Ασυμμετρία - αιτήματα και αξιώσεις

Αυτό είναι, που εγώ λέω, δυναμική αριστοτεχνική διαχείριση εν εξελίξει...

 

Στην περίπτωση που αυτός = AuroraBorealis, δεν ήθελε να ξεπεράσει η συγκεκριμένη bottom το όριο της με τις βελόνες, του εναντίου ήθελε να διατηρήσει τα όρια της, με τον φόβο της για τις βελόνες έπαιζε. Επίσης ο ίδιος συχαίνεται τις βελόνες και έχει το κακό χούι αυτά τα οποία συχαίνεται να τα αποφεύγει ακόμη και αν στις άλλες αρέσουν, εξ ου και το ότι το παιχνίδι περιορίστηκε σε μερικά γρατσουνίσματα και ελαφρά τσιμπιματάκια.

Το ότι δείχνει να έχει ξεπεράσει το συγκεκριμένο όριο πιθανολογώ ότι οφείλετε σε δικές της εσωτερικές διεργασίες, πολύ πιθανόν φαντασιακές, με έναυσμα εκείνο το συμβάν. Το συγκεκριμένο παράδειγμα το έφερα για να σου δείξω πως κάποιος μπορεί να χάσει κάτι αλλά στην ουσία να κερδίσει πολλά.

Αν προσωπικά με ενδιέφερε να την κάνω να ξεπεράσει το φόβο της θα επαναλάμβανα την συγκεκριμένη διαδικασία με παρόμοιους τρόπους με απόσταση κάποιων σέσιονς (αποφεύγοντας να της δημιουργηθεί η εντύπωση ότι εκεί το πάω σώνει και καλά) μέχρι να την φτάσω με τον τρόπο μου στο σημείο "άντε μας γκάστρωσες, κάρφωσε την βελόνα στο στήθος μου να δούμε πως είναι". Και όταν θα της την κάρφωνα θα φρόντιζα να είναι σούπερ καυλωμένη. Και με τον καιρό η μία βελόνα θα γινόταν δύο και μετά τέσσερις και μετά το στήθος σουρωτήρι (άμα λάχει και τραβάει η ομάς). Όλα αυτά θα ήταν σίγουρα μόχλευση, αλλά με σκοπό θεμιτό αρχικά για μένα και δευτερεύοντος και εκ του αποτελέσματος κρινόμενο και για εκείνη.

Βέβαια όπως παρατήρησες με την ερώτηση σου και όπως και εγώ παραδέχθηκα κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να είχε συμβεί γιατί απλά δεν μου αρέσει το needle play (οι καρφίτσες είναι αλλονού παπά ευαγγέλιο) και γιατί όρια τα οποία δεν με ενοχλούν δεν τα πειράζω όπως και όρια τα οποία με ενοχλούν αλλά δεν είμαι σίγουρος ότι μπορώ στο συγκεκριμένο άτομο ή/και στιγμή να τα καταλύσω.

Αν ορίσουμε μεταξύ μας ως "ψεύτικα" όρια μιας υποτακτικής τα όρια εκείνα που εν τέλει η κατάλυση τους θα της βγει σε καλό, άσχετα με το τι είδους είναι αυτά, τότε πιστεύω ότι δεν έχουμε κάποια ουσιαστική διαφωνία με εξαίρεση το γεγονός ότι σου είναι αδύνατο να δεις ότι υπάρχουν υποτακτικές που επιθυμούν έντονα αλλαγές στην ζωή τους ενορχηστρωμένες από τον κυριαρχικό τους, επιβολή συμπεριφοράς, κατάλυση ορίων κτλ κτλ.

Μου θυμίζεις σε κάποιο βαθμό mainstream φεμινίστριες και queer φεμινιστάκια που τους είναι αδύνατον να πιστέψουν ότι υπάρχουν και φεμινίστριες που τις αρέσει και καυλώνουν να τρων ξύλο από άντρες και προσπαθούν να το αιτιολογήσουν με καπιταλιστικές επιρροές και σεξιστικά σύνδρομα και τα λοιπά κουραφέξαλα.

 

Πως θα σου φαινόταν αν σου απαντούσα ...

Αντ΄ αυτού όμως, θα σου πω πως τον τράβηξε το βλέμμα της, η κοφτερή (μισόκλειστη) ματιά της! 

 

Θα μου φαινόταν ότι δεν απαντάς   Όπως άλλωστε κάνεις, στην ουσία  

Πολύ καλό! Για συζήτηση σχετικά με συγγραφή Άρλεκιν. Ρωτάει ο ένας συγγραφέας τον άλλο "πώς να συνδέσω αυτούς τους δύο;" και ο άλλος απαντάει κομ σά.

Επειδή όμως στον καθένα στη γλώσσα του, εύχομαι για τον Ισίδωρο να βρεθεί μια Κ άκαπνη, που δεν πίνει και δεν ξενυχτάει, με βλέμμα σπινθηροβόλο ακόμα και όταν κοιμάται και να πάει στο σπίτι του για πρώτη συνάντηση. Τα παπούτσια της είναι καταλασπωμένα και τα βάζει πάνω στον ωραίο, υπόλευκο καναπέ του Ισίδωρου, όπου σύντομα αρχίζουν να φαίνονται λάσπες. Ο Ισίδωρος ταράζεται. "Μα γιατί;" ρωτά Αυτή ατάραχη και συνεχίζει να τρίβει τα λασπωμένα παπούτσια της στον ωραίο καναπέ του Ισίδωρου. Ο Ισίδωρος αρχίζει να δείχνει εμφανώς πανικόβλητος. "Έλα, έλα, μη γίνεσαι έτσι" του απαντά Εκείνη "όλα αυτά έχουν ξεπεραστεί πια, ξεκόλα!"

 

Μπααα..
Εγω σκέφτηκα τον Notis...

Μια ματιά σoυ μόvo φτάvει αερoπλάvo vα με κάvει
έvα σoυ φιλί στo στόμα λιώμα vα με κάvει λιώμα

Μια ματιά σoυ μόvo φτάvει αερoπλάvo vα με κάvει
έvα σoυ φιλί ακόμα πέτα το τσιγάρο απ΄το στόμα

(διασκευή by Isidoros Project)

 

Δεν παίρνει σχολιασμό  

Και αν μου επιτρέπεις να ρωτήσω,

γιατί να αλλάξει η Κ αφού ο Ισίδωρος ήταν που της την έπεσε;

 

Δεν της την έπεσε καλέ, μαγνητίστηκε απο το βλέμμα της, τσουρουφλίστηκε το παιδί, σαν τις πεταλουδίτσες στους λαμπτήρες!

 

"Σκοπός της ζωής, είναι η αυτοεξέλιξη, να πραγματώσει κανείς το είναι του ..στην εντέλεια!!"
Ο θείος Όσκαρ απάντησε σε ένα βαθύ φιλοσοφικό ερώτημα.. για μένα τουλάχιστον.

Αυτή ήταν η "βάση" για να ξεκινήσει το δικό μου ταξίδι αναζήτησης, του σκοπού της δικής μου ζωής.. Ένα ταξίδι που θα τελειώσει με το τέλος της ύπαρξής μου.

Και το ταξίδι μου ξεκίνησε ως βανιλάκι.. σκληροπυρηνικό μάλιστα βανιλάκι. Με επιβλητική θέση, με δυνατά όρια, με γερά θεμέλια, με σκληροπυρηνικούς κανόνες στο τι πρέπει να πάρω για να δώσω..

Η συμπεριφορά αυτής της Ζυγαριάς επηρέασε όλη μου την προσωπικότητα.. έγινα ΕΓΩ.. εγωίστρια, εγωπαθής, εγωκεντρική , εγω-οτιδήποτε..

Δεν είναι κακό αυτό!.. μάλιστα για να στηρίξεις ένα τέτοιο ΕΓΩ .. και να μπορείς να σταθείς, χωρίς να είσαι μία φαυλοναρκισσιστική καρικατούρα, πρέπει να ρίξεις πολύ δουλειά με το είναι σου.. να είσαι αυστηρή σε αυτό με τον εαυτό σου. Δεν με αφορά το να "δείχνω" ΕΓΩ ..αλλά να είμαι ΕΓΩ. Το να δείχνεις είναι ξεκάθαρη άμυνα... το να είσαι όμως ..είναι επίθεση!

Το μειονέκτημα της θέσης ΕΓΩ είναι ότι είναι φτάνει μέχρι εκεί. Όσο και να το δουλεύεις, έρχεται η στιγμή που βλέπεις το τέλμα της υπόθεσης.

Έχεις εξελιχθεί σε κάτι που έχει κενά..που μόνο εσύ τα βλέπεις ..αλλά τα βλέπεις! Δημοσίως το αρνείσαι.. αλλά τα ξέρεις!

Τα κενά σου σε πληγώνουν ..σε απομονώνουν ..

Ήρθε η ώρα για ένα reset.. όπως όταν κολλάει ο υπολογιστής.. κλείνεις το ρούτερ για λίγο..και μετά ..το ανοίγεις!

Το μυαλό είναι ένας υπολογιστής... ο καλύτερος! Μερικές φορές όμως και αυτός κολλάει.. εκεί έχουμε 2 επιλογές, ή τον αφήνουμε να πηγαίνει εσαεί με τα κολλήματα του ή resetαρουμε το σύστημα.

Κλείνουμε το σύστημα αδιέξοδη ΕΓΩάρα και ανοίγουμε πάλι το σύστημα .. επαναφορά στις "εργοστασιακές" ρυθμίσεις της φύσης μας.

Και enter στον κόσμο της ηδονής! Για να δούμε τι θα δούμε ...

Απο βανιλάκι.. γίνομαι σουμπάκι..

Μπαίνω σε ένα "κήπο", βλέπω έναν άσπρο λαγό που τρέχει να προλάβει... με γεμίζει περιέργεια αυτός ο λαγός, γιατί δεν αναγνωρίζει τα όρια. Τον ακολουθώ να δω που πάει..και τσουπ ..χάνεται σε μια λαγουδότρυπα.

Down the rabbithole... ο θείος Όσκαρ το επιβάλει... αυτοπραγμάτωση του είναι στην εντέλεια!

Τρώω μαγικά μπισκοτάκια και γίνομαι τοσοδούλα, πίνω μαγικά φίλτρα και γίνομαι γίγαντας..!! Τρελό σουμπάκι η Αλίκη!!!

Οι αξιώσεις και τα όρια είναι η τάση μου να μην αλλάζω μέγεθος, ο φόβος μου.. και είναι απόλυτα κατανοητό να υπάρχουν. Αλλά είναι και αυτονόητο ότι αν δεν αλλάξω μέγεθος, το ταξίδι μου τελειώνει εκεί.

Κοίτα τι μπορείς να κάνεις!!.. κάθε φορά με ξαφνιάζει ο εαυτός μου... και είναι πολύτιμες οι στιγμές που αισθάνεσαι αυτό το ξάφνιασμα..που ούτε και εσύ η ίδια δεν μπορείς να πιστέψεις.. το εύρος ..την αφθονία.. τον πλούτο.. το βάθος που υπάρχει μέσα σου.. και Ω!! είμαι ακόμα στην αρχή!!

Κάθε φορά που με την σφεντόνα μου νικάω κάποια αξίωση Γολιάθ .. υπερβαίνω τα όρια μου..και αυτός είναι ο Σκοπός και το νόημα.. Αυτή είναι η υπέρβαση..και η καύλα που κρύβεται πέρα από την κάθε αξίωση και το κάθε όριο.. είναι εξίσου υπερβατική.

Ως βανιλάκι νόμιζα ότι καύλωνα, ότι ερωτευόμουν.. πάντα ήξερα όμως πως υπάρχει και περισσότερο.. και ο Κ ..επιβάλει το περισσότερο.

Ανοιξε!
Εμπιστεύσου!
Αφέσου!
Νιώσε!
Ξεχείλωσε!
Σπάσε!
Λιώσε!
μίκρυνε!
Γιγάντωσε!

Όλες οι εντολές Του, χτυπάνε κατευθείαν στις αξιώσεις- όρια μου, τις διαλύει!!
Και κάθε φορά.. αυτό που ελευθερώνεται από εκεί μέσα... είναι πέρα από κάθε φαντασία και σε κάθε επίπεδο του είναι μου.

Κάθε φορά υπάρχει το ρίσκο να έρθει εκείνη η αξίωση μου που θα καταφέρει να" νικήσει"..
Ξέρω πως είναι ΟΚ να συμβεί και αυτό κάποια στιγμή.. το "μέχρι εδώ".. θα ρίξω ένα reset και πάμε για άλλα..

Είναι φυσιολογικό να υπάρχουν όρια και αξιώσεις.. απλά μέσα σε αυτές καλό είναι να βλέπουμε πότε η προστασία είναι υπερπροστασία.

Πότε τα όρια είναι εμπόδια?

Και για τον καθένα είναι διαφορετικά.

Δεν συμφωνώ με τις συμβουλές τύπου... άμα φοβάσαι μην τολμάς

Δεν συμφωνώ ούτε με τις συμβουλές .. δώστα όλα τσοβόλα

Γενικά δεν συμφωνώ με τις συμβουλές!.
Είναι βιωματική υπόθεση.. οι αισθήσεις μιλάνε καλύτερα από τις θεωρίες!

Τι θα κάνεις Αν??.. σοβαρά τώρα?? Σενάρια ??
Άνθρωπε μου.. ζήστο ή κάτσε να κρυφοφτιάχνεσαι με τις Κ απαντήσεις...
Για αυτό τα γράφεις εξάλλου.

Εγώ πάντως κατακαύλωσα με όλες αυτές τις "..Εισβολές στις αξιώσεις .. " από τους παλιοσαδιστές...!!

Αφέντη μου παρακαλώ ταπεινά την άδεια Σας να μαλακιστώ για να πραγματωθώ η ανώμαλη!!


Κατόπιν Εντολής Του..

rea..

 

@AuroraBorealis
Χρησιμοποίησα το παράδειγμά σου χωρίς όμως να θέτω εσένα σαν εικόνα,δεν είσαι ο "αυτός" που εγώ περιέγραφα σα παράδειγμα πάνω στο παράδειγμά σου...Δε ξέρω καν αν βγάζει νόημα αυτό που γράφω.Ελπίζω να βγάζει.

Δεύτερον,αισθάνομαι ότι είναι σωστό να ζητήσω μια συγνώμη στον @MasterJp δεν ήθελα να φανώ αγενής απλώς μου είναι δύσκολη η χρήση πληθυντικού σ' ένα απρόσωπο μέσο όπως είναι ο γραπτός λόγος αλλά όπως και να έχει δεν ήταν σωστό να αγνοήσω ότι ο ίδιος προτίμησε τον πληθυντικό,δεν ήταν αισθητικά ωραίο να επιλέξω διαφορετικό πρόσωπο.

Θεωρώ ότι κάπου ξέφυγε το θέμα.Ήταν πρωί,δεν είχα ξυπνήσει καλά φαίνεται ακόμη;Δε ξέρω τι φταίει αλλά νιώθω ότι χάθηκε η μπάλα,οπότε θα επανατοποθετηθώ ελπίζοντας να μη τη χάσω πάλι 

@AuroraBorealis συμφωνούμε βασικά.Υπάρχουν όντως όρια που πέφτουνε κι όρια που δε πέφτουνε.Στο αν θα έπρεπε ή όχι να προσεγγιστούν τα όρια αυτό είναι κάτι που η περίπτωση το κρίνει.

Απλώς ήθελα να θίξω τη σημαντικότητα των όριων κι ότι κατ' εμέ πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπόψιν αλλιώς ποιος ο λόγος να ειπωθούν εξ' αρχής...
Άλλο τώρα το αν είναι ψεύτικα ή αληθινά ή πως θα κρίνει ότι είναι σωστό να αντιδράσει το κ άτομο απέναντι σε αυτά.
Εκεί νομίζω χάθηκε το νόημα και όλα,στη μανία μου να δείξω τη σημαντικότητα των ορίων και να βεβαιωθώ για αυτήν.

 

Σε καλό δρόμο είσαι... Συνέχισε χωρίς τη "μανία" και θα κάνεις αντί για βήματα δρασκελιές... Αν το επιθυμείς φυσικά...  Α.

 

έχω όλο και πιό εδραία την πεποίθηση οτι η δαιμονοποίηση της θηλυκιάς, αλλά και της υποτακτικής συμπεριφοράς, είναι ο πυρήνας πάνω στον οποίο έχουν χτιστεί ένα πλήθος δυσκολιών, παρεξηγήσεων, δυσφοριών κι άλλων δυσχερειών. το να είσαι αρσενικός ή θηλυκιά, κυριαρχικός ή υποτακτικός, δεν είναι ελαττώματα ή προτερήματα, δεν είναι κάποιο είδος παγίδευσης σε περίπλοκο λαβύρινθο. είναι χαρακτηριστικά όποιου τα έχει.

καθόλου ασυνήθιστη συμπεριφορά, και στο φορουμ συνηθισμένη. θέλω να αυτοπροβάλλομαι ως κυριαρχικός ή υποτακτικός αρκεί να μην είμαι. ωστόσο η συζήτηση για κυριαρχικούς, υποτακτικούς, και ασυμμετρες σχέσεις δεν μπορεί να γίνεται με δείγμα εκείνους (ή μόνον εκείνους) που είναι έξω απ' το σχήμα.

η ελαστικότητα δεν είναι αποτελεσματικό εργαλείο, η σαφήνεια είναι μακράν αποτελεσματικότερη. ο ρεαλισμός είναι απαραίτητος, δεν μπορείς να της πάρεις αυτό που δεν μπορεί να δώσει σε δοσμένη στιγμή, κάνεις βήματα. στην ώρα του θα πάρεις αυτό που ετοίμασες, μετά θα το 'χεις. όσο αφήνεις ελαστικά περιθώρια γι αυτό που θέλεις επιτρέπεις παρανοήσεις και παλινδρομήσεις. εμποδίζεις την ωρίμανση. το αίτημα δεν είναι ο πόθος της για τον μήτσο. το αίτημα είναι η ικανοποίηση της δικής σου ανάγκης ή επιθυμίας. αν θέλει τον μήτσο είναι του μήτσου δουλειά. η σαφήνεια αφορά την επιθυμία σου, χωρίς ελαστικότητα.

πολλά λάηκ σ' αυτήν την παράγραφο.

όρια έχουμε. αναπνέουμε τακτικά, δεν πετάμε, δεν κολυμπάμε σε οξύ κλπ. τα όρια διαπιστώνονται απ' τον κυριαρχικό, δεν προσδιορίζονται απ' την υποτακτική, παρά μόνον ενημερωτικά, για την αντίληψή της γι αυτά. η διαπίστωση των ορίων απ' τον κυριαρχικό, αν δεν καταλήξει τελικά να κατανοηθεί ως αμοιβαία, οδηγεί σε δυσλειτουργίες τόσο μεγάλες που δεν δικαιολογούν την προσπάθεια, η οποία καλύτερα να εγκαταλειφθεί, μάλλον.

δεν είναι χομπυ, την φερνεις στα μέτρα σου. με ο,τι δεν σε αφορά, έστω έμμεσα, δεν ασχολείσαι, ίσως δεν πάει καν ο νους σου.

ξεκάθαρο.

τα επινοημένα αμετακίνητα όρια οδηγούν σε αδιέξοδο. το διαπιστωμένο όριο ειναι, συνήθως, διαχειρίσιμο.

η εξαπάτηση οδηγεί επίσης σε αδιέξοδα. το δελεαρ ποιό είναι; ποιό αντάλλαγμα;
θα το κανει γιατί σου αρέσει  
γιατί δεν έχει νόημα να κάνει αλλιώς.

είναι παντελώς άσχετο με το συζητούμενο θέμα. θέλετε να απευθυνθείτε στην ομάδα «απρόσεκτοι και επιπόλαιοι» (έτσι όπως την αντιλαμβάνεστε, εστω), και αντ' αυτής απευθύνεστε στην ομάδα «κάποιοι που σχετίζονται ασύμμετρα». τους ταυτίζετε έτσι, θελημένα ή αθέλητα, ευθέως πάντως.
αν μας φανεί απρόσεκτος και επιπόλαιος ο κυριαρχικός, ντυνόμαστε και φεύγουμε - δεν έχουμε καν γδυθεί, ακριβέστερα, (ή τέτοιον ψάχναμε).

ποιός το θέλει;
(δεν ρωτώ ποιός απαγορεύει, θα μπερδευτώ)

σε τίνος τη λίστα προστέθηκε πηγή ευχαρίστησης; σας χάνω.

 

Μα, την περιπλοκότητα ως χαρακτηριστικό την ανέφερα, όχι ως ελάττωμα ή προτέρημα. Το τι κάνει ένα χαρακτηριστικό ελάττωμα ή προτέρημα άπτεται υποκειμενικών αντιλήψεων θέλω να πιστεύω.
Η ομαδοποίηση η οποία προβάλω, σε βαθμό γενίκευσης πολύ πιθανών, έχει να κάνει με στατιστική εμφάνιση χαρακτηριστικών στο διάβα μου.

Το σχήμα προφανώς ορίζεται βάσει των υποκειμενικών εκείνων ορισμών της κυριαρχίας και υποτακτικότητας του καθενός που για κάποιο λόγο συγκαταλέγει τον εαυτό του στο σύνολο των κυριαρχικών ή υποτακτικών. Των κυριαρχικών ή υποτακτικών που εκείνος αντιλαμβάνεται ως κυριαρχικούς ή υποτακτικούς. Κατα συνέπεια και ελλείψει κοινά αποδεκτής και σαφής ορολογίας, θα πω ότι η παραπάνω άποψη είναι σωστή όταν αντιπαραβάλλεται ως προς αυτό που εσύ προσωπικά ορίζεις ως σχήμα και λάθος στην περίπτωση της αντιπαραβολής της με αυτό που εγώ ορίζω ως σχήμα.

Είμαι σίγουρος ότι ο καθένας μας έχει τις εμπειρίες του για να το κρίνει αυτό και τον δικό του ξεχωριστό τρόπο για κάνει αυτά που θέλει. Νομίζω ότι ο σκοπός είναι ο ίδιος, η μεθοδολογία επίτευξης είναι αυτό που αλλάζει.

Αυτό είπα, δεν είναι χόμπι.

Στης υποτακτικής.

Wow!, πολλά quotes, σε αρκετά μέλη και για μία ποικιλία απόψεων και θεματικών.
Ορεξάτος λόγω σκ να υποθέσω ?