Γιατί μας γοητεύουν “τα κακά παιδιά”;

Ενίοτε το κουταβάκι εξελισσεται σε κουτσαβάκι. Το νου σου.  

 

Ασχολίαστο

 

Την εξαπάτησα επειδή τότε με είχε για κακό παιδι.. Όταν την τύλιξα της εμφάνισα τον καλό μου εαυτό  

 

Δεν την εξαπάτησες. Έβλεπε μπροστά η λατρεμένη βασίλισσα !

 

Τα βαθέως "μετανοημένα" καλά παιδιά, που βαρέθηκαν το ρολο κομπάρσου, τη χρησιμοποίηση και τη χλαπάτσα, και αλλαξοπίστησαν, γίνονται εξαιρετικής κλάσης ρεμάλια, όπως καποτε οι γενίτσαροι γίνονταν οι χειρότεροι διώκτες των πρώην ομοεθνών και ομοθρήσκων τους.
Όσοι δεν υιοθετουν το στυλ του "ξεγνοιαστου γαμιά" των σοσιαλ μηδια, ούτε καμια καρικατουρα του λούμπεν ψιλοπαράνομου ή του καραφλοκοτσίδα παλιού ροκά, αλλά το δουλευουν προς classy bad boy στυλ, έχουν μεγαλη ζητηση.

 

για το ιδιο λογο που ο κοσμος γουσταρει τα ανθυγιεινα φαγητα
ενω ξερει πως κανουν κακο νομιζει πως θα αντεχει παντα!
μεχρι που ανεβαινουν τα τριγλυκεριδια και οι χοληστερινες στα υψη τρωει τη σφαλιαρα και το γυρναει στα υγιεινα
ειμαστε αυτοκαταστροφικοι τι να κανουμε 

 

Προσωπικά , ευθαρσώς και υπερηφάνως , διατείνομαι πως είμαι ¨κακός ¨ .

Διατρανώνω ωσαύτως , πως βδελύσσομαι τους ¨καλούς ¨ .

Τους ¨καλούς ¨ , από αδυναμία να είναι ¨κακοί ¨.

Όπερ εστί μεθερμηνευόμενον , τους υστερόβουλα , ωφελιμιστικά και επιτηδευμένα ¨καλούς ¨ .

Εισηγούμαι την επαναξιολόγηση του διπόλου ( καλός - κακός ) στο αξιακό σύστημα, ενός εκάστου , καθώς και την μετακίνηση από το Τι ? στο Γιατί ?

Όχι μονάχα διερώτηση για το , τι είναι ο άλλος , αλλά γιατί είναι ό,τι είναι . Ποια τα κίνητρα της συμπεριφοράς του, πως αυτή μορφοποιήθηκε και τέλος πως διαμορφώθηκε και που σκοποθετεί ο δικός μας αξιολογικός κώδικας .

Σε όσους πάνε τον ανωτέρω συλλογισμό μου , ένα ή και πολλά βήματα παραπέρα και ανακαλύψουν πως ...

Θα τους κλείσω , υπομειδιώντας , πονηρά το μάτι . Αγχίθυρος καλού και κακού !

 

Συμφωνω...

Η πλευση της ψυχολογιας μας μερικές φορες καθοριζει και τις επιλογες μας που σε καποιον αλλον ανύποπτο χρονο και χωρις το παράγοντα "πιεσης" να λειτουργουσαμε διαφορετικα...

Ευγε κοριτσακι 

 

Όσες φορές πάντως έχω ακούσει κάποια αποκαλεί κάποιον ως: ῾῾καλό παιδί῾᾽, το εκλαμβάνω ως βρισιά ..
Κι αυτό γιατί οι περισσότεροι κάνουν την αντιστοίχιση:

α) ῾῾καλό παιδί῾῾ = προβλέψιμο (άρα και διαχειρίσιμο).
β) ῾κακό παιδί῾῾ = απρόβλεπτο [δύσκολα (έως ακατόρθωτα) διαχειρίσιμο].

Επί προσωπικού, Διαλέγω να είμαι το β).

Ps: κι όπως λέει ο θυμόσοφος λαός: Αν είναι καλό παιδί, να το κεράσουμε μια πάστα.

 

Αν σε παιρνει κανε αλλιως      

 

Εξέθρεψα ένα τέρας        

 

Δεν θα ξαναπω καλη κουβεντα για σενα...! Τα παιρνω πισω οοολα! Χαχα