"Αν εμφιλοχωρεί Έρως....." πού παει το M/s-D/s?

Μπορεί να υπάρξει έρωτας μεταξύ D/s . Το λάθος σας είναι απλό , δεν είναι ο έρωτας στον οποίο έχετε συνηθίσει . Η οπτική σας στηρίζετε στα καλούπια , στα οποία έχετε χτιστεί . Να το κάνω πιο λιανά . Προσπαθείστε να κατανοήσετε τον έρωτα μεταξύ θεών ή εξωγήινων ή ζώων , δίχως να στηριχθείτε στα ανθρώπινα κριτίρια . Είναι εφικτό ; Ρομαντικό να είναι ίσως η προσφορά του πόνου , ο εξευτελισμός , η ισοπέδωση , ακόμα και η παράδοση του/της sub σε κάποιο ζώο για να εκτελέσει την σεξουαλική του πράξη . Σας φαίνετε βάρβαρο ; Απάνθρωπο ; Ξένο ; Μήπως δεν είναι ; Μήπως εσείς είστε , λόγω των προπατορικών αλυσίδων που σας κρατούν ; Μήπως να φύγουμε από την στενωπό "μα αρέσει το χαμόγελο , το δάκρυ της , το πως κοιμάται και το πως τρώει" και να διαβούμε την πύλη όπου το λατρεύω να τη διαλύω , να την πουλάω , να την αγοράζω με χαμηλότερη τιμή , να είμαι τρυφερός μαζί της , όταν πονάει από τον πόνο που της χαρίζω , δεν είναι απλά μια αντανάκλαση του αγαπημένου μας εγώ , όπως ο Αφέντης που έχει από τον άνθρωπο προσδιοριστεί , αλλά μια δυσνόητη για τα συνηθισμένα κοινωνικά δεδομένα , πράξη λατρείας ανάμεσα σε δύο ανθρώπους . Όταν το 1=1 είναι αξίωμα στα μαθηματικά , μήπως ξεχνάμε ότι η πράξη αυτή δεν ορίζει τα μαθηματικά , αλλά θέτει απλά κάποια σύμβολα για να επικονωνήσει ο ανθρώπινος νους και να κινηθεί στα μονοπάτια τους ; Ναι υπάρχει έρωτας στο D/s απλά δεν είναι αυτός που "μας" έχουν γνωρίσει...

 

Μια διευκρίνηση για τα ποσοστά. Ισχύει βέβαια το γνωστό:

"Το 70% των στατιστικών που χρησιμοποιεί κανείς στα επιχειρήματά του, τις επινοεί επί τόπου"

(το έκανα μόλις 

Dream

ΥΓ. Κατά τα άλλα, ισχύουν αυτά που λες slave-shadow, αλλά το βάφτισμα στο BDSM σε ξεπλένει πάντα και ολοκληρωτικά από τον "πειρασμό" του άλλου έρωτα που μας έμαθαν;

 

Αν είσαι χριστιανός και βαφτιστείς μουσουλμάνος , απαλλάσεσαι ολοκληρωτικά από τις παλιές συνήθειες ; Για αυτό και κάποια στιγμή έχω μιλήσει για αποδόμηση και της δικής μας προσωπικότητας και του ετέρου. Αλλά μια ζωή την έχουμε γιατί να μην την ζήσουμε δύο φορές ...

 

RE: RE: "Αν εμφιλοχωρεί Έρως....." πού παει το M/s-D/s?

* γελα με την καρδιά της.
Γι΄ αυτό και διαφώνησα με το ποσοστό  

slave-shadow δεν αντιλαμβάνονται όλοι τον έρωτα μέσα στο bdsm όπως τον όρισες εσύ.
Εξού και οι τόσες διαφωνίες που υπήρξαν στο αν αγαπάς και μετά υποτάσσεσαι ή αντίστροφα.

 

RE:

O έρωτας είναι συμβατός με την ανθρώπινη φύση. Σαφώς! και ευτυχώς ή δυστυχώς όλοι την "πατάμε" κάποια στιγμή.

Το βασικό ερώτημα του thread (αν δεν κάνω λάθος) είναι αν ξεκινήσει μια D/s σχέση και στην πορεία της ο Κυρίαρχος βρεθεί ερωτευμένος τι γινεται?

σοφή κουβέντα!!

Μα όταν φτάσει να θολώνει την κρίση Σου, είσαι σε θέση να δεις αν βρισκεται ή οχι η σχέση στο "επιθυμητό σημείο"? και να ανάψει το release, μα γιατι? γιατι ίσως η Κυριαρχία είναι που έρχεται πρώτη?

Κατανοώ απολυτα τη θέση που λέει πως ο Κυρίαρχος , δεν μπορεί να επιτρέψει στον εαυτό Του, (αν θελει να λεει οτι εχει αυτοέλεγχο) να παρασύρεται απο πάθη , έρωτες και να γίνεται "σκλάβος" τους.

Απο την άλλη δεν μπορώ να αγνοήσω ότι ο αληθινός έρωτας είναι πράγμα σπάνιο , δεν μας συμβαινει συχνά! και είναι ίσως κριμα και such a waste to let it go!!!

Διοτι ανήκω σε εκείνους που υποστηρίζουν , ότι κάθε σχέση μας , ΕΙΝΑΙ διαφορετική ειτε D/s είτε Μ/s είτε vanilla ακόμα. Εχει καθε μιά τη δική της χαρη, τις δικές της δυναμικές και δεν είναι τυχαίο πως όταν "ερωτευόμαστε" (κυρίως εμεις οι γυναίκες) νομίζουμε ότι αυτή η σχεση ειναι ΜΟΝΑΔΙΚΗ , ανεπανάλειπτη ! "Αυτός είναι ο έρωτας της ζωής μου"... ποσες φορές δεν εχουμε πει? Και τα χρόνια περνούν, οι σχέσεις φθείρονται , τα ζητούμενα αλλάζουν και τότε κάποιος αλλος εμφανίζεται που είναι ο ΜΟΜΝΑΔΙΚΟΣ!!!

Ανθρώπινο είναι και δεν σημαινει καθόλου αστάθεια (κατα την άποψή μου ) μέχρι που θα συναντησουμε τον ΕΝΑΝ ΤΟΝ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΕΡΩΤΑ της ζωής μας (ίσως...κάπου , κάποτε αν ειμαστε τυχεροί και ανοικτοί).
Δυστυχώς όλα αυτά κρίνονται κατόπιν εορτής , όπως η ιστορία! Μόνο σε εναν απολογισμό ζωής ισως μπορεί κανείς να πει : "αυτός ήταν ο ΕΡΩΤΑΣ της ζωής μου" !! Ισως....!!!

Γι'αυτο το λόγο αναρωτιέμαι πραγματικά αν το "διλημμα" μπορεί να ισχύει...αν πρέπει ..αν θέλουμε να το κάνουμε να ισχύει!! Ή αν τελικά πρέπει να φερόμαστε "ευγενικά" στη ζωή και να εκτιμούμε το ότι πολύτιμο έχει να μας δώσει καθε στιγμή χωρίς να βάζουμε συνειδητά ή ασυνείδητα αναχώματα και "απαγορευτικά" .

 

Υπάρχει όντως, ένα λεπτό σημείο εδώ. Μπορείς να ελπίζεις μόνο σε κάποιες αναλαμπές.

Καθόλου. Ανάβει το λαμπάκι του release γιατί αναγνωρίζεις ότι κινδυνεύεις να ΒΛΑΨΕΙΣ τον άλλον.

Ακόμη κι αν ο άλλος σου έχει "παραδωθεί" με τρόπο που λέει "σου παραδίνομαι σε βαθμό που να μπορείς να με βλάψεις", εσύ ως Κυρίαρχος δεν είναι δυνατόν, αν σέβεσαι οτιδήποτε σου κρέμεται (π.χ. strapon) να ΒΛΑΨΕΙΣ τον άλλον εν γνώσει σου.

(παρεμπιπτόντως, να μια ουσιαστική διαφορά vanilla και BDSM, στο βανίλα πολλοί ονειρεύονται ή ζουν έναν έρωτα με αυτή την παράμετρο - σ΄αγαπώ τόσο ώστε θα άφηνα να με βλάψεις - ενώ στο BDSM το δηλώνεις, ρητά και κατηγορηματικά, έργω και διανοία),

Γιατί να βλάψεις; Γιατί ο έρωτας που περιγράφτηκε παραπάνω, συγχωρεί απαρέγκλιτα, δέχεται δικαιολογίες - αλοίμονο, τις εφευρίσκει! - θυσιάζει το αύριο για το τώρα, και κανακεύει τον συναισθηματικότερο αερόσακο που μπορείς να φτιάξεις, ώστε ο άλλος να μην συγκρουστεί με την ζωή. Δηλαδή, να μην ζήσει. Ακυρώνει λοιπόν, όλη την ευθύνη που είχες αναλάβει.

Στην περίπτωση του άνδρα Κυρίαρχου, δεν μπορείς να είσαι και Πατέρας και μπαμπάς της υποτακτικής σου. Πόσο πιο απλά να το πώ:-;

Χμμ.. όχι ακριβώς. Θα 'λεγα, παρασύρεται από τα πάθη του, αλλά το ξέρει. Αυτός είναι ο τελευταίος έλεγχος που κρατάει. Λέει - και τώρα, θα παραμυθιαστώ. Για λίγο. Ακούγεται σοφιστεία, αλλά δεν είναι.

Επίσης, να μην μπερδευόμαστε - δεν λέω να σουτάρεις τον άλλον, ούτε λέω ότι ο Κυρίαρχος είναι ένα ρομπότ χωρίς συναισθήματα που όταν μεγαλώσει θέλει να γίνει fucking machine.

Oταν κάνεις release, δηλώνεις συγχρόνως δύο πράγματα:

σε αποδεσμεύω από τις δεσμεύσεις που έχεις πάρει απέναντι μου KAI σου επιστρέφω την ευθύνη που μου παραχώρησες.

Και πλέον, μετά το release, μπορούμε να ξαναρχίσουμε ίσως την κουβέντα μας σαν να γνωριζόμαστε για πρώτη φορά σε gate αεροδρομίου: 'πετάτε συχνά για Ντουμπάι;"

Dream

 

RE:

Νομίζω δύο πράγματα για το θέμα αυτού του νήματος:

Το ένα είναι ότι δεν υπάρχει περίπτωση, νομίζω και πάλι, να βρούμε άκρη. Αν - κάπως - μπορούμε να ορίσουμε τί είναι M/s, είναι των αδυνάτων αδύνατον να ορίσουμε τί είναι έρωτας και να βρούμε μάλιστα έναν κοινό τόπο γι αυτό - ακόμα και με τον εαυτό μας!

Εκτός αυτού, ο έρωτας, λέμε ότι, κάνει ίσους και τους άνισους μεταξύ τους, το M/s απαιτεί οι ίσοι να είναι ανισοι. Εκεί είναι το θεωρητικό μπέρδεμα, νομίζω, με κάλυψε ο Slave - Shadow πολύ καλά με την τοποθέτησή του ως προς αυτό.

Το άλλο είναι ότι αναδρομικά δεν με απασχολεί καθόλου με ποιούς ήμουν και με ποιούς δεν ήμουν ερωτευμένη από αυτούς που υπήρξαν σημαντικοί για μένα. Είτε ήταν σημαντικοί είτε δεν ήταν. Αυτό όμως που ξέρω είναι ότι τους σημαντικούς δεν μπορούσα να τους συσχετίσω με κάποιον άλλο, δεν μπορούσα να προβάλλω πάνω τους προκατασκευασμένες εικόνες, βιώματα, αντιλήψεις, προσδοκίες. Γι αυτό και έγιναν ίσως σημαντικοί.

Και ότι για μένα αυτός είναι ο πυρήνας της έννοιας του σεβασμού προς τον Κυρίαρχο. Ότι δεν προβάλλεις πάνω Του πράγματα διάφορα, ότι δεν περιμένεις να ενεργήσει με συγκεκριμένο τρόπο και να ικανοποιήσει συγκεκριμένες και σχηματοποιημένες προσδοκίες.

Για το release, που προέκυψε καθ' οδόν, έχουμε σχετικό νήμα, το release για να συνεχίσουμε εκεί την συζήτηση αν το επιθυμούμε.

Για ορισμένα πράγματα που είχα σκεφτεί σχετικά με κάλυψε μόλις ο Κύριος DreamMaster. Καμμιά φορά ίσως αξίζει να κοιτάζει κανείς όχι αυτά που λέει μία φράση αλλά αυτά που αφήνει ανείπωτα.

 

RE:

Η αναδρομή αγαπητή μου tender έχει μεγάλη σημασία , θα μου επιτρέψεις!!
Και έχει καθε στιγμή και ώρα της ζωής μας , όχι μόνο όταν στο τέλος θα συγγράψουμε ισως τα απομνημονεύματά μας. Εχει σημασία και βάρος για την αυτοκριτική μας , για τις δυνατότητες που εχουμε να κρίνουμε το παρον μας σε σχέση με το παρελθόν. Τα αίτια και τις αφορμές που μας οδηγησαν, όπου μας οδήγησαν και γιατι τωρα επιλλέγουμε κατι αλλο!! Εχει να κανει με την συνειδητότητα του παρόντος μας. ΄(έτστι νομίζω)

Σε ότι αφορά το "δεν προβάλλω" εκει να δεις!! Η προβολή είναι μάλλον αναγκαίον κακόν!!! Και στην καλύτερη των περιπτωσεων γινεται συνειδητά. Μα στην πλειοψηφία της γίνεται ασυναίσθητα!!! και αρα δεν μπορουμε καν να την αναγνωρίσουμε. Σαφώς αυτοί που είναι οι "ξεχωριστοί " στη ζωή μας ...είναι οι πιο οικείοι, οι πιο έντονες προβολές μας (δυστυχώς ή ευτυχώς).

Αλλα επειδή είναι μεσημέρι και Παρασκευή και είμαι ψόφια...θα παρω το αεροπλάνο για Nτουμπαί... thanks!!!!  

 

Έρωτας στο M/s φυσικά και υπάρχει. Αν ξεκινήσουμε απ'την απόλυτα φυσιολογική αλήθεια ότι είναι μια ανθρώπινη σχέση (δηλ. μεταξύ ανθρώπων), πιθανόν όχι "φυσιολογική" (χαρακτηρισμός που διαφωνώ και τον αφήνω ανοικτό), τότε και ο έρωτας έχει τη θέση του εκεί. Απ'την άλλη, αν ο σκλάβος δέχεται και υπακούει την Αφέντρα του, τότε είναι το επόμενο βήμα να την ερωτευτεί. Συμβαίνει το αντίστροφο; Νομίζω ότι δεν είναι τόσο ξεκάθαρο. Αν η Αφέντρα εξαρτηθεί απ'το σκλάβο ή βρει σε αυτόν σημεία που θα τη γοητεύσουν, τότε μπορεί να τον ερωτευτεί. Εξ'άλλου οι γάμοι με ζευγάρια BDSM, από έρωτα δεν ξεκίνησαν;;;

 

Οσα δεν φτανει η αλεπου ...........
Η υπαρξη ολου αυτου του forum βασιζεται στην απουσια του ερωτα και της αληθινης αγαπης . Αν ημουν ερωτευμενος δεν θα ηθελα ουτε μισο δευτερολεπτο να στερηθω την παρουσια της στην ζωη μου και να πλητρολογω τις φιλοσοφικες μου περιπλανησεις για να γινεται κουβεντα διχως αλλο τιποτα καλυτερο ... Μερικοι νομιζω πως ταιζουν τις ψευδαισθησεις τους με red bull ..... ακου εκει ερωτας με masters και slaves ... οι ερωτευμενοι ειναι ενα πραγμα μαζι ... ΕΝΑ .... αλλα βαρα βαρα τον καναμε τον ροματισμο απο τριανταφυλο ραδικι .. βαψτετο τωρα κοκκινο να το κανουμε ανθοδεσμη.
Ζητω συγνωμη αν καποιος συμμεριζεται την παραπανω αποψη και την εχει ιδη διατυπωσει στις σελιδες 2 & 3 τις οποιες δεν προλαβα να διαβασω .

 

RE:

Σε μια διοργάνωση που είχε πραγματοποιηθεί λίγο καιρό πρίν στην Ατλάντα στην αλλη άκρη του ατλαντικού, είχε παρεβρεθεί και μια γνωστή μου σκλαβίτσα παρέα με μια αδερφούλα της (αδερφούλα στο slavery, όχι συγγενής). Το συγκεκριμένο συγκρότημα διέθετε φυσικά dungeon για χρήση από κάθε ενδιαφερόμενο.

Την συγκεκριμενη μέρα λοιπόν, περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, τις εντυπώσεις της εν λόγω σκλαβίτσας κέρδισε ένα ζευγάρι που έκανε εκείνη την στιγμή χρήση του προαναφερόμενου χώρου. Εκείνος μετρούσε πάνω απο 70 χρόνια ζωής ενώ σε αντίστοιχη ηλικία ήταν και η υποτακτική του! Αφού λοιπόν την δένει με περίτεχνο ομολογουμένως τρόπο έρχεται η στιγμή της ευχάριστης για όλους έκπληξης. Σκύβει και την φιλάει με τέτοιο τρόπο που πέρα από οφθαλμοφανή αγάπη, δήλωνε ταυτόχρονα έρωτα. Κίνηση που προκάλεσε αντικείμενο συζήτησης αργότερα από τους παρευρισκομένους καθώς και εκφράσεις θαυμασμού για τους ηλικιωμένους πρωταγωνιστές.

Φυσικά δεν ήμουν ο ίδιος μάρτυρας της σκηνής, ωστόσο δεν έχω κάποιο λόγο να αμφισβητήσω την κρίση ή την αξιοπιστία της συγκεκριμένης σκλαβίτσας (για την αδερφούλα της δεν μπορώ να εκφέρω γνώμη, δεν την γνωρίζω προσωπικά). Χωρίς να έχω ποτέ γνωρίσει άτομα της τρίτης ηλικίας συνειδητά ενταγμένα στον χώρο, από προσωπικές εμπειρίες μπορώ να μιλήσω για ηλικιακά μικρότερους ανθρώπους που το BDSM αποτελεί τρόπο ζωής και με βάση αυτήν την οπτική ανέπτυξαν τις σχέσεις τους.

Σε αυτή την κατηγορία σχέσεων λοιπόν έχω διαπιστώσει ότι όχι μόνο μια χαρά μπορεί να εμφιλοχωρεί ο έρωτας χωρίς να ανατρέπει τίποτα από τις δομές της D/s-M/s σχέσης, αλλά είναι συνηθισμένο φανόμενο να ενισχύει πολύ περισσότερο τις δομές αυτές. Κοινός παρανομαστής των παραπάνω ήταν τα υψηλά επίπεδα συνειδητοποίησης που ειχαν φτασει οι μετέχοντες στην σχέση, πράγμα το οποίο θεωρώ ότι αποτελεί το κλειδί στο ερώτημα του συγκεκριμένου νήματος.

Από την άλλη ναι, έχω συναντήσει και Κυριάρχους(?) που τυφλωμένοι από το πάθος του έρωτά τους οδήγησαν την σχέση τους σε δύσκολα μονοπάτια (δυστυχώς Dream κανένας από αυτούς δεν είχε πια την δύναμη για οποιαδήποτε σκέψη release) , όμως κανένας από αυτούς δεν είχε ποτέ φτάσει στα επίπεδα συνειδητοποίησης των πρώτων. Θα επαναλάβω για μια ακόμα φορά "a Dominator has to control himself first, before he starts to conrol others". Από την άλλη ένα συνηθισμένο λάθος των υποτακτικών (αφορά επίσης τις μη συνειδητοποιημένες σε κάποιο καλό βαθμό), είναι να εκλαμβάνουν ως ένδειξη αδυναμίας την εκδήλωση συναισθημάτων έρωτος από τον Κυρίαρχο με αποτέλεσμα να "χαλαρώνουν" αυτοβούλως και πάλι όμως πιστεύω έγκειται στις ικανότητες του Κυριάρχου να τους δείξει "την ορθή τοποθέτηση των πραγμάτων".

Ναι λοιπόν στον έρωτα στις D/s και M/s σχέσεις, όχι όμως στην καταστρατήγηση των βασικών αρχών αυτών των σχέσεων εξ'αιτίας του. Ομολογουμένως δεν θα μου άρεσε να εμπλουτιστεί η μουσική σκηνή του χώρου μας με τραγούδια για τους κατά τα άλλα συμπαθείς λαικούς τροβαδούρους μας....του τύπου:



"Έφυγες χθές και με πλήγωσες άδικααα
και πήρα σβάρνα μεσ' την νύχτα τα φαγάδικααα
κι άρχισα κι έτρωγα και κόντευα να σκάσω
σε μια προσπάθεια εσένα να ξεχάσωωω...."

(λουλούδια στην πίστα και μπαίνει το ρεφραίν....)

"...Για σένα θα φάω τα σάντουιτς όλου του κόσμουυυ
γιατί ήσουν εσύ η ζωη μου, το φως μουυυ
και αν τα ονειρα που ειχα για σένα τα αφήσεις μετέωρα
εεε τότε να ξέρεις θα φάω, τον αγλέωρααα".




Με μουσικούς χαιρετισμύς
Striker