Αφέντης μόνο με μια σκλάβα ή με πολλές.....?

Όχι εγώ δεν θα το έβλεπα ως υποτάσσεται. Νομίζω ότι εδώ μπλέκεται ίσως λίγο το νήμα περί "συναίνεσης" και το "σε τι συναινούμε" κλπ.
Προτού ξεκινήσει μια σχέση - κατά τη γνώμη μου- υπάρχει μια συζήτηση ή ούτε καν συζήτηση, εκτίθεται το πλαίσιο της ζωής του καθενός, είτε θα μπει στη σχέση ως υποτακτικός είτε ως κυριαρχικός. Και αυτό έχει να κάνει κατ' εμέ με έκθεση των πραγματικών δεδομένων πρώτα από όλα. Δηλαδή, δεν έχει σημασία αν θα μπω στη σχέση ως υποτακτική ή ως Αφέντρα. Αν είμαι παντρεμένη και έχω 2 παιδιά και αυτό το γάμο για τους λόγους μου δεν θέλω να τον αφήσω, αυτό είναι ένα πραγματικό δεδομένο και ο άλλος οφείλει να το ξέρει, δεν μπορώ να του το βγάλω kinder έκπληξη στην πορεία.
Αν εγώ έχω κάποιους περιορισμούς με τη δουλειά μου, π.χ. πρέπει 3 μήνες το χρόνο να λείπω στο εξωτερικό ή στην επαρχία ή στο διάστημα, ο άλλος οφείλει να το ξέρει. Αυτά ονομάζω "πραγματικά δεδομένα". Και είναι ατιμία μεγάλη να μην τα εκφράσεις, κατά τη γνώμη μου.
Όπως είναι πραγματικό δεδομένο αν ο κυριαρχικός της σχέσης (άνδρας ή γυναίκα) έχει και άλλους υποτακτικούς. Αλλά είναι και πραγματικό δεδομένο αν ο υποτακτικός ξέρει ότι είναι/θέλει να είναι πολυγαμικός. Δεν μπορεί ο πρώτος ξαφνικά να πει "α ξέρεις... άλλοι 10". Ούτε ο δεύτερος "έλα μωρε Αφεντικούλι μου, τώρα που μου ήρθε να λίγο και έχω κάτι κάψες, μπορώ να πηδηχτώ με άλλους 20;".
Τίποτα κακό δεν έχουν αυτά λέω εγώ. Απλά πρέπει να διατυπώνονται από την αρχή.
Από εκεί και πέρα, αν σε αυτά συμφωνήσουν οι δυο αυτοί άνθρωποι που ξεκινούν τη σχέση, τότε είναι μια καθαρή σχέση.
Πρέπει να ξέρεις τι θέλεις από τον άλλο είτε έρχεσαι από πάνω είτε από κάτω.
Πρέπει να ξέρεις τι ανάγκες έχει ο άλλος είτε έρχεσαι από πάνω είτε από κάτω.
Πρέπει να σέβεσαι τον άλλο και το τι είναι είτε έρχεσαι από πάνω είτε από κάτω. Και να θέλεις τον άλλο για αυτό που είναι. Αλλιώς παρακεί έχει άλλους 100 ανθρώπους που μπορούν να σου προσφέρουν ηδονή και ευτυχία και να πάρουν επίσης από σένα ηδονή και ευτυχία.
Αυτή είναι η άποψη μου βέβαια και το πώς σχετίζομαι εγώ, όχι κανένας νόμος  

 

Πώς μου αρέσει το ανατολικό μπλοκ.....πως  

 

Ναι, γιατί ο άνδρας για να κατακτήσει, κάνει προσπάθεια, ενώ εσυ το βλέπεις έτσι γιατί είσαι γυναίκα.
Από την άλλη πλευρά δεν παραπονιόμουν ότι δεν βρίσκω, μαρέσει όμως αυτό που βρίσκω να συμπαθεί και το μέσα μου όχι το έξω κόσμο μόνο  

 

@margarita_nikolayevna,

προσπάθησα στο σύντομο σχόλιό μου να αναδείξω τη διαφορά M/s και D/s και υπέδειξα οτι το D/s μπορεί γα κάποιους να γίνει το πεδίο διαπραγμάτευσης όπως το περιγράφετε, μολονότι δεν μου αρέσει η γεύση που αφήνει το ποστ σας: δύο άνθρωποι συναντιούνται και συνομολογούν μια ασυμμετρία που τους "βολεύει". Μη με παρεξηγήσετε αλλά με την αφήγηση της "πραγματικότητας" και της προηγούμενης ζωής αρχίζει να μου θυμίζει μια ανταλλαγή επαγγελματικών carte de visite όπου όποιος έχει την δυνατότερη "υπογραφή" κυριαρχεί, έστω και από τα κάτω.

Αλλά το νήμα έλεγε "Αφέντης" και "σκλάβα". Ερωτώ λοιπόν: βλέπει κανείς άλλος μια ποιοτική διαφορά στο M/s και το D/s; Εννοώ μια διαφορά χωρίς πρόσημο, ούτε το ένα είναι "καλύτερο" ούτε το άλλο. Αλλά υπάρχει μια ποιοτική διαφορά; Σηματοδοτεί το M/s μια κατάσταση πλήρους αποδοχής από την οποία φεύγει κανείς μόνο με ολική διάρρηξη της σχέσης ή όχι;

 

Μα εγω αυτο καταλαβαίνω... Love is in the air...! 

 

Αν τα δάκρυα είναι στεναχώρια σε νερό, τότε τα χύσια είναι αγάπη σε υγρή μορφή.
Οπότε προτιμώ να το προσφέρω σε υγρή μορφή, για να μην εξατμιστεί  

(Copyright © Snoopy90 )

 

Έμπαινε αδελφε..!!

 

Δεν είμαι αδερφός σου  

 

Προφανώς και δεν είσαι..

 

Συμφωνώ ότι από την αρχή της σχέσης πρέπει να τίθενται όλα τα πραγματικά δεδομένα, αυτά που συνθέτουν το υπερπλαίσιο στο οποίο θα κινηθεί η σχέση δύο ανθρώπων. Αυτά νομίζω ότι είναι έξω από τη διαπραγμάτευση κατά άλλους, την επιλογή του προσώπου από τον Κ και τη συναίνεση του επιλεγέντος υποτακτικού στη βούληση του Κυρίαρχου κατ εμέ. Σε αυτά που γράφει η margarita nikolayevna θα έβαζα και ουσιαστικά θέματα υγείας επίσης καθώς και τα όνειρα του καθένα για το μέλλον. Αλλά και μικρότερα πραγματα. Αν μια υποτακτική συνηθίζει, για καλούς λόγους, να πηγαίνει δύο εβδομάδες το χρόνο διακοπές με την κολλητή της, δεν θα το πει αυτό για να το λάβει υπόψη ο Κυρίαρχος;

Στην περίπτωσή μου, πάντα σε μια σχέση BDSM, ανεξαρτήτως αν ήταν για D/s ή M/s είχαμε συνεννοηθεί από την αρχή αν μιλάμε για poly ή για mono και πώς το εννοούμε αυτό συγκεκριμένα. Το θεωρώ κομμάτι του υπερπλαισίου γιατί είναι θέμα νοοτροπίας και βασικό στο πώς απολαμβάνει ο καθένας τις σχέσεις και τη ζωή του.

Όσο για τη διαφορά του D/s από το M/s, στο M/s ο Κυρίαρχος διαχειρίζεται τον υποτακτικό και "νομοθετεί", στο πλαίσιο της σχέσης τους, δεσμεύοντας έτσι πλήρως τον υποτακτικό, ο οποίος τότε γίνεται σκλάβος και ανήκει στον Κυρίαρχο. Σε αυτή την ανταλλαγή ισχύος υπάρχει και ένα ισχυρό κοινό ψυχοδιανοητικό πεδίο το οποίο επιτρέπει, στον Αφέντη πλέον, να διαχειριστεί και τα συναισθήματα του προσώπου που του ανήκει. Αυτό όμως δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι ο σκλάβος θα βρεθεί να ζει με έναν τρόπο που δεν του αρέσει, τον αλλοιώνει ως προσωπικότητα και τελικά τον κάνει δυστυχισμένο. Να νομοθετήσει ο Αφέντης poly εκεί που είχαν πει ή δεν είχαν πει τίποτα και θεωρούσαν δεδομένο το mono, το θεωρώ υπέρβαση - για να το θέσω ευγενικά.

 

Απλώς θεωρώ ότι δεν μπορείς να οριοθετήσεις το συγκεκριμένο γεγονός!! Εξαρτάται από πολλές παραμέτρους.. Η αγάπη επίσης δεν έχει κανόνες και νόμους μια που την ανέφερες... Είναι και αυτή για χίπηδες μήπως;   Νευρίασε με, μπορείς να τα καταφέρεις (πρόσεχε τι θα πεις,ε;   χαχαχαχαχα)!!

 

Δεν θελω να νευριασω κανεναν  απλά νομίζω ότι πρέπει να διαχωρίσουμε καποια πράγματα..
Και η αγαπη αν μη τι αλλο υποκειται σε βασικους νομους και κανόνες..