Αφιερώσεις «εμού του ιδίου»

fav song and bass player from the 80s

 

ναι ρε γαμωτο!  

 

Απλά τέλειο κομμάτι...

 

Γλυκό μ' αστέρι του Βοριά,
τώρα που σβήνουνε τα φώτα,
πάρε μακριά μου τη βαριά σκιά,
και δωσ' μου ρότα...

Υλαγιαλή, υλαγιαλή, υλαγιαλή,
μέσα στη νύχτα με πηγαίνουν οι ανέμοι,
κι όπου και πατήσω και σταθώ σαν το πουλί,
τρέμει η καρδούλα μου και το φτερό μου τρέμει...

Άβυσσος άγρυπνη που πάντα με καλεί,
και σέρνει εκεί, σέρνει εκεί πέρα την ψυχή μου,
Υλαγιαλή, υλαγιαλή,
λάμψε καλή σαν αστραπή χρυσού και ασήμου...

Υλαγιαλή, υλαγιαλή, υλαγιαλή,
μέσα στη νύχτα με πηγαίνουν οι ανέμοι,
κι όπου και πατήσω και σταθώ σαν το πουλί,
τρέμει η καρδούλα μου και το φτερό μου τρέμει...

Υλαγιαλή, υλαγιαλή, υλαγιαλή,
μέσα στη νύχτα με πηγαίνουν οι ανέμοι,
κι όπου και πατήσω και σταθώ σαν το πουλί,
τρέμει η καρδούλα μου και το φτερό μου τρέμει...

 

"Όλοι έχουμε ανάγκη να μας κοιτάνε. Ανάλογα με το τί είδους είναι το βλέμμα κάτω απ΄το οποίο θέλουμε να ζούμε, μπορούμε να καταταγούμε σε 4 κατηγορίες:
Η πρώτη αναζητάει το βλέμμα ενός ατέλειωτου αριθμού ανώνυμων ματιών, μ' άλλα λόγια το βλέμμα του κοινού.
Στη δεύτερη κατηγορία, ανήκουν εκείνοι που δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς το βλέμμα ενός πλήθους γνώριμων ματιών. Είναι οι ακούραστοι οργανωτές κοκτέιλ και δείπνων.
Έπειτα είναι η τρίτη κατηγορία, η κατηγορία αυτών που έχουν ανάγκη να βρίσκονται κάτω απ' το βλέμμα του αγαπημένου προσώπου.
Τέλος, υπάρχει η τέταρτη κατηγορία, η πιο σπάνια, αυτών που ζουν κάτω απ΄τα φανταστικά βλέμματα πλασμάτων που είναι απόντα. Είναι οι ονειροπόλοι."
"Το όνειρο είναι η απόδειξη , ότι το να φαντάζεται, το να ονειρεύεται αυτό που δεν έχει υπάρξει, είναι μια από τις βαθύτερες ανάγκες του ανθρώπου."
Η αβάσταχτη ελαφρότητα του είναι - Μίλαν Κούντερα