Αυτοκυριαρχία για Κυρίαρχους

Η αυτοκυριαρχία των κυρίαρχων διαφέρει από των υπόλοιπων ανθρώπων;
Δεν το πιστεύω.
Η αυτοκυριαρχία είναι ίδια για όλους και απαιτεί δουλειά από όλους για να την αποκτήσεις.
Από άλλους πολύ από άλλους λιγότερο και κάποιους δεν τους αγγίζει καν....
Παρόλα συνεχίζει να είναι η ίδια για ολους

 

καθε νοημων ανθρωπος εχει σε καποιο ποσοστο αυτοκυριαρχια ,εξαρτατε το ποσο το εχει δουλεψει .καποια βαρια πεπονια δεν ξερω αν εχουν

 

Ο Κυρίαρχος επηρεάζει άμεσα το θυμικό και το κορμί, της υποτακτικής του.
Η αυτοκυριαρχία είναι βασικός παράγοντας για την ασφαλή κυριαρχία.

 

Να πω κι εγώ την γνώμη μου λοιπον, νομίζω ότι σε μια σχέση Κ/υ πρέπει και τα δύο μέλη τελικα να έχουν αυτοκυριαρχία. Ή καλύτερα θα πω αυτοπειθαρχία εκεί που χρειάζεται. Η διαφορά είναι ότι ίσως το υποτακτικό μέλος να μην την έχει εξ'αρχης (οχι παντα) και να πρέπει να εκπαιδευτεί σε αυτό με την καθοδήγηση του Κ μέλους το οποίο αν αναλάβει μια τέτοια ευθύνη οφείλει να την έχει κατακτήσει ήδη. Στο τελικό αποτέλεσμα παντως και οι δύο πρέπει να είναι εφοδιασμένοι με αυτό το εργαλείο αν και για διαφορετικούς λόγους και σκοπούς.

 

αυτοκυριαρχεια εχει ο καθε ανθρωπος. αλλοι σε πολλη βαθμο αλλοι σε λιγο .ενας κυριαρχος ισως πρεπει να εχει περισσοτερη οταν πρεπει να πλαση εναν ανθρωπο

 

Η ΑΥΤΟΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ειναι απο τιs πιο ΠΟΛΥΤΙΜΕΣ αρετεs! ενα ποσοστο ΚΥΡΙΑΡΧΩΝ ανθρωπων εχει την ταση να ελεγχει και να κυριαρχει στο περιβαλλον του η τα ατομα γυρω του και ΕΛΑΧΙΣΤΑ στον εαυτο τουs! ειναι σημαντικο το πωs η συμπεριφορα μαs κατευθυνει τιs πραξειs των αλλων ενω απουσιαζει η ΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ του πωs λειτουργουμε εμειs οι ιδιοι! ο αυτοελεγχοs ειναι ικανοτητα! καποιου να αλλαξει η να επιβληθει στα θελω του και στιs εσωτερικεs του επιδρασειs. ΠΟΛΥ! ΔΥΣΚΟΛΟ! το να ειμαι ΑΥΤΟΚΥΡΙΑΡΧΟΣ σημαινει το να εχω επιγνωση των ιδιαιτεροτητων μου και να δουλευω με αυτεs. οταν ειμαι αυτοκυριαρχοs βιωνω τον εαυτο μου να ειναι ελευθεροs! αυτο συμβαινει γιατι νιωθω οτι ''τιποτα'' δεν με δεσμευει αλλα μπορω να κατανοησω και να νικησω τιs αδυναμιεs μου! ετσι βλεπω πωs εχω επιτυχια σε πολλεs καταστασειs και αυτο μου δινει κυριαρχια!...... 

 

Φοβούμαι οτι, επηρεασμένοι ίσως από κοινωνικά στερεότυπα, τα μεταφέρουμε αυτούσια στο D/s πλαίσιο.
1) Η αυτοκυριαρχία παραπέμπει σε ένα νευρωτικό τύπο (ψυχαναγκαστικό, ειπώθηκε).
2) Το πάθος συνδέεται με την παρόρμηση και το παιγνιώδες της φαντασίας.
Στην ουσία οι παραπάνω τύποι αντιστοιχούν στα δυο ημισφαίρια του εγκεφάλου. Υπάρχουν όμως άνθρωποι που έχουν γεφυρώσει τα δύο ημισφαίρια. Ένας σαμουράι είναι παράδειγμα τέλειας αυτοκυριαρχίας και πάθους ενός πολεμιστή. Ο Πικάσο (για να πάμε στους καλλιτέχνες) είχε φαντασία και πάθος, αλλά όταν ζωγράφιζε δεν διέκοπτε ούτε για κατούρημα.
Πάμε στους κοινούς θνητούς. Ο αυτοκυριαρχικός μπορεί κάλιστα να παθιάζεται, να παίζει, να εμπνέει, να παρασύρει. Το μυστικό λέγεται διάκριση. Να διακρίνει την κατάλληλη συμπεριφορά γιά κάθε περίσταση και να δρα αναλόγως.
Τι δεν είναι υποχρεωτικά ο αυτοκυριαρχικός; Αλάνθαστος, αλλαζονικός, ανάλγητος. Η αυτοκυριαρχία δεν αποκλείει εκδηλώσεις τρυφερότητας, ακόμα και αδυναμίας. Δεν αναιρεί τις ανθρώπινες αδυναμίες. Δεν τις επικαλείται όμως ως άλλοθι.
Θα μου πείτε, υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι; Όχι πολλοί, αλλά υπάρχουν. Αξίζει να τους ψάξετε. Άν και θα σας προλάβουν εκείνοι. ..

 

Η Αυτοκυριαρχια ειναι μια ικανοτητα, που ξεχωριζει τους/τις κυριαρχους της Κρεβατοκαμαρας απο τους Κυριαρχους/ες.