Απολογισμός..Time to reset or restart

Νέος χρόνος, παλιός χρόνος...
Εγώ εκεί, σταθερά, να προχωράω όσο μου επιτραπεί. Όπως εγώ το επιλέγω.
Καλές χρονιές, κακές χρονιές, καλές μέρες, κακές μέρες, καλοί άνθρωποι, κακοί άνθρωποι.
Εγώ εκεί, σταθερά, να προχωράω και να πορεύομαι.
Γεμάτοι από το "παλιό" χθες όπως είπατε @Tenebra_Silente και με βρίσκει απόλυτα σύμφωνη η σκέψη σας και άδειοι από το "νέο" αύριο που περιμένουμε.

Για μένα αυτή η σκέψη δηλώνει την εξέλιξη και τη δυνατότητα να υπάρξει γνώση. Όταν είμαι γεμάτη, ξεχειλισμένη, δεν μπορώ να εξελιχθώ, δεν έχω χώρο για να κουνηθώ και να αναδιαμορφωθώ. Μπορώ όμως να μάθω μέσα από το τεράστιο πλήθος πληροφοριών που έχω συλλέξει και από τις εμπειρίες που μου εμφανίστηκαν. Όταν είμαι άδεια μπορώ να κάνω πολλά, να πέσω, να σηκωθώ, να κυλιστώ, να τρέξω, να απλωθώ, να μαζευτώ. Να αλλάξω. Αλλά όλα αυτά γίνονται πιο ουσιαστικά σε συνδυασμό με το "γέμισμα" που ήδη έχω κερδίσει τα προηγούμενα χρόνια. Καθετί "νέο" που μαθαίνω αποκτάει μεγαλύτερη αξία και γίνεται πολυτιμότερο λόγω όλου αυτού του "γεμίσματος". Προσπαθώ να μην κοιτάω μόνο το παρελθόν, αλλά και να μη σκέφτομαι μόνο τι θα μου φέρει το μέλλον.

Απολογισμούς δεν μπορώ να κάνω, κάποιες φορές ζηλεύω αυτούς που το κάνουν, αλλά για μένα στην πράξη δεν έχει εφαρμογή.
Ακόμα και οι δυσκολότερες χρονιές μου ήταν ένα σκαλί για την εξέλιξη της ψυχής μου και του μυαλού μου.
Σε ότι αφορά τις σχέσεις μου με τους ανθρώπους, εδώ πραγματικά ποτέ δε μέτρησα, ποτέ δεν αξιολόγησα, ποτέ δεν έκρινα τα πως, πότε και γιατί, είτε ήταν θετικά είτε αρνητικά.
Κι ας αφήνω τον εαυτό μου να χαρεί ή να βασανιστεί από κάποιον, είναι πάντα στο τέλος μέσα στο μυαλό και την ψυχή μου αυτό που μου άφησε, καλό ή κακό. Το κουβαλάω. Άρα είναι δικό μου πλέον, είμαι εγώ.
Κι αν η χρονιά που φεύγει ήταν καλή ή κακή θα εξαρτηθεί από την επόμενη που θα 'ρθει. Όχι λόγω σύγκρισης αλλά λόγω νέων δυνατοτήτων για νέες παρουσίες στη ζωή μου, για νέα ανοίγματα και νέες εμπειρίες.

 

Αυτό το άδειασμα μάθε μου πως γίνεται. Πληρώνω όσο όσο! 

 

Χμμμ ..

Ανασκόπηση του 2016??

Λοιπόν:

Της Πουτάνας έγινε! Ο κακός (και ο καλός) χαμούλης, σε όλα τα επίπεδα ..

Οπότε χαμογελάμε ...     ... και αναμένουμε το 2017 με αισιοδοξία!!


Ps: Έχω κονέ με τον Άγιο Βασίλη. Στείλτε μου σε pm τι θέλετε να σας φέρει .. και με την κατάλληλη προμήθεια κανονίζω τα πάντα ..  

 

.. δυσκολάκι αυτό το μοντέλο ..

Λοιπόν, επειδή δεν έχουμε σε ετοιμοπαράδοτο, θα στείλουμε (αφού πρώτα το βάψω να μοιάζει σαν Devon Rex), τον ρεμπέτη γάτο:

 

 

Κατ' αρχην να σας ευχαριστησω ολους οσους με τιμησατε με τις σκεψεις και τα συναισθηματα σας εως τωρα.. 

Εμενα λοιπον το 2016 με βρηκε αρχικα σε περιεργη φαση. Ειχα πληγωθει συναισθηματικα πολυ απο τον πρωτο μου Κ και ενιωθα πιο κενη απο ποτε. Δεν ηξερα ακριβως τί θελω, τί ψαχνω, ενιωθα χαμενη. Μου ειχε βγει μια υπερσεξουαλικοτητα, ηθελα να δοκιμασω πολλα, να βρω τί μ΄αρεσει και τί οχι, που βρισκονται τα όριά μου ακριβως. Εψαχνα να βιωσω την απολαυση μεσα απο τις γνωριμιες που εκανα, αλλα καμια δεν ειχε αυτο που κατα βαθος επιθυμουσα, τον ερωτα. Ετσι λοιπον περιοριζομουν μονο σε sessions και βανιλλα σεξουαλικες απολαυσεις οι οποιες με καλυπταν για 1-2 ωρες..μετα γυρνουσα σπιτι στη μοναξια μου, ανικανοποιητη συναισθηματικα και πολλες φορες εκλαιγα "με την τυχη μου". Επειδη δεν εβρισκα πουθενα τον ερωτα ειχα πεισει τον εαυτο μου οτι αυτη θα ηταν η ζωη μου - σεξ και μοναξια.
Περνουν ετσι λιγοι μηνες και ερχεται το αναπαντεχο και το απ' αλλου φερμενο..ο Ερωτας, ο Έρωτάς μου. Δε θα μπω σε λεπτομερειες..θα πω απλα οτι ειναι ο,τι καλυτερο και ο,τι ουσιαστικοτερο μου εχει συμβει.

Ετσι λοιπον δε μπορω παρα να θεωρησω οτι το 2016 ηταν μια πολυ καλη χρονια για 'μενα.

Πιστευω οτι αυτη τη χρονια αλλαξα. Βρηκα το στοχο μου, τον προορισμο μου..για πρωτη φορα στη ζωη μου νιωθω οτι ειμαι "where i'm supposed to be" και αυτο μ' εχει γαληνεψει, με κανει να νιωθω ομορφα, με κανει ν' αγαπαω τον εαυτο μου, να με προσεχω και να κανω σχεδια για το μελλον.

Ειμαι σε θεση πλεον ν' αντιλαμβανομαι τις σχεσεις διαφορετικα απ' οτι πριν, να αναγνωριζω μεσα τους το γνησιο απ' το fake..

Βαδιζω προς τη νεα χρονια με αισιοδοξια, γεματη ονειρα..νιωθω "γεματη" απο αγαπη, δεν εχω απωθημενα και παταω στα ποδια μου γερα. Ξερω τί θελω και τί χρειαζομαι.

Με ολα τα παραπανω εφόδια είμαι έτοιμη να υποδεχτω το 2017 με ειλικρινες χαμογελο  

Ευχομαι σε ολους σας ο,τι μα ο,τι καλυτερο για τη νεα χρονια..kisses  

 

Fuck you 2016

Oh and 2017 Fuck you too

 

2016 ένα καράβι που ταξίδεψε σε πολύ άγρια και βαθιά νερά.
Είδα ανθρώπους να μην αντέχουν και να αρρωσταίνουν, είδα ανθρώπους να καταρρέουν, είδα ανθρώπους να πηδάνε από το καράβι, είδα εμένα να βρίσκομαι από την πρύμνη στην πλώρη πολλές φορές. Είδα τα αμπάρια του να έτοιμα να ανοίξουν και να πλημμυρίσει νερά.
Είδα στιγμιαίες χαρές, και παροδικές λύπες, είδα παγωμένα χαμόγελα και αγωνίες και φόβους γύρω μου, είδα όμως κι ελπίδες και όνειρα.
Είδα όμως κι εμένα...
Κάθε φορά έβγαινα και μίλαγα στη θάλασσα, επέστρεφα ότι ότι θεωρούσα ότι δεν μου ανήκει, ζητούσα να γαληνεύουν τα νερά για μένα και για πολλούς άλλους έστω και για λίγο γιατί υπήρχαν στιγμές που νόμιζα ότι βρίσκομαι κάτω από το καράβι κι όχι μέσα σε αυτό, κι ότι μου τελειώνει η ανάσα. Κι όμως κάθε φορά κατάφερνα να βρεθώ στο πιο ψηλό σημείο του καραβιού και να ανασαίνω καθαρό αέρα.
Ήταν κι ακόμα είναι η χρονιά της παρατήρησης και της αυτοπαρατήρησης.
Πάνε κι έρχονται οι άνθρωποι χωρίς σκοπό, σαν ανδρείκελα, σαν ρομπότ, νομίζουν ότι έχουν στόχους και σκοπούς αλλά είναι σε μια ρόδα και γυρίζουν γύρω από αυτή μέχρι να εξουθενωθούν, να πέσουν και κάποιοι από αυτούς να ξανασηκωθούν αλλά όχι για να αλλάξει κάτι αλλά για να ξαναμπούν στην ίδια τροχιά.
Και παρατηρώ, και παρατηρώ, και παρατηρώ στην αρχή ένιωθα τόση λύπη που δεν μπορούν να δουν τι είναι αυτό που συμβαίνει, μετά θυμήθηκα ότι δεν μπορώ να σώσω τον κόσμο κι ότι αυτό είναι μια καθαρά ατομική διαδικασία.
Έμεινα κοντά σε πολλούς που θέλανε να κρατάμε ο ένας το χέρι του άλλου και με συνέργεια να προχωράμε για κάτι καλύτερο, απομακρύνθηκα από πολλούς που θέλανε να με βάλουν στη ρόδα τους (είχα δική μου κι είχα βρει και την πόρτα να βγω από αυτή).
Δεν είναι χρονιά απολογισμού, είναι χρονιά συνειδητοποιήσεων, άλλες φορές σκληρές, άλλες φορές γλυκές, άλλες πικρές κι άλλες όμορφες αλλά όλες χρήσιμες που σου δίνουν την ολότητα σου.
Ότι δεν μπόρεσε να σε γκρεμίσει ακόμη κι αν σε έριξε σε δυναμώνει και σου δείχνει την πραγματική σου υπόσταση και τις πραγματικές σου δυνάμεις, αρκεί να μπορείς να το διακρίνεις.
Είδα ανθρώπους να μην μαθαίνουν από τα λάθη ή τις εμπειρίες τους και να προχωρούν αυτοκαταστροφικά προς την άκρη του καραβιού αλλά πέρα από μια συμβουλή γεμάτη αγάπη για κάθε συνάνθρωπο και πολύ ανησυχία για δικούς μου ανθρώπους δυστυχώς δεν μπορούσα να κάνω κάτι άλλο.
Όσο κι αν αγαπάς ή αν σε αγαπάνε δεν είναι πάντα εφικτό να είναι εκεί για σένα και να δηλώνουν έμπρακτα ή με συναίσθημα ότι αισθάνονται για σένα.
Εσύ κάνεις αυτό που ξέρεις να κάνεις καλά, να αγαπάς, να κατανοείς και να είσαι εκεί.
Κάποιοι δρόμοι θα χωρίσουν, κάποιοι άλλοι θα συγκλίνουν και θα γίνουν ένα. Αυτό δεν σημαίνει ότι αλλάζουν τα συναισθήματα.
Αλλά ακόμη κι αν πέσουν από το καράβι πάλι θα απλώσω το χέρι μου να πιάσω το δικό τους αν θέλουν να ανέβουν πάλι σ αυτό, αλλά όχι για να τραβήξουν εμένα έξω από αυτό.
Έμαθα επίσης αυτή τη χρονιά να διακρίνω τις αλήθειες που δεν μπορούσαν να ειπωθούν και να σιωπώ στα ψέμματα που ειπώθηκαν, έμαθα να διακρίνω ότι αυτό είναι κάτι που πρέπει να το διαχειριστούν αυτοί και όχι εγώ και να μην βγαίνω από τα κέντρα μου και τα όρια μου για τα θέματα των άλλων. Είναι ο μόνος τρόπος για να παραμένω αυτό που πραγματικά είμαι.
Υπήρχαν μέρες νηνεμίας που με κάποιους από τους συνταξιώτες μου που μπορούσαν να τις διακρίνουν περάσαμε όμορφα.
Έμαθα όμως και να ισορροπώ και στις τρικυμίες και να τις βιώνω αν όχι ως ηλιόλουστες τουλάχιστον ως ήρεμες και να παίρνω αυτό που πρέπει να πάρω από αυτό.
Ξέρω ότι αυτό το καράβι θα πιάσει απάγκιο λιμάνι και θα μπω σε ένα νέο καράβι που θα είναι ακόμη πιο γερό σκαρί από το προηγούμενο γιατί ο καιρός είναι έτσι πάντα απρόβλεπτος.
Οι προσκλήσεις και οι προκλήσεις θα υπάρχουν και για τους υπόλοιπους συνταξιδιώτες.
Θα χαρώ πραγματικά για όσους καταφέρουν να μπουν στο ίδιο καράβι με μένα, θα εύχομαι τα καλύτερα για όσους όχι.

 

Προσωπικα δε περιμενω να κανω απολογισμο εμπειριων/συναισθηματων/στοχων οταν πλησιαζει να γινει αλλαγη ετους.Τον κανω απο μονη μου οποτε το αισθανθω γιατι ειναι παντα ευχαριστη διαδικασια (ειτε ειναι δυσαρεστος ο απολογισμος ειτε ευχαριστος) και νιωθω επιτακτικη αναγκη να το κανω συχνα.Κατ εμε η αλλαγη χρονου δεν ηταν ποτε big deal αλλα παντα μου αρεσε.Στο μυαλο μου αυτοματα ο τωρινος χρονος κι ολοι οι προηγουμενοι,γινονται παρελθον πιο παραστατικα ας πουμε,δε με μελαγχολει καθολου,ισα-ισα τ αντιθετο.Παντα μου αρεσει να περιμενω νεους κυκλους με ο,τι κι αν εχουν να φερουν μαζι τους και δε με νοιαζει ο επιφανειακος "και καλα" αποχωρισμος του παλιου κυκλου.
Πιο συγκεκριμενα τωρα για το 2016.Δεν ητανε (και δεν ειναι μιας και δεν εχει φυγει ακομη) σπουδαια χρονια αλλα ουτε και καταστροφικη.Ειμαι περιεργη να δω το 2017 τι εχει να δειξει και τι θα δειξω εγω μεσα σε αυτο,οπως καθε φορα για καθε "αυριο" που σκεφτομαι.

 

πεντε πανω πεντε κατω μια απο τα ιδια.απλως ενα χρονο μεγαλυτερος 

 

από οικονομική άποψη το 2016 όντως με ζόρισε.
αλλά δεν είμαι και το κέντρο του κόσμου  

 

Το 2016 ήταν ένα ακόμη τεράστιο μάθημα. Είμαι ευγνώμων που το έζησα.
Τα 5 μύρια μπορούν να περιμένουν την αρχή του 2017, μιας που θέτουμε στόχους για την ζωή και το μέλλον. 

 

Και κάτι πιο "ανθρώπινο" απ' την προηγούμενη μου παρέμβαση.
Αυτό τον χρόνο είχα μια δυσάρεστη συναισθηματική ρήξη απ' την μια - που άφησε τα σημάδια της - και απ' την άλλη γνώρισα τα πιο όμορφα μάτια ( μάτια τόσο κυριολεκτικά όσο και μεταφορικά ), που έχω συναντήσει ποτέ μου.
Τόσο όμορφα που θέλησα να είναι το πρώτο πράγμα, που κοιτάζω σαν ξυπνήσω και το τελευταίο προτού να κοιμηθώ.

Άρα μπορώ να πω ότι το έτος που φεύγει, μου έδωσε ένα αναπάντεχο και υπέρ πολύτιμο δώρο.
Ή καλύτερα, μου το επιφύλασσε η ζωή/τύχη/πείτε την όπως θέτε, δίχως να την βάζω σε χρονικό κλουβάκι ( τα οποία και συνεχίζω ν' απεχθάνομαι ).  

Υ.Γ.

@MindFeeder καλώς κι ο ρεμπετόγατος, αλλά μάλλον θα πάω να πάρω ένα Devon Rex και δεν θα περιμένω τον Άϊ Billy χαχα