Άντε γαμήσου...

Στην επιβολή των σύγχρονων θρησκειών το αποδίδω εγώ.

 

στο βαθμό που ενοχικότητα είναι αυτό που περιγράψατε, μια χαρά θα ήταν οι θρησκείες και τα παρόμοια ιδεολογήματα.

 

Κρίμα και είχα κέφια... 

Ωστόσο,

ήταν δεκαετίες μπροστά σχετικά με αυτά που λέει τώρα ο Παραδείσης
 

και μετά οι Γιαπωνέζοι το απογείωσαν ως συνήθως

 

(Όταν πλακώνει δουλειά και πρέπει να τα προλάβεις όλα και φαγητό και γαμήσι και τα πάντα. Κοινώς όταν γαμιέσαι στην δουλειά)*

* Το link παραπέμπει στο PornHub

 

Υπάρχουν δύο είδη ειδών.

Αυτό που δεν νιώθει ενοχικά για το γαμήσι και αυτό που πάτησε στο φεγγάρι και τώρα σκέφτεται να πατήσει και στον Άρη.

Ιδανικά ίσως να υπάρξει και ένα νέο είδος που δεν θα νιώθει ενοχικά να γαμιέται, στον Άρη.

 

μην ακούς αυτούς που λένε πως θα γαμήσεις στον άρη @AuroraBorealis, ό,τι προλάβεις εδώ.
 

 

όχι ρε πούστη μου..

 

@AuroraBorealis

Ditto... Good...

 

Και το παράδειγμα παρέμβαση δεν είναι;

 

Φυσικά, εν προκειμένω όμως προ-σω-πι-κό, πα να πεί όχι θέσφατο, άρα δυναμικό και με μόνιμη και διαρκή δυνατότητα επανεπιβεβαίωσης της συνέπειας που συνιστά...
Δεν είναι μια κι όξω που λένε στο χωριό μου, αποτελεί δέμευση που η τυχόν αναίρεσή της απαιτεί εξηγήσεις, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Audit, που λέμε στα ρομέικα (εδώ με ο)...

 

Κινείται μεταξύ ασέβειας και γελοιότητας η προσπάθεια οιουδήποτε να προμοτάρει ή να καταρρίψει μια άποψη, όταν ο ίδιος δεν πληρεί τις αντικειμενικές προϋποθέσεις συμμετοχής στον κύκλο που αποπειράται η άποψη αυτή να επηρεάσει. Με ευθείες κουβέντες, κατά τον ίδιο τρόπο που αντιμετωπίζονται εδώ μέσα, όσοι και όσες εκφράζουν απόψεις επί του μαστιγώματος (πχ) έχοντας εμπειρία μόνο xhamster, θα πρέπει να αντιμετωπισθούν και οι εκφέροντες άποψη στο παρόν, δίχως να είναι γονείς.

Βρίσκω μόνο μία διαφορά και δη σημειολογική, μεταξύ ενός κειμένου το οποίο προτρέπει τους αναγνώστες του, απρόσωπα και εν είδη μάζας, να γαμήσουν και του από άμβωνος κηρύγματος παρούσης ή προηγουμένης εποχής, ορθοδόξου ή ετέρου δόγματος, το οποίο αντιμετωπίζει τους αποδέκτες του με τον αυτό απρόσωπο τρόπο, και τους καλεί να μην γαμήσουν παρά μόνο προς τεκνοποιία. Αξιολογικά, αμφότερα για τον κάλαθο των αχρήστων και εξ ίσου τοξικά.

Αδυνατώ αντανακλαστικά να λάβω σοβαρά υπ' όψη μου κείμενο το οποίο ελέω θεού, απευθύνεται απρόσωπα χρησιμοποιώντας ξανά και ξανά προστακτική.

Χλευάζω επί της ουσίας κείμενο το οποίο αποπειράται να αγνοήσει το γεγονός ότι από εμφανίσεως αναπαραγώμενης, με οιοδήποτε άλλο τρόπο πλην της παρθενογενέσεως, ζωής, το γαμήσι αλλά και η ηδονή, τουλάχιστον σε επίπεδο sapiens η τελευταία, αποτελούν νόμισμα και μάλιστα όχι εξ εκείνων που είναι πληρωτέα επί τη εμφανίσει, αλλά εξ εκείνων που ενσωματώνουν την αξία τους, η οποία είναι και άμεσα εξαργυρώσιμη.

Είναι είτε αγραμματοσύνη ή λογική Khemrs rouges να αγνοείς ότι για να υπάρξει γαμήσι, απαιτείται (τουλάχιστον) εις γαμευτής και (τουλάχιστον) εις γαμευόμενος.

Και τέλος, όταν κάποιος προσπαθεί να ερμηνεύσει την πρόθεση ενός συγγραφέα και το πώς απέδωσε την πρόθεσή του αυτή σε σχέση με τη γραφή του, καλό είναι να απέχει της προσπάθειας, εάν δεν γνωρίζει το πρόσωπο. Τα εν γένει "παραδείσια" πτηνά, σε κλειστές, λόγω αριθμού πληθυσμού ή/και γεωγραφικής θέσης, κοινωνίες, πολύ γρήγορα ξεπουπουλιάζονται και μεταναστεύουν στον κλεινόν άστυ για να πουλήσουν την πραμάτεια τους σε μπουτικ φρούτων. Ο εωρακώς μεμαρτύρηκε και η μαρτυρία αυτού αληθής εστί.

 

Ίσως το πιο επίκαιρο κομμάτι που έχω διαβάσει ποτέ μου. Γι' αυτό και το " δανείζομαι " ανά τα χρόνια - κι όχι μόνο εδώ μέσα ή μονάχα στο γραπτό λόγο -.


...Νιώθω συμπόνοια για τους νεαρούς φασίστες
και στους γέρους, που τους θεωρώ σχήματα
του πιο τρομερού κακού, αντιστέκομαι μόνο
με τη βία της λογικής.
Παθητικός σαν ένα πουλί που τα βλέπει
όλα πετώντας, και στο πέταγμα του στον ουρανό
έχει στην καρδιά του τη συνείδηση,
που δεν συγχωρεί.

( Pier Paolo Pasolini )

* Πέρασμα από τα " Ποιήματα του κόσμου " κι όποιος θέλει να βρει τον σύνδεσμο με το παρόν νήμα, θα τον βρει...

** Γέροι και νέοι στην προκειμένη - από μένα και όχι από κείνον που έγραψε το κείμενο - δεν νοούνται βάσει ηλικίας.

 

Διαβάζοντας το κείμενο μου γεννήθηκαν δύο ερωτήματα:
1) Άραγε ο συγγραφέας συμπεριφέρεται στην ζωή του όπως γράφει στο κείμενο;
2) Είναι γονέας; Και εάν ναι,αυτά που γράφει τα κάνει πράξη και στα παιδιά του.
Γιατί εάν ένα από τα δύο τουλάχιστον δεν ισχύει τότε απλά γράφει "φιλοσοφίες" για εντυπωσιασμό.