Αντιμετώπιση ανυπακοής Sub

Απάντηση: Αντιμετώπιση ανυπακοής Sub

Γιατί δεν βλέπεις το ποτήρι μισογεμάτο; Αν υπάρχουν κάποιες (σοβαρές) πιθανότητες να ξενερώσει, υπάρχουν άλλες τόσες (εξίσου σοβαρές) να δεθεί περισσότερο και να πάρει άλλη μορφή η σχέση, πιο ουσιαστική. Εκτός αν αυτό είναι δικός σου φόβος.

(β' πρόσωπο= όποιος κυρίαρχος νιώθει έτσι)

Το γοργόν και χάριν έχει, αλλά.... όποιος βιάζεται σκοντάφτει.

 

Απάντηση: Αντιμετώπιση ανυπακοής Sub

η αγαπη, ο ερωτας και ο ποθος που νιωθεις για ενα ατομο δεν αλλαζουν το αν εισαι Κυριαρχος η οχι πανω του! Μην νομιζεις οτι επειδη νιωθεις ομορφα με καποια κοπελα και εισαι γοητευμενος η θαμπωμενος, δεν θα μπορεις να "παιξεις το ρολο σου"! Οι πιο πολλοι πιστευω οτι υποστηριζουν οτι δεν υπαρχει πιο αγνη αγαπη απο οτι ενας Αφεντης για την σκλαβα του.. Μια συμβουλη: ενας Κυριαρχος δεν μπερδευει την αγαπη και την τρυφεροτητα με την Κυριαρχια και την υποταγη.. Ξεκαθαρισε τα μεσα στο μυαλο σου... Μηπως τελικα ψεχνεις να αγαπηθεις και οχι να υποταξεις μια γυναικα?

 

Απάντηση: Αντιμετώπιση ανυπακοής Sub

Με βοήθησες αρκετά με την ανάλυσή σου, σε ευχαριστώ καλή μου. Μου αρέσει πολύ, που τα συναισθήματα ( που σίγουρα θα διαισθανόσουν αργά ή γρήγορα), δεν θα σε επειραίαζαν αρνητικά.

 

Απάντηση: Αντιμετώπιση ανυπακοής Sub

Τελικά οι απαντήσεις των γυναικών είναι αρκετά καθησυχαστικές και αυτό είναι υπέροχο. Όσο για την βιασύνη έχεις δίκιο, απλά αποδέχομαι τους ανθρώπους όπως είναι, δεν προσπαθώ να τους αλλάξω . Σε διαβεβαιώ πως είμαι αρκετά δύσκολος στις επιλογές μου.... και ισως υπερβολικά εκλεκτικός.

 

Απάντηση: Αντιμετώπιση ανυπακοής Sub

Θα ήθελα και τα δύο αγαπητή Ζού..... Έχω αγαπήσει και έχω αγαπηθεί πολύ ως τώρα. Έχω επίσης δακρύσει και πονέσει αρκετά. Είναι τόσο όμορφα και συναρπαστικά όλα αυτά τα συναισθήματα, που χωρίς δισταγμό θα ήθελα να τα ζήσω ξανά και ξανά........

 

Απάντηση: Αντιμετώπιση ανυπακοής Sub

Είσαι " ΚΥΡΙΟΣ " αγαπητέ μου....... Τυνχάνει να έχω ταυτόσημες περίπου απόψεις, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα. Ο τρόπος σου, είναι άξιος σεβασμού και εκτίμησης. Προσπαθείς έαν μπορείς να βοηθήσεις, εκφέροντας μια τεκμηριωμένη άποψη. Υπάρχουν απ' ότι έχω δεί, στο λίγο διάστημα που είμαι στο site, αρκετοί που θεωρούν ότι υποβιβάζοντας τον συνομιλητή τους, κερδίζουν πόντους οι ίδιοι.

 

Απάντηση: Αντιμετώπιση ανυπακοής Sub

Ομολογώ ότι εκπλήσομαι θετικά, από την θέση των ευγενικών και τρυφερών συναισθημάτων στις κυριαρχικές σχέσεις. Δεν το περίμενα ακριβώς έτσι, θεωρώντας το περισσότερο, δική μου αδυναμία. Αναθεωρώ την άποψή μου αυτή...... και χαίρομαι που ο τρόπος που αισθάνομαι, είναι αποδεκτός.

 

Απάντηση: Αντιμετώπιση ανυπακοής Sub

Καλό το χιουμοράκι, αλλά το κατάλαβες λάθος. Δεν με ενδιαφέρει να είμαι ο πρώτος της Αφέντης , ούτε και με χαλάει να μην είμαι εγώ αυτός, που από το Α την έχει πάει εως το G του sub. Δεν με προβληματίζει ούτε καν η σύγκριση, με τυχόν άλλους που προηγήθηκαν. Έχω αυτοπεπίθηση και το μόνο που ζητώ, είναι να βρώ κάποια, με όσο περισσότερες κοινές φαντασιώσεις με μένα, για να τις κάνουμε πράξη και να περάσουμε καλά. Έχω μάθει να μην ψάχνω ψύλους στ' άχυρα, γιατί αν και πολύ εκλεκτικός, είμαι ρεαλιστής.

 

Απάντηση: Αντιμετώπιση ανυπακοής Sub

To θέτεις πολύ σωστά πιστεύω και απ' ότι φαίνεται από την πληοψηφία των απαντήσεων, το συναίσθημα δεν αφήνει αδιάφορες τις περισσότερες / ρους Sub. Σε καλό δρόμο είμαστε...

 

Απάντηση: Αντιμετώπιση ανυπακοής Sub

Εγώ είχα υπόψη μου τον Παπαμιχαήλ στο "Λεβεντόπαιδο" ή τον Κούρκουλο στην "Λόλα". Δεν είναι καλλίτερα έτσι κοπελιές?

 

Απάντηση: Αντιμετώπιση ανυπακοής Sub

Εγώ ένα ταπεινό χαμομηλάκι είμαι.....πως να σου χαλάσω το όνειρο? 

 

Απάντηση: Αντιμετώπιση ανυπακοής Sub

Και να παραμείνεις ταπεινό χαμομηλάκι....για να είσαι αξιαγάπητη και ποθητή. Κρατώ στα χέρια μου ένα ατσάλινο ψαλίδι και θα μπορούσα, με μιας, να κόψω οποιοδήποτε αγκάθι αιχμηρό. Δεν το κάνω όμως, γιατί σκέφτομαι οτι υπάρχουν γύρω άνθρωποι, που προτιμούν τα αγκάθια και τις τσουκνίδες (επειδή τους προκαλούν πόνο, τον οποίο εκείνοι μεταφράζουν σε ηδονή). Έτσι προσπερνώ τα αγκάθια αδιάφορα.... και αναζητώ το ταπεινό χαμομηλάκι, για να το ποτίσω, να καθαρίσω τα αγριόχορτα γύρω του και να του δόσω περισσότερο, χώρο, φώς και αέρα. Κάποιες μέρες που πέφτει καταρακτώδης Αστροβροχή...μπορεί ένα χαμομηλάκι να μεταλαχτεί και να βγάλει σουβλερά αγκαθάκια. Και πάλι ο φυσιολάτρης κηπουρός, δεν θυμωνει που έχασε το χρόνο του μαζί του. Δεν το σκοτώνει....Του χαμογελά για τελευταία φορά, βάζει το φοβερό ατσάλινο ψαλίδι στην θήκη του , γυρίζει την πλάτη του και φεύγει. Μπροστά του απλώνεται λιβάδι απέραντο, εκατοντάδες ταπεινά χαμομηλάκια ανάμεσα σε αγκάθια και τσουκνίδες. Ένα από αυτά θα επιλέξω σκέφτεται και προχωρά ελπίζοντας, να σταθεί πιο τυχερός.