Δέκτες και πομποί.

Ως τι, Δάσκαλε, το εννοείς; Ως πομπός ή ως δέκτης;

 

Πομποδέκτης, ως άπαντες. Ερμηνεύω όσα λέω και όσα ακούω. Με άλλα λόγια είμαστε όλοι χειρουργοί μηνυμάτων, το νόημα των οποίων πάσχει από εγγενή απροσδιοριστία. Πότε μοιάζει ατροφικό και πότε φαίνεται υπερτροφικό. Είναι, αναπόφευκτα, και τα δύο μαζί. Προκρίνουμε αυτό που αποκαλύπτεται εντός της προοπτικής μας και πάντοτε σε σύγκριση με μιαν άλλη λογική δυνατότητα.

 

Και τι Δάσκαλε σε διακρίνει από τους άλλους πομποδέκτες; Ή κάποιον άλλο πομποδέκτη, από κάποιον τρίτον;

Τι είναι αυτό που μας κάνει πολυμορφικούς και εύπλαστους εξαρτώμενοι από την χωροχρονιχημική θέση;

 

δεν έχουμε ξαναμιλήσει για αυτό το θέμα ;

 

όλα χρειάζονται σε μια πολύχρωμη ζωντανή κοινότητα. και πομποί και δέκτες...και σίγουρα με το ζόρι ο δέκτης δε γίνεται πομπός!