Όταν μιλούν οι στίχοι

Δύσκολο και απαιτητικό τραγούδι. Χαίρομαι που βρέθηκε έστω και ένας να μοιραστεί τη νοσταλγία μου...  
(Οι ηλικίες που πάνε με την εμπειρία είναι καλά βιωμένες)

 

Δεν έχεις ιδέα τι κίνησες με αυτό το τραγούδι!
Απογευματινά πάρτυ στο σπίτι φίλων, τα φιλιά στα slow με χαμηλωμένα τα φώτα,
σινεμά την Κυριακή. Οι συμμαχίες να ανακαλύψουμε ποιά αρέσει σε ποιόν  

Ιρκ, τι μας έπιασε; Ξεκίνησε ο @Tenebra και φύγαμε όλοι;

 

Ποιοι, οι φευγάτοι? χαχαχααχ
Γαμώτο, όλα τα κινώ ερήμην μου...

 

Strange infatuation seems to grace the evening tide.
I'll take it by your side.
Such imagination seems to help the feeling slide.
I'll take it by your side.
Instant correlation sucks and breeds a pack of lies.
I'll take it by your side.
Oversaturation curls the skin and tans the hide.
I'll take it by your side.

 

Δε μ' αναγνωρίζετε γιατί έλειπα καιρό,
τα δάκρυά μου δε σας λένε κάτι.
Λοιπόν, διηγηθείτε μου τι έγινε εδώ
να βρω ξανά του νήματος την άκρη.

Πείτε μου εκείνες τις ιστορίες σας,
που κάνουν τα καλάμια να λυγίζουν,
στα όρια των χωραφιών κι εν μέσω άπνοιας
τα μέτωπα των αγροτών δροσίζουν.
Πείτε μου εκείνες τις ιστορίες σας.

Φωτογραφίες δείξτε μου αυτών που Κυριακή
γεννήθηκαν κι εκείνων που έχουν πέσει,
από τη βάρκα λίγο πριν φτάσει στην ακτή,
γιατί η ζωή τους πια δεν τους αρέσει.

Τα τραγούδια πείτε μου που λέτε την αυγή,
σαν σβήνουνε τα φώτα στην πλατεία.
Καθώς και τ' απογεύματα μετά την προσευχή
και πριν να ξεκινήσει η αλητεία.
Τα τραγούδια πείτε μου που λέτε την αυγή.

Αν συνεχίζουν πείτε μου κοιτώντας τη φωτιά,
οι άνθρωποι να κάθονται στις φτέρνες,
και αν οι ομορφότερες γυναίκες στα κρυφά,
κάτω από τη γλώσσα εκτρέφουν σμέρνες.

Πείτε μου, ακόμα, αν έρχεται στην άκρη του χωριού
ο λύκος του θανάτου τους χειμώνες,
που σαν κουνούσε την ουρά το γάλα έπηζε
στα τρομαγμένα στήθη απ' τις λεχώνες.
Πείτε μου ακόμα αν έρχεται στην άκρη του χωριού.

Πείτε μου, μη βρέθηκε η σκάφη που, παλιά,
λουζόμουνα με ήλιο και με χιόνι
ή τα μαλλιά που φύλαξε απ' την πρώτη μου κούρα
η μάνα που ακόμα ρούχα απλώνει.

Το πτυελοδοχείο του Μπακούνιν το χυτό,
σύντροφοι, μήπως βρέθηκε και κείνο,
να φτύσω μέσα με θυμό που οι νέες εποχές
με κάνουνε να μοιάζω με κρετίνο.

 

Φτάσαμε έξω από την όμορφη πόρτα
σαχλαμαρίζοντας στη διαδρομή
γράφοντας ο ένας στον άλλον κασέτες
τρώγοντας τσιπς και σοκοφρέτες
βλέποντας σπλάτερ φωτισμένοι κι αγνοί

Το μόνο που είχαμε κάπως σαν στόχο
ήτανε να σε δούμε γυμνή
Το μόνο που είχαμε κάπως σαν στόχο
ήτανε να σε δούμε γυμνή

Και σου χτυπήσαμε να μας ανοίξεις
με κρύο ιδρώτα και καρδιά σπουργιτιού
λέγοντας πέρνα εσύ πρώτος στους άλλους
κυριευμένοι απ' τον τρόμο του κάλλους
και μπρος στις σκάλες του δικού σου σπιτιού

Είπαμε αντίο με αθώες βλαστήμιες
στον πλανήτη του μικρού αγοριού
Είπαμε αντίο με αθώες βλαστήμιες
στον πλανήτη του μικρού αγοριού

Δεν ξέρω τι είδανε μέσα οι άλλοι
αν και συχνά πυκνά μαθαίνω γι' αυτούς
άλλος καίει τα άλογα των αυτοκινήτων
άλλος σπουδάζει να ναι ξένος στο Eton
άλλος σκυφτά ζει πλάι σε άλλους σκυφτούς

Άλλος καθυστερεί τις βιντεοκασέτες
κι άλλος φροντίζει να γνωρίσει γνωστούς
άλλος καθυστερεί τις βιντεοκασέτες
κι άλλος φροντίζει να γνωρίσει γνωστούς

Αν τους ζήτησες το ίδιο με μένα
τότε τους ζήτησες να σ' αγαπούν
να σε δέχονται σαν κάτι που φεύγει
σαν μελωδία που ξεφεύγει
να σε θυμούνται και να μην απιστούν

Τα γυμνά σου μέρη θα μπορούσαν να αγγίξουν
μόνο αν τα χάνανε όλα για να σε βρουν
Τα γυμνά σου μέρη θα μπορούσαν να αγγίξουν
μόνο αν τα χάνανε όλα για να σε βρουν

Βγήκα μπερδεμένος από την πόρτα
μπήκα στο τραίνο του σταθμού Αττικής
και με πήγε εκεί που ζούνε και οι άλλοι
αλλά από τότε μου 'ρχεται κάτι σαν ζάλη
που μου θυμίζει πως υπάρχεις και ζεις

Ξέρω πάντα που 'ναι η όμορφη πόρτα
και θα ξανάρθω όταν με χρειαστείς
Ξέρω πάντα που 'ναι η όμορφη πόρτα
και θα ξανάρθω όταν με χρειαστείς

 

Xordas ( Sangre de muerdago )



Xordas fican as miñas orellas,
cegos fican os meus ollos,
eu que baixei, eu que baixei,
coas meigas os bosques e alí escoitei.

Xordas fican as miñas orellas,
cegos fican os meus ollos,
eu que subin o alto dos cumios,
e alí observei, ali observei.

Óso e madeira, pedra e trisquel,
coñecín os que moran no alto das árbores,
os que corren espidos na neve do inverno,
os que vagan nas sombras cantando unha canción.

Óso e madeira, pedra e trisquel,
coñecin os que rin en fronte o perigo,
aqueles que poden agocharse baixo as pedras,
tamén os que teñen lume nos ollos.

Mais nada que facer,
non comprenderei,
e aqui xacerei, durmirei.

 

Σε ποια σκιά τα μάτια σου θολώνουν
μικρό πουλί σ’ αγάπησα πολύ
τα βήματα στα κύματα βουλιάζουν
να `σουν εδώ να σε βρει η ανατολή

μέσα στα ρούχα μου σε κρύβω σαν φωτιά
να `χουν να λεν πως δε σε γνώρισα ποτέ
όνειρο είναι η ιστορία μας καρδιά μου
τα ξωτικά γυρνούν τις νύχτες συντροφιά μου.

Δωσ’ μου το φως κι ας κάνω πως δεν είδα
δώσ’ μου νερό να σβήσω τα βαριά
ό, τι έχει μείνει μέχρι εδώ απ’ το κερί μου
είναι τα μάτια σου που καίνε σαν φωτιά

μέσα στα ρούχα μου σε κρύβω σαν φωτιά
να `χουν να λεν πως δε σε γνώρισα ποτέ
όνειρο είναι η ιστορία μας καρδιά μου
τα ξωτικά γυρνούν τις νύχτες συντροφιά μου.

 

Little tender person
Full of jealousy, without any fault
You are my daily comedy

When tired
When he’s coming, come

You will be useless for heaven
You will be useless for hell

You will be useless for heaven
You will be useless for hell

Your time has come

 

Μόνο εσύ
τις δικές μου τις βραδιές θα ξυπνάς μ'ακατάλληλες σκηνές
Μόνο εσύ
στα ονειρά μου θα γυρνάς
Μόνο εσύ, που μ'αγαπάς

 

Have you ever seen the rain ( Creedence Clearwater Revival )



Someone told me long ago
There's a calm before the storm
I know,
it's been coming for some time
When it's over, so they say
It'll rain a sunny day
I know,
shining down like water

I want to know
Have you ever seen the rain ?
I want to know
Have you ever seen the rain
Coming down on a sunny day?

Yesterday and days before
Sun is cold and rain is hard
I know,
been that way for all my time
Till forever, on it goes
Through the circle, fast and slow
I know, it can't stop,
but I wonder