Αυτοσαδομαζοχισμός υπάρχει;

Δεν είπα κάπου οτι δεν ευσταθεί ένας σαδιστής να είναι και αλγολάγνος. Είπα απλά οτι προσωπικά θεωρώ οτι μπορεί να είναι και μαζοχιστής.
Συμφωνώ με αυτό που λέει η @blonde mermaid περι οτιδήποτε τον/την φέρνει σε δύσκολη/πιεστική θέση, για να υπάρχει σεξουαλικός ερεθισμός, η διαφωνία μας είναι αλλού  

 

Nope, μια χαρά μπορεί και μιλάω εκ πείρας. Μου προκαλεί χμμμ ευδαιμονία να προκαλώ πόνο και δυσφορία, και την ίδια στιγμή σχεδόν νιώθω τον πόνο του άλλου, όχι φυσικά, αλλά με ένα περίεργο τρόπο που δεν μπορώ να περιγράψω αλλά τροφοδοτεί την ενοχικότητα που κουβαλάω από παιδί. Και μετά τα φέρνω στο μυαλό μου και τυραννιέμαι μονάχος.

 

Αυτό συμβαίνει και υπάρχει στον ψυχισμό του σαδιστή.... τύψεις... ενοχές.. ηδονή κτλ.
Αυτό που λέω είναι ότι ένας σαδιστής δεν θα ανεχόταν ποτέ πχ...την ταπείνωση η τον εξευτελισμό όπως ένας μαζοχιστής.

 

Σαδισμός+αυτοσαδισμός, no timeout!

 

Την ίδια στιγμή νιώθω άγχος και μια τρυφερότητα που με προκαλεί μέσα μου να δέρνομαι γιατί δε θέλω με τίποτα να σταματήσω και μου δημιουργεί κάτι σαν φτερούγισμα και αντιλαμβάνομαι τον πόνο της και χαίρομαι σχεδόν σα να χύνω χωρίς να ακουμπιέμαι από μέσα προς τα έξω και μαζί λυπάμαι και είμαι την ίδια στιγμή περήφανος που έχει παραδοθεί από κάτω μου τόσο που χοροπηδάω μέσα μου κι έρχεται κι αυτό και προστίθεται στο ότι δε θέλω να σταματήσω με τίποτα και λυπάμαι πιο πολύ και συνεχίζω να λυπάμαι και να χαίρομαι και να με συγκλονίζει ο πόνος και το ζόρισμα της, με ταράζει η ένταση και αισθάνομαι ζωντανός κι όταν έρχεται το τέλος, με πλημμυρίζει τρυφερότητα τόσο που δεν ξέρω τι να την κάνω και εγκεφαλικά αυτοκατασπαράζομαι και για τη χαρά και για τη λύπη και για την τρυφερότητα.

 

Ένας σαδιστής όχι. Ένας σαδομαζοχιστής όμως;
Δεν έχει υπάρξει τυχαία η λέξη . Κατά την άποψη μου θαρρώ πως μπορεί να είναι κάποιος και τα δύο.

 

Η ενοχικότητα από μόνη της ,δεν είναι μαζοχισμός. Όπως λες τυραννιέσαι, δεν σου προκαλεί ηδονή .

 

Εννοεί ψυχική οδύνη, μέσα από αυτό αντλεί ηδονή.
Στην αρχή έρχεται η ηδονή ύστερα η οδύνη.
Είναι ένα περίεργο σύμπλεγμα που δεν χωράει επεξηγήσεις παρά μόνο αν το νιώσεις.

 

Η λέξη είναι σαδομαζοχισμός ,εμπεριέχει
ακρωνύμια του σαδιστή και του μαζοχιστή.
Δύο διαφορετικοί άνθρωποι,διαφορετικος ψυχισμός.

 

Ο σαδισμός και ο μαζοχισμός δεν εχουν απαραίτητα σχέση με την ταπείνωση.
Μια χαρά μπορεί καποιος να είναι σκληροπυρηνικος μαζοχιστής και να μην έχει καμία διάθεση να ταπεινωθεί.
Να μην μπερδεύουμε αυτούς που γουστάρουν την ταπείνωση και είναι διατεθειμένοι να δεχτούν και τον πόνο μέσα σε ένα γενικότερο πλαίσιο, με τους μαζοχιστές που η ηδονή τους έρχεται - σχεδόν - πάντα μέσω του πόνου και συχνά "ανέχονται" άλλες πρακτικές, όπως η ταπείνωση, προκειμένου να ικανοποιήσουν τον μαζοχισμό τους κι όχι γιατί αντλούν ηδονή ή ικανοποίηση μέσα από αυτές.
Μια πολύ συχνή παρανόηση είναι να νομίζουμε πως όλοι οι μαζοχιστές αρέσκονται στον εξευτελισμό, ή πρέπει να τον υφίστανται.
Κατά την γνώμη μου, συχνά τον ανέχονται λόγω περιρέουσας ατμόσφαιρας και στον βωμό της καύλας.
Και επίσης υπάρχουν οι σαδομαζοχιστές, που καλύπτουν διαφορετικές ανάγκες υπό διαφορετικές συνθήκες.
Διαφοροποιούμαι λοιπόν από την συνεπαγωγή μαζοχισμού και ταπείνωσης γιατί κι εκεί υπάρχει ο διαχωρισμός μεταξύ σωματικού και ψυχικού μαζοχισμού και η ταπείνωση ακουμπάει μόνο στο δεύτερο.

 

Ο/Η σαδιστης να "αυτοσαδιζεται"?
Δεν μπορώ να καταλάβω....
Αν αυτοσαδιζεται δεν μεταφράζεται ως "αυτομαζοχιζεται"?

 

Ο πόνος προκαλεί ηδονή στους σεξουαλικούς σαδιστές και μαζοχιστές, ο σαδισμός και ο μαζοχισμός δεν περιορίζονται στον σεξουαλισμό.