Όρια

Επί της ουσίας και ιστορικά μιλώντας...

Την θυμάσαι την διαφήμιση που έβγαινε ένας στρουμπουλούλης κι έλεγε πως ομιλεί εκ πείρας (μάλλον για υγρό πιάτων)..?
Ακόμα θυμάμαι την ιστορία που έγινε σε άλλο φόρουμ με θέμα που άπτονταν θρησκευτικών πεποιθήσεων (τίποτε καν το ενοχλητικό, κατά την άποψή μου και όχι μόνο), αλλά τεσπά.
Έγιναν κάποιες σβέλτες αντεγκλήσεις για το ποιος και τι και γιατί, και μετά αν θυμάμαι καλά που καταλάγιασε ο κουρνιαχτός, ετέθη το ερώτημα "τι έγινε ρε παιδιά" επί της ουσίας (ποιος/ποια, πώς και γιατί)...
Αφού πέρασε κάποιο διάστημα, που, από διοίκηση και μοντ, δεν υπήρχαν καθαρά λόγια (δικαιολογημένη στάση ως ένα βαθμό), μετά άρχισαν τα τσάμικα του στιλ "ε , λοιπόν εγω ήμανε" να λέει το ένα παιδάκι, "όχι εγώ ήμανε" να λέει το άλλο, έως ότου τελικά μαθευτεί πως ήταν "παιδάκι" υπεράνω υποψίας για εντελώς άσχετους λόγους (ντυ κώλ).

Πάντως δόθηκε ρεσιτάλ παπαρολογίας από άτομα που απαιτούσαν (και ακόμα απαιτούν αν και απομακρυσμένα πια λίγο-πολύ από το προσκήνιο) την δέουσα προσοχή, απόδοση τιμών και διάφορα τέτοια γραφικά.
Άτομα που ακόμα νοσταλγείται η "πένα" τους και η "ματιά" τους και η όποια νομιμοποίηση της παρεμβατικότητάς τους...

Γελοία πράματα.
Αυτό σημαίνει πρακτικώς μηδενική σοβαρότης.
Και φυσικά δεν είχαν κάποια δικαιολογία για οτιδήποτε, εφόσον είχαν ειδοποιηθεί εξ αρχής σχεδόν πως "κάτι δεν πάει καλά"...

Δεν μπήκα και δεν θα μπω σε λεπτομέρειες για λόγους που όλοι αντιλαμβανόμαστε...

 

Ευχαριστώ για την απάντηση, αλλά το # 82 απλώς επιβεβαιώνει τα ερωτηματικά μου.. σε άλλα νουμεράκια έχουμε κάτι?

 

χαχαχα μια χαρά!!.. έχω και κάτι κληρονομικά θεματάκια, να ανοίξω νήμα?

 

Αφού ως τώρα δεν έχουν απαντηθεί τα ερωτηματικά σας, ίσως να μπορώ να βοηθήσω. Η ερώτηση ήταν αυτή, αν δεν κάνω λάθος;

1. Όλοι οφείλουν να γνωρίζουν τους νόμους και τους κανόνες, είναι υποχρέωσή τους ως πολίτες και στην προκειμένη περίπτωση ως μέλη του φόρουμ. Ο administrator μπορεί να είναι περισσότερο έμπειρος και φέρει την ευθύνη για τα εδώ γραφόμενα, αυτό δεν σημαίνει ότι οι γράφοντες δεν οφείλουν να έχουν ίδια αντίληψη για το θέμα.

2. Κανένας δεν μπορεί να προεξοφλήσει τις αποφάσεις της δικαιοσύνης είτε αφορούν αν θα παραπεμφθεί ένα θέμα στην κρίση των δικαστηρίων είτε για την δικαστική απόφαση καθ εαυτή.

Οπότε, ιδίως από την οπτική που το θέτετε, αναγκαστικά κατεβαίνει ένα κείμενο επειδή ΙΣΩΣ δημιουργήσει προβλήματα, όπως λέτε.

 

Συμφωνώ απόλυτα και στα 2. Αντιλαμβάνομαι την ευθύνη που βαραίνει τον admin ως προς τον "νόμο".

Τα λεπτά σημεία όμως, δεν τα γνωρίζουμε όλοι, όπως αποδεικνύεται περίτρανα σε αυτό το νήμα.

Πριν μπει κανείς λοιπόν στην βάρβαρη διαδικασία να πετσοκόψει μια "έκφραση".. έχει κάνει έναν κόπο πρώτα να δει πως και αν μπορεί να την προστατεύσει από τα "ΙΣΩΣ"? Υπάρχει και εκεί μια ευθύνη.. σωστά?

 

Θα μπορούσαμε να το δούμε και αντίστροφα και να το συζητάμε επί μέρες. Δεν βλέπω να έχει κάποιο νόημα.

 

Κι άλλα... Πόσα επιτέλους..?
Ουκ αν λάβοις παρά του ...μη έχοντος, αφού..!
Κάτι σε ευχές που ...μας βρίσκονται, ευχαρίστως!

 

Είμαι απαιτητική πελάτισσα!
Αλλά επειδή η εξυπηρέτηση ήταν άψογη, θα πάρω τις ευχές και ανταποδίδω μπουρμπουάρ τα σέβη μου...

 

Επειδή ατόνησε η συζήτηση, είπα να ρίξω λάδι στη φωτιά.

https://www.nytimes.com/2017/07/18/books/review-anonymous-incest-diary.html

http://www.newsbeast.gr/world/arthr...e-apo-trion-eton-kapies-fores-ton-apoplanousa

Τώρα είναι απλά μια ιστορία, είναι πραγματικότητα ... δεν έχω ιδέα!!!

 

Κοίτα...
Λάδι στη φωτιά βάζει κάποιος όταν λέει πως για αυτό λέω εκείνο...
Το πάρτε το κι ό,τι ήθελε γενεί δεν είναι λάδι στη φωτιά είναι πετάω 5 δεκάευρα στη παιδική χαρά και χαζεύω την κλοτσοπατινάδα των μπομπιριών.
Το πρώτο είναι συμβολή και προαγωγή διαλόγου.
Το δεύτερο δεν είναι...
Έτσι για τον τύπο τα λέω...

 

Δε θα μιλήσω παρά ελάχιστα για αυτό εδώ το φόρουμ αλλά για τα όσα μου γεννήθηκαν με αφορμή και αυτό το νήμα... Αναρωτιέμαι και τι νόημα να έχει που θα μπω στον κόπο να το κάνω όλο και συχνότερα καθώς βλέπω τις περισσότερες τοποθετήσεις... Αν τελικά με κρατάει κάτι εδώ είναι κάποιοι άνθρωποι που από το ξεδίπλωμα της σκέψης τους τους αναγνωρίζω ως σημαντικούς να τους διαβάζω γιατί προχωρούν τη σκέψη και τον προβληματισμό μου εδώ και αρκετά χρόνια καθώς μεγαλώνω κι εξελίσσομαι σε παράλληλους βίους κι ας μην τέμνονται. Αυτό το λίγο ή το πολύ που παίρνω το θεωρώ σημαντικό και το κρατώ και δεν το ξεχνώ αν σε κάποια άλλη ατυχή στιγμή δε δώσουν δείγματα και του καλύτερου εαυτού τους... Κανείς από εμάς δεν είναι κάθε μέρα στα καλύτερά του. Αυτό είναι ανθρώπινο... Από τη δική Μου πλευρά καταγράφω τις σκέψεις Μου, τα βιώματα και τις εμπειρίες Μου ως εκτόνωση, ως αποσαφίνηση στον ίδιο Μου τον εαυτό πρώτα, ως επικοινωνία με κάποιους που Με ενδιαφέρουν και σαφώς παίρνω χαρά αν κάποιος βοηθιέται με όποιον τρόπο από την ιδιοτέλεια Μου αυτή...

Πιστεύω στο συλλογικό, εργάζομαι γι αυτό έμπρακτα και καθημερινά μέσα και από τη ζωή και από την τέχνη Μου κι επειδή "τρίβομαι" με εκατοντάδες ανθρώπους από όλα τα μήκη και τα πλάτη και τα κοινωνικά στρώμματα αποδέχομαι ότι ο κόσμος εξελίσσεται αργά και ότι δεν μπορείς να μετατρέψεις τον βλάκα σε έξυπνο και αυτόν που θέλει να τρώει μασημένη τροφή και να μη βάζει το ρημάδι του να δουλέψει να το κάνει κι αυτόν που θέλει να είναι δούλος με το σώνει και καλά να αγαπήσει την ελευθερία. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να νιώθεις εσύ εντάξει με τον εαυτό σου τοποθετώντας τον και τη σκέψη σου εκεί έξω και αν κάποιος κάτι του κάνει κλικ και θελήσει να το πάρει θα το πάρει... Κι εκεί μπορεί να υπάρξει το ενδεχόμενο φιλίας, συνεργασίας, κοινής δράσης, ή απλής αίσθησης συνενοχής και συνοχής. Κι αυτό δεν είναι λίγο σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς τους γεμάτους ανθρωπάρια όπου όλο και λιγοστεύουν αυθεντικοί άνθρωποι, ολοκληρωμένες προσωπικότητες, αυτεξούσιες, πρωτότυπες, γενναίες και αξιοπρεπείς. Αν δεν λιγόστευαν αυτοί και δεν πλήθαιναν οι άλλοι δε θα ζούσαμε συνολικά ως σκλάβοι, δεν θα αποδεχόμασταν ήσυχα και βουβά την καθημερινή αδικία και στη χώρα μας και σε ένα πλανήτη κατάφωρης αδικίας... Δε θα λέγαμε κάθε χρόνο και καλύτερα αλλά δόξα σοι ο θεός και πάλι καλά που κάτι έχουμε και τεμενάδες ας κάνουμε μην και το χάσουμε κι αυτό και λύσσα και μένος κακιά όχι στους καταπιεστές και εφαρμοστές της αδικίας αλλά σε εκείνους που έχουν ακόμα τα κότσια και διεκδικούν και παλεύουν... Μα θυμίζουν πόσο λίγοι είμαστε και η ανθρωποφαγία καλλιεργείται συστηματικά μην τύχη και θελήσουμε να τους μοιάσουμε και πως θα κοιμούνται ήσυχα τα βράδια οι καταπιεστές... Κατά τα άλλα μας, Κυρίαρχοι με τα όλα μας, και σκλάβοι και σκλάβες όλο περηφάνια και δύναμη για τις επιλογές μας...

Θα μιλήσω λοιπόν για άλλη μια φορά προσωπικά χωρίς να έχω την αξίωση ούτε να Με καταλάβει κανείς ούτε κανείς να αλλάξει τα μυαλά του.

Η ελευθερία στο λόγο, στη σκέψη, στην ερωτική έκφραση, στη διαφορετικότητα, στην επιμονή για ένα δίκαιο κόσμο με αυτεξουσιότητα, με ανεξαρτησία, με αυτοδιάθεση, με γενναιότητα, διαρκώς συρρικνώνεται. Φαινομενικά έχουμε δημοκρατία και ακόμα και αυτή η κατακρεουργημένη αν έρθουν τα φασισταριά στην εξουσία θα φαντάζει και ο χαμένος παράδεισος της ελευθερίας. Πως όμως έρχονται τα φασισταριά στην εξουσία, πως διαβρώνεται και απαξιώνεται η δημοκρατία, πως επαναλαμβάνεται η ιστορία να έρχεται αργά η συνειδητοποίηση ότι στον ύπνο μας πιάσανε χωρίς όπλα, με τα χέρια και τα πόδια δεμένα, με εκατοντάδες μπάτσους οπλισμένους πάνω μας να μπορούν να μας βασανίσουν όπως γουστάρουν, να μας σκοτώνουν όπως γουστάρουν, να μας ταϊζουν όπως, όποτε και όσο γουστάρουν; Να αποφασίζουν εκείνοι για το επίπεδο, τον τρόπο της ζωής μας και το τι επιτρέπεται και δεν επιτρέπεται να λέμε, να σκεφτόμαστε, να πράτουμε αλλιώς στη μπουζού στην καλύτερη, στη μάντρα για εκτέλεση στην επίσης καλύτερη, στην παρακολούθηση των βασανισμών και των σκοτωμών των αγαπημένων μας στη χειρότερη;

Κάποιος μπορεί να πει από τους φοβισμένους. Εγώ δε θα το πω αυτό. Όχι τουλάχιστον για όλα τα είδη των φοβισμένων... Ένας άνθρωπος που βρίσκεται υπό απειλή αληθινή, υπό εκβιασμό, υπό ωμή και ψυχολογική βία βρίσκεται σε μία πραγματικά δύσκολη θέση. Αν παραδεχτεί πρώτα στον εαυτό του ότι υπόκειται σε βία και εξ΄αιτίας της είναι φοβισμένος, αν ζητήσει βοήθεια για το φόβο που ζει για τη βία που υπόκειται δεν έχω να χωρίσω κάτι μαζί του. Θα βρεθώ αρωγός γιατί ως άνθρωπος δεν γουστάρω ούτε τους εκβιαστές ούτε τους εκφοβιστές. Θα βρεθούν και άλλοι να δώσουν την υποστήριξη και την βοήθεια τους. Και λίγοι να είναι θα είναι αποτελεσματικοί γιατί δεν φοβούνται το φόβο τους... 'Ενας άνθρωπος που έχει το σθένος να παραδεχτεί ότι φοβάται, ότι χέστηκε απάνω του, ότι στάθηκε άτολμος, ότι δεν κατάφερε να αντισταθεί, αλλά θαυμάζει το σθένος, τη γενναιότητα και την αξιοπρέπεια των άλλων που τα κατάφεραν να αντισταθούν δεν είναι ένας τελειωμένος άνθρωπος. Αναγνωρίζει μέσα του την αξία της γενναιότητας και των υπερβάσεων που κάποιοι άλλοι κατάφεραν και καταφέρνουν να κάνουν μπροστά στη βία, τα βασανιστήρια, τις απειλές. Δεν τους πολεμά. Τους τιμά. Αναγνωρίζει και θέλει να συμπαρασταθεί έστω βουβά, έστω με το ελάχιστο ως οβολό για τη δική του ανεπάρκεια να τους φτάσει... Κι εκεί μπορεί κανείς να δει κάποιον να εξελίσσεται σε γίγαντα... Η να τον δει ταπεινά να παραμερίζει, να μην τους εμποδίζει σε αυτό που έχουν να κάνουν και να χαίρεται μέσα του όταν ακούει για κάποια νίκη τους, να τρέμει μην πάθουν τίποτε, να λυπάται με τη λύπη τους να χαίρεται με τη χαρά τους... Βοηθάει να δυναμώνει από τα κάτω ακόμα και βουβά την κουλτούρα της αντίστασης και της γενναιότητας μπροστά στους εκφοβιστές όλων των λογιών...

'Ενας άνθρωπος αντίθετα που δεν ομολογεί το φόβο του στον εαυτό του και μετά ζητάει βοήθεια γι αυτό από τους άλλους, αρχίζει τα ψου ψου ψου και τα μου μου μου και τις εκλογικεύσεις της "ησυχίας", της "τάξης", της "ασφάλειας", του "καθίστε καλά μη μας προσέξουν και χάσουμε και αυτά που έχουμε", με κορυφαίο αυτό της "νομιμότητας", λες και οι νόμοι είναι πάντα δίκαιοι, λες και είναι αλάνθαστοι, λες και δεν αλλάζουν από εποχή σε εποχή, λες και όλοι οι δικαστές είναι καλοί, δίκαιοι και έντιμοι άνθρωποι, λες και δεν εξυπηρετούν συχνά τους από πάνω, λες, λες, λες. Αυτοι οι του "μέσου", οι "δίκαιοι", οι "σέβοντες", οι αυτολογοκρινόμενοι, οι "λογικοί" για μένα αυτοί είναι οι πιο επικίνδυνοι, αυτοί που φτιάχνουν τελικά την "κοινοτυπία του κακού". Εμ δεν έχουν τα αρχίδια να παραδεχτούν το φόβο τους, το μικρό τους μέγεθος, εμ θέλουν να το παίζουν σπουδαίοι άνθρωποι και αρχηγοί της ηθικής και δικαστάδες, εμ μισούν θανάσιμα εκείνους τους λίγους που είναι το άλας της γης και τους θυμίζουν τη μικροπρέπεια και την ανεπάρκεια τους που οι ίδιοι δεν αντέχουν απάνω τους.

Γιατί κακά τα ψέμματα, το άλας της γης, είναι εκείνοι οι τρελοί, οι ονειροπόλοι, εκείνοι που δε διστάζουν να βάζουν και για το δίκαιο το δικό τους και του άλλου τα στήθη στη φωτιά. Οι παράλογοι... Οι γενναίοι... Εκείνοι που δε φοβούνται το φόβο τους και τον κάνουν παρέα...

Για μένα δεν είναι επικίνδυνος αυτός που υφίσταται τη λογοκρισία με τη βία όταν την ομολογεί τη βία αυτή και την καταθέτει και τη δημοσιοποιεί ακόμα και αν τελικά δεν υπερασπιστεί το έργο του τη δεδομένη στιγμή. Μπορεί να βρει τα κουράγια του αργότερα όσο ξέρει και αναγνωρίζει την αδικία μέσα του και δεν ενσωματώνει τη λογική των καταπιεστών του. Θα βρει δημιουργικούς τρόπους να την προσπεράσει και να της αντισταθεί γιατί την αναγνωρίζει ως άδικη. Και αν δε βρει τα κουράγια θα χαρεί που κάποιοι άλλοι τα βρήκαν και τον υπερασπίζονται και θα χαίρεται κάθε φορά που βλέπει κάποιους να υπερασπίζονται και άλλους που τραβάνε τα ίδια... Για μένα επικίνδυνοι είναι οι αυτοβούλως και χωρίς εξαναγκασμό προσέρχοντες να φιλήσουν τα πόδια των εκφοβιστών για να τα πάνε καλά μαζί τους με τη δικαιολογία της "ευθύνης" της "λογικής" του "νόμου" της ενδεχόμενης απειλής υπαρκτής και φαντασιακής, να προσπέσουν ως αυτολογοκρινόμενοι πριν έρθει κανείς να τους λογοκρίνει και να θέλουν να λογοκρίνουν και τους άλλους επειδή αυτοί είναι χέστηδες και επιμένουν να λένε στους εαυτούς τους ότι είναι έξυπνοι και σοφοί. Τον μπάτσο της σκέψης και της έκφρασης δεν τον έχουν απέναντι. Τον έχουν ενσωματώσει. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι τον ενσωμάτωσαν. Μισούν όποιον τους το θυμίζει και τον καταγγέλουν για "ιδεολόγο" για "φανατικό" για "εγωιστή" για "παρτάκια" για "μπαχαλάκια". Οι φωνές τους στο διάβα της ζωής γίνονται όλο και πιο τσιριχτές και καλούν και τους άλλους να γίνουν τσιρίδες μπας και ο θόρυβος σκεπάσει ένα χεσμένο εαυτό χωρίς αξιοπρέπεια... Φυσικά υπάρχουν και οι "σοφοί" και οι "νηφάλιοι" καθοδηγητές στην υποταγή που καλούν με "ανώτερο στυλ" "ευγενικής ανωτερότητας" τον κόσμο να είναι "ήρεμος", "λογικός", "να έχει πίστη σε εκείνους που ξέρουν καλύτερα από εκείνους", όλοι εκείνοι οι διαμορφωτές που δρουν με "υψηλό" με "φιλοσοφικό" με "καλοκάγαθο" με "ηθικό" ύφος για να οδηγήσουν και να εκπαιδεύσουν το παραπάνω κοπάδι να παραμένοι παραδομένο, μικρόψυχο και προσηλωμένο στην υποταγή του...

Σεντόνι και δε θα επανέλθω. Αυτό που γίνεται στην κοινωνία έξω γίνεται κι εδώ... Αυτοαστυνομευτείτε λοιπόν όσοι γουστάρετε από μόνοι σας κι εκεί έξω στη ζωή και σε ένα δημόσιο χώρο σαν και αυτόν, αυτολογοκριθείτε όσο η ψυχή σας επιθυμεί, χλευάστε όσους δεν το δέχονται, μιλήστε "νηφάλια" και με σοφία για την αναγκαιότητα της αποδοχής της αδικίας σε τούτον τον κόσμο τον άδικο για τον οποίο ως Πόντιοι Πιλάτοι καταγράφετε πως έχει έτσι και τι να κάνουμε και το "ώριμο" και το "νηφάλιο" και το "αξιοπρεπές" είναι να αποδεχτούμε ότι είναι ανώφελο να αντισταθούμε... Συνεχίστε να γεμίζετε τους κουβάδες του νερού της κουλτούρας της υποταγής... Είναι σαφές σε ποιό στρατόπεδο ανήκετε όσο και αν διακυρήτετε ότι δεν ανήκετε πουθενά... Φέρτε και κάθε λίγο το μπαμπούλα της αστυνομίας, του νόμου, του διασυρμού, της φυλακής... Παλιά παλιά πράγματα ανιαρά και ανίερα και γι αυτό βαρβαρικά και αντιανθρώπινα και διαρκώς επαναλαμβανόμενα στην ιστορία. Λειτουργικά βέβαια, αυτό το παραδέχομαι. Αιώνες τώρα πιάνουν ως μέθοδος γιατί να την αλλάξουμε...

Διατηρώ για τον εαυτό Μου το δικαίωμα όλο αυτό να το βλέπω αναξιοπρεπές. Για το δικό μου ηθικό κόσμο που μοιράζομαι με τους συντρόφους μου στη ζωή, στην τέχνη και στον έρωτα, η αξιοπρεπής στάση ορίζεται στο ότι αν υπάρχει απειλή, εκβιαστές και εκφοβιστές όσοι δε γουστάρουν να τρώνε τον εκφοβισμό και την απειλή στη μάπα, να τους ξεμπροστιάζουν και να καλούν και άλλους σε βοήθεια. Να δείχνουν λίγη πίστη στον εαυτό τους και στις δυνάμεις τους και στους ανθρώπους που θα βρεθούν να τους συντρέξουν, μόνοι δε θα μείνουν και πάμε να πούμε όλοι αυτοί μαζί ότι το χώρο και την ελευθερία μας θα τον υπερασπιστούμε γνωρίζοντας ότι μπορεί και να πέσουμε μαχόμενοι αλλά το προτιμούμε αυτό από το να ζήσουμε αναξιοπρεπείς... Αν δεν υπάρχει το σθένος, ας ειπωθεί αυτό, ότι φοβόμαστε και δεν μπορούμε να το παλέψουμε και ζητάμε συγγνώμη από εκείνους που μπορούν. Κι αυτό αξιοπρεπές είναι και πάλι συμπαράσταση θα εκφραστεί και τρόπος θα βρεθεί να συνυπάρξουμε... Η εμπειρία μου μου έχει δείξει ότι όσοι αντιστέκονται αληθινά και όχι στα λόγια κάποιον που παραδέχεται το φόβο και την αδυναμία του δεν τον κατηγορούν, αντίθετα τον κατανοούν, τον συντρέχουν, τον προστατεύουν, τον περιθάλπτουν, τον εμψυχώνουν να μη νιώθει άσχημα για το φόβο του, τον συγχωρούν γιατί είναι ανθρώπινο και όχι εξωανθρώπινο το να φοβάται κανείς, λένε δεν πειράζει, καθίστε εδώ πίσω που έχει ηρεμία να ξαποστάσετε, να φάτε να πιείτε να ησυχάσετε και πάμε εμείς μπροστά που αντέχουμε και για σας. Δε χρειάζεται να κάνετε κάτι άλλο. Απλά κάτσετε πίσω και μη μας εμποδίζετε... Αυτά για τα εκεί έξω στη ζωή... Τέλος για το δικό μου ηθικό κώδικα αποκλειστικά, αν δεν υπάρχουν αληθινές και σοβαρές απειλές και εκφοβιστές είναι πρόστυχο να υπάρχει κάθε τρεις και λίγο η επίκληση τους καλλιεργώντας το φόβο ότι ανά πάσα ώρα μπορεί να υπάρξουν γεμίζοντας τα κουβαδάκια με το νερό της κουλτούρας της υποταγής.

Στα εδώ τώρα, στις τοποθετήσεις μελών του στυλ τα μπραβο-τσαμπουκο-ελληναράδικο-κοτζαμπάσικα "αν δεν σας αρέσει σε άλλη παραλία τα κουβαδάκια σας" ενώ το φόρουμ αυτό υπάρχει γιατί υπάρχουμε και δίνουμε χρόνο όλοι εμείς εδώ και μάλιστα πολύ χρόνο, κι ανεξαρτήτως αν μεταξύ μας συμφωνούμε, διαφωνούμε, τα φτιάχνουμε και τα χαλάμε, τι να πω;;; Τί ήθος και τι πολιτισμός και σεβασμός στα μέλη και στους συμφορουμίτες!!! Μάλλον προσβάλουν τον εαυτό τους με τέτοιες τοποθετήσεις και το ποιόν που εκφράζουν και όχι εκείνους που νομίζουν ότι προσβάλουν... Και όταν αυτά τα λένε μέλη δηλωμένοι Κυριάρχοι τι να πω, ότι είναι "φωτισμένη κυριαρχία"; Και όταν αυτά τα λένε μέλη δηλωμένα υπό, τι να πω, ότι εκπέμπουν εξόχως αξιοπρεπή σκλαβοσύνη; Για να διατηρώ κι Εγώ πλέον την προσωπική Μου υγεία, χαίρομαι που και χωρίς το φόρουμ αν συνεχίσει να διολισθαίνει δημιουργώντας περιβάλλον αυτολογοκρισίας και λογοκρισίας κάθε τρεις και λίγο με διάφορους μπαμπούλες υπαρκτούς και φανταστικούς, έχω ευτυχώς γιατί το έχτισα και το επιδίωξα στη ζωή συντρόφους κι εραστές παλικάρια και λεβέντισες, Κυριάρχους και σκλάβους/σκλάβες με δύναμη και προσωπικότητα που δε λένε άλλα και κάνουν άλλα και δε φοβούνται τους φόβους τους και με αυτούς ζούμε την αληθινή ζωή ομορφιάς, ελευθερίας, σεβασμού, έρωτα και καύλας. Και ο ένας νοιάζεται, συντρέχει και υποστηρίζει τον άλλον σε κάθε δύσκολη ώρα και χαίρεται και αγαλιά σε κάθε χαρούμενη ώρα. Και όπως έλεγε ένας κάποτε λογοκριμμένος ποιητής " όποιος είναι για την ελευθερία προς την ελευθερία οδεύει και όποιος είναι για τη σκλαβιά για τη σκλαβιά οδεύει" κι εκείνο το μη λογοκριμμένο ακόμα "θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία" δε νομίζω σε καμμία περίπτωση να εννοούσε ως "αρετή" το "σκύψτε το κεφάλι μπροστά σε κάθε τσιρίδα και απειλή" του οποιοδήποτε φοβικού, υστερικού, εξουσιομανή, ανοργασμικού, και φαντασιόπληκτου ότι προστατεύει την κοινωνία ανθρωπάκου με τις ελλείψεις και τις κακίες του...

Πικρό; Αυστήρό; Κακό; Καταγγελτικό; Πολεμικό; Ισοπεδωτικό; Ακραίο; Εγωιστικό; Φανατικό; Για διωγμό και αντίποινα το κείμενο Μου αυτό;

Πράξτε κατά συνείδηση αν υπάρχει...

Καλή φώτιση σε όλους.

Δεν είναι αργά να αλλάξει το τροπάρι της "νομιμοφροσύνης", της διασποράς του φόβου, και του "καθίστε ήσυχα και καλά παιδάκια μη μας κάνουν όλους ντα"!!! Αυτού του τύπου οι παραινέσεις, οι λογικές εξυφαίνουν την κουλτούρα της συμμόρφωσης, φέρνουν τις χούντες πάνω από τα κεφάλια όλων μας χωρίς να το καταλάβουμε και μια μέρα δε θα μπορούμε ούτε ανάσα να πάρουμε. Και πάλι κάτι γαμωκαριόληδες ρομαντικοί, αθυρόστομοι, ανυπόταχτοι θα χύνουν το αίμα τους και για να μπορούμε ξανά να πάρουμε πίσω αναίμακτα εμείς τα όσα ανώριμα, αβίαστα, χωρίς ευθύνη, χωρίς τόλμη, χωρίς γενναιότητα, χωρίς συνέπεια λόγων και έργων και χωρίς αιδώ παραδώθηκαν και μάλιστα εύκολα... Δυστυχώς εκεί έξω τα πράγματα ζορίζουν και θα ζορίσουν και άλλο και η ώρα έρχεται, είτε τη θέλει είτε δεν τη θέλει, να πάρει ο κάθε ένας την ευθύνη του σε τι κόσμο συναινεί να ζει και που βάζει και αν βάζει κι εκείνος τα όρια στα όρια που κάποιοι με το έτσι θέλω πάνε να του φορέσουνε για το "καλό" του, την "προστασία" του και την "ασφάλεια" της φυλακής του...

Τέλος το βρίσκω παντελώς ηλίθιο ανεύθυνο και ανώριμο αν κανείς στ' αλήθει θέλει να προστατεύσει αυτό εδώ το φόρουμ, να εκφράζει διαρκώς και δημόσια ότι συντρέχει λόγος να ασχολείται η αστυνομία, η φόβους για το ότι ίσως και κάτι να 'βρωμάει στο βασίλειο της βουδουσουμοκρατίας" και ότι αυτά τα σχόλια θα έπρεπε να σβήνονται που συμπεριφέρονται ενοχικά και φοβικά που στέλνουν το μήνυμα ότι εδώ υπάρχουν ψυχάκηδες, ανώμαλοι και τρελοί. Είναι σαν να την καλείς τη γαμωαστυνομιολογοκρισιαδιακαιοσύνη εντός εισαγωνικών ντε και καλά να σου έρθει. Αν κανείς θέλει να προστατεύσει αυτόν τον χώρο δημόσια πρέπει να επιμένει με όλους τους τόνους και όλους τους τρόπους ότι δεν συντρέχει κανένας απολύτως λόγος να ασχοληθεί μαζί του καμμία αστυνομία και όχι να λέει εμ δεν ξέρω από τέχνη, εμ δεν καταλαβαίνω τι είναι λογοτεχνία και ελευθερία στην έκφραση εμ για καλό και για κακό ας το κόψουμε μη μας πέσει ο ουρανός στο κεφάλι!!!

Α.

Υ.Γ.

ΜΕ ΕΝΟΧΛΕΙ ΟΣΟ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΩ ΠΟΥ ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΝ ΧΩΡΙΣ ΤΗ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ ΜΟΥ ΝΑ ΕΠΙΛΕΞΟΥΝ ΤΙ ΕΓΩ ΩΣ ΑΥΤΕΞΟΥΣΙΟΣ, ΕΝΗΛΙΚΟΣ ΚΑΙ ΜΕ ΣΩΑΣ ΤΑ ΦΡΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΙ ΚΑΙ ΔΕ ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΙ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΩ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΕΙΔΙΚΑ ΔΕ ΠΟΥ ΕΝΤΑΣΣΟΤΑΝ ΣΤΟ ΕΙΔΟΣ ΤΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ.

 

Γ@μημ3νο Κοσμοπόλιταν...