ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΤΙΜΩΡΙΑ

Δεν αμφισβητώ πως κάποιοι ίσως με τις αντιδράσεις τους να εκφράζουν κάποια πράγματα.
Εκείνο που με προβληματίζει είναι πως θέτεις σαν στοιχείο αυθεντικότητας μιας αφέντρας την ικανότητα να διαβάζει σαν Καλχας τα πάντα. Οι υποτακτικοί δεν είναι οι ίδιοι, κάποιοι δεν εκφράζονται αμέσως και αλίμονο αν η αυθεντικότητα εξαρτιόταν απο το τι και πως μαντεύει και αποκωδικοποιεί κάποιος (ειδικά αν μιλάμε για sessions ή μικρές σε διάστημα σχέσεις) τα μυνήματα και τις αντιδράσεις που πιθανών να έχει - ή να μην έχει κάποιος υπο.
Τέτοιες προσδοκίες είναι κατά την άποψη μου ένας από τους λόγους που πολλοι υπο απογοητευονται όταν με το που γνωρίζουν κάποια βιάζονται να την κατατάξουν ως αυθεντικη ή όχι επειδή δεν ανταποκρίνεται στις φαντασιώσεις και κατ επέκταση προσδοκίες που έχουν δημιουργήσει μέσα στο μυαλό τους. Δεν λέω καλές οι φαντασιώσεις αλλά όταν μετατρέπονται σε ψευδαισθήσεις τότε κάποιο πρόβλημα υπάρχει.

Υ.Γ. Jim η έκπληξη σου που σε ρώτησα μετά από 5 έστω μήνες έχει να κάνει με κάποιο χρονικό όριο που θέτεις στο πότε επιτρέπεται σε κάποιο να διαβάσει και να απαντήσει στα ποστ σου? Αν είναι έτσι γράψε μια υποσημείωση πως δεν επιτρέπεται να ασχολούμαστε με τα ποστ σου μετα απο το χ διάστημα που εσύ επιθυμεις!!! 

 

Μια ιδέα: Καψόνια. Αυτή να απολαμβάνει το ποτό της αναπαυτικά στην πολυθρόνα, κι εγώ γυμνός μπροστά της, κι αφού με περιεργάζεται ψαρωτικά και με ταπεινώνει και με κοροϊδεύει ότι δεν είμαι αρκετά άντρας, ότι το έχω μικρό κλπ κλπ να μου κάνει καψόνια, να με βάζει να κάνω επί τόπου τροχάδην μέχρι να μού βγει η γλώσσα ή να κάνω πους-απς, με το κεφάλι στα πόδια της και σε κάθε κάμψη να φιλώ τα πόδια της! Και μετά να στέκομαι γυμνός πάντα μπροστά της προσοχή, ενώ αυτή διαβάζει αδιάφορα την εφημερίδα της και απολαμβάνει το ποτό της, περιμένοντας να τελειώσει και να με ξαπλώσει στα πόδια της και να μου τις βρέξει επειδή δεν μπόρεσα να κάνω όσα πους απς με διέταξε!

 

Απάντηση: ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΤΙΜΩΡΙΑ

 

tickling εννοειται... 

 

Απάντηση: ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΤΙΜΩΡΙΑ

Άρα απ'ότι φαίνεται η τιμωρία αυτή καθ'αυτή εξυπηρετεί διαφορετικούς λόγους για κάθε BDSM σχέση. Μπορεί να είναι:
i) για συνετισμό του sub όταν παραβαίνει τους κανόνες,
ii) για ευχαρίστηση του Master μέσω επιβεβαίωσης της ιδιότητάς του ως Master,
iii) για ευχαρίστηση και των δύο ως στοιχείο φετιχισμού,
και επιπλέον ο sub μπορεί να εκλαμβάνει την τιμωρία του ως
i) ευχάριστη
ii) δυσάρεστη

Οπότε γιατί η τιμωρία στο BDSM οφείλει να έχει ντιτερμινιστική ερμηνεία όταν εξ'ορισμού το BDSM δε σχετίζεται με την επικρατούσα άποψη περί σεξ και έρωτα?

ΙΜΟ το θέμα "τιμωρία" εξυπηρετεί διαφορετικούς λόγους σε κάθε BDSM σχέση, και εφόσον το αποδέχονται όλοι οι συμμετέχοντες στη σχέση αυτή τότε.... γιατί όχι?
γιατί όχι σε μία σχέση να ισχύει το i) σε μία άλλη το ii) κ.ο.κ.?

 

Καθώς δεν νομίζω ότι το φύλο είναι απαραίτητα δεσμευτικό σε μια τέτοια συζήτηση, θα ήθελα να συνεισφέρω και εγώ στο διάλογο.

Καθώς υπάρχει μια κάποια εννοιολογική απόκλιση σε διάφορα στοιχεία του lifestyle, καταλαβαίνω ότι πολλά μέλη του forum χρησιμοποιούν την λέξη "τιμωρία" ελλείψει καλύτερης λέξης για να εννοήσουν τις εκδηλώσεις της κυριαρχικής συμπεριφοράς του συντρόφου τους. Σε αυτή την περίπτωση, η ιδανική "τιμωρία" έχει να κάνει με τα προσωπικά βίτσια του καθενός - από συζητήσεις με φίλους μου, νομίζω ότι οι πιο δημοφιλείς τέτοιες F/m τιμωρίες είναι είτε οποιοσδήποτε τύπος λατρείας του γυναικείου σώματος, λεκτική ταπείνωση και ερωτικά πειράγματα δίχως όμως την άδεια για οργασμό, και full σωματική τιμωρία πλαισιωμένη από πρωκτική διείσδυση με strap on. Αυτό το οποίο μου έχει κάνει εντύπωση είναι ότι αυτού του τύπου οι τιμωρίες υπάρχουν στο μυαλό των bottom με τόσες πολλές λεπτομέρειες για το πως ακριβώς θα τους φερθούν, πως θα τους μιλήσουν, τι ακριβώς θα φοράνε κτλ, που ακόμα και αν έδιναν αυτοί τις εντολές, θα ήταν πολύ δύσκολο για τον κύριο ή την κυρία τους να το πετύχουν 100%. Άρα νομίζω ότι η ερωτική διέγερση εδώ προέρχεται από την επιθυμία κάποιου να του κάνουν συγκεκριμένα πράγματα που τον φτιάχνουν, και τον απίστευτο ερωτισμό που δημιουργεί η συνειδητοποίηση ότι υπάρχει κάποιος ο οποίος ενστικτωδώς θέλει να σου κάνει όλα όσα ενδόμυχα αποζητάς. Νιώθεις σαν ένα κομμάτι ενός παζλ που εκείνη τη στιγμή "κουμπώνει" τέλεια και απόλυτα.

Δυστυχώς όμως, η αλήθεια είναι ότι πίσω από τους βαρύγδουπους τίτλους και τις βαριές δηλώσεις, όλοι οι κυριαρχικοί έχουμε τους ίδιους περιορισμούς που έχει οποιοδήποτε άλλο ανθρώπινο πλάσμα - δεν μπορούμε να πετάξουμε, δεν μπορούμε να περάσουμε μέσα από τοίχους, και αναπόφευκτα δεν μπορούμε να διαβάσουμε τις σκέψεις των άλλων. Η σχέση που έχουμε με τους sub μας είναι μια φαντασίωση για δύο - και ενώ για εμάς είναι εύκολο να κάνουμε τις δικές μας σκοτεινές επιθυμίες πραγματικότητα, γιατί επικοινωνούμε τις ανάγκες μας αυτές στους sub μας ως εντολές, οι sub από την άλλη θα πρέπει να κάθονται και να συζητούν μαζί μας ειλικρινά, δίχως να κρύβουν τίποτα, το τι ακριβώς περιμένουν, τι επιθυμούν, με τι διεγείρονται και με τι φοβούνται. Ως αμοιβή, τους επιβάλουμε τις "τιμωρίες" που τους αρέσουν. Ως τιμωρία, τους επιβάλουμε τις πραγματικές τιμωρίες.

Προσωπικά, κάνω ξεκάθαρο πάντα στην εκάστοτε σύντροφο μου την διάκριση ανάμεσα στο "Παιχνίδι" και την "Τιμωρία". Τα Παιχνίδια μας είναι, ασφαλώς, επίπονα αλλά είναι εντός των ορίων του πόνου που μπορεί να διαχειριστεί, και η έμφαση δίνεται στην ερωτική διέγερση. Οι Τιμωρίες από την άλλη, διαδραματίζονται όταν έκανε κάτι λάθος. Δεν είναι πράγματα που την εξιτάρουν, είναι πράγματα που την κάνουν να τρέμει από φόβο και που θέλει να αποφύγει πάση θυσία - ειδάλλως, δεν θα είχαν νόημα. Για να μείνω στο πνεύμα και το φύλο του OP, φανταστείτε μια κυρία να τιμωρεί τον ανυπάκουο σκλάβο της με facesitting για ώρες ολόκληρες, και αυτό να είναι το #1 φετίχ του σκλάβου αυτού. Αυτό δεν θα διορθώνει την παρεκλίνουσα συμπεριφορά του σκλάβου -αντιθέτως, θα την ενθαρρύνει.

Για να κλείσω λοιπόν, πιστεύω ότι αν μιλάμε για "τιμωρίες", σίγουρα αυτή που μου αρέσει να επιβάλω πιο πολύ εγώ ως Dom είναι το παραδοσιακό spanking με το χέρι, και αυτή που αρέσει στους περισσότερους male sub φίλους μου είναι το body worship της κυρίας τους. Αν όμως μιλάμε για πραγματικές τιμωρίες, δεν θα έπρεπε καμία από αυτές να μπορεί να χαρακτηριστεί ως "αγαπημένη", γιατί ο λόγος επιβολής τους είναι να φέρουν τον sub σε μια κατάσταση στην οποία δεν επιθυμεί να βρίσκεται.