Βιβλία με bdsm υπόνοιες και αναγνώσεις

ουδεμία σχέση έχουν με bdsm αλλά οκ.....μήπως δεν ήξερες αγγλικά και δεν κατάλαβες τι γράφουν?

 

<<Η Κλάρα στο μισοσκόταδο του Σομοθα.>>

Η υπόθεση:
{Αμστερνταμ 2006. Η λεγόμενη υπερδραματική τέχνη, η οποία συνίσταται στη χρήση ανθρώπινων μοντέλων ως καμβάδων, βρίσκεται στο απόγειο της παντοδυναμίας της σε διεθνές επίπεδο, κάνοντας τις πιο προωθημένες μορφές καλλιτεχνικής έκφρασης να φαντάζουν ξεπερασμένες, και η πιο φιλόδοξη έκθεση του πιο μυστηριώδους εκπροσώπου της, του Ολλανδού Μπρούνο Βαν Τυς, είναι στα σκαριά. Και ξαφνικά ένα νεαρό μοντέλο, ένα δεκατετράχρονο κορίτσι που ήταν ο "ανθρώπινος καμβάς" στο έργο "Ξεπαρθένεμα", στη Βιέννη, πέφτει θύμα φρικτής δολοφονίας. Η κινητοποίηση της αστυνομίας και του αυστριακού Υπουργείου Εσωτερικών σκοντάφτει στις πιέσεις του πανίσχυρου Ιδρύματος Βαν Τυς να μη γνωστοποιηθεί το έγκλημα στο κοινό, αφού η είδηση θα προξενούσε πανικό στα μοντέλα και δυσπιστία στους αγοραστές υπερδραματικής ζωγραφικής. Στο μεταξύ, η Κλάρα Ρέγιες, που εργάζεται ως καμβάς σε γκαλερί της Μαδρίτης, δέχεται επίσκεψη από δύο άντρες που της προτείνουν να συμμετάσχει στο πιο "σκληρό και ριψοκίνδυνο" έργο που έχει φανταστεί.

Ένα συγκλονιστικό νουάρ μυθιστόρημα που βυθίζει τον αναγνώστη σ' ένα συναρπαστικό και τρομακτικό κόσμο όπου οι άνθρωποι είναι έργα τέχνης. Μια αναμέτρηση ανάμεσα στην ομορφιά και τον τρόμο, που μας φέρνει αντιμέτωπους με την αξία της τέχνης και της ανθρώπινης ζωής και καθιερώνει τον Σομόθα ως έναν από τους πιο οξυδερκείς και επινοητικούς συγγραφείς του καιρού μας.}

Ένα πάρα πολύ ωραίο και καλογραμμένο βιβλίο, που αξίζει να διαβαστεί και δίνει ικανοποίηση στον αναγνώστη.
Στα δικά μας τώρα, άμεσες και έμμεσες αναφορές στο bdsm ως πρακτική αλλά κυρίως ως κουλτούρα, ως τρόπος σκέψης.

Μου άρεσε τόσο πολύ!
Σας το προτείνω ανεπιφύλακτα!

 

<< Το κλειδί >>

Η υπόθεση:
{[...] Ήθελα κρυφά να διαβάζει το ημερολόγιο μου. Ήταν αλήθεια πως "ένας άνθρωπος σαν και μένα, που δεν ανοίγει την καρδιά του στους άλλους, χρειάζεται τουλάχιστον να μιλάει και ν' ακούει ο ίδιος τον εαυτό του", ένας όμως απ' τους λόγους που έγραφα ήταν να τα διαβάζει κι ο άντρας μου. [...] Ως προς αυτήν τη μυστικοπάθεια, για την οποία ο σύζυγός μου με περιγελούσε, κι αυτός δεν ήταν καλύτερος. Και αυτός και εγώ, ξέροντας ότι διαβάζουμε αντίστοιχα στα κρυφά ο ένας το ημερολόγιο του άλλου, σηκώσαμε φράγματα, στήσαμε εμπόδια στους δρόμους μας, πήραμε όσο πιο πλάγιους δρόμους μπορούσαμε και, όπως ήταν αναμενόμενο, η επίτευξη των σκοπών μας παρέμεινε μέχρι τέλους αβέβαιη· τέτοιοι ήταν οι όροι του παιχνιδιού μας. [...]

"Το κλειδί", γραμμένο το 1956, είναι το προτελευταίο μυθιστόρημα του Τζουνιτσίρο Τανιζάκι. Πραγματεύεται ένα από τα αγαπημένα θέματα της ιαπωνικής λογοτεχνίας, αυτό του ηλικιωμένου άνδρα που έχει ακόμα μέσα του τη φλόγα του έρωτα και που το όψιμο πάθος του τον οδηγεί στην καταρράκωση.

"Το κλειδί" είναι ένα μυθιστόρημα που αναπτύσσεται με τη μορφή δύο ημερολογίων που κρατούν αντιστοίχως ο άντρας και η γυναίκα, παντρεμένοι χρόνια και κουρασμένοι. Από ένα σημείο και μετά, ο καθένας προορίζει το ημερολόγιο για την κρυφή ανάγνωση από τον άλλο, με σκοπό να τον ερεθίσει αλλά και για να τον πληγώσει. Η διαφορά που δημιουργείται ανάμεσα στα δύο ημερολόγια δημιουργεί μια συνεχή ένταση και μας κάνει να γινόμαστε συνένοχοι του ενός ή του άλλου από τους συζύγους -αυτό εναπόκειται στον αναγνώστη.}

Τανιζακι

It's a masterpiece.

 

<< Η λέσχη της Υπακοής >>

Η υπόθεση:
{Πολλοί τη ζηλεύουν αλλά η προσωπική της ζωή πάει από το κακό στο χειρότερο. Οι άντρες δεν μπορούν να συμβιβαστούν με την επιτυχημένη καριέρα της κι εκείνη αρχίζει να πιστεύει ότι δε θα βρει ποτέ την αληθινή ευτυχία.
Ο λόγος για τη Νάταλι Μπόουεν, δυναμική, ανεξάρτητη, ούτε καν τριάντα χρόνων, κι όμως ήδη στα μισά του δρόμου για την επαγγελματική καταξίωση που πάντα ονειρευόταν. Ωστόσο, αυτό ακριβώς είναι το μεγάλο της πρόβλημα: Τρομάζει τους άντρες. Κι όσο κι αν προσπαθεί, δεν καταφέρνει να αλλάξει.
Λίγο προτού απελπιστεί, μαθαίνει για ένα θέρετρο διακοπών, για αποδράσεις του Σαββατοκύριακου έξω από το Λονδίνο. Πρόκειται για τη Λέσχη, ένα μέρος όπου οι επισκέπτες μυούνται σε απολαύσεις που ποτέ προηγουμένως δεν είχαν φανταστεί. Αν και η Νάταλι σοκάρεται, της είναι αδύνατο να απαλλαγεί από την περιέργεια.
Έτσι, αποφασίζει να αφήσει κατά μέρος τους δισταγμούς και επισκέπτεται τη Λέσχη χωρίς να ξέρει ότι η ζωή της πρόκειται να αλλάξει για πάντα. Διότι, εκεί γνωρίζει τον αινιγματικό, σκοτεινό Σάιμον που δεν τρομάζει μπροστά στις δυναμικές γυναίκες, αντιθέτως, ξέρει να παίρνει αυτό που θέλει.
Δεν το ξέρει ακόμα, αλλά η Νάταλι μπορεί και να έχει βρει το ιδανικό της ταίρι…
Αυστηρά για ενηλίκους.}

Marina Anderson

Καυλοιστορια που κρατάει ανάλαφρη παρέα.

 

<< Τα κατορθώματα ενός νεαρού Δον Ζουάν>>

Η υπόθεση:
{Από πολύ νωρίς, ο μικρός Δον Ζουάν, ανακαλύπτει το ενδιαφέρον του για τον έρωτα, κοιτάζει τις όμορφες υπηρέτριες, τους βάζει χέρι εκεί που μόνο απροειδοποίητα μπορεί να το κάνει. Η καρτερικότητά του ανταμείβεται και πλαγιάζει μ' όλες τις γυναίκες που επιθυμεί.
Πονηρεύει την όμορφη αδελφή του (την πιο μικρή που έχει την ίδια ηλικία μ' αυτόν) και τελικά πλαγιάζει με τη μεγάλη του αδελφή, μια υπέροχη μικρή δεκαεννιά χρονών.
Αψηφώντας τα πάντα για τον έρωτα, δεν διστάζει ούτε μπροστά σε έγκυες γυναίκες.
Τελικά φτάνει στο σκοπό του, και η θεία του, ένας άγγελος ομορφιάς, κομψότητας και αθωότητας, πέφτει συνεπαρμένη στα τρυφερά του χέρια.

Τα Κατορθώματα ενός μικρού Δον Ζουάν είναι ένα θαυμάσιο έργο, γραμμένο με μια αληθινή ευχαρίστηση και ένα αναμφισβήτητο ταλέντο, από ένα συγγραφέα πολύ εκλεπτισμένο, υπερβολικά ίσως, που ο θάνατος τον απομάκρυνε πρόωρα από τη λογοτεχνία, όπου είχε δώσει δείγματα μιας παθιασμένης αυτοκυριαρχίας, από τις πιο υπαινικτικές.}

Απολιναιρ

Ανολοκλήρωτο έργο, πολύ έντονο κι ενδιαφέρον.

 

<< Το πορτραίτο της Σουνκιν και άλλες ιστορίες>>

Η υπόθεση:
{Πέντε ιστορίες του Τανιζάκι που καλύπτουν μια περίοδο σχεδόν πενήντα ετών.

Το "Τατουάζ" είναι η ιστορία του Σέικιτσι, ενός μεγάλου καλλιτέχνη του τατουάζ με έντονες σαδιστικές τάσεις, που ψάχνει την Τέλεια Γυναίκα, για να δημιουργήσει πάνω στο σώμα της το Τέλειο Έργο του.

Το "Πορτρέτο της Σούνκιν" είναι η ιστορία της σχέσης μια πανέμορφης, τυφλής, ιδιοφυούς μουσικού του κότο και του σαμισέν, που όμως η σκληρή, πολλές φορές σαδιστική συμπεριφορά της προκαλεί οδύνη και ηδονή στον απόλυτα αφοσιωμένο, παντοτινά και σχεδόν μαζοχιστικά ερωτευμένο υπηρέτη και μαθητής της Σάσουκε. Η λατρεία του Σάσουκε τον οδηγεί στο να τυφλωθεί και ο ίδιος, για να μπορέσει να μπει στο δικό της κόσμο και να γίνει ένα μ' αυτήν.

Στην "Αγιούρι" εξιστορείται το πάθος ενός πρόωρα γερασμένου τριαντάρη για τη νεαρή ερωμένη του, ένα όμορφο, επιπόλαιο κοριτσόπουλο, μια πωλητριούλα, σερβιτόρα ή μανεκέν. Ένα πάθος έντονα σεξουαλικό, αρρωστημένο, που τον οδηγεί σε σωματική και ψυχική καταρράκωση και που φτάνει μέχρι το παραλήρημα.

Ο "Τρόμος" είναι μια ιστορία γραμμένη το 1913, εποχή που η Ιαπωνία έχει ήδη μπει σ' έναν ξέφρενο ρυθμό ανάπτυξης. Ο ήρωας είναι ένας υπερευαίσθητος νεαρός που πάσχει από μια περίεργη νεύρωση, μια μορφή αγοραφοβίας, που όμως αφορά μόνο στα τρένα και τα λεωφορεία, μια νεύρωση που τον παραλύει και τον κάνει να αισθάνεται ανάπηρος.

Ο "Κλέφτης" είναι η συγκλονιστική περιγραφή των αισθημάτων ενός κλεπτομανή νεαρού φοιτητή, η απομόνωση που νιώθει από τους φίλους του με το να ανήκει σε "ένα διαφορετικό είδος ανθρώπου". Ένα είδος που έχει ηθικούς κώδικες διαφορετικούς από των άλλων ανθρώπων, που δεν νιώθει τύψεις για την εγκληματική πράξη αυτή καθαυτή και που όμως τρέφει το μεγαλύτερο σεβασμό για τη φιλία και το διώκτη του, το νεαρό Χιράτα.

Οι ταξικές διαφορές, χαρακτηριστικές της ιαπωνικής κοινωνίας, τόσο πριν τη βιομηχανοποίηση, όσο και σήμερα, είναι λίγο ή πολύ φανερές και στις πέντε ιστορίες, οι οποίες αφήνουν να διακρίνεται καθαρά η τεράστια γκάμα του ταλέντου του Τανιζάκι.}

Τανιζάκι

 

Αποσπάσματα από την "Πύρινη Οργή" του Stephen King.

".. φορούσε ένα από τα εσώρουχα της γυναίκας του, κρύβοντας τη τεράστια στύση του. Το βλέμμα του ήτανε σκοτεινό και υπνωτισμένο."

".. κούμπωσε προσεκτικά ένα από τα σουτιέν της γυναίκας του. Κρεμόταν χαλαρά στο στενό στήθος του. Κοιτάχτηκε στον καθρέφτη και σκέφτηκε ότι έδειχνε..ναι πολύ ωραίος. Πήγε στην κουζίνα αδιάφορος για τα ανοιχτά παράθυρα. Περπατούσε σαν σε όνειρο. Στάθηκε στον νεροχύτη και χαμήλωσε το βλέμμα στο στόμιο του σκουπιδοφάγου waste - king που είχε εγκαταστήσει πρόσφατα. Αφού παρέμεινε βυθισμένος σε σκέψεις για αρκετή ώρα, τον έθεσε σε λειτουργία. Και με τον ήχο από τα περιστρεφόμενα δόντια του σκουπιδοφάγου που κροτάλιζαν, έπιασε το πέος του και αυνανίστηκε."