Αντίο Μεγάλε Δάσκαλε, Λιμπερτινιστή

Απάντηση: Αντίο Μεγάλε Δάσκαλε, Λιμπερτινιστή

Ήταν το πιο δύσκολο καλοκαίρι της ζωής μου , Αύγουστος του 9 .
Βαριά άρρωστη με σοβαρό κίνδυνο για την ζωή μου .
Εκείνος σε ύφεση τότε .

‘’Καπετάνισσα ( το παρατσούκλι που μ είχε βγάλει ) είσαι μαχήτρια εσύ,
θα παλέψεις κ θα τον κερδίσεις τον γαμημένο , δεν σε φοβάμαι .
Άντε γύρνα γρήγορα έχουμε να τσακωθούμε κι άλλο εμείς
… μου έλεγε κ γελούσε με εκείνο τον ιδιαίτερο τρόπο που είχε .

Λυπάμαι πραγματικά πολύ που έφυγε έτσι νωρίς ,
είμαι χαρούμενη που δεν θα πονάει άλλο κ θα ξεκουραστεί .

Κρατώ τις συζητήσεις , όλα όσα έμαθα και όλους τους όμορφους διαξιφισμούς μας
που πρόσθεσαν στην ζωή μου … το κάτι παραπάνω .

Ο Master DO και εγώ σου ευχόμαστε καλό ταξίδι Dolmance καλέ μου !


anasia

 

Απάντηση: Αντίο Μεγάλε Δάσκαλε, Λιμπερτινιστή

έχω σοκαριστεί
δεν έχω λόγια

 

Καλό ταξίδι!

 

Καλο ταξίδι....

 

Αιωνία του η μνήμη. Συλλυπητήρια στους οικείους του.
Δεν είχα την τύχη να τον γνωρίσω προσωπικά ενόσω ζούσε, παρά μόνο μέσα απ’ τα απολαυστικά κείμενά του. Απ’ όσα έχω ακούσει γι’ αυτόν, συμπεραίνω πως έζησε μια ωραία, πλήρη ζωή, με φως και σκιές, με γυναίκες, κραιπάλες, τέχνη και βιβλία. Το κυριότερο, μια δημιουργική ζωή με πλήθος συγγραμμάτων και μελετών. Νομίζω πως αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος να τον θυμόμαστε, μέσα απ’ τα ίδια του τα λόγια.

 

Απάντηση: Αντίο Μεγάλε Δάσκαλε, Λιμπερτινιστή

Δεν τον ήξερα παρά μόνο από τα γραπτά του. Ελαφρύ να είναι το χώμα και τα συλλυπητήρια μου στους δικούς του.

 

Απάντηση: Αντίο Μεγάλε Δάσκαλε, Λιμπερτινιστή

Sadly one Sunday, I waited and waited
With flowers in my arms, for the grief I'd created
I waited 'til dreams like my heart were all broken
The flowers were all dead and the words were unspoken
The grief that I knew was beyond all consoling
The beat of my heart was a bell that was tolling
Saddest of Sundays​

​

Then came the Sunday when you came to find me
They brought me to church and I left you behind me
My eyes would not see what I wanted to love me
The earth and the flowers are forever above me
The bell tolled for me and the wind whispered 'never'
But you I have loved and I bless you forever
Last of all Sundays​

 

Με τρόμαζε και με γοήτευε ταυτόχρονα ο τρόπος σκέψης του.
όσες φορές έτυχε να βρεθούμε πάντα υπήρχαν στιγμές
που με τσάντιζε που δεν τον καταλάβαινα..
Αυτός ήταν ο Dolmance όμως...χαρισματικός, αινιγματικός, ιδιαίτερος!
Καλό σου ταξίδι...

 

Απάντηση: Αντίο Μεγάλε Δάσκαλε, Λιμπερτινιστή

δεν είχε τύχει να τον γνωρίσω προσωπικά, αλλά ήταν πολύ φίλος με άτομα κοντινά σε μένα. είχα ακούσει τα καλύτερα και για το πνεύμα του και για πράξεις του.
κρίμα που έφυγε τόσο νωρίς...

 

Απάντηση: Αντίο Μεγάλε Δάσκαλε, Λιμπερτινιστή

Dolmance δυστυχώς δεν έτυχε να σε γνωρίσω, είχα μάθει όμως ότι ήσουν ανοιχτόμυαλο άτομο και ζούσες την ζωή σου όπως εσύ την γούσταρες. Εύχομαι εκεί που πας να έχει παιχνιδιάρικα θηλυκά... και να τα απολαμβάνεις όπως εσύ γουστάρεις!

Καλό σου ταξίδι, Dolmance

 

Απάντηση: Αντίο Μεγάλε Δάσκαλε, Λιμπερτινιστή

Η απώλεια αντλεί ισχύ εκ της αντιλήψεως του χρόνου και ως εκ τούτου εμφιλοχωρεί στους εκ του χρόνου προσδιοριζόμενους - όσους αυτάρεσκα συνομολογούνται "ζωντανοί". Μακάρι η άχρονος κατάσταση εις στην οποία περιήλθες να στερείται απωλειών.
Αντίο...

 

Αντίο...