Από πότε και μετά μιλάμε για Κ/υ

Το εντελώς αντίθετο είχα κατά νου για την ακρίβεια: Κανένα πλαίσιο, καμία περίμετρος, καμία παράμετρος. Ένα πολύ... μεταμοντέρνο Κ/υ, εντελώς laissez-faire, laissez passer.
Και πάλι, όμως, αν για κάποιους δουλεύει, προφανώς η δική μου άποψη δεν έχει καμία αξία.
Εξάλλου κι εγώ σε πλαίσιο "μέσα στην περίμετρο σου τρεχε ελεύθερη και μεγάλωνε" έμαθα, λειτούργησα και ευημερούσα... Αλλά μέσα  

 

Επίσης άλλο ένα κομβικό σημείο που μου ήρθε το πρωί, σε μια από εκείνες τις πολύ καθαρές σκέψεις που σου έρχονται καμιά φορά μέσα σε ένα πιτσιλωτο αδιάφορων συνειρμών που κάνεις ενώ οδηγείς:
Το σημείο που θα πεις "Κύριε" και αυτό θα είναι το μόνο όνομά Του που θα έχει πια αξία για σένα και θα βιώνεται από κάθε κύτταρο της ύπαρξης σου, σωματικής και πνευματικής...

 

Ναι. Απόλυτα ναι.
Όμως ...
Όταν αυτό το ό,τι κάνει χαρούμενο/ευτυχισμένο τον καθένα, μένει στον καθένα.
Όταν όμως αυτό το "ό,τι", το βγάζει σε δημόσια γύρα ο καθένας και το "πουλά" όχι ως το "ό,τι" το οποίο κάνει εμένα ευτυχισμένο, αλλά σαν το "ό,τι" το οποίο είναι το μόνο γνήσιο "ό,τι" που θα κάνει τους πάντες ευτυχισμένους, συνεπώς οι πάντες οφείλουν να το αγοράσουν, τότε το εκθέτει είτε στο χειροκρότημα ή στη σφαλιάρα των τρίτων.
Το τι θα συμβεί όταν το "ό,τι" που κάνει τον γείτονα μου ευτυχισμένο, μπει απροσκάλεστο στην αυλή μου, το αφήνω, γιατι θα παρεκτρέψει την συζήτηση.

 

Σημείωση: Τις περισσότερες φορές απ όσες θυμάμαι το..

Παρερμηνεύται σε..

Δηλαδή υπάρχει και μια αυθύπαρκτη τάση σύγκρισης στην γωνία που παραμονεύει να αμυνθεί για το "ό,τι" χωρίς κανένας να το χει θίξει επί της ουσίας.

Στον αντίποδα βέβαια υπάρχει και το χαίρομαι το όσο και να κοπανιέσαι το ο,τι μου δεν το αγγίζεις.
Όπως είπε και η μεγάλη Καλλιτέχνης Πάολα "Εισαι τρελός - είσαι τρελός? Που πας εμένανε με άλλη να συγκρίνεις!"

Σ αυτό το σημείο, προτείνω να κλείσεις ένα μπουκαλάκι στο κορίτσι, για να αποκτήσουμε τις απαραίτητες εμπειρικές γνώσεις πάνω στο ζήτημα.  

 

Και αυτό όμως άπτεται, στο αν και κατά πόσο ενδιαφέρει τον άλλο, να ακούσει/διαβάσει/αγοράσει εκείνο που ο όποιος άλλος θέλει να του πουλήσει. Υπάρχει και η επιλογή, να στρέψει το βλέμμα του αλλού. Στο τέλος, εδώ, γατί στο εδώ αναφερόμαστε, είμαστε όλοι φιλοξενούμενοι και το σπίτι αλλουνού.

Βέβαια, αν κάποιος θέλει να χειροκροτήσει ή να σφαλιαρίσει, σπολλάτη του. Και σε μένα γυρίζει το μάτι κάποιες φορές με πράγματα που διαβάζω. Μετά καταλαβαίνω, ότι απλά έχασα τον χρόνο μου αντιδρώντας. Αφού δεν είναι ότι μου έδωσε κάτι αυτό. Εμένα...