Γιατί οι lifestyle Dommes δεν κάνουν sex με τους υποτακτικούς τους;

Έχω γνωρίσει Μάστερ που χρησιμοποιούσε τον πόνο προς τον εαυτό του ως μέθοδο αποτοξίνωσης (από τι δεν αφορά το θέμα μας) . Είχε εκπαιδεύσει τη σκλάβα του για το πώς θα του το προσφέρει .
Αφέντρα και μάλιστα από τα πολύ σεβαστά άτομα του δικού μας χώρου και πάρα πολύ συνειδητοποιημένα , που ήταν μαζοχίστρια .
Και θα μιλήσω και για μένα (λες και δεν το κάνω συχνά) . Ποτέ δεν με ερέθισε ο πόνος και τον δοκίμασα στις ακραίες μορφές του . Για ένα μικρό χρονικό διάστημα αναρωτιόμουν μήπως ήμουν μαζοχιστής .
Υπήρξε ένα διάστημα που έκανα έρωτα με άνδρες (όσο και αν αυτό σοκάρει πολλούς από εδώ μέσα) , είτε ως ενεργητικός , είτε ως παθητικός . Κάποτε και περίπου για έξι μήνες λειτουργούσα φαινομενικά ως αντικείμενο (όχι 24/7 όμως η αλήθεια είναι αυτή , αν λέει κάτι) σε κάποιον gay Top (έναν από τα πιο αξιόλογα πρόσωπα του πνευματικού και δημόσιου βίου αυτής της χώρας) . Ένα πρωινό γύρισε και μου είπε ότι ήταν ερωτευμένος μαζί μου και αυθόρμητα γέλασα . Όταν ξεθύμωσε του εξήγησα .
Τον θαύμαζα ως προσωπικότητα και ήθελα να μελετήσω τους μηχανισμούς του , τις αδυναμίες του και τις κρυφές εικόνες του . Όταν άρχισε να χαλαρώνει και να διεισδύω στο μυαλό του , έπλαθα σενάρια και αλλοίωνα τα θέλω του σταδιακά , δίνοντας εικόνες που τον εξίταραν και κάθε φορά υπήρχαν μικροστοιχεία μετάθεσης . Ο λόγος δεν ήταν ότι ήθελα να τον κάνω δικό μου αντικείμενο , ήταν πιο κακόβουλος ο σκοπός μου . Τον είχα δει ως Υπέρ , ήθελα και την εικόνα του ως Υπό πριν φύγω .
Ίσως το μεγαλύτερο θέλω μου να είναι η εξερεύνηση και η κατάκτηση των αχαρτογράφητων και αθέατων περιοχών του ανθρώπινου πνεύματος . Η παρατήρηση της «χλωρίδας» και τις «πανίδας» αυτών των περιοχών , η σπορά «φυτών» σε αυτές , ξένων με τις υπάρχουσες συνθήκες και η παρακολούθηση το αποτελεσμάτων , των αποτυχιών ή των μεταλλάξεων που μπορεί να προκύψουν .
Τότε ο «Δούρειος ίππος» που χρησιμοποιούσα ήταν η επιτυχία των ρόλων που μπορούσα να υποδυθώ (αδυναμία αυτής της τεχνικής είναι προφανώς ο χρόνος της παράστασης . Όσο περισσότερο τον υποδύεσαι , τόσο δυσκολότερα βγάζεις το κουστούμι από το δέρμα σου) .
Όταν άρχισα να προσχωρώ σε πιο συνειδητοποιημένους χώρους χρειαζόμουν κάτι πιο εξελιγμένο . Κάτι που να τραβά τις κουρτίνες , να έχει επιτυχία και από απόσταση και να δουλεύει σε μεγαλύτερο πλήθος . Τότε διαπίστωσα ότι η δύναμη ενός τέτοιου επιχειρήματος θα ενισχυόταν από την αλήθεια . Και αυτό έκανα …
Ξεγύμνωσα τον εαυτό μου και αυτοεκτέθηκα . Πρότεινα την απελευθέρωση της έκφρασης και την τόλμη στις κινήσεις . Ότι λέω το πρεσβεύω κιόλας . Σκοπός μου είναι η αποδόμηση και διάλυση των θεμελίων των ορθόδοξων κοινωνιών . Ίσως έτσι φτάσω στις κορυφές του συστήματος . Συνειδητοποίησα όμως ότι κατά πάσα πιθανότητα όχι όσο ζω . Άρα δε θα μπορέσω να δρέψω τους καρπούς του εγχειρήματος .
Η ιδέα ενός βιβλίου που θα σκορπούσε τον ιό της αποκάλυψης άρχιζε να μου φαίνεται καλή . Η λυρικότητα και ο ρομαντισμός θα προσφέρει το άλλοθι , για την ανάγνωση . Η βιαιότητα , το σεξ , η υποταγή των θεών στη μοίρα , οι μοχλοί της κίνησης του .
Άρχισα να ελπίζω , όμως άρχισα να διαπιστώνω και κάτι άλλο . Την αποκάλυψη μέσω της δόμησης . Και ότι είμαι τόσο φτωχός στην τεχνική της …
Τελειώνοντας θα παραθέσω για τους υπέρ που οι απόψεις τους πρεσβεύουν ότι η θέση δηλώνει την τάση προς κυριαρχία κάποιες σημειώσεις μετά το πέρας ενός μαστιγώματος που «υποτακτικός» ήμουν εγώ και «κυρίαρχος» κάποιος άνδρας :
«…απέφευγε να χτυπήσει σε περιοχές που τις θεωρούσε ιδιαίτερα οδυνηρές . Έμπαινε νοητά στην θέση μου ;
Την κόπωση του τη θεωρεί αδυναμία . Προσπαθεί να την κρύψει πίσω από παύσεις που δηλώνουν προσπάθεια διατάραξης του αναμενόμενου .
Χρησιμοποιεί την ένταση και τον χρωματισμό των βογκητών μου σαν ανιχνευτικό σκυλί . Πόσο βαθιά έχουν εισχωρήσει στην αντρική ψυχολογία οι οδηγίες προς ναυτιλλόμενους ; Είναι gay αλλά σκέφτεται ως άνδρας , για αυτό μισεί ίσως τις γυναίκες . Φθόνος ;
Έκανε μια κίνηση για διείσδυση και του έπεσε . Να χρησιμοποιεί το μαστίγιο ως υποκατάστατο άραγε ; Προτίμησε την πίπα . Είναι πιο σίγουρο και νιώθει πιο ασφαλής…»
Ένα "κακομαθημένο" παιδί που του αρέσουν τα παιχνίδια...

 

ναι και αυτος που τις εχει μπλεξει δεν ειμαι εγω.
νομιζω η λαρα καλυψε το θεμα απολυτα διεξοδικοτατα και τεκμηριωμενα. και υποθετω συμφωνησες μια και δεν ειδα κανενα σχολιασμο στα μετεπειτα σου ποστ.

οι κανονισμοι δεν θα επρεπε να τηρουνται και απο τις δυο πλευρες? ή μηπως τα ατομα με «βαρυτητα λογου» εξαιρουνται?

τωρα νομιζω καταλαβα. οταν γραφουν οι αλλοι είναι βρισιες, όταν βριζεις εσυ είναι κοντριτσες.

 

[mods: μήπως να γινόταν ένα σπλιτ για το αν μπορεί να επηρρεάσει το Κυρίαρχο άτομο την συμπεριφορά του υποτακτικού, μέσα από την αλλαγή της ψυχοσύνθεσης του;]

Η τροπή που πήρε αυτό το νήμα, με τις αντεγκλήσεις και τους προσωπικούς χαρακτηρισμούς πιστοποιεί μια πεποίθησή μου για το μεσογειακό καλοκαίρι: ανεβαίνοντας λίγο η ζέστη, η σεξουαλικότητα γίνεται ασφυκτικά πιεστική, τόσο που κάνει την επικοινωνία μας να παλινδρομεί όχι μόνο στην (παιδική) επιθετικότητα, αλλά και στα βαβίσματα καμιά φορά!

Δεν μπορώ να δώσω διεξόδους στις ανάγκες της σεξουαλικότητας (κυρίως των ανδρών συμμετεχόντων!) αλλά παρεμβαίνω γιατί βλέπω την επιστήμη να κακοπαθαίνει στα πλήκτρα σας.

Εκ πρώτης όψεως, ο καβγάς για το αν μια Αφέντρα μπορεί ή δεν μπορεί να αλλάξει / αλλοιώσει / δρομολογήσει τα "πρωτογενή... κλπ. κλπ." ενός υποτακτικού δεν καταλαβαίνω σε τί διαφέρει από τον καβγά για το αν ο Ρούντολφ, ένα ταρανδάκι (ή μήπως ελαφάκι  του Αι-Βασίλη είχε όντως κόκκινη μύτη ή όχι.

Θέλω να πω, το 'χουμε στο χέρι το "ασυνείδητο" για να κοιτάξουμε το ΠΡΙΝ και το ΜΕΤΑ σαν τις φωτογραφίες των κέντρων αδυνατίσματος; Το "ασυνείδητο" είναι μια θεωρητική κατασκευή / αναπαράσταση για να αναφερθούμε σε πράγματα που δεν ελέγχονται με την επιστημονική μέθοδο (περισσότερα στο σχετικό νήμα). Ποιά ακριβώς "επιστημονική" μέθοδος θα μπορούσε να μας διαφωτήσει για το αν αλλάζει ή όχι; Εκ πρώτης όψεως καμμία.

Αν όμως μπορείς να αλλάξεις την συμπεριφορά κάποιου (που είναι απτή...), πόσο σε νοιάζει αν μπορείς ή δε μπορείς να αλλάξεις το ασυνείδητό του (που είναι και άπιαστο);

Κάπου εδώ αρχίζουν να τσούζουν τα χέρια των μπηχεβιοριστών ("όλα είναι παρατηρήσιμη συμπεριφορά, ψυχή δεν υπάρχει") από τα χειροκροτήματα. Ας δείξουν εγκράτεια. Εχουν ασπαστεί μια μόδα που είναι σαν τη μίνι φούστα: εξαπλώθηκε εκεί γύρω στα 60, έχει ακόμη κάποιους θιασώτες, αλλά δεν συναρπάζει τα πλήθη όπως παλιά. Γιατί δεν έδωσε τις διεξόδους απελευθέρωσης που υποσχέθηκε -όπως άλλωστε και η μίνι φούστα. Δεν θα επεκταθώ - αν δεν προκληθώ...

Εν παρόδω, όποιος θέλει να είναι "ψυ"-μοντέρνος νομίζω πως οφείλει να είναι οπαδός της γνωστικής θεωρίας (cognitive) - έχει άλλα 10 χρόνια μπροστά της, ως μόδα.

Το ότι καμμία θεωρία δεν μπορεί να μας σώσει από τον ανθρώπινο πόνο που είναι ιδιωτικός σε αντίθεση με τη ζωή μας που είναι δημόσια έχει γίνει πια τόσο προφανές που το κατάλαβαν και οι "ψυ". Εφτιαξαν λοιπόν μια θεωρία που ονόμασαν "Υπαρξιστική Ψυχολογία" (ο πόνος προκύπτει από την συνείδηση της ατομικής ύπαρξής μας και την δυσκολία αποδοχής του -μηδαμινού- ρόλου μας στο σύμπαν) και σαρώνει, κυρίως στην Αμερική (Γιάλομ και τα τοιαύτα...) Δεν υπάρχει ελπίς: πάντα όμως θα υπάρχει μια θεωρία!

Νομίζω πως έχουμε ακόμη 100 χρόνια μπροστά μας, μέχρι τα περί "ψυ" να γίνουν (σκληρή) επιστήμη. Αν αποτύχει η πρόβλεψή μου, ελάτε τότε και διαψεύστε με!

Στο θέμα μας: μπορεί κανείς να αλλοιώσει / μεταβάλει το "ασυνείδητο" κάποιου, αν υποθέσουμε ότι αυτό υπάρχει;

Ναι, και η απάντηση αυτή, ακόμη κι αν είναι προφανής σε ανθρώπους που συμβιώνουν επί μακρό χρονικό διάστημα, είναι πλέον και επιστημονικά τεκμηριωμένη.

Τονίζω ότι εδώ και 100 περίπου χρόνια η ελπίδα της θεραπευτικής πλευράς των "ψυ" ήταν ότι μπορείς να το κάνεις (αλλιώς ποιός ο στόχος της θεραπείας; μόνον η συνειδητοποίηση των ασυνείδητων εμπλοκών δεν είναι αρκετή, αν αυτή η ίδια η συνειδητοποίηση, και οι συνακόλουθες σκέψεις, δεν φέρνουν αλλαγές! Θα σε βασανίζει η ίδια "ασυνείδητη" εμπλοκή!)

Το κομμάτι της επιστημονικής τεκμηρίωσης είναι το ακόλουθο: υπάρχει ένα είδος ασυνείδητης μνήμης (implicit memory) καλώς τεκμηριωμένο που αφορά μια μνήμη στην οποία δεν έχουμε (συνειδητή) πρόσβαση και η οποία παρόλα αυτά ενδέχεται να παράγει κίνητρα και συμπεριφορές. Οταν το κάνει αυτό, το κάνει μέσα από έναν μηχανισμό που ονομάζεται δίκτυα συσχετίσεων (associative networks).

Επειδή κάθε μας αλληλεπίδραση με τον έξω κόσμο παράγει μνήμες, και επειδή κάθε μνήμη αποτελεί αλλοίωση στον εγκεφαλικό φλοιό (λυπούμαι, αλλά αυτή τη στιγμή που με διαβάζετε, άθελά σας, αναδιατάσσετε νευρώνες στον εγκέφαλό σας με αντικειμενικά παρατηρήσιμο τρόπο, δηλ. με το κείμενο μου σας αλλοιώνω τον εγκέφαλο - παροδικά ή όχι, θα δείξει...) δεν είναι διόλου υπερβολικό να δεχτούμε ότι ένας άλλος άνθρωπος "αλλάζει" το "ασυνείδητό" μας παράγωντάς μας ασυνείδητες μνήμες.

Αυτό, πάντως, το κάνει ένα Κυρίαρχο άτομο. Παράγει "αναμνήσεις". Συνειδητές, και πολύ πιθανόν και ασυνείδητες.

Ετσι λοιπόν, γνωρίζουμε με ασφάλεια ότι ένα κομμάτι του "ασυνείδητου" αλλοιώνεται (ίσως και καθημερινά) από την εμπειρία, με την μορφή μνημών. Πώς όμως σχετίζεται αυτό το κομμάτι του ασυνείδητου (η ασυνείδητη μνήμη) με τα ένστικτα και τις επιθυμίες μας; Πώς χτίζονται (και αποδομούνται...) τα δίκτυα συσχετίσεων που ίσως παράγουν κίνητρα και (άρα) συμπεριφορές, με βάση αυτές τις μνήμες; Κανείς δεν ξέρει. Ακόμη.

Κάπου εδώ τελειώνει η επιστήμη και αρχίζει ο τσαρλατανισμός.

Πουθενά από το παραπάνω δεν προκύπτει ότι κάποιοι μπορούν να μας δημιουργήσουν συγκεκριμένες "αναμνήσεις" για να ανα-προγραμματίσουν τη συμπεριφορά μας ("ο άνθρωπος από την Μαντζουρία" και άλλα φληναφήματα της Κυβερνητικής).

Πουθενά δεν προκύπτει ότι ο κάθε αυτοαποκαλούμενος Αφέντης / Αφέντρα έχει την δυνατότητα ή το "χάρισμα" να κάνει κάτι τέτοιο, με τις -σίγουρα ισχυρές- μνήμες που προκαλεί. Ας περιοριστεί στο conditioning της συμπεριφοράς του υποτακτικού ατόμου, κατά τα γούστα του, και μέχρι να "κλωτσήσει" το υποτακτικό άτομο. Αν κλωτσήσει. Αυτό αρκεί, νομίζω, για το BDSM όσο ... Ναπολέων και να αισθάνεται κάποιος.

Κοντολογίς, ακόμη κι αν "μπορούμε" να αλλοιώσουμε / μεταβάλουμε το ασυνείδητο, δεν ξέρουμε πώς ακριβώς. Ποιά είναι η "γλώσσα" για την αναδόμησή του. Και φυσικά, ένα τέτοιο "αμφίδρομα τυφλό" (two-way blindfold) παιχνίδι, μπορεί να γίνει, ασυνείδητα, πολύ επικίνδυνο.

Dream

ΥΓ. Για τους ανησυχούντες παραπάνω,

α) την "τομή" ψυχανάλυσης και νευροβιολογίας παρουσιάζει εκτενώς στη δουλειά του, μεταξύ άλλων, ο Drew Westen, από το 1998 και μετά. Δείτε π.χ. "Rethinking Therapeutic Action", Int J Psychoanal 2003; 84:823–841. Αν θέλετε κάτι πολύ "κλασσικό" θα βρείτε ψήγματα των ιδεών στη δουλειά της Κλάιν.

β) ένα καλό βιβλίο για να ξεμπερδευτούν πολλά σε σχέση με τον εγκέφαλο και την ψυχή ή "ψυχή", είναι και το: "Εγκέφαλος, συνείδηση και συμπεριφορά: Μια ιστορική εισαγωγή στη νευροψυχολογία", Καφετζόπουλος Ευάγγελος, 1995

 

Dream δε ξέρω γιατί γράφεις πάντα τόσο επιθετικά και εριστικά και δε θα πω την γνώμη μου.

Πάντως περί ενστίκτων και επιστήμης κάνεις λάθος. Σου προτείνω το The Selfish Gene απο Dr. Richard Dawkins. Το έχω στην βιβλιοθήκη μου και αν είσαι καμιά φορά σαλόνικα σφύρα να στο δώσω. Έχει βασιστεί στις θεωρίες του Δαρβίνου.

 

Δάσκαλε η επανάσταση έχει είδη αρχίσει. Δε ξέρω στην Ελλάδα πότε και αν θα φτάσει.

 

Φοινικα,

1.δε θα ζητησω απο τους μοντς να διαγραψουν το πιθηκος,βλεπεις δε πασχω απο συνδρομο νηπιαγωγιου,

2.το οτι εγραψες πολλα δεν σηναινει οτι ειπες και τιποτα,εξακολουθεις να εισαι εκτος θεματος και να μην το καταλαβαινεις,εγω δε μιλησα για το ασυνειδητο στο συνολο του αλλα για τις πρωταρχικες σεξουαλικες ορμες,συνεπως "3 πουλακια καθονταν αναμεσα τους και ο φοινικας",

3.δεν απεδειξες με κανενα επιχειρημα το αντιθετο του λογου μου,επαναλαμβανω δε μιλαω για το ασυνειδητο στο συνολο του (λες και αν μιλουσα γι αυτο θα μπορουσε καποια αφεντρα να το αλλαξει προς την κατευθυνση που της αρεσει,να κανει καποιο αντρα δηλαδη sub η να του κατευθυνει τις ορμες),

4.διαβασε το ποστ του Dream προσεκτικα μπας και καταλαβεις γιατι μιλαμε,

5.εσυ τωρα για να καταλαβω τι εισαι ? ο δικηγορος της κυριας,εγω σε αυτη απευθυνομαι,φοβασαι μη ξεφτιλιστει προσπαθωντας να υποστηριξει τις κουταμαρες που λεει ?

6.δεν μπορεις να ξερεις τη σχεση μου με τοπ βδσμ,σταματα να ονειροβατεις και να κανεις προβλεψεις στυλ "εχω κληρονομικο χαρισμα"

7.ουτε μπορεις να ξερεις τη σχεση μου με την ψυχαναλυση και τις γνωσεις η τις εμπειριες μου στο θεμα,

8.εχεις τη παραμικρη ιδεα για το πως λειτουρνουν οι πρωτογενεις ορμες η απλα κανεις κοπυ πειστ απο το ιντερνετ ? σοβαρεψου αρχιζω και σε βαριεμαι τρομερα.

9.σου φαινονται απλοικες οι αναφορες μου στο Φροιντ,στο 1+1=2 δηλαδη,αλλα δεν ξερεις ουτε τα βασικα περι ενστικτων,στο σχολειο παλι παλιοπαιδο!

 

επισης διαβασε και το φανταστικο ποστ της lara μπας και σου λυσει καμια απορια περι βδσμ γιατι εχεις μπερδεψει τον αγια βασιλη με το spiderman.

 

Α και επειδή λέτε για ένστικτα και υποσυνείδητο, γιατί βλέπω μια τάση να ταυτίζετε τα 2; Από μικροί μαθαίνουμε να ελέγχουμε τις ορμές μας (δυστυχώς ή ευτυχώς). Πιστεύω λοιπόν μπορεί κάποιος άντρας π.χ. να γίνει sub έστω και αν τα ένστικτα του λένε κυριάρχησε και βίασε. Τώρα το εάν επιδέχεται “θεραπείας” μάλλον θα διαφωνήσουμε γιατί πιστεύω πως όπως και οι Dommes μπορούν να γίνουν subs υπό τις κατάλληλες συνθήκες έτσι και οι sub μπορεί να γίνουν Dom. Ταρακουνώ το οικοδόμημα ίσως; Το τι είναι θεραπεία και ποιος την επιθυμεί είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο. Έτσι για να μη καταντήσουμε γραφικοί προσπαθώντας να “γιατρέψουμε” την ομοφυλοφιλία με ηλεκτροσόκ….

 

Ο DreamMaster είναι γαμώ τα παιδιά.

 

Επεμβασεις στον ανθρωπινο εγκεφαλο με τη μεθοδο των εμβρυικων βλαστοκυτταρων με σκοπο την θεραπεια διαταραχων οπως η καταθλιψη εχουν ηδη αρχισει να γινονται,σε 100 χρονια οπως ειπε ο DreamMaster θα μπορουμε να εχουμε μωρα κατα παραγγελια με ολη τη σημασια της λεξεως.

 

Δεν ξερω αν η μεθοδος εχει φτασει στην Ελλαδα,θα το ψαξω.