Ασυμμετρία - αιτήματα και αξιώσεις

Ο διάλογος είτε δημόσιος είτε κεκλεισμένων των θυρών προϋποθέτει την ομοφωνία. Πρώτα κατακτάται η ομοφωνία και στην συνέχεια ξεκινά ο διάλογος. Αυτό που γίνεται εδώ, δεν είναι δημόσιος διάλογος αλλά δημόσια αντιπαράθεση. Καλό είναι να το γνωρίζουν αυτό, εκείνοι που επικαλούνται τον διάλογο.

Πιστεύω όσα χρόνια παρακολουθώ η συμμετέχω στην δημόσια αντιπαράθεση εδώ πως τα πράγματα θα μπορούσαν να οδηγηθούν σε μια συμφωνία και να ξεκινήσει ο διάλογος.

Πότε;

Όταν εξοβελιστεί το κακό M/s που πετάγεται κάθε τόσο και σας βγάζει από τα ρούχα σας.

Σας ταρακουνάει.

Γιατί δεν επιδέχεται παρερμηνείες. Γιατί είναι αυστηρό στη δομή και στη σκέψη, απόλυτο και απαιτητικό.

Χαίρομαι που σε αυτό το νήμα απαντάται συχνά η φράση «για το M/s δεν μπορώ να πω κάτι». Και χαίρομαι γιατί αυτό δείχνει μια αναγνώριση σε έναν τρόπο συσχετισμού που δεν είναι ανταγωνιστικός, που δεν διέπεται από την συναλλαγή τύπου «έχω απαίτηση να μου δώσεις για να σου δώσω», που κανείς δεν ματαιώνει κανέναν, που κανείς δεν κρίνει κανέναν, που όλα είναι ξεκάθαρα.

Το M/s είναι ένα αρμονικό σύστημα.

Κανείς δεν διεκδικεί, κανείς δεν ανταγωνίζεται, κανείς δεν προσβάλλει, κανείς δεν θίγεται μέσα στο M/s.

Νομίζω πως όσο πιο γρήγορα συμφωνήσετε με το M/s τόσο πιο γρήγορα θα παρακάμψουμε τις αντιπαραθέσεις και θα οδηγηθούμε στον διάλογο.

Το D/s παρόλο που μπορεί είναι ένα ασύμμετρο σύστημα ίσης αξίας με το M/s έχει την «αχίλλειο πτέρνα» του.

Τα όρια.

Και εξηγούμαι.

Εκείνοι που σκαρφίστηκαν τα όρια πιστεύω πως το έκαναν για να δημιουργήσουν κάτι πιο ασφαλές κατά την κρίση τους.

Το γεγονός είναι πως κάποιοι το όρισαν. Δεν βγήκε από το κεφάλι του καθένα. Μιλάμε για το D/s επειδή κάπου το είδαμε, το διαβάσαμε, το μάθαμε, το ζήσαμε ή το ζούμε.

Δεν ξύπνησε ο καθένας ένα πρωί και είπε D/s από το πουθενά ως επιφοίτηση.

Η αντιπαράθεση εδώ γίνεται επάνω στους ορισμούς και τον καθορισμό του D/s.

Εκτός και αν κάνω εγώ λάθος και τελικά δεν συζητώ με ανθρώπους που έχουν διαβάσει και επ αυτού τοποθετούνται, αλλά με κάποιους που έριξαν απλά μια ματιά σε κάνα δυο κείμενα και καταθέτουν την άποψη τους.

Δεν υπάρχει έτσι το βλέπω εγώ.

Και δεν υπάρχει γιατί δεν είναι ξεκάθαρο το πρίσμα μέσα από το οποίο το βλέπεις.

Το βλέπεις από μέσα προς τα έξω ή απέξω προς τα μέσα.

Η διαφορά είναι μεγάλη.

Τα όρια είναι η τρύπα του D/s. Απ όσα έχουν ειπωθεί ή έχουν γραφτεί για το D/s εκείνο που συνεχώς είναι αντικείμενο αντιπαράθεσης είναι το κεφάλαιο «Όρια».

Δεν είναι πως ο καθείς βλέπει το D/s κατά το δοκούν αλλά πως βλέπει τα όρια κατά το δοκούν.

Ο καθείς βροντάει και αστράφτει τα ηθικά του όρια σε αυτό το φόρουμ.

Έχω πάθει ασφυξία από τα όρια που συνεχώς μπαίνουν ως θέμα εδώ.

Αφεθείτε, καυλώστε, χορέψτε σε χορούς ηδονικούς χωρίς όρια.

Iagos

 

Έχει γίνει καραμέλα από αρκετά υ για να θέτουν όρια ότι "α, εγώ δεν είμαι σκλάβος/α". Στο D/s δεν μπαίνουν κόκκινες γραμμές. Δε θεωρώ ότι υπάρχει ουσιαστική διαφορά με το M/s πέραν του ότι για να πει κάποιος ότι έχει M/s θα πρέπει να υπάρχει μακροχρόνια όσμωση ανταλλαγής ισχύος.

 

Αχ βρε @Janine θα κάνεις trendy το disclaimer ''για το Μ/s δεν μπορώ να πω κάτι''.
Βέβαια από που και ως που αυτό ισοδυναμεί με την τοποθέτηση ότι δεν μάς αρέσει το M/s, ή ότι είναι κακό, δεν ξέρω, στα δικά μου μάτια μοιάζει με λογικό άλμα απωλεσθείσης ψυχραιμίας δι΄αντακλασθείσης ετεροχρονισμένης αντίδρασης.
Τίποτα σπουδαίο βέβαια, τίποτα που να μάς εκπλήσσει.
Εγώ έχω πάθει ασφυξία με τους κήνσορες. Μπάστα λίγο, είναι μη συναινετική η αφοριστική σας διάθεση, η προσβλητικότητα στους άλλους τρόπους συσχετισμού, από την ''ελαφριά αισθησιακή Κυριαρχία'' που αρέσει σε κάποιους, μέχρι τις ισότιμες top/bottom, switch ή perv σχέσεις.
Εμείς δεν τραβάμε ζόρι με την απολυτότητα του συσχετισμού σας.
Εσείς τι ζόρι τραβάτε με την σχετική χαλαρότητα του δικού μας συσχετισμού?
Γιατί η καύλα η δική σας πρέπει να αρέσει και στους άλλους?
Σάς ζήτησε ποτέ κανείς επικύρωση της δικής του καύλας και νιώθετε την υποχρέωση να τους την δώσετε, μαζί με το αν θα έχουν αιτήματα ή αξιώσεις στον δικό τους προσωπικό τρόπο ασύμμετρου συσχετισμού εκτός M/s, μια που ''για το M/s δεν μπορώ να πω κάτι''?
Και εμένα προσωπικά μου αρέσει να χορεύω με ροκ, πειράζει?
Εσείς χορέψε όπως γουστάρετε, δεν με χαλάει, αφού δεν με αφορά, δεν χορεύουμε μαζί άλλωστε.
Brenda

 

ειλικρινά.
γιατί μας λέτε πως η υγεία είναι πολυ σοβαρό πράγμα για να παραδοθεί ο έλεγχός της (σε t/b?). λέτε ότι η αντικαπνιστική εμμονή κατισχύει της ασυμμετρίας. ρήμελ και πολύ είναι.
λέτε οτι η ασυμμετρία υποκύπτει στη στατιστική του τρύπιου προφυλακτικού (παντελώς ασύνδετα), και υποβαθμίζεται σε συμφωνημένο t/b, με όρους και υποσημειώσεις.

όριο είναι το «δεν την παλεύω άλλο, ειλικρινά δεν μπορώ παραπάνω, δες και πράξε». όρος είναι το «αν θες να σου κάτσω θα κόψεις το κάπνισμα».
στα όρια υπάρχουν διαβαθμίσεις, όσες και τα χρώματα. στους όρους δεν υπάρχει ασυμμετρία. δεν υπάρχει κυριαρχικός, ούτε υποτακτική. μόνο ασταθής φαντασίωση.

αν μου πει, λοιπόν, ο υσίδωρας «δεν θα καπνίζετε όσο είμαστε στο ίδιο δωμάτιο», έχω δυό επιλογές: είτε να κατουρηθώ στο γέλιο γιά τον ενθουσιασμό του παιδιού, είτε να απαντήσω «μάλιστα, κύριε». αλλά το υ εδώ είναι ολοφάνερο ορθογραφικό. κ δεν έχει. και δεν είναι θέμα αντικαπνιστικής τεκμηρίωσης.

πάει αυτό.

χρειάζονται, παρατηρώ, ορισμένες διευκρινίσεις:
πράγματι, οι περισσότερες σχέσεις που βλέπουμε γύρω μας, και έξω απ' τον «χώρο», έχουν στοιχεία ασυμμετρίας, συχνά πολύ έντονα.
πράγματι, η κυριαρχικότητα και η υποτακτικότητα, δεν είναι σπάνιες εκδηλώσεις.
εδώ όμως, σε αυτόν τον χώρο, όταν μιλάμε για ασύμμετρη σχέση εννοούμε την συναινετική ασύμμετρη σχέση, όχι την ανταγωνιστική ασύμμετρη, που είναι ο κανόνας (κυρίως έξω).
εννοούμε δηλαδή εκείνη τη σχέση στην οποία η ασυμμετρία έχει διαπιστωθεί, έχει γίνει αποδεκτή, ρητά και με βούληση και δεν επιχειρείται αενάως, πραγματικά ή προσχηματικά, η ανατροπή της.
ο κυριαρχικός έχει αναλάβει τον έλεγχο, και το ξέρει, και νοιώθει άνετα μ' αυτό. η υποτακτική έχει παραδώσει έλεγχο, και το ξέρει, και νοιώθει άνετα μ' αυτό. δεν επιχειρεί κανένας απ' τους δυό να αποδείξει οτι ο ελέφαντας είναι αιλουροειδές, δεν δυσφορεί. έχει διαλέξει. έχει συναινέσει.
η σύγχυση ανάμεσα στο συνειδητοποιημένο κυριαρχικό πρόσωπο, με το πρόσωπο που έχει κυριαρχικές τάσεις χωρίς να το έχει ξεκάθαρο, ή νοιώθει ένοχα, ή ακόμη και με το πρόσωπο που φαντασιώνεται ευκολία στην κυριαρχικότητά του, είναι έκδηλη. έκδηλη είναι και η σύγχυση ανάμεσα στο συνειδητοποιημένο υποτακτικό πρόσωπο και στο πρόσωπο που δυσφορεί, που θα 'θελε να 'ναι αλλά σκοντάφτει, δεν του βγαίνει, δεν το αποδέχεται. ονειρεύεται λίγο έτσι και λίγο γιουβέτσι, νοιώθει ένοχα ή ονειρεύεται εύκολο χαϊδολόγημα απ' τον μπαμπά.
τάσεις μπορεί να έχουμε όλοι, δεν μέτρησα ποτέ. αποδοχή του εαυτού μας δεν καταφέρνουμε εύκολα. φοβόμαστε τον «απέναντι» γιατί θα 'ρθει να μας κολλήσει τίποτε αρρώστιες. και κολλάμε μόνοι μας.

 

ξεκαθαρίστηκε η συζήτηση τώρα. αιτούμαι, απαιτώ και αξιώνω είναι συνώνυμα, και το ζητώ μαζί. και το όριο συνώνυμο του όρου. και η κόκκινη γραμμή συνώνυμο της πρόφασης. και η «πραγματική ζωή» συνώνυμο του «έτσι θα μ' άρεσε». και ο κυριαρχικός συνώνυμο του υποτακτικού. και η συγκροτημένη ολοκληρωμένη θέση που υποστηρίζεται, συνώνυμο της προσβλητικής αντιμετώπισης. και η σκηνή συνώνυμο της σχέσης.
υπό το πρίσμα αυτό μας εκφράζετε όλους. αφού δεν μας κατακρίνετε κιόλας κι αφού μας νουθετήσατε οτι αν κατι δεν πάει καλά θα φταίμε εμείς οι ίδιοι κι όχι εσείς. απλή συνωνυμία.

 

θα βγαίνουμε στα φόρα και θα το παίζουμε συμβουλάτορες.

 

@tithon
Δικαίωμα σου ασφαλώς να ερμηνεύεις κατά το δοκούν, δικαίωμα μου και μένα να θεωρώ αυτές τις ερμηνείες παρερμηνείες στην καλύτερη, σκόπιμες διαστρεβλώσεις στην χειρότερη, γιατί ΔΕΝ λέω π.χ πως "η αντικαπνιστική εμμονή κατισχύει της ασυμμετρίας". Εσύ το ερμηνεύεις ή το διαστρεβλώνεις έτσι
για να χωρέσει στις αντιλήψεις σου περί ασυμμετρίας, κυριαρχίας και υποταγής.

Δεν μπορείς όμως να αξιώνεις αυτές οι αντιλήψεις σου να έχουν ισχύ πολιτικής απόφασης Π.Γ της Κ.Ε του Κ.Κ.Ε , για όσους δεν είναι μέλη του Κ.Κ.Ε.
Εσύ με καταγγέλλεις ως ρεφορμιστή, κι αυτό δικαίωμα σου, εγώ θεωρώ εαυτόν κομμουνιστή της ανανεωτικής αριστεράς κι εσένα δογματικό.

 

το ήξερα οτι κάτι δεν πάει καλά μ αυτό το παιδί...  

 

Κυριαρχία υπό όρους δεν είναι Κυριαρχία.
Μην βαφτίζετε Κυριαρχία κάτι που δεν είναι Κυριαρχία.

Μπορεί να είναι γοητευτικό το να δηλώνει κάποια υποτακτική, θα πρέπει όμως να ξέρει ότι η υποτακτική δεν πλάθει τον Κυρίαρχο στα μέτρα της.

 

Δηλαδή όλοι οι από μέσα εχουν μια ίδια, ενιαία ματιά και όλοι οι απ' εξω μιά άλλη , διαφορετική, αλλά επίσης ίδια και ενιαία;

 

Υποτακτική με όρια υπάρχει κατά την γνώμη σου;

 

Η υποτακτική είναι μια συγκεκριμένη έννοια.
Έχω πάρει τον ορισμό από το γλωσσάρι του φόρουμ και τον έγραψα σε ένα νέο νήμα.
Μπορείς να πας να διαβάσεις εκεί αν αναφέρονται όρια στην υποτακτική.
Φαντάζομαι ότι εσύ σαν μέλος της διαχειριστικής ομάδας, ασπάζεσαι τις στοιχειώδεις έννοιες όπως διατυπώνονται, στο γλωσσάρι του φόρουμ.
Αν θέλεις να προσθέσεις κι άλλες λεπτομέρειες, που ενισχύουν την άποψη σου, μπορείς φαντάζομαι, να τις προτείνεις στην ιδιοκτησία του φόρουμ.

ΥΓ
Εκεί στο νέο νήμα έβαλα και τον ορισμό της bottom, διάβασε τον, μπορεί να βρεις τις απαντήσεις σου.