Βγάζοντας την μάσκα

RE: RE: Βγάζοντας την μάσκα

σάκη wb. καιρό έχω να σε δω  
Θα συμφωνήσω κι εγώ πως είναι ευκολότερο να έχουμε κάπως κοινή γλώσσα όταν χρησιμοποιούμε κάποιες έννοιες, μέσα σ ΄ενα χώρο που θέλουμε να ονομάζουμε κοινότητα και για τον πιο πάνω λόγο.

Δηλαδή να λέμε είμαι αυτό και να το ερμηνεύουμε με τον ίδιο τρόπο, χωρίς να χρειάζονται ένα κατεβατό επεξηγήσεις.

Γιατί είναι κάπως παράλογο και αν μη τι άλλο συγχίζω και τον κόσμο με το να λέω είμαι π.χ σκλάβα και να δίνω σε όλους διαταγές συμπεριλαμβανομένων Κυρίαρχων και σκλάβων, και να παρεξηγιέμαι κι όλας που δεν υπακούνε και που απορούν, κ.ο.κ lol

Ας ήταν τουλάχιστο παραπλήσιες οι ερμηνείες μας...αλλά εξ οσων βλέπω κάτι τέτοιο είναι μάλλον αδύνατο εδώ. Οπότε, δεν κοιτάω το στατους που δηλώνουν και περιμένω μέσα από τα γραφόμενα του καθενός να δω τι πιστεύει και τι πραγματικά είναι.

 

λάρα σ'ευχαριστώ που για μια ακόμα φορά με πρόλαβες και αναβίωσες το συγκεκριμένο thread.

Τότε είχε γραφτεί για εκείνους που φοβούνται να ψάξουν ή να παραδεχτούν το τι είναι.

Σήμερα χρησιμεύει περισσότερο για όλους όσους κρίνουν τους άλλους για αυτό που δηλώνουν, κρίνοντας ο καθένας με τον δικό του πήχη.

Λυπάμαι που το λέω, αλλά ειδικά στις αρχές της "καριέρας" μου έχοντας φανταστεί πως πρέπει να είναι Ο Μάστερ ή η σκλάβα, ακόμα και πως έπρεπε να είμαι εγώ σαν σκλάβα, έκοβα στις εξετάσεις όσουν δεν πληρούσαν τις δικές μου προδιαγραφές. Παράμετροι όπως kinks, φόβος, απειρία, πολυμορφία κλπ δεν μου περνούσαν καν από το μυαλό. Ναι, έχω υπάρξει πολύ στενόμυαλη.

Το βασικό σε μια κοινότητα είναι η αποδοχή του άλλου, αφού ο άλλος πληρεί κάποιες τυπικές προδιαγραφές. Πχ, σεβασμό προς τους κανόνες αλλά και προς τα άλλα μέλη, κάποια συμμετοχή στην κοινή προσπάθεια κλπ.
Το τι δηλώνει και αν αυτο που δηλωνει έχει αντίκρισμα στα δικά μας στανταρντς δεν έχει απολύτως καμία σημασία. Ο χώρος είναι μεγάλος και μας χωράει όλους όπως και όλοι μπορούμε να επωφεληθούμε μαθαίνοντας πράγματα μέσα από τις τόσες ενδιαφέρουσες συζητήσεις που γίνονται.

Πιστεύω όπως αναφέρθηκε πιο πάνω αλλά και αλλού πως το ουσιαστικό πρόβλημα που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε, είναι πράγματι η χρήση μιας κοινής γλώσσας.

Μια βαβέλ δεν είναι κοινότητα και κανείς εδώ μέσα δεν θέλει μια βαβέλ πιστεύω. Το ποιός θα ορίσει την γλώσσα δεν πιστεύω πως είναι πρόβλημα μεταξύ ανθρώπων με κοινούς στόχους.

 

Δεν ξέρω κατά πόσο θα ‘’ξεφύγω’’ για Σ/σας από το θέμα με τα γραφομενα μου ,
αλλά για μένα το ‘’βγάζοντας την μάσκα ‘’ ,
και για να βγάλεις στην ουσία την ‘’μάσκα ‘’, σε οποιοδήποτε επίπεδο ,
( και φυσικά μιλώ με την λογική να βγάλει κάποιος την δική του μάσκα και όχι κάποιου άλλου , μια και αυτό δεν θα πρέπει να τον αφορά κατ εμέ ) ,
πρέπει πρώτα να δει , να ψάξει την σχέση του με την προσωπική του ‘’μάσκα ‘’ .

Ίσως λοιπόν να είναι αρκετά σχετικό ,
αλλά και γενικότερα μέσο αυτού ( του κειμένου ) ,
θέλω και να δώσω ένα μέρος του εαυτού μου ,
μια και θεωρώ ότι το να χαρακτηρίζεις έναν άνθρωπο είτε θετικά είναι αυτό είτε αρνητικά όταν δεν τον γνωρίζεις προσωπικά , και να βγάζεις και συμπεράσματα,
( όπως έκαναν κάποιοι εδώ σε μένα, είναι το λιγότερο που μπορώ να πω , αυθαίρετο, για να μην πω τίποτα άλλο ... ) ,
και κάτι που καθόλου δεν μου άρεσε .


- Η ζωή δεν είναι τίποτε άλλο λοιπόν για μένα πέρα από μια ταινία που εμείς αποφασίζουμε
( κατά επί το πλείστον ) ότι θα ζήσουμε ,
πως και με ποιο τρόπο την κάθε διαφορετική περίοδο της ζωής μας .
Παλεύοντας για χρόνια ,από την εφηβεία μου,
και αργότερα μεγαλώνοντας,
παρόλα αυτά δεν καταλάβαινα η δύσκολα καταλάβαινα τους άλλους γύρω μου ,
και ενώ στεναχωριόμουν και πικραινόμουν πολύ ,
μια συζήτηση με έναν πολύ καλό φίλο ,
εκείνη την περίοδο με έκανε να δω κάτι που ήταν τόσο απλό μεν αλλά από χαζομάρα , ανωριμότητα θέλετε ,
δεν είχα δει .
Άρχισα τότε , αντί να ψάχνω να βρω τι φταίει στο κόσμο, στους άλλους γύρω μου ...
έψαξα και βρήκα τον εαυτό μου .
Και τότε συνέβησαν καταπληκτικά πράγματα ,
Όταν τον βρήκα έμαθα καταρχήν να με αγαπώ ,
όταν συνειδητοποίησα πως μπορώ να με αγαπάω , έμαθα να αγαπάω και τους άλλους ...
Μετά από αυτό ,
δεν υπήρχαν λάθος άνθρωποι για μένα ,
λάθος καταστάσεις , λάθος ιδέες , λανθασμένη ζωή ,
το μόνο που υπήρχε και υπάρχει είναι η άγνοια του εαυτού μας ,
που αυτό κατά συνέπεια σημαίνει πως αν δεν τον ‘’έχουμε σωστά ‘’ για μας ,
είναι πολύ εύκολο να χάσουμε το δρόμο ...
Το μυαλό μου ονόμαζε "λάθος άνθρωποι" ,και λάθος γενικότερα ,
αυτό που θα έπρεπε να λέω "λάθος ή μη γνώση – κατανόηση - του εαυτού μου".
Όσο πιο λίγο θεωρώ ότι ξέρω λοιπόν τον εαυτό μου , τόσο λιγότερο ξέρω τους άλλους.
Όσο πιο λίγο αγαπάω τον εαυτό μου , τόσο λιγότερο αγαπάω τους άλλους.
Όσο πιο λίγο σέβομαι εμένα την ίδια, τόσο λιγότερο σέβομαι τους άλλους γύρω μας ,
γιατί λάθος δεν είμαι ούτε εγώ, ούτε Ε/σεις , ούτε κανένας άνθρωπος .

Το σκεπτικό μου και η δική μου φιλοσοφία είναι ,
πως αν θέλω να προχωρήσω στις όποιες σχέσεις μου ,
στις όποιες καταστάσεις , να κρίνω πρώτα τον εαυτό μου
και να μην καταδικάζω ποτέ την ίδια μου την υπόσταση , γ
ιατί αν κάνω κάτι τέτοιο θα είναι τότε πολύ μα πολύ εύκολο να το κάνω και στους άλλους ανθρώπους.

Βγάζοντας την δική μου ‘’μάσκα’’,
έμαθα και το τι είμαι , πως είμαι , τι θέλω και πως θέλω αυτό που θέλω.
Όσο και διαφορετικό και να φαίνεται σε κάποιους άλλο τόσο δεν φαίνεται σε κάποιους άλλους ,
μα κανείς , κανείς όμως δεν είναι ‘’λάθος’’ .

Όλοι Μ/μας είμαστε σωστοί αρκεί να γνωρίζουμε τον εαυτό Μ/μας ,
και να τα έχουμε καλά με αυτόν ,
και η ζωή του καθενός είναι δική του
και όπως την αντιλαμβάνεται έτσι και οφείλει απέναντι στον ίδιο και μόνο να την ζήσει .

 

"Μου πήρε καιρό να ξεφορτωθώ το πρόσωπο μέσα από τη μάσκα, και τελικά χρειάστηκε χειρουργική επέμβαση"

Πίτερ Σέλερς, ηθοποιός

 

Πώς έγινα τρελός

Με ρωτάς πώς έγινα τρελός. Συνέβη κάπως έτσι. Μια μέρα, πολύ πριν γεννηθούν οι πολλοί θεοί, ξύπνησα από ύπνο βαθύ κι ανακάλυψα πως όλες οι μάσκες μου είχαν κλαπεί -οι επτά μάσκες που 'φτιαξα και φορούσα σ' επτά ζωές. Δίχως τις μάσκες, έτρεξα στους δρόμους όπου συνωστίζονταν τα πλήθη φωνάζοντας "Κλέφτες, κλέφτες, καταραμένοι κλέφτες".

Ανδρες και γυναίκες γελούσαν μαζί μου, ενώ κάποιοι έτρεξαν να κρυφτούν σπίτι τους.

Σαν έφτασα στην αγορά, ένας νέος που στεκόταν στην οροφή ενός σπιτιού, φώναξε, "Είναι τρελός". Κοίταξα ψηλά για να τον δω κι ο ήλιος φίλησε για πρώτη φορά το γυμνό μου πρόσωπο και πυρπολήθηκε η ψυχή μου με αγάπη για τον ήλιο. Τις μάσκες μου δεν τις ήθελα πια. Λες και βρισκόμουν σ' έκσταση, φώναξα, "Ευλογημένοι, ευλογημένοι οι κλέφτες που 'κλεψαν τις μάσκες μου".

Ετσι γίνηκα τρελός.

Βρήκα ασφάλεια κι ελευθερία στην τρέλα μου, την ελευθερία της μοναξιάς και την ασφάλεια απ' το να με καταλαβαίνουν. Εκείνοι που μας καταλαβαίνουν σκλαβώνουν κάτι μέσα μας.

Ας μην είμαι, όμως, πολύ περήφανος για την ασφάλειά μου. Ακόμη κι ένας Κλέφτης σε μια φυλακή είναι ασφαλής από κάποιον άλλο κλέφτη.

Σημ. Από το βιβλίο "Ο τρελός" του Καλίλ Γκιμπράν

 

Στο φόρουμ της Ελληνικής BDSM Κοινότητας επικρατεί η τάση της ανάλυσης σε τόσο βάθος που έχω την υποψία πως στην πορεία ξεχνάμε αυτά που αναλύουμε.
Κάποιος μου είπε πως συνήθως αναλύονται τόσο τα πράγματα όταν υπάρχει έλλειψη πρακτικής εφαρμογής. Δεν μπορώ να πω με σιγουριά πως αυτό αληθεύει. Ίσως και να ισχύει σε κάποιες περιπτώσεις.

Από την άλλη δεν βλέπω στο φόρουμ, παρά σπάνια, θέματα και απορίες ανθρώπων που αντιμετωπίζουν κάποιες καταστάσεις στην πρακτική τους εφαρμογή.
Τα περισσότερα θέματα είναι τοποθετημένα επίσης σε γενικεύσεις και θεωρητικό επίπεδο. Ίσως να οφείλετε σε φυσική συστολή των μελών.

Κάποια ενεργά μέλη του φόρουμ επίσης τοποθετούνται με τρόπο αποτρεπτικό και ανασταλτικό ως προς την ουσία του BDSM και με κάνουν να αναρωτιέμαι αν η ένταση και εμμονή των τοποθετήσεων τους έχει να κάνει με βαθιές πεποιθήσεις ή με τον φόβο τους προς τις πιο ακραίες πτυχές του πολύπλευρου BDSM. Πιστεύω πως μάλλον με την απορία θα μείνω αλλά το αναφέρω για έναν και μόνο λόγο.

Έχουμε διαβάσει επανειλημμένα για το κακό που μπορεί να προκύψει από το BDSM. Το έχουμε διαβάσει τόσο που οποιοδήποτε νέο μέλος που θα μπει για να μάθει και να λύσει απορίες, πιθανότατα δεν θα πάρει σφαιρική εικόνα αλλά μάλλον μια αρνητική εικόνα εφ’όσον δεν τονίζεται πια πουθενά η θετική πτυχή του αντικειμένου που μας απασχολεί.

Είναι λοιπόν το BDSM, ο μπαμπούλας? Είναι ο Μάστερ ο κακός ο λύκος? Είναι η Μίστρες η αγάμητη συμφεροντολόγα στρίγκλα? Είναι η υποτακτική η αθώα κοκκινοσκουφίτσα ? Είναι η σκλάβα ένα άτομο χωρίς νού και γνώση? Είναι ο υποτακτικός ή ο σκλάβος άνανδρος ? Είναι το breast crusher, οι βελόνες και το electroplay εργαλεία αρρωστημένων μυαλών?
Είναι όλα άσπρο ή μαύρο?

Καταλαβαίνω πόσο δύσκολο είναι να δει μια μερίδα ανθρώπων τα πράγματα πέρα από τα δικά τους δεδομένα. Για παράδειγμα, πως γίνεται κάποιος να υποτάσσεται σε κάποιων που δεν έχει ερωτευθεί?

Είναι θέματα που αναλύονται και ανακυκλώνονται γιατί υπάρχουν θεμελιώδεις διαφορές στην οπτική των λαϊφστάιλερ και των μή. Δεν είναι απαραίτητο να συγκλίνουν πάντα οι απόψεις. Ο kinky δεν χρειάζεται να ενστερνιστεί την άποψη του lifestyler. Ο lifestyler δεν πρέπει να επιβάλει τις απόψεις του και αντίστροφα.

Θεωρώ τον εαυτό μου αρκετά ολοκληρωμένο, υγιή και ώριμο. (Όποιος έχει άλλη άποψη καλά κάνει και τις έχει. Το παρόν δεν είναι προσπάθεια προσωπικής καταξίωσης.) Με αυτά τα δεδομένα αγαπώ και την φύση μου ως υποτακτική και την ιδιότητα μου ως σκλάβα και το BDSM γενικότερα, ως χώρο ελεύθερης έκφρασης της φύσης μας και της σεξουαλικότητας μας.

Το αγαπώ τόσο που όταν βλέπω να υπονομεύεται, λυπάμαι και οργίζομαι. Δεν θεωρώ πως υπονομεύεται τόσο από τις αρνητικές απόψεις, όσο από τα άτομα που δημιουργούν με τις πράξεις τους αυτές τις απόψεις και δικαιώνουν όσους παρουσιάζουν το BDSM σαν τον κακό μπαμπούλα κλπ. Παρ’ όλα αυτά Κύριοι και Κυρίες, αρνούμαι να αποδεχτώ την νοοτροπία πως με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά. Η κοινότητα δημιουργήθηκε για να ανθίσουν τα χλωρά και να μείνουν απ’ έξω τα ξερά.

Φοβάμαι πως επαναλαμβάνομαι αλλά οκ, δεν είμαι και η μόνη εδώ μέσα που το κάνει οπότε ζητώ την επιείκεια σας. Θα έλεγα πως είμαι μέρος του αντίλογου των παραπάνω σημείων και τεράτων.

Βάση όλων των παραπάνω θέλω να προτρέψω τους ανθρώπους που αγαπούν το BDSM να το υπερασπιστούν με τον καλύτερο τρόπο και αυτός πιστεύω είναι, παραθέτοντας τους λόγους που το αγαπούν, δίνοντας το παράδειγμα για το πιο είναι υγιές και θετικό σε αντίθεση με τον μπαμπούλα και τον κακό λύκο. Να μιλήσουμε για τις προσωπικές μας εμπειρίες όχι σαν ιστορίες για το personal experience απαραίτητα αλλά βγάζοντας θέματα και αποτελέσματα.

Ευχαριστώ για την υπομονή σας και εύχομαι για την συμμετοχή σας.

 

Αγαπητή μου καρίσσα(λ-τ) όχι μόνο είσαι υπερβολική αλλά και εντέχνως άδικη .
Έχω την βεβαιότητα ότι πολλές διαδικτυακές κοινότητες θα ζήλευαν το επίπεδο των μελών μας το ύφος αλλά και την σπουδαιότητα των θεμάτων αλλά πολύ περισσότερο θα ζήλευαν την απίστευτη ικανότητα αυτού του φόρουμ να κινείται ταυτοχρόνως προς όλες τις κατευθύνσεις.

Αν έχω άδικο (πολύ πιθανόν ) θα έπρεπε να δημιουργήσεις μία ανθολογία με αυτά που φανερώνουν την κακή εντύπωση που θα έχει ένα νέο μέλος που συμμετέχει στην κοινότητα.

Δείξε μας τον δρόμο . Κανείς δεν λέει ότι τα πράγματα δεν μπορούν να γίνουν καλυτέρα.

Κάποτε μου μίλησες για τρικλοποδιές . Θα μου άρεσε μια τέτοια ανοιχτή και δημόσια συζήτηση . Σε πνεύμα σεβασμού και ειλικρίνειας χωρίς κριμένα χαρτιά και χωρίς περιρέουσα ατμόσφαιρα , μύθους και κουτσομπολιά .

Είσαι; Αν ναι χαίρομαι αν όχι μου το οφείλεις

 

Μπορείς να θεωρείς ότι θέλεις Χάινριχ_φον_Κλάιστ ακόμα και ότι γίνομαι υπερβολική, έχω και Ελληνικό αίμα οπότε ίσως να είναι και αλήθεια.  

Ως μέλος ενός σκληροπυρηνικού κατεστημένου όπως με χαρακτηρίζουν, θα παρακαλούσα το ψευδόνυμο μου στα πλαίσια των συμβολισμών που αποδίδει να μένει αναλλοίωτο.

Από εκεί και πέρα δεν αμφισβήτησα των πλούτο των θεμάτων αλλά τον περιορισμό τους στο θεωρητικό κομμάτι.

Δεν χρειάζεται ανθολογία, περισσότερη συμμετοχή ανθρώπων με θετικές θέσεις χρειάζεται και αυτό ζήτησα, αυτός είναι και ο δρόμος όπως είπα και πριν.  

Τέλος, ως ιδιοκτησία, οι όποιες απαιτήσεις και διεκδικήσεις οφειλών από εμένα θα αναφερθούν Στον Κύριο μου για να κρίνει αν ισχύουν και θα πράξω όπως επιθυμεί.

 

Μα νομίζω δεν το αλλοίωσα .

Συμφωνώ ! Κάνε την αρχή και σου υπόσχομαι να σε ακολουθήσω αρκεί να μήν θεωρηθω πως σκανδαλίζω τον λαό

Μα αυτό ρωτώ . Που είναι η αρνητικές θέσεις ;
Αλλά και αν ισχύει αυτό που λες δύο πράγματα συμβαίνουν ή δεν υπάρχουν θετικές θέσεις ή αυτοί που τις έχουν τις κρατούν μυστικές.
Τελικά τις τρικλοποδιές τις βάζουμε μόνη μας πουλάκι μου .
Αν δεν μπορεί κάποιος να αντιπαρατεθεί στην κακοπροαίρετη κριτική ( αν γίνεται ) , αν δεν μπορεί λοιπόν τότε δεν είναι κακοπροαίρετη .

Απέχει μίλια πολλά ο μετέχων για να γίνει από μετέχων απλά , κοινωνός και συμμέτοχος λάιφστάιλερ ενεργός . Φίλτρα σαν μερικούς σατανάδες μόνο καλό κάνουν . Κάνουν την βρομοδουλειά που δεν μπορεί να κάνουν άλλοι .

 

όπως είπα πουλάκι μου, θα περιμένεις την απόφαση Του Κυρίου μου  

 

Ένταξη κοκόνα μου , δεν σε πιέζω . Με το πάσο σου. Οποιος βιάζεται σκοντάφτει»... Εξ όνυχος τον λέοντα... πίσω έχει η αχλάδα την ουρά … στο τέλος ξυρίζουν το γαμπρό και άλλες παροιμίες και γνωμικά