Ασυμμετρία - αιτήματα και αξιώσεις

Απομονωμένες μου φράσεις που μπαίνουν σε μία σειρά, χωρίς τις υπόλοιπες που συμπλήρωναν και έτσι αλλάζουν το νόημα σε αυτό που έλεγα δεν τις σχολιάζω.

Επίσης αποφεύγω να κάνω διάλογο με άτομα που το κάνουν αυτό. Δεν έχω καμία πρόθεση να σας υποτιμήσω, είναι προσωπική μου τακτική.

 

Επειδή όλο το παραπάνω όπως λες απευθύνεται σε όλους, άρα μπορώ να θέσω κι εγώ κάποια ερωτήματα, που δεν είμαι ούτε Κ, ούτε υ, είμαι ένας άνθρωπος που έχω σχετιστεί ασύμμετρα όμως και φυσιολογικό είναι να μου εγείρονται κάποιες απορίες.

Λες ότι αν το Κυρίαρχο μέλος ζητήσει από το υ κάτι που θα βλάψει ανεπανόρθωτα το υ, τότε το υ έχει δικαίωμα να αρνηθεί, κάτι που δεν το καθιστά ακατάλληλο για άλλες μελλοντικές σχέσεις, παρά είναι ένδειξη ακαταλληλότητας του Κ.
Επ΄αυτού λοιπόν και επειδή έγινε πολύς λόγος για ειλικρίνειες, παράλογες απαιτήσεις και άλλα κωμικοτραγικά σε άλλο νήμα, ή και σε αυτό, -εξαρτάται πως θα το δει κανείς- και την πέσανε ειρωνικότατα στον φίλο @underherfeet για τα χλαμύδια -ή τα κονδυλώματα ήταν; δεν θυμάμαι καλά- και επειδή θεωρώ ότι γίνεται ένας κακός χαμός με τα ΣΜΝ και τα ελλιπή έως ανύπαρκτα μέτρα προφύλαξης, ειδικά στον χώρο του bdsm και ειδικότερα από μία μερίδα ατόμων που δεν μεγάλωσαν με την κουλτούρα του προφυλακτικού και θεωρούν την δική τους καύλα ανώτερη της ασφάλειας της δικής τους και των άλλων, έχω κι εγώ κάποια ερωτήματα που μου γεννήθηκαν αναπόφευκτα.

Απορία Νούμερο 1.
Είναι η υγεία των υ στην δικαιοδοσία των Κ να αποφασίζουν;

Για παράδειγμα. Εάν ένα μονογαμικό υ σχετίζεται με ένα πολυγαμικό-πολυερωτικό-πολυγουοτέβερ Κ, που έχουν είτε συναποφασίσει ή μονομερώς αποφασίσει, μετά από εξετάσεις ή όχι, να σχετίζονται ερωτικώς μεταξύ τους ελεύθερα και χωρίς προφυλακτικό, ρωτήσει το Κ -σε περίπτωση που δεν το γνωρίζει- αν σχετίζεται με άλλα υ, ή άλλα άτομα γενικώς χωρίς την χρήση προφυλακτικού και χωρίς την διενέργεια εξετάσεων, υπερβαίνει τα εσκαμμένα;
Προβάλλει απαίτηση, ή αξίωση αν θελήσει να διασφαλίσει την υγεία του, μετά την εδραίωση σχέσης και με δεδομένη την συναισθηματική του εμπλοκή;
Aν το Κ λογαριασμό δεν δίνει, όπως ευρύτατα λέγεται, για το που πάει και τι κάνει και πως διαχειρίζεται την ερωτική του ζωή και αν συνευρίσκεται ερωτικώς με ένα, δύο, τρία, πέντε, δέκα υ ή άτομα γενικώς, τότε βάζει ή δεν βάζει σε κίνδυνο την ζωή και την υγεία του υ;

Απορία Νούμερο 2.
Aν το Κ διατάξει το υ να συνευρεθεί ερωτικά με άλλα άτομα, τότε αποτελεί απαίτηση, ή αξίωση το να ζητήσει το υ χρήση προφυλακτικού, ή και εκεί δεν πρέπει να μιλήσει γιατί η υποταγή δεν του το επιτρέπει;
Aν το υ χρησιμοποιηθεί σαν σπερματοδοχείο για παράδειγμα, κατ΄απαίτηση του Κ, δικαιούται να ζητήσει πιστοποιητικά υγείας από τους σπερματοδότες, ή έχει απωλέσει αυτό το δικαίωμα αυτόματα με την αποδοχή του εκάστοτε Κ που αποφασίζει γι αυτό, σοφά ή επιπόλαια;
Kαι αν δεχτούμε ότι το υ δεν έχει λόγο σε όλα αυτά, τι θα γίνει αν νοσήσει από κάποιο οποιοδήποτε ΣΜΝ, από μία απλή κολπίτιδα, έως HIV;

Μην βιαστείτε να χαρακτηρίσετε τραβηγμένα τα παραδείγματά μου, είναι επίσης από την ζωή βγαλμένα.
Και πριν σπεύσετε να πάρετε θέση, να κάνω και μία απαραίτητη διευκρίνηση.
Ότι είναι άλλο, εγώ αύριο το πρωί, να βγω παγανιά στους δρόμους και ν΄αρχίσω να πηδιέμαι αβέρτα-κουβέρτα και να κολλήσω το ο,τιδήποτε, εκεί έχω την ευθύνη του εαυτού μου και της επιλογής μου και άλλο να έχει εκχωρηθεί η ευθύνη αυτή μονομερώς σε κάποιο Κ άτομο, το οποίο πραγματικά δεν ξέρω αν και πως θα μπορέσει να την φέρει σε πέρας, αν γίνει τελικά η στραβή, πράγμα αρκετά συχνό και σύμφωνο με τον νόμο των πιθανοτήτων.

Το να μιλάει κανείς για εκχώρηση ελέγχου και μάλιστα πλήρους, είναι εύκολο.
Το δύσκολο είναι να αναλαμβάνει την ευθύνη της διαχείρισης του ελέγχου και τις συνέπειες μίας ενδεχόμενα κακής χρήσης αυτού.

Απορία Νούμερο 3.
Αν λοιπόν, ένα υ, που δεν αμφισβητεί, δεν ρωτά, δεν προβάλλει κανενός είδους απαίτησης για τίποτα από το Κ του, αύριο νοσήσει από κάτι πιο σοβαρό από μία κολπίτιδα ή τα γνωστά κονδυλώματα, ας πούμε κολλήσει έρπη, ή προκύψει μία εγκυμοσύνη -και πάλι τα παραδείγματα είναι από την ζωή βγαλμένα- τότε πως θα ''απαιτήσει'' από το Κ, απόρροια των αποφάσεων του οποίου προέκυψε το πρόβλημα, να αναλάβει τις ηθικές, νομικές και οικονομικές ευθύνες που προκύπτουν από αυτές του τις αποφάσεις;
Και δεν μιλώ για τα δικαστήρια. Μιλώ για την ζωή και την καθημερινότητα. Και δεν πιάνω τα ''ακραία'' παραδείγματα της οροθετικότητας, που αν δούμε τα νούμερα σήμερα, δεν είναι και τόσο ακραία, ειδικά σε άτομα με διευρυμένο ερωτικό προσανατολισμό, όπως καλή ώρα απαντώνται στον χώρο που βρισκόμαστε, δεν θέλω να μπω στην δυσάρεστη θέση να σάς θυμίσω ιστορίες του χώρου, όσοι και όσες τις ξέρετε, τις ξέρετε, ας μην τρομάξω και τους υπόλοιπους.
Γιατί το υ μπορεί να ξέρει το Κ του και το πόσο επιλεκτικό ή υπεύθυνο είναι σε σχέση με το ίδιο, αλλά ξέρει αυτόματα και τον βαθμό υπευθυνότητας, υγείας και προφύλαξης κάθε ατόμου με το οποίο το Κ θα επιλέξει να σχετιστεί, συμμετρικά ή ασύμμετρα;

Mην βιαστείτε να πείτε ότι το ίδιο πρόβλημα απαντάται και στις vanilla σχέσεις, γιατί εκεί θα σάς πω, ότι πολλές τέτοιες ιστορίες λύνονται με αίμα, ή στα δικαστήρια.

Ούτε να κινδυνολογήσω θέλω, να αυξήσω την συνειδητότητα, ναι, αυτός θα μπορούσε να είναι ένας από τους στόχους μου, με αυτήν μου την τοποθέτηση, όπως επίσης να υπερασπίσω το δικαίωμα του καθένα στην ειλικρίνεια και την αλήθεια, μιας που όταν μιλάμε για ερωτικές σχέσεις, καλώς ή κακώς μιλάμε για την ζωή την ίδια.

Και εν πάσει περιπτώσει, πείτε με κινδυνολόγα, πείτε με οσιντιάρα, πείτε με υποχόνδρια, αλλά μην μου καταλογίσετε πρόθεση, προτού προβληματιστείτε και απαντήσετε στις παραπάνω απορίες μου, απορίες που μου γεννήθηκαν ζώντας εκεί έξω και διαβάζοντας εδώ μέσα πράγματα που αντιβαίνουν στην λογική που κουβαλώ εγώ μέσα στο κεφάλι μου.

Υποσημείωση: έχω υπάρξει - στο παρελθόν-,σε σχέσεις που λειτουργούσαν σε παράλληλα επίπεδα, με διάφορες μορφές ασυμμετρίας μεταξύ των συμμετεχόντων, έχω αντιμετωπίσει στην πραγματική ζωή κάποιους από τους προβληματισμούς που παραθέτω πιο πάνω, έχω υποβληθεί και έχω απαιτήσει εξετάσεις υγείας για ερωτική συνεύρεση εμού ή/και του συντρόφου μου και δεν αισθάνομαι καθόλου άσχημα που συνεχίζω και θα συνεχίζω να εφαρμόζω το ίδιο μοτίβο σε όλες μου τις σχέσεις, συμμετρικές ή ασύμμετρες.

Καμία καύλα δεν αξίζει την υπονόμευση της υγείας και της ζωής κανενός.

Και αυτό, θα ήθελα να το τονίσω, όσο γίνεται, για τους νέους και τις νέες του χώρου, σε περίπτωση που το ξεχνούν καυλοπυρέσσοντες και αγνώτες.

 

Τα *μη* παιδία *δεν* παίζει, ούτε με λέξεις, ούτε με πράξεις. Ο καθένας βέβαια διαλέγει τα παραδείγματα που του ταιριάζουν, και που δείχνουν τις κατευθυντήριες γραμμές της σκέψης του. Είναι θέμα επάρκειας.

Ουσιαστικότερα: όταν ένας Κ πει οτιδήποτε στο υ, ξέρει γιατί το λέει και το υ ξέρει γιατί είναι εκεί. Έχει ειπωθεί ξανά, η ασυμμετρία δεν είναι παιγνίδι ούτε cap ou pas cap, δεν είναι διαστροφή, είναι προσωπικό σχετίζεσθαι.

 

@Ηλίας καλά κάνετε.
παραμένει η περιγραφή οτι κ ειναι κάποιος που αποσπασματικά, άστοχα, αστόχαστα και παρορμητικά προτρέπει σε ανώφελες πράξεις. σχεδόν οποιοσδήποτε δίχρονος.

 

Από την μια λοιπόν έχουμε κάτι σε ανταπαίτηση, μετά θα βάνουμε και ρήτρα διακυβεύματος καμιά συντεταγμένη αναδιάρθρωση πλαισίου -τέτοια πράματα- και μετά για να κάνουν χωριό ο Χ κι η Ψ, θα καταθέσουν κι ένα υπόμνημα από κοινού στον συμβολαιογράφο τση γειτονιάς, νάχουν το κεφάλι τους ήσυχο, ρε παιδάκι μου, να ξέρουμε τι να καταλογίσουμε στον καθέναν σαν στραβώσει ο πράμας.
Απέ την άλλη έχ'μι κάτι σε ...σωστή απάντηση υποτακτικής / μάστα κύρη μου / πιπέρι στο στόμα για τα μη, όχι, ζε σέλω σ' λέω...

Όμορφα και τα δυο και καλά ειπωμένα και περιποιημένα και σένια...
Το θέμα είναι ποιοί τα λένε αυτά, τι εννοούν οι μεν, τι καταλαβαίνουν οι δε, πώς υποστηρίζονται έμπρακτα, πώς στα διάλα πάει το πράμα...

Αν δεν υπήρχε το θέμα επί της ουσίας, θα γράφονταν όλα αυτά..?
Αν δεν υπήρχε το περιρρέον πλαίσιο, κάτι σε μεγάαααλος παιχνιδότοπος, όπου όλα τα παιδγιά πάνε και δοκιμάζουν την τύχη τους, θα υπήρχαν τέτοια γραφτά..?
Υπάρχει, είναι έτσι, με τα καλά και τα άσχημά του, δεν υπάρχει καμιά εγγύηση, όπως οπουδήποτε, πως θα πας να "παίξεις" και δεν θα πάθεις ούτε γρατζουνιά, πως δεν θα ψωνίσεις φόλα καρπούζι, δεν υπάρχει αποζημίωση στις όποιες προσδοκίες, δεν κεφαλαιοποιούνται οι προσδοκίες επειδής υπάρχουν καλές προθέσεις -και οι άλλοι καλές προθέσεις έχουν στο σύνολό τους- απλά δεν μιλάνε την ίδια γλώσσα....

Μια κοινή "γλώσσα" διαπιστώνω.
Αυτή που κατεβάζει σεντόνια για το πόσο έτσι κι αλλιώς είναι ο οποιοσδήποτε -κατά δήλωσιν πανωχεράς- και πόσο λίγο/φάλτσο/κακοέτσι και κακοαλλιώς το όποιο σουμπί.
Είναι η γλώσσα που δεν μιλιέται όταν ο Έτσι γνωρίσει την Έτσι.
Μεταξύ μας, από την στιγμή που γράφεται εδώ έτσι, και να μιλιόταν μεταξύ τους στην αρχή, δεν το κόβω να υπήρχαν και κάποια διαφορετικά αποτελέσματα, αλλά θα γλυτώναμε, αν μη τι άλλο, τις επαναλήψεις.

 

Δεν βρίσκω τη σχέση με το ποστ που μου έκανες quote. Εκτός αν εννοείς ότι ξέρει ότι θα του κάνει ζημιά και πάλι όμως δεν βρίσκω τη σύνδεση, με τα υπόλοιπα που γράφεις.

Πάντα μιλάω για κάποιους Κ και όχι για όλους.

 

Ο καθένας διαβάζει αυτό που μπορεί. Έγραψα:

Και εννοώ το αντίθετο ακριβώς από αυτό που διάβασες. Ένας πραγματικός Κ ξέρει ότι ΔΕΝ θα κάνει ζημιά στο υ του γιατί με αυτό σχετίζεται, δεν παίζει.

 

Ορίζεις ως Κ κάποιον που ξέρει ότι ΔΕΝ θα κάνει ζημιά και Μπράβο σου! Δεν έχω να πω τίποτε το διαφορετικό. Με κάλυψες σε όλα, θα ήθελα επίσης να βρω ένα τρόπο αυτό που είπες να το διαβάζει όποιος μπαίνει εδώ μέσα.

 

Είναι κάποια ζητήματα, που αντιμετωπίζονται με την κοινή λογική - καθώς και μια "τρίχα" σύνεσης -.
Κάποια εξ αυτών, προστατεύονται - ακόμη τουλάχιστον - από κάποια άγνωστη/άϋλη/πείτε την όπως θέτε οντότητα ( δεν αναφέρομαι σε κανένα Θείο ), για το καλό/συμφέρον/ξανά πείτε το όπως θέτε της συλλογικότητας ( τουλάχιστον, προβλέπονται κάποιες "παράμετροι" και κάποια είδη προστασίας ακόμη και περιορισμών/απαγόρευσης σαν κατευθυντήριες και όχι μόνο ).

Τα περί πραγματικού ή όχι Κ, τα περί πραγματικού ή όχι υ, τα περί κάϋλας πάνω απ' όλα, τα περί των διεύρυνσης των ορίων ( ακόμη και με το στανιό σε κάποιες περιπτώσεις ), τ' αναφορικά με τις όποιες απαιτήσεις/ανταπαιτήσεις τόσο του ενός μέλους όσο και του άλλου - ή των περισσοτέρων - και του ορθού τους ή όχι, εγώ - ξανά τουλάχιστον - τα γράφω εκεί που δεν πιάνει μελάνι.
Μπροστά σε κάποια πραγματάκια, τα Κ και τα υ θα έπρεπε να πηγαίνουν για ραδίκια και να βγαίνει στο "προσκήνιο" ο άνθρωπας, "γυμνός" δίχως ετικέτες.
Αν κάποιος είναι μωρός, μωρή θα είναι τόσο η Κυριαρχία, όσο και η υποταγή του. Άρα? Οι όποιες πιθανολογούμενες αρνητικές συνέπειες των πράξεων του, θα ήταν κυρίως - αν όχι αποκλειστικά - δική του ευθύνη. Εγώ πάντως, όταν διαβάζω/ακούω κάποια πραγματάκια - τ' ομολογώ για την δική μου καρκάλα - ακραία ή "ακραία" , πια μειδιώ ( αν δεν χασμουριέμαι ή τ' αφήνω να μπουν απ' το ένα αυτί και να βγουν απ' τ' άλλο ). Βέβαια περί ορέξεως - όπως φαίνεται και αντιλήψεως - ...  

 

respect

 

Δεν είναι τόσο απλό όσο το παρουσιάζεις. Άλλωστε μπορεί να μην κρίνει το υ ότι του είναι απαραίτητα κάποια στοιχεία της προσωπικότητάς του αλλά να κρίνει το Κ για το υ και αυτό συμβαίνει κάθε μέρα. Διάβασα διάφορα για τους τρομαχτικούς κινδύνους που ελοχεύουν για όσους κάνουν BDSM προδιαγραφών που δεν γεμίζουν το μάτι κάποιων άλλων. Ας μιλήσω κι εγώ για τον κίνδυνο το υ να θέτει αξιώσεις, να κρατά τα "ιδιαίτερα χαρακτηριστικά" του κλπ κλπ και στο τέλος να διαπιστώνει ότι "του λείπει το D'/s" γιατί αυτό το υ είναι πολύ D/s άνθρωπος και ο Κ δεν του δίνει το D/s που έχει ανάγκη. Συμβαίνει κάθε μέρα, επίσης.

Υπάρχουν Κ που δέχονται το υ με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του και Κ που τείνουν στο να κάνουν παρέμβαση σε αυτά ακριβώς τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Ας μην κακοχαρακτηριστεί η δεύτερη ομάδα, άλλωστε το υ που αλλάζει τοιουτοτρόπως μπορεί να ζήσει ιδιαίτερα δυνατές στιγμές.