Αφιερώσεις «εμού του ιδίου»

Απάντηση: Αφιερώσεις «εμού του ιδίου»

 

Απάντηση: Αφιερώσεις «εμού του ιδίου»

 

Απάντηση: Αφιερώσεις «εμού του ιδίου»

Τρέφομαι με τηλεοπτικά προγράμματα.

Φορτίζω την καρδιά μου κάθε μέρα.

Οι μπαταρίες πια έγιναν τόσο απαραίτητες, όσο ποτέ δεν υπήρξαν τα οράματα.

Περνάω το χρόνο μου διαβάζοντας e-mail — η ποίηση είναι εξαιρετικά επώδυνη.

Ξεχνάω συνεχώς το password της συνείδησής μου.

Χρειάζομαι τις καταστροφές οπωσδήποτε. Να θυμάμαι ότι είμαι ζωντανή…

Δοξάζω το πλαστικό και το νίκελ, τα κινητά τηλέφωνα και τους σταρ ανεξαιρέτως.

Δεν φαντάζομαι χρόνο χωρίς καλώδια. Πώς να περάσει μια νύχτα στο σκοτάδι;

Έχω εικονικό σπίτι, εικονικά ζωάκια, εικονικούς φίλους κι εικονικό σεξ. Όλο τον κόσμο σε ένα πληκτρολόγιο.

Θα ‘θελα να ταξιδεύω αλλά είναι τόσο τρομακτικό, να κουβαλάς παντού μόνο τον εαυτό σου.

Δεν θέλω ν’ απαντήσω σ’ άλλες ερωτήσεις. Απαιτώ την τετράγωνη λογική.

Να μην ακούω πια, για τις σκουριές των δακρύων και για τους ιριδισμούς των νυσταγμένων τρένων.

Η γενιά μου είναι κουρασμένη. Από αναλύσεις, εξηγήσεις, ιδεολογίες, επαναστάσεις, ετεροπροσδιορισμούς και μισαλλοδοξίες.

Κουρασμένη απ’ τα ερωτικά τραγούδια, τις φοβίες, τον αριβισμό και τα πυροτεχνήματα.

Δεν ξέρουμε πως καίει η χαρά το νου και πως σπαράζει η ψυχή στην ωραιότητα.

Απ’ όλα τα χρώματα μας άφησαν το γκρίζο, μα ένα κόκκινο στοιχειώνει τα ονειρά μας.

Λένε πως αυτομόλησε ο Θεός αλλά εγώ πιστεύω σε μιαν Έξοδο Κινδύνου.​

Αικατερίνη Τεμπέλη - Εξομολόγηση

 

Απάντηση: Αφιερώσεις «εμού του ιδίου»

 

Απάντηση: Αφιερώσεις «εμού του ιδίου»

 

Απάντηση: Αφιερώσεις «εμού του ιδίου»

Hey you, out there in the cold
Getting lonely, getting old
Can you feel me?
Hey you, standing in the aisles
With itchy feet and fading smiles
Can you feel me?
Hey you, dont help them to bury the light
Don't give in without a fight.

Hey you, out there on your own
Sitting naked by the phone
Would you touch me?
Hey you, with you ear against the wall
Waiting for someone to call out
Would you touch me?
Hey you, would you help me to carry the stone?
Open your heart, I'm coming home.

But it was only fantasy.
The wall was too high,
As you can see.
No matter how he tried,
He could not break free.
And the worms ate into his brain.

Hey you, out there on the road
always doing what you're told,
Can you help me?
Hey you, out there beyond the wall,
Breaking bottles in the hall,
Can you help me?
Hey you, don't tell me there's no hope at all
Together we stand, divided we fall.
​

 

 ​

 

Απάντηση: Αφιερώσεις «εμού του ιδίου»

 

Απάντηση: Αφιερώσεις «εμού του ιδίου»

 

 

Απάντηση: Αφιερώσεις «εμού του ιδίου»

"Ξεκίνησε μια απρόσμενη βροχή
Μορφές να ξεπλύνει
Οδηγούμαι στο ξέφωτο
Όπου κατέφυγαν υποσχέσεις στον αέρα
Φωνήεντα χωρίς έννοιες
Ξαναβρίσκω τη γωνιά μου
Κρυφές δυνάμεις σιωπής ξετρυπώνουν
Θροΐσματα σκιρτήματα ξεχασμένα βρίσκουν τη θέση τους
Προχωρώ στο βάθος της ακτής μου
Τα πλημμυρισμένα ποτάμια της καρδιάς μου να ξεπλύνω
Από τις αμφιβολίες που δεν είχα και αμφιβολίες έφεραν.

Αγωνίζομαι να φέρω πίσω αυτά που με μάγεψαν
Εκείνα που πίστευα αιώνια..."




Πασχαλης Παπαβασιλειου "Αγερες"

 

Δρόμοι παλιοί που αγάπησα και μίσησα ατέλειωτα
κάτω απ' τους ίσκιους των σπιτιών να περπατώ
νύχτες των γυρισμών αναπότρεπτες κι η πόλη νεκρή ...

Την ασήμαντη παρουσία μου βρίσκω σε κάθε γωνιά
κάμε να σ' ανταμώσω κάποτε φάσμα χαμένο του πόθου μου κι εγώ ...

Ξεχασμένος κι ατίθασος να περπατώ
κρατώντας μια σπίθα τρεμόσβηστη στις υγρές μου παλάμες ...

Και προχωρούσα μέσα στη νύχτα χωρίς να γνωρίζω κανένα
κι ούτε κανένας κι ούτε κανένας με γνώριζε με γνώριζε ...​