντί να τρέχετε στους γιατρούς, κρίμα δεν είναι;"

 

Το εμβρυο ισχυριζομαι οτι ειναι μια δυναμει ζωη ,που οταν αποξεεται απο την μητρα, διακοπτεται η εμβιος βιολογικη διαδικασια που οδηγει στην κανονικη ανθρωπινη ζωη την οποια,εφ'οσον θανατωνεται ,δεν προλαβαινει να ζησει.Αναφερομαι βεβαια στην "κανονικη",εξωμητρια ζωη.
Αυτο ομως δεν σημαινει οτι το εμβρυο δεν ζει εντος της μητρας.
Αναπνεει και τρεφεται μεσω του πλακουντα και του ομφαλιου λωρου και αναπτυσσεται μεσω των εντολων του δικου του γονιδιωματος,που δρα αυτοτελως απο την στιγμη της γονιμοποιησης.
Αυτα τα προηγουμενα στη βιολογια τα λεμε ζωη ,οκ;

Σειρα σου τωρα Dolcett... να μας εξηγησεις τι πα να πει "πληρης"ενηλικας.

 

Kάποιος ο οποίος έχει δική του βούληση.

 

η διαφορα με τον ενηλικα ;

 

Kαμία. 'Ηταν πλεονασμός για έμφαση. Ποιό είναι το point σου; Αναιρεί έστω και γραμματικά κάτι απο την άποψή μου η συγκεκριμένη διατύπωση;

 

Ουτε η δικια μου διατυπωση αναιρει την αποψη μου ,ποως εξηγησα λιγο πιο πανω,αλλα δεν το εκανα θεμα...(πριν το κανεις εσυ αντιστοιχα). 

 

Εξαρτάται ποιά άποψη πιστεύεις ότι δεν αναιρείται. Του βιολογικού ορισμού; δεν μπαίνω καν στο θέμα. Αυτό που αυτοαναίρεσες είναι η λεκτική πτυχή του ζητήματος. Απαξίωσες άλλες εκφράσεις πλην των "ξεκάθαρων" ως σοφιστείες και προσπάθεια δικαιολόγησης ενοχών ή ο,τι άλλο. Μισή παράγραφο μετά χρησιμοποιείς κι εσύ "στρογγυλεμένες" και αμφίσημες εκφράσεις για το ίδιο ζήτημα. Θεώρησα χρήσιμο να στο επισημάνω όχι για να σε ψειρίσω φιλολογικά, αλλά για να σου υποδείξω το παράτολμο της δίκης προθέσεων.
Ελπίζω αυτή τη φορά να έγινα πιό κατανοητός.

 

Θα προσπαθησω και γω λοιπον για τελευταια φορα-γιατι πολυ το κουρασαμε- να γινω οσο πιο ξεκαθαρος γινεται.
1. Η αμβλωση ειναι φονος εκ προμελετης. Το εμβρυο ζει οχι ως τμημα του σωματος της εγκυμονουσας ,αλλα ως αυτοτελες πλην εξαρτωμενο απο αυτην εμβιο ον.Φυσικος αυτουργος ειναι ο γιατρος,ηθικος η εγκυμονουσα.(Οριστε,πηρα και νομικη θεση ).
2.Οφειλει ο καθεις να λαμβανει τα μετρα του ωστε να μην φτανει να αντιμετωπιζει την αναγκη να σκοτωσει μια "δυναμει" ζωη.(το εξηγησα αυτο,ετσι; )
3.Αν εν πασει περιπτωσει προκυψει ανεπιθυμητη εγκυμοσυνη,η γυναικα εχει καθε δικαιωμα ,αλλα και την ηθικη ευθυνη της αποφασης ,την οποια πρεπει και να αναλαβει χωρις ωραιοποιησεις και δικαιολογιες.(αυτο βεβαια σηκωνει πολυ νερο στην περιπτωση που ειναι ανηλικη και το τσερβελο δεν εχει πηξει ακομα).
4.Η δικαιολογημενη και αναποτρεπτη αμβλωση λογω ιατρικων η αλλων λογων δεν αναιρει την εξισωση αμβλωση=φονος.Απλα εδω υπαρχει νομικη και ηθικη καλυψη του φονου,την οποια προσωπικα ενστερνιζομαι.
5.Η ζωη ενος εμβρυου εχει την ιδια αξια με την ζωη ενος νεογνου μιας ωρας η ενος ενηλικα 137 ετων απο ηθικη αποψη.
Οποιος καταδικαζει τον φονο οποιουδηποτε ανθρωπου ανεξαρτητως τυχον εγκληματων που διεπραξε,υπερασπιζομενος την αξια της ανθρωπινης ζωης,απο ηθικη αποψη,οφειλει να καταδικασει και την αμβλωση,αλλοιως ειναι ασυνεπης και ανακολουθος.
Προσωπικα,δεν ανηκω σ'αυτην την κατηγορια,καλως η κακως.
Αυτα.

 

Απάντηση: Άμβλωση

Λοιπον φιλοι μου σας καταθετω την εμπειρια μου,
ετσι απλα, λιτα, λακωνικα.

Καποια στην στιγμη στη ζωη μου εκληθην να αποφασισω για τη ζωη του πρωτου παιδιου μου, τα εβαλα κατω, ειδα οτι μπορουσα να ανταπεξελθω στο βαρυ αυτο εργο και αποφασισα να το φερω στον κοσμο.

Καποια στιγμη εκληθην εκ νεου να αποφασισω για την ζωη του δευτερου παιδιου μου, τα εβαλα παλι κατω και ειδα οτι μου ηταν αδυνατον να ανταποκριθω στις υποχρεωσεις και δευτερου παιδιου και θα ηταν και εις βαρος του πρωτου, επρεπε να πω το σκληρο οχι στη ζωη που ηταν μεσα μου, που την ενοιωθα, που την αγαπουσα, που μου εστελνε μηνυματα , μετα απο νυχτες αϋπνιας, μετα απο νοερους
διαλογους, με σφιγμενα χειλη και καρδια πετρα ειπα το οχι στη ζωη του.

Ακομα εχω τη φωτογραφια του στο συρταρι μου (υπερηχογραφημα) οπου γραφει επανω και πιθανη ημερομηνια τοκετου.
Πολλες φορες ακομα μετα απο 10 και κατι χρονια την παιρνω στα χερια μου και "το κοιταζω..." και την ημερομηνια που πιθανον να ειχε τα γεννεθλια του καθε χρονο μου φευγει ενα δακρυ.
πολλες φορες το φανταζομαι πως θα ηταν περνωντας τα χρονια, το μεγαλωνω νοερα.

Ναι ειναι φονος , δεν ωραιοποιω τα πραγματα για να ησυχασω την συνειδηση μου, δεν κρυβομαι πισω απο το δακτυλο μου , ΤΟ ΣΚΟΤΩΣΑ.