Αναγκη υποταγης vs αναγκη συντροφικοτητας

Απάντηση: Αναγκη υποταγης vs αναγκη συντροφικοτητας

Ουτε εγω.....χαχαχα!!!

 

Απάντηση: Αναγκη υποταγης vs αναγκη συντροφικοτητας

Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί επιμένεις να ρωτάς τους άλλους (εμας) ,τι επιτρέπεται και τι είναι ...πρέπον!!
Τι πα να πεί βανίλλα ανάγκη, σημασία έχει για σένα αν υπάρχει μέσα σου αυτή η ανάγκη, θα χάσεις το οσκαρ υποτακτικής ψυχολογίας 2011 μήπως;
Πρεπον και επιτρεπτό είναι κατά την γνώμη μου να χτίσεις την σχέση σου ,σε συνεργασία με τον σύντροφο σου όπως εσεις θέλετε. Αν γίνεται.Δηλαδή αν υπάρχει κοινός τόπος.Αν δεν υπάρχει...

 

Απάντηση: Αναγκη υποταγης vs αναγκη συντροφικοτητας

Συγνωμη αλλα δεν θυμαμαι να ανεφερα πουθενα οτι βιωνω κατι τετοιο.....οποτε καλως κανω και ρωταω γιατι συνεχως διαβαζω για την υπερτατη και μοναδικη αναγκη της υποτακτικης και αφορισμους για τα συναισθηματα κλπ
Γι αυτο εβαλα μια λιγο πιο διαφορετικη παραμετρο που περιλαμβανει και φιλια και επικοινωνια ......εφοσον λοιπον εχω ενα προβληματισμο τον μοιραζομαι με οσους εχουν διαθεση να τον αναλυσουμε.
Οσοι θελουν απαντουν, οσοι οχι......απολαμβανουν το καφεδακι τους.

*Οταν εχω προβλημα το λυνω με εκεινον που μου το δημιουργει καλε μου.Οποτε δεν θα μου το ελυνε κανεις εδω αν το ειχα.
Τα φιλια μου

 

Απάντηση: Αναγκη υποταγης vs αναγκη συντροφικοτητας

Kαλώς.
Κράτα τότε την ουσία της απάντησης μου, θεώρησε την εκπεφρασμένη στο τρίτο πρόσωπο..
Ανταποδίδω τα φιλιά.

 

Απάντηση: Αναγκη υποταγης vs αναγκη συντροφικοτητας

Καπως ετσι το βλεπω κι εγω..πως ειτε σε bdsm σχεση ειτε σε vanilla χωρις συντροφικοτητα και συναισθημα νιωθει καποιος ανολοκληρωτος με ενα αισθημα κενου μεσα του..

 

Απάντηση: Αναγκη υποταγης vs αναγκη συντροφικοτητας

Στο ξαναλέω, μπερδεύεις δυο διαφορετικά πράγματα. Συντροφικός μπορει να είναι κάποιος και χωρίς να είναι ερωτευμένος, έτσι πιστεύω τουλάχιστον.
Κακό δεν είναι να εκφράσει η υποτακτική την ανάγκη της. Η οποία ανάγκη της όμως είναι η ανταπόκριση στον έρωτά της ή η συντροφικότητα πράγματι ή και τα δύο. Γιατί σου λέω πως ο έρωτας δεν είναι πάντα αμοιβαίος και δεν ζητείται ούτε απαιτείται ουτε καν εκφραζεται. Δηλαδη τι να πει; Σας παρακαλώ Κύριε είναι ανάγκη μου να ειστε ερωτευμένος μαζί μου οπως εγώ;
H συντροφικότητα είναι άλλη παράμετρος.
Έχω την εξης απορία, πως μπορεί να είναι κάποιος πολύ καλός φίλος και άψογος κυρίαρχος όταν αποφεύγει τις κοινωνικές συναναστροφές με την υποτακτική του. Τι κάνει δηλαδή; την κρύβει; Αλίμονο αν ένας κυρίαρχος δεν είναι σε θέση να αναγνωρίσει αυτό ακριβώς. Τις ανάγκες της υποτακτικής του.

 

Απάντηση: Αναγκη υποταγης vs αναγκη συντροφικοτητας

Ισως και να το μπερδευω βρε κουκλα μου.....αλλα τι να κανω, το εξεφρασα οπως το σκεφθηκα.Ισως οχι με τον καλυτερο τροπο.Οσον αφορα την μη κοινη κοινωνικη δραστηριοτητα, γινεται,γινεται.Το εχω ακουσει και το εχω δει κιολας.

 

Απάντηση: Αναγκη υποταγης vs αναγκη συντροφικοτητας

Εγω νομιζω απο κάτι μικρες ανακαλύψεις που έκανα πρόσφατα πως το προβλημα που δεν μπορεις να φυγεις ειναι ένα. Και λέγεται έλεγχος. Όταν βρίσκεις το αντικλείδι (που το ονομασες ανάγκη συντροφικότητας) ανοίγεις την πόρτα και φεύγεις. Έχω δει περιπτώσεις που συμβαίνει και άλλες που δεν βρίσκουν ποτέ σε ποια πόρτα αντιστοιχεί.

 

Απάντηση: Αναγκη υποταγης vs αναγκη συντροφικοτητας

Ωραία, εκεί που το έχεις δει, να ξέρεις, ο άντρας δεν πολυγουστάρει. Αυτό. Είτε βανιλα είτε ασύμμετρη είτε γιουβέτσι. Δεν έχει να κάνει με κυριαρχικότητα και συντροφικότητα. είναι πολύ πιο απλό και προφανές.

 

Απάντηση: Αναγκη υποταγης vs αναγκη συντροφικοτητας

Αυτό ακριβώς, τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο.

 

Απάντηση: Αναγκη υποταγης vs αναγκη συντροφικοτητας

Kαλα βρε τσουπα.....αυτο το καταλαβαμε κι εμεις .....γινονται και στας Πατρας τετοια.....χαχαχα!

 

Απάντηση: Αναγκη υποταγης vs αναγκη συντροφικοτητας

@ elfcat και Astrovroxi,

αν τυχόν θέλετε τη γνώμη μου, βγάζετε λίγο αυθαίρετα συμπεράσματα. Το προφανές και μη συμπερασματικό είναι ότι κρατάει αποστάσεις. Ο λόγος για τον οποίο το κάνει αυτό είναι άλλο θέμα. Μία ειδική κατάσταση που έτσι και αλλιώς δεν είναι για πολύ καιρό και κάποια στιγμή επιλύεται, one way or another.

Από πλευράς μου, δεν με άγγιζε το θέμα της κοινής κοινωνικής συναναστροφής αν και τώρα πια λίγο τσιμπάει όταν δεν υπάρχει ούτε σε δικούς του ή "ειδικούς" κύκλους. Μπορούσα πάντα και άνετα να υπάρχω χωρίς τον έτερο. Ίσως επειδή γνωρίζω πως σε κάποιες περιπτώσεις η "αναπλήρωση" της χαμένης μόστρας μπορεί να είναι συγκλονιστική και κάθε άλλο παρά το "απλά δεν σε γουστάρει"

Είναι λίγο ολισθηρό μονοπάτι να δίνεται, και μάλιστα χτυπητά, μεγάλη σημασία στις κοινές εξόδους, ως ένδειξη ενδιαφέροντος "Εκείνου".