Όταν μιλούν οι στίχοι

πλάκα μας κάνεις @brenda ?

 

πορκέ darling?

υγ δεν σου άρεσαν οι στίχοι? εμένα με συγκλονίζουν βαθύτατα, ειδικά αυτές τις μέρες τους νιώθω να κυλάνε κάτω από το δέρμα μου...

 

αυτό το τραγούδι μας ένωσε με την D. πριν πολλά χρόνια. (Όχι την γνωστή D.)

 

τέλειο το βρίσκω....αφιερώνω και το επόμενο...στο α(περι)όριστο φιλί που μου δώθηκε...
And when your clothes are on the ground
and your hair is falling down
Will you surrender to it now?
Because yes only we exist in our symphony
of flesh in our universe of bliss

In the infinite kiss, the infinite kiss...

As it subjugates you now,
as it pins you to the ground
like a tethered animal
As it drags you by the hips
and it forces you to this,
it is hell but in is bliss

It's the infinite kiss
The infinite kiss

As you move like a machine
and the child within you screams 'when was heaven so obscene?'
It's our playground of exess, it's poetry made flesh,
it's our sumphony of bliss

The infinite kiss
The infinite kiss

 

ένα μήνυμα για εσένα αφήνω εδώ, εσύ έχεις τον τρόπο σου να το διαβάσεις


32Fn+Kd4t8WW5EnNu7bJHEPHkCeLWp8KVWkuvxBC8J71odt3jcUqfYC08NCCXZ2IagPi6w4mPxfUleFWXSK3mA==

 

loneliness loneliness loneliness loneliness loneliness loneliness loneliness loneliness loneliness loneliness loneliness loneliness loneliness loneliness loneliness loneliness loneliness loneliness loneliness loneliness loneliness loneliness loneliness loneliness loneliness loneliness loneliness loneliness loneliness loneliness loneliness loneliness loneliness loneliness loneliness loneliness loneliness loneliness loneliness loneliness loneliness loneliness loneliness loneliness loneliness loneliness loneliness loneliness loneliness loneliness loneliness loneliness loneliness loneliness loneliness loneliness loneliness loneliness loneliness loneliness loneliness loneliness loneliness loneliness loneliness loneliness loneliness loneliness loneliness loneliness

 

No hay más vida, no hay No hay más vida, no hay No hay más lluvia, no hay No hay más brisa, no hay
No hay más risa, no hay No hay más llanto, no hay No hay más miedo, no hay No hay más canto, no hay
Llévame donde estés, llévame Llévame donde estés, llévame Cuando alguien se va, él que se queda, sufre más Cuando alguien se va, él que se queda, sufre más
No hay más cielo , no hay No hay más viento, no hay No hay más hielo, no hay No hay más fuego, no hay
No hay más vida, no hay No hay más vida, no hay No hay más rabia, no hay No hay más sueño, no hay
Llévame donde estés, llévame Llévame donde estés, llévame Cuando alguien se va, él que se queda, sufre más Cuando alguien se va, él que se queda, sufre más Sufre más

Ερωτας στα ''χρόνια της χολέρας'', αυτό είναι το δικό μου βίωμα...

sufre mas...

 

ΔΕΝ ΕΧΩ ΧΡΟΝΟ....

Για να σου κάνω νούμερα και να πουλήσω κέφι,
θέλω βροχή τα κέρματα να πέφτουνε στο ντέφι.
Εκλεισα τα περάσματα κι αμα σε παίρνει πέρνα,
μονο αγάπες μη ζητάς,σε ένα τραγούδι κόλλησα σα γέρικη λατέρνα.

Δεν έχω χρόνο μάτια μου...δεν έχω χρόνο.
Μην ψάχνεις μες τα μάτια μου μια φλόγα να χορεύει,
το πάθος μου το έχασα και κάπου αλητεύει.

Δεν έχω χρόνο μάτια μου να ψάχνω για ελπίδες,
το πιο πολύ το έζησα,
τώρα μου μένουν τα μικρά
δυο τελευταίες αχτίδες.

Δεν έχω χρόνο μάτια μου...δεν έχω χρόνο.

 

And then when then I die
I feel I shall say
I have not understood
I have not understood any of this
My eyes are still coaldark
I have not understood
Around and in my eyes the tiny flecks
Of swirling crippled confused lights
And to my heart I will whisper
Softly quietly
"There is no death there is no death"
(And goodbye to you all)

Under the gorgon grinned arches
Of London's great vaults
I have not understood
Under the sunpuckered roofs of Kathmandu
I have not understood
Along the soulstoned streets
Of Lower
And of Higher Germanie
I have not understood
Leipzig: blackeyed pain and loss: she
I have not understood
In Clare near I
The empty lakes are open in the distance
And too close is the faminereatchingroad
All these are ghosts
There I have not understood
(In the Heart of the Wood
Oh there have I understood)
I rested at the temple of Great Black Time - Her
And did not understand
Though animalbled fleshmarbled rivers ran in Her honour
His buckled body in blood
Returns to the prebirth poise
Spreadeagled like starfish -
There in His eyes:
Incomprehension mute pain disbelief what
Blood there meant sorrow trickles there
This I could not understand
I bend the pages of yet another book
And in its lines Great Black Lines
I have not understood
Please gramerey pray for me
And oh goodbye sweetestheart
The wind roars in the nearness
And there in my heart
And all the clouds are spiralling towards us
Descent indeed to the centre of it all
Skipping lightly and lying truly
This we shall understand
I hope...

Wet bent humped trees
The great ones - there
On the lapped shore
Dai Ichi
There also I do not know
This is all unknowable
And as the dust covers
My empty eyes
You shall read in these foolish gapes
Oh that I have not understood
(But if you look for the stag and the cross conjoined
There on my arm look there
There I have understood very well)

Now you are all fading
All fading
As my age creeps on
As This Age stumbles on
Fires in the earth
Fires in the sky
Fires in our hearts
Fires everywhere
The black eyes
Already blacken
And this I have not understood

Not peace
But a sword
This and He
Unfortunately
I have understood
Under the bowered greenwood tree
When first I lay
Bright starre with Thee
Under the velvet branches dear
When sun and moon both came so near
Under the starlit open dome
Under the starsharp pointed lights
Under the starloved greeny earth
When first I wanted to hold You
And all the world halfdead and halflive
Spat into my mouth
Bluesea bitterwater
And I am almost dead
And I have not understood

Under the rain and teeth of gods
Under the pain and sleeping liddy eyes
Under the brokkd wetful heaven
If you are there
If you are there
If you are there
Then I am singing with my eyes
If you are there

 

Sous le ciel de Paris
sous le ciel de Paris
s'envole une chanson
elle est née d'aujourd'hui
dans le cœur d'un garçon
sous le ciel de paris
marchent des amoureux
leur bonheur se construit
sur un air fait pour eux
sous le Pont de Bercy
un philosophe assis
deux musiciens quelques badauds
puis les gens par milliers
sous le ciel de paris
jusqu'au soir vont chanter
l'hymne d'un peuple épris
de sa vieille cité

près de Notre Dame
parfois couve un drame
oui mais à Paname
tout peut s'arranger
quelques rayons
du ciel d'été
l'accordéon
d'un marinier
l'espoir fleurit
au ciel de Paris

sous le ciel de Paris
coule un fleuve joyeux
il endort dans la nuit
les clochards et les gueux
sous le ciel de paris
les oiseaux du bon Dieu
viennent du monde entier
pour bavarder entre eux

et le ciel de Paris
a son secret pour lui
depuis vingt siècles il est épris
de notre ile Saint Louis
quand elle lui sourit
il met son habit bleu
quand il pleut sur paris
c'est qu'il est malheureux
quand il est trop jaloux
de ses millions d'amants
il fait gronder sur nous
son tonnerr' éclatant
mais le ciel de paris
n'est pas longtemps cruel
pour se fair' pardonner
il offre un arc en ciel

 

Έτσι καθώς το φεγγαράκι κοιτάς
Να περνάει έξω απ' το παράθυρό σου
Κάτι εικόνες σου 'ρχονται απ' τα παλιά
Και χάνεις ξαφνικά τον εαυτό σου

Έτσι τελείως ξαφνικά και έτερον ουδέν
Μα εγώ μικρό μου είμαι πολύ μακριά
Μην το ψάχνεις, δεν πειράζει

Δυο μικρές αφίσες τυλιγμένες ρολό
Τα τραγούδια καρφωμένα στο μυαλό σου
Ξαφνικά γυρνάς στο παρελθόν
Και ρωτάς τι απ' όλα αυτά ήταν δικό σου

Τίποτα μικρό μου, ε καλά
Τούτη η σκέψη ρυθμικά σε βασανίζει
Κι ένα σου δάκρυ ξαφνικά
Τη σκιά μου στο μυαλό σου ζωγραφίζει

Έτσι τελείως ξαφνικά και έτερον ουδέν
Μα εγώ μικρό μου είμαι πολύ μακριά
Μην το ψάχνεις, δεν πειράζει

Έτσι καθώς το φεγγαράκι κοιτάς
έξω απ' το παράθυρό σου
κάτι συμβαίνει ξαφνικά
κι ανάβει της καρδούλας σου τους πόθους

Ω τι αχαλίνωτος ρομαντισμός
κι η μαμά να συμπληρώνει
"βίζιτα η κόρη μου, θα είστε τρελός!"
"το καημένο επιστήμων τελειώνει"

Έτσι λοιπόν και ξαφνικά και έτερον ουδέν
Μα εγώ μικρό μου είμαι πολύ μακριά
Μην το ψάχνεις, δεν πειράζει

Μάταια φωνάζεις τ' όνομά μου λοιπόν
άδικα χάνεις τον καιρό σου
μάταια γυρνάς στο παρελθόν
και ρωτάς τι απ' όλα αυτά ήταν δικό σου

Τίποτα μικρό μου, παρ' εκτός
κάτι λίγα η αμοιβή σου
ξέρεις τι σημαίνουν όλ' αυτά θαρρώ
κι εσύ το ξέρεις κι οι δικοί σου