Ανδρες μονοι, γυναικες μονες....τι φταιει?

το περιεργο ειναι οτι αυτη η κατασταση εχει παρει σβαρνα ολες τις ηλικιες. ακομα και 50+ που υποτηθεται ειναι μεγαλωμενοι αλλιως.

 

Εγώ θα μιλήσω λίγο χύμα και όποιος θέλει παρεξηγείται...Προσωπική γνώμη πάντα και δεν κατακρίνω κανένα...Λέω τι "βλέπω" εγώ με την πενιχρή μου εμπειρία...τα βιώματα μου και όντας άνθρωπος αρκετά κοινωνικός και που με τους άλλους και για λόγους εργασίας έχει πολλά "πάρε δώσε" και που θέλει η δεν θέλει τους συναναστρέφεται και για λόγους δημοσίων σχέσεων/κοινωνικών υποχρεώσεων...

Και οι άντρες και οι γυναίκες έχουμε "αλλοιωθεί"...ανεξαρτήτως ηλικίας...Οι περισσότεροι έχουμε ταμπουρωθεί πίσω από τις νευρώσεις, τις ανασφάλειες και τα κατάλοιπα μας ( μιλάω από ηλικίες των 30 και άνω )...Όλοι έχουμε μια καταπληκτική ιδέα για τον εαυτό μας και αναζητούμε το "τέλειο" που μας "αξίζει"...Ζητάμε τον ουρανό με τ'άστρα...με την μια και χωρίς να ιδρώσουμε το παραμικρό...

Ο άντρας αν είναι κυνηγός είναι πέφτουλας και λιγούρης...αν κάθεται στα αυγά του είναι φλώρος και φοβιτσιάρης...

Η γυναίκα αν "ενδώσει γρήγορα" στο κόρτε είναι πουτάνα και τελευταία...αν δεν "κάτσει" είναι καριόλα και "άρρωστη"...

Τα έχουμε γαμήσει όλα πλέον...Εμένα αν κάποια μου αρέσει, την προσεγγίζω...Χωρίς ενδοιασμούς...Εννοείται ότι εξαρτάται από το αν με ελκύει έστω και λίγο...Δεν πάω να τα ρίξω σε ότι έχει στήθος και αναπνέει...Σίγουρα δεν την "πέφτω" χύμα στον δρόμο...
Δεν μου αρέσει εμένα σαν μέρος...Την έχω όμως "πέσει" σε μπαρ, μουσεία, κινηματογράφους, σε σταθμό τρένων περιμένοντας στην ουρά, σε βιβλιοπωλείο, έξω από αίθουσα δικαστηρίου κτλ κτλ...Και πείτε με μαλάκα, αλλά μέχρι και για one night stand όλα πάντα κατ' εμέ πρέπει να έχουν το στυλ τους...Ακόμα και το "θέλω να σε ξεσκίσω", έχει την στιγμή του και το μέρος του ( και το έχω πει μετά από 5 λεπτά γνωριμίας και ξεσκιστήκαμε άνετα σε τουαλέτα μπαρ χωρίς κανένα πρόβλημα )...Δεν είναι όλοι ίδιοι και δεν είναι όλες οι στιγμές ίδιες...Εννοείται ότι αν πας να μιλήσεις σε κάποια που τρέχει σαν την τρελή και φαίνεται ότι βιάζεται...στην καλύτερη ούτε που θα σε "κλάσει"...εννοείται ότι αν της την πέσεις ενώ εργάζεται το λιγότερο θα σε πάρει για μαλάκα...Εννοείται ότι αν της κάνεις ηλίθια σχόλια και σου τρέχει το σαλάκι, θα σε πάρει για λιμάρι...Αλλά αυτά είναι όλα ζητήματα χαρακτήρα...Εμένα μου αρέσει να θαυμάζω,ακόμα και όταν είμαι με κάποια από καιρό, όχι να ξεγυμνώνω με τα μάτια...εμένα...σε άλλους...Κολοκυθόπιτα...

Μετά όποιος στην ζωή του πει ότι δεν έχει φάει χυλόπιτα, μάλλον είναι Θεός...Να φοβάσαι την απόρριψη είναι καθαρά ηλιθιότητα...Καλώς η κακώς δεν μπορούμε να αρέσουμε σε όλους, ούτε όλοι να αρέσουν σ'εμάς...

Όποιος δρα, εν μέρει έχει και την επιλογή...Αν περιμένεις να στην "πέσει" κάποια, μπορεί και να σου "κάτσει" κάτι καλό...Αλλά κατά 90% δεν θα είναι αυτό που θα ήθελες...Μετά αν για κάποιον δεν έχει σημασία αλλά τα αλέθει όλα...De Gustibus non est disputandum...

Καλώς η κακώς κάποιοι ρόλοι είναι μέσα στο DNA μας και είναι ωραίο να μην φθίνουν...Εγώ με τις τρελές και τυφλές που μου την πέσαν η την πέφτουν ( πράγμα που αποδεικνύει ότι αν κάποιος πεινάει...χαχαχα ) κάνω απλά χάζι...τις αφήνω για εκείνα τα λίγα λεπτά που με διασκεδάζει η προσπάθεια τους να μου "επιβληθούν" και μετά με ευγενικό ( αλλά "στιβαρό" ) τρόπο τις "επαναφέρω στην τάξη" και το παιχνίδι το κάνω εγώ και ακόμα πιο "χοντρά" από εκείνο που θα έκανα αν δεν μου την είχαν πέσει...Αν κάποια δεν με ενδιαφέρει και μου γίνεται στενός κορσές και με το καλό δεν καταλαβαίνει...εκεί γίνομαι κάφρος και μισή ντροπή δική της και η υπόλοιπη δική μου...Αλλά ο κανόνας είναι να κάνω εγώ την πρώτη κίνηση και μου φαίνεται εντελώς λογικό και δεν ντρέπομαι να παραδεχθώ ότι και έτσι μου αρέσει...εμένα...ο καθένας με τα γούστα του...

Όσο αφορά πλέον τον νέο κανόνα...Την προσέγγιση και αρκετές φορές αρχή μιας σχέσεως μέσω του διαδικτύου...Δεν το κατακρίνω διόλου...δέχομαι ότι υπάρχουν άνθρωποι ντροπαλοί και ότι η ιδέα της "σιγουριάς" που δίνει η ανωνυμία και η απόσταση βοηθάει...το "φίλτρο"...τον άλλο συζητώντας του τον μαθαίνεις...τώρα αν λέει ψέμματα με το τσουβάλι είναι άλλο ζήτημα...Αλλά και στον "έξω κόσμο" ο άλλος η άλλη δεν μπορεί να σε φλομώσει στη μαλακία? Ζεις στο μυαλό του η τον παρακολουθείς 24 ώρες το 24ωρο? Η μήπως γλιτώνεις την απόρριψη? Άντε και μετά 1,2, 10 μήνες "επαφής" ( ιστοσελίδες, τηλέφωνα, mail, skype ) κάποτε τον άλλο, την άλλη θα την συναντήσεις, τι στον πέοντα...Και αν δεν σου κάνει κούκου? Αν δεν της κάνεις κούκου? Γιατί τραβιέστε με τον καιρό, για να βρεθείτε να πλέξτε καλτσάκια? Η είναι κακό δυο ενήλικες να θέλουν και να σκατοπηδηχτούν? Αν είναι έτσι πείτε με διεστραμμένο...Και τι γίνεται στο εν τω μεταξύ...Ο ένας πλάθει τον άλλο στο μυαλό του όπως θα γούσταρε...Στο τέλος εκείνο του λείπει...καλά κάνει...Το συναίσθημα δεν γνωρίζει κρέας...τον άλλο ακόμα και live τον ερωτευόμαστε και τον ζούμε στην καρδιά και στο κεφάλι μας ακόμη και όταν τον ακουμπάμε...Οκ, σύμφωνοι...Αλλά ένα λεπτό...αν και την γλίστρα στο δίκτυο την έχω φάει κι εγώ και πολλές φορές...( μια φορά μόνο έκανα σχέση με άτομο που γνώρισα στο δίκτυο...πριν πολλά χρόνια και μου βγήκε για το λούτσο...όχι επειδή την είχα γνωρίσει στο δίκτυο αλλά επειδή στο τέλος δεν ταιριάζαμε )...θα είμαι στραβός, αλλά μια φώτο...ένας ωκεανός λέξεων...μια φωνή...πείτε με τρελό σ'εμένα δεν φτάνει...Γουστάρω και το παιχνίδι...το άγγιγμα...το βλέμμα..."αισθάνομαι" ακόμη πίσω και από την "μεμβράνη" αλλά προτιμώ το ζωντανό...το απρόβλεπτο...το "ζόρικο"...Να εξερευνήσω την άλλη δίχως δίχτυ προστασίας σε κανονικές συνθήκες και όχι σε συνθήκες "εργαστηρίου"...Αλλά οι φοβίες...οι ψευδαισθήσεις...μετά η ευκολία στο να "εξαφανιστείς" αν κάτι δεν "πάει καλά"....Μπαίνεις σε αμφισβήτηση για εκείνο που φτάνει...ζεις στην φουσκίτσα σου και έχεις κάποιον/α να ασχολείσαι...Για φιλίες το δίκτυο είναι τέλειο...για πηδήματα βολικό ( αν και σε αυτά αν προτιμώ το "φρέσκο" του " έξω κόσμου"...της ώρας που λένε )...αλλά για σχέση...συγχωρέστε με το βρίσκω άκυρο...Εγώ μετά από το πολύ δυο εβδομάδες που θα μιλούσα με κάποια που θα με τραβούσε, αν δεν την συναντούσα για να δω τι είναι αυτό που θα υπήρχε στ' αλήθεια μεταξύ μας...ξενερώνω εντελώς...Βαριέμαι...Και όχι επειδή θα την θεωρούσα μια χούφτα λέξεις σε μια οθόνη...αλλά γιατί η έλξη έχει ανάγκη και από σάρκα...από ανάσα...από μάτια που κινούνται και οι ψευδαισθήσεις και οι ιδέες...τα λόγια δεν μου φτάνουν...Θέλω ο εγκέφαλος μου να σαλτάρει και να σκεφτεί τα χίλια μύρια κοιτώντας την στα μάτια...Χωρίς προσδοκίες, χωρίς προγραμματισμούς η "ρολόγια"...Να είναι φυσικά τα πράγματα...όχι του είδους κάναμε 3,4 8 μήνες να βρεθούμε...ΟΚ δεν με "χαλάς", πρέπει να πηδηχτούμε/μιλήσουμε/γελάσουμε κτλ επειδή περιμέναμε τόσο καιρό...Τίποτε δεν πρέπει...

Αλλά όλα είναι θέμα γούστου...αν κάποιος θεωρεί ότι οι πλατωνικές "σχέσεις" του αρκούν...μαγκιά του και καπέλο του...Εγώ δεν είμαι κανένας να του πει ότι είναι λάθος...

Μα και την σύζυγο μεθυσμένη και το μπουκάλι γεμάτο...παιδάκια δεν παίζει...σε τίποτε στην ζωή...Αν κάτι αξίζει η το θέλεις πολύ...πρέπει να είσαι διατεθειμένος και να το ιδρώσεις και να ξέρεις ότι μπορεί και να μην τα καταφέρεις στο τέλος. Παρ' όλες τις προσπάθειες σου να το αποκτήσεις...

...Αν βιάζεσαι και τα θέλεις όλα και χωρίς να κουνήσεις το κωλαράκι σου...Δοκίμασε ίντερνετ η περίμενε να σου την πέσει η "εύκολη" ( η η κυρία τέλεια ). Και οι γυναίκες δοκιμάστε ίντερνετ η να μοιράζετε άκυρα περιμένοντας τον τρελό που θα επιμείνει μαζί σας μέχρι να σιχαθεί η ψυχή του ( η τον κύριο τέλειο )...Ίσως και να σας "κάτσει" αυτό που θέλετε...εγώ σας το εύχομαι από καρδιάς...Εμένα στο "χωριό" μου λένε..."Βρέξει κώλο, φάει ψάρι"...Στο δικό μου...στο δικό σας το ξέρετε εσείς μονάχα...

 

οπως τα λες ειναι. σ' αυτα πεφτω κι εγω τελευταια... αποθημενα, νευρωσεις, ψυχωσεις και κατα τ αλλα το τουπε και η αλλαζονια στα δωδεκα μποφορ...

σε virtual reality...

σε φασεις αναρωτιεμαι αν τα ατομα κανουν σχεσεις για να φτιαξουν κατι καλο η για να ξεσπασουν τα αποθημενα τους στον αλλο.

οπως καταλαβαινεις ειχα χρονια να βγω στη γυρα lol

 

Εγώ χρόνια να βγω στη γύρα δεν είχα...αν και σε σχέση μέχρι πριν μια εβδομάδα...Σχέση "χαλαρή" μετά από άλλη μακροχρόνια...Και εγώ τίγκα είμαι...Αλλά προσπαθώ και κάπου να είμαι λογικός...Μετά πες το θέμα χαρακτήρα...πες το άγνοια "κινδύνου"...σίγουρα αναισθησία...Αν κάποια με "τραβάει" την προσεγγίζω...αν μου πάει "καλά"...βλέπουμε...δεν περιμένω να την γνωρίσω στα σώψυχα για να προχωρήσω...Κάποια πράγματα θέλουν τον καιρό τους...Εννοείται ότι όπως έχω κατάλοιπα και νευρώσεις εγώ...έχει κατάλοιπα και νευρώσεις και η άλλη...

Αλλά αν το θέμα είναι ένα απλό πήδημα...τι πιο εύκολο...Και αν είναι πουτάνα εκείνη...άλλο τόσο είμαι πουτάνα κι εγώ...Αμάν αυτές οι κωλουποκρισίες...Αν δεν της κάνω κούκου...πάμε για άλλα...αν δεν μου κάνει κούκου...τα ίδια με πατάτες και εκείνη...Σιγά μην την κακίσω η μην πέσει η αυτοπεποίθηση μου...και αν με κακίσει εκείνη επειδή δεν τη γούσταρα...ας κάτσει να σκεφτεί κάποια πράγματα για να μην τα κάνει με τον επόμενο....Αν είχα κάποιες γυναίκες μέχρι σήμερα, σημαίνει ότι του πεταματού δεν είμαι...απλά δεν με γούσταρε μια συγκεκριμένη...και το ίδιο ισχύει και για εκείνη που θα "απέρριπτα"...Θα κόψω φλέβα? Η θα κόψει φλέβα?...Μην τρελαθούμε κιόλας...Και σου μιλάω για reality.

Την virtual δεν την υπολογίζω σε αυτό το ζήτημα. Γιατί για εμένα είναι κάτι το εντελώς διαφορετικό...που επαναλαμβάνω, δεν "ακυρώνω", αλλά πλέον ξέρω ότι σε εμένα απλά δεν κάνει...Για φιλίες η κουβεντούλα, ΟΚ...για άλλα...απλά δεν το έχω το "άθλημα"...Όποιος το "έχει" καλά κάνει και το ασκεί...Όλα είναι θέμα επιλογής...

 

Ενα πάρα πολύ ωραίο νήμα και χαίρομαι που αυτό το site δίνει τη δυνατότητα να αναλυθούν τέτοια θέματα.Ας πάρουμε τα πράγματα απο την αρχή:Αντρες μόνοι και γυναικες μόνες.Πολλές φορές αναρωτήθηκα ποιος φταίει.Στη ζωή μου είχα παρα πολλές επιτυχίες με γυναίκες όλων των ...ειδών-εθνικοτητων κύριως ευρωπαικών...χρωμάτων...και....κυβικών.Φυσικά δε με ενδιαφέρει να ...βγάλουμε κι να τις μετρήσουμε εδώ μέσα απλά θα πω το εξής:Στο ερωτικό παιχνίδι πάντα κυνηγούσα,ειμαι κοντά 36 τώρα αλλα οι χυλόπιτες που έχω φάει ξεπερνούν τις 100.Αν υπολογίσουμε οτι οι επιτυχίες μου είναι γύρω στο ένα τρίτο των χυλοπίτων αυτό σημαίνει οτι γενικά οι γυναίκες είναι ή κάνουν τις δύσκολες.Αυτό είναι και καλό και κακό.Είνι καλό γιατί πραγματικά είναι όμορφο να προσπαθείς να καταφέρεις μια γυναικα να σε ερωτευτεί ή έστω ν σε θέλει και είναι κακό γιατί πολλές φορές αυτό το παιχνιδι αν δεν ξέρεις τους κανόνες του μπορεί να πληγωθείς πολύ και να προβείς σε ασχημες και για σενα και για τους άλλους ενεργειες.Σιγουρα σήμερα οι γυναίκες έχουν γίνει πιο δεκτικές και αυτό γιατί βλέπουν οτι με την έξαρση της ελευθερίας στο σέξ αλλα και της ομοφυλοφυλίας -aka eimai trendy bi- βλέπουν οτι πλέον έχουν και ανταγωνιστές στο παιχνίδι.Πόσες φορές θαμπώθηκα απο τη γυναικεία ομορφιά...απειρες...πόσες φορές δεν μπόρεσα να πάω να της μιλήσω ενώ το έβλεπα οτι περίμενε ν το κάνω και φύγαμε και οι δυο με το κεφάλι σκυμένο απο το μαγαζί ο καθένας για το δρόμο του αυνανιζόμενοι αργότερα στο κρεβάτι ο καθένας μόνος του φαντασιώνοντας την ιδανική σχέση.Παρα πολλές φορές.Η αλήθεια είναι οτι και το παιχνίδι των ματιών είναι συναρπαστικό.Καλό είναι το ερωτικό παιχνίδι να ξεκινάει απο εκει.Η οπτική διερεύνηση του τρόπου που μιλάς που γελάς που χαιδεύει τα μαλλιά της που σε κοιτάει γι ένα millisecond αλλα ξέρεις οτι μέσα της λέει αντε ρε μαλ...α πότε θα έρθεις να μου μιλήσεις?σε θέλω δεν το βλέπεις.?Και όταν πηγαίνεις εκει?Η απόλυτη πόρτα!!! Να σας πώ κάτι αν και έχω μέσα αρκετό φαλλοκρατισμό εδώ θα παραδεχτώ οτι την τελευταία δεκαπενταετία η μοναξιά των δύο φύλων κατα την προσωπική μου γνώμη οφείλεται στην αύξηση του ανδρικού ναρκισσσισμού.Η ψυχοσύνθεση των ανδρών άλλαξε αυξάνοντας την άισθηση του Εγώ.Αντρες που ξυρίζονται παντού(και μένα μέσα δεν λέω) αντρες που βάζουν κρέμες,άντρες που μιλάνε μέχρι και για botox έλεος ρε παιδιά.Σας μιλάω ειλικρινά έχω ως φετίχ το crossdressing αλλα μου φαίνεται ο κόσμος έχει γεμίσει αδερφάρες που περιμένουν μέχρι κι να τους τα ρίξει η γκόμενα.Οχι.Ειμαι παλαιών αρχών σε αυτά και πραγματικά σας λέω ποτέ δεν αφήνω το πρώτο βήμα σε γυναίκα εκτός και αν ειλικρινά δεν ξέρω αν είμαι σιγουρος οτι θέλω να της την πέσω η όχι.Ξέρετε κάτι ?Υπάρχουν πολλές φορές που μου έχει τύχει να την πέσω σε γυναίκα την οποία την έβλεπα όμορφη μονο και μόνο απο την δική μου αγαμία εκείνης της περιόδου και μετά να τραβάω τα μαλλιά μου.Πιστευω οτι όλες οι γυναίκες είναι όμορφες ,αλλες πιο πολύ εσωτερικά άλλες και τα δύο ενώ αλλες μόνο εξωτερικά.Ακόμα και οι κακιασμένες πιστεύω οφείλουν την συμπεριφορά τους σε φάσματα υστερίας αιτιολογούμενη σε κάποια κακή σχέση ή επειδή πραγματικά μπορεί να είναι κακογαμημένες(χωρίς να βρίζω ειλικρινά).Βλέπω δυστυχώς ίσως ακόμα τις σχέσεις Πλατωνικά στο ότι κάθε ανδρας έχει την ακριβή γυναίκα που πρέπει να είναι μαζί του κι το αντίστροφο,δυστυχώς αυτό για να το επιτύχει κανείς πρέπει να είναι πολύ τυχερός.Ποια είναι λοιπόν η λύση ?Ανδρες ηρεμήστε φίλοι μου,σε λίγο θα ντυθούμε Κοντσίτες και θα βγαίνουμε εξω.Δεν είπα να βγούμε σαν αρκούδες αλλα ρε φίλε όχι και αποτρίχωση με laser του bikini ελεος δλδ...Ο αντρικός καλωπισμός αυξάνει τον ναρκισσιμό του άνδρα./Ο ναρκισσιμός σε βάζει πάντα σε θέση αναμονής και υποδοχής κολακειών,σε γενικότερη έπαρση αλλα και σε θέση που πρέπει να κατέχει το θυληκό σε πτι αφορά το κυνληγι του έρωτα.ηΡΕΜΉΣΤΕ ΛΟΙΠΌΝ ΑΦΉΣΤΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΌ ΣΑς ΕΛΕΎΘΕΡΟ ΚΑΙ ΒΟΥΡ ....ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΠΟΛΥΣ ΚΟΣΜΟΣ....

 

Μπορεί να φαίνεται περίεργο, αλλά καμιά φορά είναι πιο εύκολο να καταλάβεις ότι κάποιος που γνώρισες ιντερνετικά σε έχει πεθάνει στο ψέμμα. Γενικά είτε έτσι, είτε στην πραγματική ζωή, έρχεται μια στιγμή που τον τσακώνεις, αλλά διαδικτυακά είναι πιθανότερο.
Ίσως φταίει το ότι, ελλείψει άλλου τρόπου επαφής, δίνεις μεγαλύτερη σημασία σ' αυτά που λέει. Και ως γνωστόν, όποιος λέει πολλά ψέμματα, κάποια στιγμή πέφτει μόνος του στην παγίδα, γιατί κάπου θα κάνει το λάθος και θα πει το αντίθετο απ' αυτό που θυμάσαι.
Δεν είναι ανάγκη να έχεις την φοβερή μνήμη (όπως εγώ  ). Αρκεί το γεγονός ότι, πολλές από τις συνομιλίες είναι συνήθως γραπτές και άρα το να τον τσακώσεις είναι θέμα χρόνου, χωρίς να μπορεί να σε αμφισβητήσει, γιατί αυτά υπάρχουν γραμμένα.  Scripta manent, που λένε και στο δικό μου χωριό, για να μη νομίζεις ότι μόνο στο δικό σου είστε γραμματιζούμενοι.  
Επιπλέον, σε ένα διαδικτυακό στέκι όπου κάποιος πουλάει έρωτες δεξιά και αριστερά, σκέψου πόσο εύκολο είναι να συζητηθεί αυτό ανάμεσα σε δυο άτομα που έχαψαν το ίδιο παραμύθι, χωρίς να το ξέρουν και χωρίς να το φαντάζεται ο άλλος ότι μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο.

Και ναι, για άλλη μια φορά έκατσα και σε διάβασα από την αρχή μέχρι το τέλος....αν αυτό δεν είναι μαζοχισμός, τότε τι είναι;   

 

Και μετά λες ότι είσαι Βανίλια χαχαχα...Μαζόχα του κερατά είσαι που διαβάζεις τις μαλθακίες μου η απλά εγώ είμαι πάνσοφος  ...Σου έδωσα την ατάκα στο πιάτο...As always     

Εγώ πιο εύκολα πιάνω την παραμύθα εκτός δικτύου παρά στο ίντερνετ....Και δύο με έχουν πιάσει πάντα εκτός γιατί ο διάολος έχει πολλά ποδάρια και έτυχε να πετύχω την πρώτη στο πιο απίθανο μέρος που θα μπορούσα να σκεφτώ...350 χιλιόμετρα από την πόλη που σπουδάζαμε...Αν κάποιος πουλάει έρωτες, απλά δεν τους αγοράζουμε αν μας φαίνονται "προς πώληση" και όχι αληθινοί...Αλλά να σου πω κάτι? Εντελώς ειλικρινά...Μου έχει τύχει να πιστεύω ότι είμαι ερωτευμένος με δυο γυναίκες ταυτοχρόνως και μιλάω πάντα για το "έξω"...Στο τέλος παπάρια μάντολες και με τις δυο...Στο μυαλό μου ήταν, στα τίγκα εκείνης της περιόδου και όσο αφορά την πρώτη σίγουρα και η ανασφάλεια και η συνήθεια...ενώ η δεύτερη ήταν απλά πάθος...Καμία από τις δυο δεν ήταν έρωτας...Shit happens...αρκεί να μην επαναλαμβάνεται γιατί οι άλλοι δεν είναι παιχνιδάκια μας...   ( η φατσούλα με το αυγό είναι η αγαπημένη μου )

 

Συμφωνώ σε πάρα πολλά εκτός από το αδερφάρες...Μην τα ισοπεδώνουμε όλα...Οκ ότι εσύ κι εγώ είμαστε διαφορετικοί σαν άνθρωποι...αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι έχουμε την "ορθοδοξία" στα χέρια μας...

Υ.Γ. και εγώ crossaρω αλλά από ναρκισσισμό μηδέν...Βλέπεις ότι και σε αυτό δυο άνθρωποι μπορεί να μοιάζουν, αλλά ίδιοι δεν είναι...Κατά τ'άλλα με βρίσκεις σύμφωνο

 

Εννοείται ότι δεν αγοράζουμε κάτι που βλέπουμε ότι προσφέρεται σε πολλά άτομα (αν και δεν θέλω να λέω μεγάλα λόγια, γιατί συνήθως όταν χτυπιέμαι για κάτι, πάω μετά και πέφτω στην παγίδα, λες και το 'χω κάνει τάμα). Μιλάμε για τις περιπτώσεις όπου έχεις πλήρη άγνοια και νομίζεις ότι πέτυχες το 10 το καλό.
Και μη μου πεις το γνωστό, "στο ίντερνετ θα το βρεις;" Ίσως και όχι, αλλά γιατί να το αποκλείσεις; Οι άνθρωποι που είναι εδώ, είναι οι ίδιοι που κυκλοφορούν και έξω, με όλα τα καλά και τα στραβά τους. Η συμπεριφορά και ο χαρακτήρας δεν αλλάζουν, καλώς ή κακώς. Άλλωστε, αν κάτι δεν δουλέψει όπως θα θέλαμε, δεν θα φταίει ο τρόπος γνωριμίας, αλλά εμείς και οι άλλοι, που δεν τα καταφέραμε.

 

αυτο που ειπα παραπανω δεν εχει να κανει ουτε με ιντερνετικο, ουτε με προσεγγιση, ουτε με bdsm. το προβλημα ειναι γενικοτερο.

ps. οι vamilla εχουν γινει ολες αφεντρες 4χ4? η εμενα ετυχαν απανωτες?

 

Δεν αποκλείω καθόλου να το βρεις στο ιντερνετ...μια δυο φορές ήμουν σχεδόν σίγουρος ότι στο ιντερνετ και να το είχα βρει...Αλλά θέλεις η λάθος στιγμή...θέλεις οι "αντίξοες" συνθήκες ( γιατί εγώ να περιμένω με τους μήνες...δεν παίζει...ξενερώνω )...τα σμπαράλιασαν όλα...Δίκτυο η "έξω" τους ίδιους ανθρώπους έχει...Δεν νομίζω ότι εγώ κι εσύ που μιλάμε τώρα πίσω από την οθόνη δεν είμαστε με σάρκα και οστά αλλά με pixels και μικροτσίπ...Αλλά ( και αυτό που ακολουθεί είναι σχήμα λογού...Με το εσύ δεν εννοώ εσένα προσωπικά αλλά μια οποιαδήποτε γυναίκα που θα γνώριζα σε μια οποιαδήποτε ιστοσελίδα )...Αν σε γνώριζα τώρα...αυτή τη στιγμή...έξω...σε οποιοδήποτε μέρος και με τραβούσες...Θα είχα ήδη κινηθεί...Εδώ...όσο και να μιλήσουμε...όσο και να γούσταρα αυτά που μου λες...όσο και να σε σκεφτόμουν...όσο και να με "ακουμπούσες"...Εμένα θα μου έλειπε κάτι σημαντικό...Και δυστυχώς η ευτυχώς το κλικ μου το κάνει η άμεση επαφή...Αν εκείνη δεν είναι σύμφωνα με τους χρόνους μου...Το "χάνω"...σβήνει από μόνο του...Και είναι κρίμα γιατί η άλλη ίσως και κάτω από διαφορετικές συνθήκες και να ήταν εκείνη που θα ήθελα...ίσως και να ταιριάζαμε...Αλλά οι συνθήκες είναι αυτές...και με τα αν, τα ίσως και τις υποθέσεις εγώ έχω πάψει να λειτουργώ εδώ και χρόνια...

Υ.Γ. Η συμπεριφορά αλλάζει και ο χαρακτήρας επηρεάζεται...Εγώ "μιλάω πολύ" και με τις σιωπές...μου αρέσει να συζητώ και όχι να γράφω....Γίνομαι μπίλιες με κάποια και μπορώ να το λύσω μόνο γράφοντας...Δεν γίνεται για μένα...Θέλω να με κοιτάει και να την κοιτάω...Εμένα για το πως είμαι...το πως εκφράζομαι...το δίκτυο είναι περιοριστικό...Εμένα...Αυτός που είμαι εδώ...ίδιος είμαι και έξω από εδώ...Μαλάκας, κυκλοθυμικός, ελεεινά ειλικρινής, παθιασμένος, πολλές φορές "πάγος"...Αλλά μόνο οι λέξεις δεν είναι αυτό που είμαι...δεν φτάνουν...Και δεν μου φτάνουν κι εμένα μόνο οι λέξεις μια πιθανής γνωριμίας...Φιλία επαναλαμβάνω ότι γίνεται και μάλιστα ωραία...Αλλά κάτι άλλο...πάντα για το πως είμαι εγώ...δεν υπάρχει...Εκτός και γνωρίσω κάποια, με συνεπάρει τόσο τρελά και την συναντήσω το πολύ μέσα σε 2 εβδομάδες από την γνωριμία στο δίκτυο...Όσο είμαι ακόμα "ζεστός"...Ο καθένας με τους χρόνους του...οι δικοί μου φαίνεται ότι παρά είναι περίεργοι...

Υ.Γ. Όσον αφορά το χωριό του περασμένου μηνύματος, στο δικό μου ούτε γραμματιζούμενοι είμαστε, ούτε όλα τα ξέρουμε...Είμαστε απλά ξεροκέφαλοι και δεν το βάζουμε κάτω αν κάτι το θέλουμε πολύ...
Και δεν είπα ότι το δικό μου το χωριό είναι ούτε το μοναδικό σωστό, ούτε το "εκλεκτό", ούτε το μοναδικό με εκείνα τα χαρακτηριστικά...Προς αποφυγή παρεξηγήσεων και αυτό...Είπα απλά το δικό μου...γιατί εκείνο ξέρω καλά και δεν μπορώ να μιλάω για εκείνα των άλλων...  

 

Οι άνθρωποι γενικά πολλές φορές υποδύονται ρόλους, για τους δικούς τους λόγους.
Σε σένα μπορεί να παρουσιάζονται ως αφέντρες (ένα παράδειγμα φέρνω απλά, δεν σε ξέρω άλλωστε), σε κάποιον άλλον ως υποτακτικές. Όπως μου είπε πέρσι ένας φίλος, για κάποιους/ες αυτά αλλάζουν από την μια μέρα στην άλλη, προκειμένου να βρεθεί ο κατάλληλος σύντροφος για τη δεδομένη στιγμή. Δεν ξέρω κατά πόσο ισχύει, αλλά έχεις σκεφτεί κι αυτή την πιθανότητα;