Αν μ'ακους...

Αν μ'ακους, κουράστηκα να τα βάζω μόνη με τα τέρατα όλων των άλλων.
Δεν έχω πλέον όρεξη να γευτω, να μυρισω, να αγγιξω, να φιλησω...
Αν μ'ακους, ίσως θα έπρεπε να είχες ακούσει νωρίτερα.

 

Αγαπημένε μου Μορφέα είμαι κι εγώ εδώ

 

Αν με ακους...να πας να το κοιταξεις σε ψυχιατρο γιατι δεν μιλαω

 

Αν με ακούς, πάλι έβαλα πολύ πιπέρι στο φαγητό!!!   

 

Δεν θα μαθεις ποτε σου εσυ      

 

Αν μ' ακούς λοιπόν... (που αμφιβάλλω τώρα πια) ...
" ....όταν σου ζήτησα νερό δεν δίψαγα,
η πεθυμιά μου ήταν,
της προσφοράς την προθυμία να απολαύσω....
Δεν κοιταχτήκαμε.
Τα μάτια μας, στο ίδιο όνειρο ήταν ανοιχτά..." (Αργύρης Χιόνης)

 

Σε σκέφτομαι

 

 
Τσνπτφκπδι
 

 

et moi
je t'ai, mon rêve obscur
comme entre leurs murs
s'en vont les prisonniers
et moi..

 

Ηearing means not necessarily listening ...
Listening is something we usually beg for ...

 

Αν μ'ακους... Εκείνο που με στοιχειωνει είναι η μορφή σου. Το καθαριο χαμόγελο σου που φωτιζε το πρόσωπο μου,τοσο λαμπερό ήταν.
Αν μ'ακους.... Θέλω ακόμη να σου δείξω τον κόσμο μου, και μετανιώνω, και θλιβομαι. Που πλέον ξέρω, πως τα λάθη που έκανα τα πληρωσες εσύ και το για μια ζωή που ξεστομισες το φοβηθηκα.
Μα κυρίως θυμωσα. Θυμωσα που οι λέξεις σου δεν έγιναν πράξεις, πράξεις τρανες, σαν εκείνη την πρώτη που με συγκινησε και άρχισε να με αλλάζει.
Αν μ'ακους... Σου χρωσταω πολλά και κυρίως τις αγκαλιές. Ξέρω τι μου προσεφερες. Γαλήνη και έναν ουρανό.
Ξέρω τι σου προσεφερα. Την αβάσταχτη ελαφροτητα που τόσο σε εκνευριζε μα συνάμα την ποθουσες.
Αν μ'ακους... Ο χρόνος πίσω δεν γυρνα μα μου έμαθε κάτι ο καιρός που σαν ποτάμι κύλησε... Οι άνθρωποι γυρνανε, αν είναι το γραφτό τους να το θελησουν με όλη τους την ψυχή και την καρδιά.

 

Ευχαριστώ που ακούς.
Ακόμα κι αυτά που δεν λέω...