Γέλιο! Έχει αγκάθια τελικά αυτό το ρόδο;

΄ Οταν καποιος σταματησει να γελα με τον εαυτο του, τοτε ισως σημαινει πως ηρθε η ωρα, να γελασουν οι αλλοι μαζι του ΄

Επισης, ορισμενοι ειναι σοβαροι κ ωριμοι στο γελιο τους , και καποιοι, γελοιοι στη " σοβαροτητα " τους.

 

Το γελιο γενικα ειναι χαρα ζωης και σημαδι υγειας.

Εντος bdsm τωρα... Ναι θα τυχει να σε πιασουν και τα γελια ( για χ- ψ λογους οχι ομως απο ταραχη η φοβο)
Ανθρωπος εισαι...στιγμες ειναι ολα. Αλλα θα σοβαρευτεις.

Αν το γελιο ερχεται ως απορια φοβου εντος bdsm για μενα η απαντηση ειναι οχι. Λογω του οτι υπαρχει το safe word που τα λυνει ολα αισθανομαι προστατευμενη.

Εκτος bdsm παλι...εχει τυχει σε στιγμη φοβου να με εχει πιασει νευρικο γελιο ενω αλλοι ουρλιαζαν.

 

Αλίμονο σ αυτούς που δεν γελανε, αλιμονο στους σοβαροφανεις, αλίμονο σ αυτούς που παίρνουν τον εαυτό τους και τη ζωή πολύ στα σοβαρά, bdsm και υπνωτισμος, bdsm και γέλιο, bdsm και λαχαναγορα, bdsm και φακές και... αλίμονο μας...

 

Αυτό  

 

Το γέλιο είναι ζωή.
Απεχθάνομαι την σοβαροφάνεια.
Όλα έχουν την ώρα τους.
Το χιούμορ σώζει, αλλά είναι και άμυνα για να λέμε αυτά που θέλουμε.
Αυτό το περίφημο: "έλα, ξεκόλλα, χιούμορ έκανα", μεταφράζεται σε: "σου λέω την "αλήθεια" μου, αλλά αντί να σου την πετάξω σαν πέτρα, προτάσσω το χιούμορ για να αναγκαστείς να την φας στο κεφάλι και να χαμογελάσεις",-πολύ συνηθισμένη τακτική των υ-.
Επίσης, γίνομαι φτηνός, χυδαίος, επιθετικός, χειριστικός, προσβλητικός, ή κάτι άλλο, εξίσου κατάπτυστο, αλλά του βάζω αμπαλάζ χιούμορ. Τακτική συχνή, στα άτομα χαμηλής συνειδητότητας.
Διαστατουσική χρήση.
Για την ειρωνεία τι να πω;
Δηλώνω ένοχη, την χρησιμοποιώ κι εγώ στο χιούμορ μου, για να μην σιχτιρίσω τα ντουγάνια και φορτώσω τσάμπα κι άδικα το κάρμα μου.
Χιούμορ ναι, λοιπόν, να χει όμως και κάποιες καθαρές ποιότητες και να μην είναι ο φερετζές της κακίας και της επιθετικότητας.
Το νου σας ρεμάλια! 

 

Δεν είναι το γέλιο μόνο, είναι η χαρά γενικά. Η χαρά είναι η απόλαυση σε ότι κάνουμε! Εκεί βρίσκεται όλη η ομορφιά της ζωής μας. Είναι το μοίρασμα με τους άλλους ανθρώπους, το ερωτικό στοιχείο σε διαφορετικές μορφές. Προβλήματα και σκοτούρες, υπάρχουν πάντα και παντού, το φάρμακο για πάσα νόσο είναι η ευχαρίστηση. Αποζητώ την χαρά σε κάθε τι που κάνω, με όποιον άνθρωπο συνομιλώ, από την ψιλικατζού μου, τον φούρναρη, τον γείτονα, την πελάτισσα, το φιλαράκι κτλ..
Η χαρά που βλέπω στον κοπριτάκο μου, μεγάλος γκουρού! Τα ζώα είναι - είμαστε από την φύση μας χαρούμενα πλάσματα.
Ακόμα και η καύλα, χαρά είναι!
Και ο πόνος μπορεί να γίνει χαρά..
Ποιο υ δεν αισθάνεται στην κορυφή του πιο ψηλότερου βουνού, επειδή κατάφερε να δώσει χαρά στον-ην Κ! Αυτή είναι η καύλα μας και η χαρά μας, αυτό είναι και το νόημα. Η απόλαυσή τους, είναι η απόλαυσή μας! Από το παραμικρό τους γελάκι μέχρι... το μέγιστο της ικανοποίησης τους.
Δεν υπάρχει πιο όμορφη λέξη από την λέξη ευχαριστώ, εκεί είναι όλη η αγάπη, η νεότητα και η ομορφιά της ζωής!
Σαν λαός, η χαρά και η απόλαυση είναι σημαντικό μέρος της κουλτούρας μας. Σου λέει πως λόγω της γεωγραφικής μας θέσης, έχουμε ένα ιδιαίτερο φως. Ο ήλιος εδώ είναι πιο φωτεινός. Μας επισκέπτονται άνθρωποι από κάθε μεριά του πλανήτη για να απολαύσουν τα καλοκαίρια μας, και εμείς τους πιάνουμε τον κώλο κανονικά στην χωριάτικη σαλάτα, παρόλα αυτά, το έξω καρδιά και το κέφι, είναι χαρακτηριστικό των μεσογειακών λαών. Αυτό δεν είναι τυχαίο.
Δεν θυμάμαι και πολλά από το βιβλίο, από τότε που είδα την ταινία τα επισκίασε όλα τα μηνύματα αυτός ο Σων ο Κόνερυ!! αχ!! ...
Αλλά αυτός ο τζαναμπέτης ο μπαρμπα Εκο και μόνο που έβαλε τον θεό και την χαρά στο ίδιο τραπέζι, έκανε σπουδαία δουλειά!

edit: Ωραίο θέμα!..Μπράβο ρε @charlotte !!