Ανηκεις εκει που ο εγωισμος σου εχει μεγεθος...0

Επειδή με τον εαυτό μας,θα ζήσουμε Αιώνια..(είτε έστω,για κάποια χρόνια)
Βonus αναγκαία συνθήκη ωστε ν αγαπάς τον εαυτό σου για χρόνια,είναι να μάθεις ν αγαπάς και ν αγαπιέσαι απο τους κατάλληλους ανθρώπους,ωστε να μην καταλήξεις ν αγαπας μόνο τον εαυτό σου.

 

Ειμαι αρκετα εγωιστρια, ισως γιατι εχω "δουλεψει" πολυ με τον εαυτο μου σε σημειο που η αυτοεκτιμηση μου να ειναι σε υψηλα επιπεδα.
Στις σχεσεις μου προσπαθω πολυ να μετριασω τον εγωισμο μου. Δεν το καταφερνω παντα και αυτο ισως να μου προκαλει επιπλεον εμποδια. Οσο πιο πολυ αγαπω τον αλλο, τοσο λιγοτερο εγωιστρια ειμαι. Ελα ομως που ειμαι και αντιδραστικο του κερατα?! Εκει χανω ολο το παιχνιδι..μαζι με το δικιο μου πολλες φορες..  

 

Ο εγωισμός γενικά είναι βασικό συστατικό στις μέρες μας. Όλοι μας έχουμε και οι περισσότεροι αρνούμαστε να το παραδεχτούμε κιόλας. Κοινώς εθελοτυφλούμε.
Προσωπικά στον μόνο τομέα που δεν έχω ίχνος εγωισμού είναι στον έρωτα. Από τα πιο όμορφα συναισθήματα. Μέσα σε ένα πλήθος ανθρώπων εσύ ΄ξεχωρίζεις (κατά καιρούς) τον έναν. Για ποιόν λόγο να μην δείξεις στον άλλον ότι σου αρέσει, ότι θέλεις να τον γνωρίσεις, ότι τον σκέφτεσαι ή ότι τον ποθείς;
Ακόμη και αν το φας το κεφάλι σου αξίζρει τον κόπο το ταξίδι..

 

Ανηκω σε μενα και στα ονειρα μου...

 

κατα κυριο λογο ανοικουμε στον εαυτο μας.... εμεις καθοριζουμε που θα ανηκουμε πως θα ανηκουμε και μεχρι ποτε θα ανοικουμε.....

 

Έχει καιρό που ένα υ (όχι δικό μου) αναφερόταν στο "εγώ" και το "μου" πάντοτε μέσα σε εισαγωγικά όταν μιλούσαμε. Σκέφτηκα πόσο καλή δουλειά είχε κάνει μαζί με το Κ διότι με έπεισε ότι δεν ήταν απλώς μια τυπολατρεία συν του ότι είχε δοκιμαστεί στον χρόνο.