Δεν είμαι αφελής

Διαφωνώ με Mad, μη βγάζεις κανένα σώψυχο ανοιχτά ως νεούδι....
Θα πέσεις σε βαριά κατάθλιψη ... το έχουμε ξαναδεί το έργο (τώρα μπορεί και να σε αρέσει).

 

@_DaRkNiGhT_ Clear, delete, block, format και backspace.

 

Έτσα δώσε "πόνο"

 

Ολα φαίνονται εξιδανικευμενα οταν μονο μιλας με κάποιον.. Ξερω οτι σε τρώει το πως θα ήταν αραγε απο κοντα αλλά σκέψου επισης οτι ισως αυτο να είναι που σε έκανε να το δεις ετσι.. Επλασες μια εικονα για αυτόν κ τώρα σε έριξε το οτι δεν θα μάθεις ποτε την συνέχεια..

 

Ισχύει αυτό που λες @GoddessSelmma . Αλλά δεν είναι ότι με έριξε. Δεν ξέρω πως να το θέσω. Έχει περάσει πολύς καιρός εξάλλου ώστε να σκέφτομαι ότι κάτι θα αλλάξει, απλά είναι κάποιες φορές που με πιάνει και σκέφτομαι την κατάσταση εκείνη. Που επιμένω και πάλι, και όπως συμφώνησε και η @Madeleine Rk , είναι βλακεία  

 

Τωρα αν σου πω οτι σε καταλαβαινω;;; σε καταλαβαινω. Το ξερεις, ξερω, ξερουμε...οτι ειναι βλακεια. Θα ξεκολλησεις...εν καιρω. Αλλα ακριβως επειδη ηταν αυλο-- απιαστο-- θα σου μεινει ως απωθημενο ερωτηματικο. Ο χρονος ομως θα το φθειρει...οπως ολα αλλωστε.
Η ζωη συνεχιζεται. Keep going smiling.  

 

Χαίρομαι @daniela100 που καταλαβαίνεις. Άντε να περάσει κι άλλος χρόνος να δούμε!  

*Πάει ο παλιός ο χρόνος, ας γιορτάσουμε παιδιά-α...*

 

"Ματωσα.. μπορω και ποναω στ αληθεια.. επεσα.. τοσο αποτομα που ξυπνησα..δεν ηταν ονειρο.. δεν ηταν η φαντασια μου.. ησουν μια αληθεια που με πληγωσε.. ομως ησουν κι εσυ ενα μαθημα.. και τωρα μπορω να σταθω ξανα δυνατη"...
δεν εισαι μονη και δεν ειναι βλακεια..
Παραπονο.. καλως ορισες

 

Ας ξεκινήσουμε από το παλιό:
Ο χρόνος όλα τα γιατρεύει!
Και ας πάμε στο πιο καινούργιο:
Ο έρωτας με έρωτα περνάει!
Στο έρωτας βάλτε ότι θέλετε............

 

@dark_lady[Α] το μήνυμά σου με έκανε να χαμογελάσω. Σε ευχαριστώ που μου λες πως δεν είμαι μόνη. Πραγματικά ευχαριστώ! Σημαίνει πολλά!    
@Δίας ευτυχώς που είπες "Στο έρωτας βάλτε ότι θέλετε............" αλλιώς θα μου άφηνες την εντύπωση ότι δεν κατάλαβες σωστά  

 

@lil star μη μ ευχαριστεις.. ειναι η αληθεια.. κι οσο για το μηνυμα μου ειναι για εσενα.. κρατα το και να το θυμασαι παντα.. μου το διδαξαν καποτε και σ εμενα.. σειρα σου λοιπον  

 

Αδιάκοπα άνθρωποι έρχονται και φεύγουν από τη ζωή μας.
Στη δουλειά, στη σχολή, στο δρόμο, στη ΔΕΗ, στην τράπεζα.

Είναι αυτός που θα σου χαρίσει ένα χαμόγελο, αυτός που θα σου κρατήσει ανοιχτή μιά πόρτα, αυτός που θα σε σκουντήσει χωρίς να ζητήσει συγγνώμη, αυτός που θα σε βρίσει, γιατί στο πρόσωπό σου βλέπει το αφεντικό του, αυτός που απλώς θα σε προσπεράσει, που περιμένει πίσω ή μπροστά σου στην ουρά.

Από όλους αυτούς κάποιοι θα μείνουν λίγο περισσότερο είτε με κάποιο σκοπό, είτε και χωρίς.

Σε κάθε δέκα τέτοιους, νομοτελειακά θα γνωρίσεις και δυο, τρεις στους οποίους θα επιτρέψεις να ξύσουν λίγο την μπογιά στο παράθυρο και να δουν ένα μικρό ή μεγαλύτερο κομμάτι του σαλονιού σου.

Από αυτούς οι μισοί και πάλι θα σε απογοητεύσουν ως ανάξιοι του δώρου που τους χάρισες.

Οι ελάχιστοι που θα φανούν αντάξιοι του δώρου, θα χαράξουν πάνω στο τζάμι σου το αρχικό του ονόματός τους.

Οι χαρακιές αυτές ό,τι μέγεθος κι αν έχουν, είναι τα δώρα που σου αφήνουν. Κάποιες θα μείνουν για πάντα ευδιάκριτες, κάποιες με το χρόνο θα γίνουν σχεδόν αόρατες. Όλες όμως είναι και θα παραμείνουν εκεί. Είναι, φρονώ, τύχη και τιμή να τις κουβαλάς και να τις κοιτάζεις. Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι τόσο τυχεροί, ούτε και ικανοί, να επιτρέψουν να πλησιάσει το τζάμι τους κάποιος που αξίζει να τους το χαράξει.

Να είσαι ευτυχής για τη χαρακιά που κουβαλάς και να καμαρώνεις γι' αυτήν. Δεν είναι αφέλεια, μαγκιά είναι!