Αντωνάκης & Ελενίτσα Κοκοβίκου

Υπάρχουν "σεντόνια" μέλι σκέτο και "σεντόνια" χασμουρητό σκέτο. Αν και το δικό σου "λίγο σχετικά" είναι σπανίως αρκετό.

Μετά την απόλαυση του κειμένου σου, περιμένω να απολαύσω και το λεκουμάκι που προσφέρεις. Το 'ταξες...



Επί του ...νηματοθέματος -- η κοινωνία δέχεται τα θήλεα μόνο ως ιδιοκτησίες αρρένων -- πατεράδων ή συζύγων. "Δικό μου" όνομα δεν θα ΄χω ποτέ. Σκασίλα μου στην τελική, ούτε η υπόλοιπη γλώσσα με ευνοεί -- ρεαλιστικά, η μη ανδροκρατική κοινωνία έχει πολλούς αιώνες ζωής ακόμα.

Φωνή δική μου θα 'χω; Θα με παίρνουν όσο σοβαρά παίρνουν έναν άντρα συνάδελφο ή θα με υποτιμούν εξ' ορισμού με βάση το φύλο μου ; Διπλή μάχη, διπλοί κόποι, διπλές αντοχές, διπλά μαθήματα. Αν αντέξω και οι συγκυρίες δεν είναι αρνητικές, θα 'χω γίνει πιο δυνατή. C' est la vie.



​

 

Λόγω ηλικίας, δεν πρόλαβα τα φροντιστήρια δημιουργικής ανάγνωσης. Από την άλλη πάλι δεν βλέπω πολλή τιβού. Το πρόβλημά μου είναι ακριβώς το ανάποδο: για να διαβάσω ένα σεντόνι, πρέπει να είναι γραμμένο σε χαρτί -- με το κεφάλι όρθιο στην κάθετη οθόνη αδυνατώ. Και, δυστυχώς, έυκαιρος εκτυπωτής δεν υπάρχει πάντα -- ούτε και όρεξη για τύπωμα. Χώρια που μετέχω και σε άλλα επαγγελματικά φόρουμ, όπου τα σεντόνια είναι στην ημερήσια διάταξη. Βιβλία ολόκληρα έχω τυπώσει εκεί. Έλεος. (Χώρια που μπορώ να αποδείξω σε πολλούς ότι τα κείμενά τους θα μπορούσαν να ήταν τουλάχιστον 30% μικρότερα).

Το παραπάνω πάντως το διάβασα και συμφωνώ κάργα (και δεν θα έκοβα σχεδόν τίποτα). Έχω ξαναγράψει κι αλλού εδώ ότι --αν ίσως εξαιρέσουμε ένα συγκεκριμένο φαινόμενο που μόνο εδώ έχω συναντήσει, όπως ανέφερα στο "βουβή πλειοψηφία"-- δεν υπάρχουν διαφορές με άλλα φόρουμ. Ακόμα και οι "ρόλοι" ίδιοι παραμένουν.

 

Μια ερώτηση τώρα...

Πόσες κατηγορίες/ πόσα είδη γενικής πτώσης υπάρχουν στην ελληνική γραμματική;

Καλό είναι, οι φιλόλογοι να μας βοηθάνε λιγάκι... μερικές φορές. Άειντε λοιπόν!

 

Αλλο και τουτο!
2 φυσικα ενικου και πληθυντικου των ουσιαστικων και επιθετων.
Των κυριων ονοματων υφισταται μονον γενικη ενικου.
Α! Το κουδουνι!
Και τωρα ολα τα παιδακια αφηνουμε τα μολυβακια και τα καμουτσικια στο θρανιο μπροστα μας, σταματαμε να φωναζουμε "ρουφοκάβλη" τον διπλανο μας, παιρνουμε τα καλαθακια μας και ολοι μαζι στην αυλη για το διαλειμμα. 

 

Και ας μην ξεχνάμε πως υπάρχουν κάμποσες λέξεις (κυρίως θηλυκές) δίχως γενική πληθυντικού.

 

Μιρέλλα, μάλλον δεν κατάλαβες  

Μπορεί και να μην το έθεσα σωστά...


Μήπως, έπρεπε να προσθέσω, ποιές κατηγορίες απαντώνται στο συντακτικό της ελληνικής;

 

Μα κανείς φιλόλογος (ή τέλος πάντων γνώστης) να μας διαφωτίσει εδώ μέσα;



Υ.Γ.: Μάνα, θ'αποθάνω στο σκοτάδι της άγνοιας...

 

Απάντηση: Αντωνάκης & Ελενίτσα Κοκοβίκου

Λαμπρά..!

Πάντα ήθελα να αλλάξω το επώνυμό μου.
Είναι κακόηχο και μιας και τυγχάνω συνεπώνυμη με γνωστό πολιτικό
και μια ζωή με ρωτούν αν έχω συγγένεια (κι άμα έχω τι σε κόφτει εεε!?),
ένας γάμος είναι πράγματι μια καλή αφορμή και εξήγηση για αλλαγή επιθέτου.

Φαντάζει και λίγο μαφιόζικο να αλλάζεις επώνυμο, μου αρέσει...!    

 

Κάτσε λοιπόν στο θρανίο, τέντωσε τα αυτιά σου και μην πετάς σαίτες στη Μαιρούλα.


Η γενική είναι η πτώση με την οποία υποδεικνύουμε τον κάτοχο ή το κτήτορα ή το δημιουργό εκείνου που μιλούμε, σε όλους τους συντακτικούς όρους, και γενικώς αυτό στο οποίο ανήκει ή περιλαμβάνεται ή το σύνολο του οποίου είναι μέλος κάποιος ή κάτι. Συνεπώς απαντά στο ερώτημα "τίνος = ποιανού είναι;":

Γενική διαιρετική, όταν υποδεικνύει το σύνολο του οποίου είναι μέρος το συζητούμενο: Πολλοί των συμφορουμιτών . Ο στρατιώτης του Α' Τάγματος.

Γενική κτητική, όταν φανερώνει τον ιδιοκτήτη ή κάτοχο: Το χωράφι του Μανώλη. Ο κήπος του Γιάννη. Το βιβλίο της Κικίτσας.

Γενική προσδιοριστική, όταν προσδιορίζει ή υποδεικνύει :
συγγενή: Το παιδί του Μανώλη έφυγε. Η αδελφή της μπουμπούς.
προέλευση: To νερό της πηγής Κρυονερίου.
εξάρτηση: Οι σκλάβοι των αφεντάδων. Η σκλάβα του Πασά.
χρόνο ή τόπο: H μάχη του Σαράντα (1940). Στην μάχη της Κρήτης. Στην ώρα του δειλινού.
ποσότητα ή αξία (τίμημα): Η άδεια τριών ημερών έληξε. Κρέας (των) 300 ευρώ. Άδεια των τριών ημερών.
εξουσία: Ο κύριος της αίθουσας. O αρχηγός του στρατού.
ενδιαφερόμενο: Είναι δικηγόρος του Μανώλη.
δημιουργό (ζωγράφο, γλύπτη... έργου τέχνης): Ο Ερμής του Πραξιτέλη.


Αύριο να τα ξέρεις ''νερό'' γιατί θα πέσει βρεγμένη σανίδα!

 

Πολύ ωραία, llazouli. Ευχαριστώ.
Και η γενική των θηλυκών επιθέτων σε ποιά κατηγορία εμπίπτει;


Υ.Γ.: Μάνα, κουράγιο...

 

Απάντηση: Αντωνάκης & Ελενίτσα Κοκοβίκου

Απάτη ή απιστία, δεν το έχω πρόχειρο. Πάντως είναι κακούργημα.

 

Τα επίθετα συνήθως προσδιορίζουν (δίνουν μια ιδιότητα) στα ονόματα, ουσιαστικά, αντωνυμίες.
Οι γενικές τους εμπίπτουν στις αντίστοιχες κατηγορίες, αναλόγως με το νόημα και τη θέση που έχουν στην πρόταση.
Δεν μπορούμε να πούμε γενικά και αόριστα ότι περιλαμβάνονται σε μια συγκεκριμένη κατηγορία.
Σε ένα συγκεκριμένο παράδειγμα, προσδιορίζουμε τη θέση τους.

Αν όμως εννοείς θηλυκό επίθετο (επώνυμο), τότε όλες αυτές οι γενικές είναι κτητικές: Ελενίτσα (του) Κοκοβίκου.