Δεσποινίς έμπνευση

“A burnt child loves the fire.” ― Oscar Wilde.

 

Ελεύθερα και μαζί

 

 

"More and more frequently
the edges
of me dissolve..."
~ Margaret Atwood

©Erica Shires

 

 

Ανακωχή ~ Erina Espiritu

Θα κάνω ανακωχή με τα θέλω μου
είναι πόλεμος που δεν θα κερδίσω ποτέ
είναι μια μεριά της γης που δεν θα βρεθώ ποτέ
ένας απύθμενος ωκεανός δακρύων
μια στάλα αίμα χαμένη σε λιβάδι με παπαρούνες
και ένα περιστέρι που κρύβεται ανάμεσα σε κύκνους

Θα αποδεχτώ την ήττα μου
και θα σεβαστώ τις ακατάσβεστες επιθυμίες μου
τις ανάγκες και τον πόθο
που καίει την ύπαρξή μου
την τρέλα που έχει κυριέψει το μυαλό και στέκει
υπερήφανη πάνω από το κουφάρι της λογικής μου

Υποχωρώ
Άτακτη φυγή
κρύβομαι και σιωπώ
καθώς φωνάζω με κάθε τρόπο το όνομά σου

 

 

Τα σώματά μας θα χαθούν θα σβήσουν
από μας θα μείνει μέχρι της συντελείας των αιώνων αυτό το “σε αγαπώ” που σου ψιθύρισα στις ώρες τις πιο κρυφές.

Νίκος Εγγονόπουλος, 1910-1985, Έλληνας ποιητής

 

Αναστασία Γκινάκη | το ροζ που ερωτεύτηκε το γκρι

 

 

 

Μια άφατη γαλήνη έπεσε ξαφνικά απάνω μου. Με ποια θαυμάσια ηρεμία αναπνέω τούτη τη στιγμή! Σα μια σκούνα με κατεβασμένα τα πανιά, αλαφροκοιμούμαι στη μεσημεριάτικη ζέστη του ναρκωμένου ωκεανού. Καμιά κίνηση, κανένα κυματάκι! Φοβούμαι να κουνηθώ ή ν' ανοίξω τα μάτια μου, θαμπωμένος από αυτό που αφήνουν τα σύννεφα. Αναπνέω σιωπηλά, και δε θέλω να σηκώσω το ελάχιστο κύμα απάνω στην απέραντη γυαλάδα της θάλασσας. Ήσυχα κοιτάζω τις λευκές σκιές. [...]

Λεωνίδας Αντρέγιεφ

 

Το πιο σημαντικό στην επικοινωνία είναι να ακούς αυτό που δεν λέγεται
[Peter Drucker]

 

 

Διαιρώ αυτό που ξέρω.
Προκύπτει αυτό που είμαι
κι αυτό που ξέχασα. Ανάμεσα στα δυο πηγαίνω.

Δεν είμαι αυτός που σκέφτομαι
ούτε αυτός που είμαι τώρα.
Αν θα σκεφτώ, κομμάτια γίνομαι
Αν θα πιστέψω, για μένα δεν υπάρχει τέλος.

Γι’ αυτό, είναι καλύτερα
ν’ ακούς μόνο το θρόισμα
της απαλής, βέβαιης αύρας
που μέσ’ από τις φυλλωσιές περνάει.

Φερνάντο Πεσσόα