Αλληλεγγύη για τους βιασμούς γυναικών

Δεν φαίνεται γιατί οι γυναίκες ξεπαστρεύουν με ξόρκια βασκανίες και μάγια.
Είδες κανέναν άνδρα να φτιάχνει φανουρόπιτα και να βάζει στο μαξιλάρι του ή να μετράει σαράντα κύματα.
Ξέρεις τι μυστικές δυνάμεις έχουν οι γυναίκες;
Ρώτα μια στον δρόμο τι είναι τα Ταρώ και τι οφσάιντ. Θα δεις ότι όλες θα ξέρουν τα Ταρώ και ελάχιστες τι είναι το οφσάιντ.

 

Δεν βγάζεις νόημα.. το κείμενο που μέμφεσαι δεν απευθύνεται σε εσένα προσωπικά. Δεν με έχεις συνηθίσει σε τόσο φορτισμένους και συγχυσμένους σχολιασμούς.
θεμιτό να διαχωρίζεις την θέση σου αλλά δεν γεννήθηκες χθες, ξέρεις πολύ καλά ότι είναι αλήθεια και ισχύει για άλλους ανθρώπους.

Βad day ή υπάρχει κάτι στο θέμα που σε ενοχλεί σε τόσο προσωπικό βαθμό για κάποιο λόγο?

 

Τι σκατα..!! Το deadly Woman Μόνο εγω Το βλέπω κάθε βράδυ στον ΣΚΑΪ    

 

Me2!   

 

Παιρνεις ιδεες???

 

Σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο 22χρονος ο οποίος τον περασμένο Μάιο συνελήφθη μετά από παρενόχληση 25χρονης γυναίκας στη Νέα Σμύρνη και τότε είχε βρεθεί αντιμέτωπος με πλημμέλημα για πράξεις σε βάρος τεσσάρων γυναικών, πλέον είναι αντιμέτωπος με βαρύτατο κατηγορητήριο που αφορά δύο πράξεις απόπειρας βιασμού και για μία πράξη προσβολής γενετήσιας αξιοπρέπειας, μετά την άσκηση ποινικής δίωξης που άσκησε σε βάρος του ο εισαγγελέας Κώστας Σπυρόπουλος.

Ο εισαγγελέας ερεύνησε καταγγελίες γυναικών, οι οποίες, μετά τη δημοσιοποίηση βίντεο του επιδειξία με αφορμή όσα έγιναν στην είσοδο της πολυκατοικίας της 25χρονης τον Μάιο, αναγνώρισαν τον 22χρονο ως τον δράστη επιθέσεων σε βάρος τους.

Η πρώτη καταγγελία που απασχόλησε τον εισαγγελικό λειτουργό είναι 22χρονης, η οποία αναγνώρισε στο πρόσωπο του συνομηλίκου της επιδειξία τον δράστη της επίθεσης που δέχθηκε τον Αύγουστο του 2020 στην είσοδο της πολυκατοικίας της.

Κατά τις ίδιες πληροφορίες, σύμφωνα με την καταγγέλλουσα, λίγο μετά τα μεσάνυχτα της 6ης Αυγούστου 2020 και ενώ επέστρεφε στο σπίτι της στον Νέο Κόσμο, διαπίστωσε ότι την ακολουθεί ο 22χρονος, ο οποίος την πρόλαβε στην πόρτα της πολυκατοικίας της και της επιτέθηκε αρπάζοντάς την από τον λαιμό και πιάνοντας τα οπίσθιά της. Η παθούσα ισχυρίζεται ότι της έκλεισε το στόμα και προσπάθησε να τη βάλει μέσα στην είσοδο του κτιρίου και ότι κατάφερε να γλυτώσει μετά από πάλη που έγινε μεταξύ τους. Για το περιστατικό η νεαρή γυναίκα είχε κάνει αμέσως καταγγελία στο Αστυνομικό Τμήμα Ακροπόλεως, όπου σχηματίστηκε δικογραφία κατά αγνώστου δράστη.

Η δεύτερη περίπτωση, που αποτυπώνεται -πλέον- ως πράξη απόπειρας βιασμού, αφορά την καταγγελία 19χρονης, η οποία δέχθηκε επίθεση από τον νεαρό στις 3 Σεπτεμβρίου 2020, επίσης στη Νέα Σμύρνη. Και αυτή η επίθεση είχε καταγγελθεί αμέσως στις Αρχές από τη νεαρή γυναίκα και είχε σχηματιστεί δικογραφία κατά αγνώστου δράστη.

Ακόμη μία πράξη του νεαρού σε βάρος μίας 28χρονης, επίσης στις 3 Σεπτεμβρίου 2020 στη Νέα Σμύρνη, αξιολογήθηκε από τον εισαγγελικό λειτουργό, ο οποίος έκρινε ότι συνιστά ηπιότερη περίπτωση σεξουαλικής βίας και έτσι αποδίδεται στον κατηγορούμενο με την κατηγορία της προσβολής γενετήσιας αξιοπρέπειας.

Ο νεαρός, ο οποίος κλήθηκε σε ανωμοτί κατάθεση πριν την άσκηση ποινικής δίωξης, φέρεται να αρνήθηκε όσα καταγγέλλονται σε βάρος του και να αμφισβήτησε τις περιγραφές των γυναικών, ισχυριζόμενος πως δεν αποδεικνύεται ότι αυτός είναι ο δράστης των επιθέσεων.

https://thepressproject.gr/gia-dyo-...ochlise-sexoualika-tin-kopela-sti-nea-smyrni/

 

Μιλώντας στον OPEN η μητέρα της Ε. Τοπαλούδη, Κούλα Αρμουτίδου, με αφορμή τη γυναικοκτονία της Γαρυφαλλιάς στη Φολέγανδρο εξέφρασε την αγανάκτηση της για όσα συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό.

«Σκοτώνουν οι νταήδες τα κορίτσια μας, δε δέχονται το “όχι”. Να κάνουν κουράγιο οι γονείς της Γαρυφαλλιάς, αλλά ούτε αυτό είναι εύκολο» δήλωσε προσθέτοντας πως «κάθε μέρα ματώνεις, πεθαίνεις, κάθε στιγμή και ώρα. Όπου και να βρεθώ, όποια ψευδαίσθηση και να ζήσω, το μυαλό μου είναι στην εικόνα με το παιδί μου να κατεβαίνει τα σκαλιά στην Εθνική Αντιστάσεως και την πήρε ο Αλβανός. Αυτός ο διπρόσωπος, πήρε το παιδί μου και το ξεγέλασε».

«Δολοφονούν τα κορίτσια μας χωρίς δεύτερη σκέψη. Είναι γυναικοκτονία, να αποδεχτούν αυτόν τον όρο όλοι οι μεγαλοεπιστήμονες που καγχάζουν και αντιδρούνε. Είναι γυναικοκτονία, δεν είναι απλά ανθρωποκτονία» ανέφερε ακόμα.

«Είμαι μισή μάνα τώρα. Κάνω κουράγιο, να σταθώ όρθια στα πόδια μου για το παιδί το έφηβο που έχω στο διπλανό δωμάτιο, που με έχει ανάγκη. Αλλιώς δεν την θέλω τη ζωή μου, να την κάνω τι; Δεν έχει νόημα η ζωή μου πια. Χάνοντας το παιδί μου, ζω κι εγώ τον θάνατο, τον γολγοθά. Με έχουν στείλει στον αιώνιο θάνατο», τόνισε η κυρία Αρμουτίδου.

Και κατέληξε: «Εγώ ζω τον πόνο, όσο και ο Ελληνικός λαός να πονάει. Πονάει για 2,3 ώρες. Ήρθε ο θάνατος της Καρολάιν, της Γαρυφαλλιάς. Ο πόνος των γονιών είναι πάντα στην καρδιά. Με έχουν αναγκάσει να ζω με αναμνήσεις».

Υπενθυμίζεται ότι πριν λίγες ημέρες και ο πατέρας της Ελένης Τοπαλούδη, Γιάννης Τοπαλούδης, αναφέρθηκε στη γυναικοκτονία της 26χρονης Γαρυφαλλιάς στη Φολέγανδρο, σημειώνοντας, μεταξύ άλλων: «Αυτά που βιώνουμε εμείς ως οικογένεια της Ελένης Τοπαλούδη εύχομαι να μην τα περάσει κανείς. Και εύχομαι κανένας γονιός να μην περάσει αυτά που περνά κάθε γονιός που χάνει με τόσο άδικο και βάναυσο τρόπο το παιδί του. Για να μην υπάρχει καμιά άλλη Ελένη, Γαρυφαλλιά, Μυρτώ πρέπει να εναντιωθούμε σε κάθε έναν που προσπαθεί να επιβουλευθεί τα παιδιά μας».

https://thepressproject.gr/skotonoun-oi-ntaides-ta-koritsia-mas-de-dechontai-to-ochi/

 

Να δω τι θα πούνε οι "προοδευτικοί" και οι "μαχητές του καναπέ"εάν επαληθευτούν οι φήμες ότι ο δολοφόνος της Φολεγάνδρου ανήκε στο αλληλέγγυο κίνημα και στον αναρχικό χώρο.

 

https://images.app.goo.gl/5YTgEcMxup8h3zoQ8

Hahahaha, no. ^^

 

σε κάθε "χώρο" υπάρχουν όλα τα είδη ανθρώπων, αμφοτέρων των φύλων ή οποίας άλλης διάκρισης, πραγματικής ή φαντασιακής. φανατικοί, διαταραγμένοι, κακοπροαιρετοι, επίβουλοι, ανόητοι, θλιμένοι, χαρούμενοι, ψύχραιμοι κλπ. η μονομέρεια και οι αντιληπτικοί περιορισμοί μιας ερμηνείας δε δικαιώνουν την αντίπαλη μονομερή ερμηνεία. η δαιμονοποίηση είναι η κοινότητα των φανατισμένων κάθε δήθεν απόχρωσης.

 

Με ενοχλούν οι "διδακτικές οιμωγες" που βασίζονται στα βιωματικά του κάθε πικραμένου. Πολύ, όμως.

 

Η ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΑ ΣΤΟΝ ΚΥΝΙΣΜΟ ΤΩΝ SOCIAL MEDIA

• Σκέψεις και δηλώσεις για τη λέξη των ημερών

Η γυναικοκτονία είναι η λέξη των ημερών όχι επειδή έχει ενταχθεί στο ελληνικό λεξιλόγιο όπως θα έπρεπε, αλλά επειδή συναντά αντίλογο από ανθρώπους που την θεωρούν υπερβολή του φεμινιστικού κινήματος.

Απο την Μαρία Μεταξά
Σύμφωνα με τον επίσημο ορισμό που μπορείτε να βρείτε στο Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο για την Ισότητα των Φύλων, η γυναικοκτονία είναι μια ειδική κατηγορία ανθρωποκτονίας, και αναφέρεται συγκεκριμένα σε περιστατικά που αποτελούν επακόλουθα της συστημικής βίας σε βάρος των γυναικών, ενώ έχει αναγνωριστεί και από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών και από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας: «Ο όρος περιλαμβάνει μεταξύ άλλων τη δολοφονία γυναίκας ως αποτέλεσμα άσκησης βίας από ερωτικό σύντροφο, τον βασανισμό και τη δολοφονία γυναίκας ως αποτέλεσμα μισογυνισμού, τη δολοφονία γυναικών και κοριτσιών ως “εγκλήματα για λόγους τιμής” και λοιπές μορφές δολοφονίας, τη στοχευμένη δολοφονία γυναικών και κοριτσιών στο πλαίσιο ένοπλων συγκρούσεων, και περιπτώσεις γυναικοκτονίας οι οποίες συνδέονται με συμμορίες, το οργανωμένο έγκλημα, εμπόρους ναρκωτικών και την εμπορία γυναικών και κοριτσιών».

Όσο για την άρνηση αναγνώρισης του όρου από ένα μεγάλο ποσοστό της ελληνικής κοινωνίας, είναι άξιο απορίας: πώς είναι δυνατόν η έμφυλη αποτύπωση των δολοφονιών να εξοργίζει περισσότερο τον κόσμο απ’όσο το ίδιο το φαινόμενο των γυναικοκτονιών; Γιατί είναι τόσα πολλά τα σχόλια στα social media (κυρίως αντρών, αλλά δυστυχώς και μερικών γυναικών), που προσπαθούν να παρουσιάσουν τη λέξη ως κάτι γελοίο και να νουθετήσουν; Οι ίδιοι, συνήθως, που κρίνουν πως χρειάζεται και Straight Pride, και απαντούν πως All Lives Matter στο κίνημα Black Lives Matter, με το νόημα να τους διαφεύγει εντελώς…

Όλος αυτός ο κόσμος που αρνείται να διαχωρίσει τα περιστατικά γυναικοκτονίας από τις «απλές», «καθημερινές» ανθρωποκτονίες, συντελεί στη διαιώνιση του προβλήματος, αφού αρνείται να αναγνωρίσει τη σοβαρότητα, τη συχνότητα, και τις βαθιές ρίζες της κανονικοποιημένης έμφυλης βίας.

Ο 30χρονος Δημήτρης Βέργος χτύπησε τη σύντροφό του, Γαρυφαλλιά, και τη σκότωσε ρίχνοντάς τη σε ένα γκρεμό στη Φολέγανδρο, επικαλούμενος αργότερα τη γελοιοδέστατη δικαιολογία της … «κακιάς στιγμής» ―ενώ μετά από τη δημοσιότητα που έλαβε η υπόθεση, ο δικηγόρος του, Γιάννης Βλάχος, ακολουθεί τη γραμμή υπεράσπισης που βασίζεται σε ψυχικά προβλήματα, αναφέροντας πως ο 30χρονος «δεν έχει συνείδηση της πράξης του» (υπεράσπιση συνήθης σε τέτοιες περιπτώσεις και πάντοτε εξοργιστική).

Κι ενώ ο περισσότερος κόσμος συγκλονίστηκε από τη βιαιότητα, αλλά και το θράσος του Βέργου, που θυμίζει το θέατρο που έπαιζε επί ένα μήνα μπροστά στις κάμερες ο δολοφόνος Μπάμπης Αναγνωστόπουλος, η εφημερίδα των Νέων δημοσίευσε ένα ανυπόγραφο άρθρο που χαρακτηρίζει την πράξη του ως κάτι που «έχει περάσει από το μυαλό πολλών αντρών» ―άρθρο το οποίο αργότερα οι συντάκτες διέγραψαν, ζητώντας συγγνώμη.

 
Αυτό ακριβώς είναι και το πρόβλημα, χάρη στο οποίο οι γυναικοκτονίες μέχρι και σήμερα φέρουν τον εξοργιστικό υπότιτλο των «εγκλημάτων πάθους» ―όπως για παράδειγμα, σχετικά με την υπόθεση της Κάρολαϊν, είχαμε δεκάδες τίτλους να στρέφουν την προσοχή στο θύμα, και όχι στο θύτη: «απειλούσε» τον άντρα της με διαζύγιο, λες και αυτό αποτελεί δικαιολογία για μια δολοφονία…

Και αρκεί μόνο μια επίσκεψη στη σελίδα του Instagram @kamiamonh, για να φρίξει ο καθένας με τις απίστευτες καταγγελίες περιστατικών έμφυλης βίας που συμβαίνουν καθημερινά.

Παράλληλα, η συγγραφέας Μάρω Βαμβουνάκη δήλωσε: «Και έχω φάει ξύλο από άντρα και έχω ρίξει ξύλο. Το ομολογώ! Τουλάχιστον χαστούκια έχω ανταλλάξει. Κι αυτά δεν έγιναν από κακία, αλλά από αμοιβαίες απελπισίες, αμοιβαίες ζήλιες, τρόμους χαμού, παραφορά και πόνους και από τα δύο μέρη. Όσα δηλαδή περιέχει ένας ορμητικός έρωτας. Ο δυνατός έρωτας δεν ξέρει από καθωσπρεπισμούς, θέλει αλλά δεν μπορεί πάντα», υπονοώντας πως η βιαιότητα σε βάρος της συντρόφου είναι αναμενόμενη και συνηθισμένη στον έρωτα, με την Έλενα Ακρίτα να απαντά καυστικά: «Ξυπνάω ένα πρωί και τί να δω; Αφού δεν έχω δείρει και δεν με έχουν δείρει, δεν έχω γνωρίσει τον έρωτα».

Για να εντοπίσουμε την έκταση του προβλήματος, αρκεί μια ματιά στην παγκόσμια μουσική δισκοθήκη και στα ερωτικά, κλασικά και αγαπημένα ρομαντικά τραγούδια όπως το Every Breath You Take των Police: είναι από την οπτική ενός stalker, που παρακολουθεί μια γυναίκα και ισχυρίζεται πως του ανήκει ―ενώ στο Run For Your Life των Beatles, ο John Lennon τραγουδάει «I’d rather see you dead, little girl / Than to be with another man». Πιο πρόσφατα, επιτυχίες όπως το Blurred Lines του Robin Thickle έχουν μποϊκοταριστεί από το φεμινιστικό κίνημα, καθώς δεν υπάρχουν γκρίζες γραμμές όσον αφορά τη συναίνεση· το «όχι» είναι πάντα ΟΧΙ.


Εγκάρδιες τοποθετήσεις όπως εκείνη της κωμικού Χρύσας Κατσαρίνη μας δείχνουν την ψυχολογία μιας κακοποιημένης γυναίκας και απαντούν στο ερώτημα πολλών «Καλά, και γιατί δεν έφευγε;», που για ακόμα μια φορά επιρρίπτει την ευθύνη στο θύμα και όχι στο θύτη. «Όποιος δεν έχει βιώσει μια τέτοια κατάσταση, δεν μπορεί να αντιληφθεί τη δυσκολία της φυγής. Κάποιες τα καταφέραμε. Οι τυχερές. Οι άλλες, είναι γραμμένες με κόκκινα γράμματα, σε πανό. Μεγαλώνουν αυτή την απαίσια λίστα των γυναικών που δολοφονήθηκαν από τους άντρες που αγάπησαν. Αυτός ο φαύλος κύκλος δε θα κλείσει ποτέ, αν δεν μεγαλώσουμε ανθρώπους που θα σέβονται τη ζωή, τα όρια και τις επιλογές των συνανθρώπων τους».

Τα κορίτσια ακούμε από τους γονείς μας σχεδόν κάθε φορά που βγαίνουμε από το σπίτι να προσέχουμε, να μη ντυνόμαστε αποκαλυπτικά και να μην προκαλούμε, αλλά πόσα αγόρια δέχονται διαρκείς υπενθυμίσεις από τους γονείς τους να φέρονται στις γυναίκες με σεβασμό; Και όχι επειδή είναι το αδύναμο φύλο, ή επειδή γεννήθηκαν κι αυτά από γυναίκες (!), ή «σκέψου να ήταν η αδερφή σου ή η κοπέλα σου», αλλά να αναγνωρίζουν την αυθύπαρκτη και αυτονόητη αξιοπρέπεια του μισού πληθυσμού του πλανήτη.

Κι αν οι περισσότεροι φεμινιστές άντρες δείχνουν την υποστήριξή τους προς τις γυναίκες με σεβασμό και σιωπή, αφήνοντας τις θηλυκότητες να μιλήσουν για το ίδιο τους το βίωμα, οι δηλώσεις μερικών αντρών όπως ο κωμικός Ζήσης Ρούμπος, προς τους άλλους άντρες, επιβεβαιώνουν πως το πρόβλημα έγκειται στον τρόπο που μεγαλώνουν τα αγόρια:

« […]Πρόλαβα να ζήσω το “η γυναίκα σπίτι με τα παιδιά αλλιώς στην μάνα της” και το “αυτή βάφει το μαλλί, είναι πουτάνα”. Το παιδικό μου αυτί άκουσε σε καφενείο τους “μεγάλους” να μιλάνε για “γκόμενες” λες και ήταν αμάξια.
Άμα κανένας φίλος ήταν πιο τρυφερός με την γυναίκα του, έτρωγε σίγουρα παντόφλα.
“Σ’ αγαπώ, θα πεις μονάχα τη μέρα που παντρεύεσαι.” Συμβουλή συγγενή, στο παιδικό μου αυτί.
Έζησα, άκουσα, έμαθα να τις μειώνω τις γυναίκες. Να επιβάλλομαι.
Έθρεψα για χρόνια μέσα μου ένα τέρας. Το ισχυρό φύλο. Μέχρι που είδα πόσο ανίσχυρος είμαι μπροστά σε αυτά που μπορεί να μου προσφέρει η γυναίκα. Οι γυναίκες. Η γυναίκα μου.
Για χάρη τους, έκανα ψυχανάλυση. Να σπάσω το γαμημένο απόστημα, να χυθεί από μέσα όλη η σκατίλα του άντρα και από άντρας, να γίνω άνθρωπος. […] Να το σκοτώσετε, το μόνο που αξίζει θάνατο.
Το τέρας που μας φυτέψανε οι παλιοί.
Κι όσο το τρέφουμε, μέρος του προβλήματος θα είμαστε κι εμείς.
Είναι ΓΥΝΑΙΚΟΚΤΟΝΙΑ.
Συγγνώμη που υπήρξα κάποιος που τον ενοχλούσε η λέξη».

Τέλος, όπως πολύ εύστοχα δήλωσε και η δημοσιογράφος Νατάσσα Γιάμαλη στο κεντρικό δελτίο του Κontra Chanel:

«Το χρωστάμε στην Ελένη Τοπαλούδη, στην Καρολάιν, στην Γαρυφαλλιά, στη Κωνσταντίνα και σε εκείνες που τα ονόματα τους δεν τα μάθαμε, στην Κούρδισσα πρόσφυγα που την μαχαίρωσε μέχρι θανάτου ο σύζυγος της στο camp προσφύγων στο Λαύριο πέρυσι, στην 44χρονη που πέθανε από ασφυξία κατά τη διάρκεια ομαδικού βιασμού στη Βέροια. Σε κάθε θύμα. Και στις 4.283 γυναίκες που έπεσαν θύματα ενδοοικογενειακής βίας το 2020.

Το χρωστάμε σε όλα τα κορίτσια που περπατούν με τα κλειδιά στα χέρια, που πάνε από τον φωτεινότερο δρόμο κι ας μην είναι ο πιο σύντομος, που κάνουν πως μιλάνε στο τηλέφωνο, που σκέφτηκαν δεύτερη και τρίτη φορά τι θα φορέσουν.

-Φτάνει».
https://www.pepper966.gr/i-gynaikoktonia-ston-kynismo-ton-social-media/