Δεσποινίς έμπνευση

Από το σάπιο σώμα μου θα ανθίσουν λουλούδια και θα είμαι μέσα τους και αυτή είναι η αιωνιότητα. - Edvard Munch

 

 

We are all mad here. I'm mad. You're mad."
"How do you know I'm mad?" said Alice.
"You must be." said the Cat. "Or you wouldn't have come here."

 

 

ΟΤΑΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΘΑ ΣΤΡΑΓΓΑΛΙΖΟΝΤΑΙ ΜΟΝΑΧΟΙ ΤΟΥΣ

Θα’ ρθει μια μέρα που οι άνθρωποι θα μισήσουν τόσο τον
εαυτό τους, ώστε θα σφίγγουν με τα χέρια το λαιμό τους
και θα στραγγαλίζονται μονάχοι τους. Λίγο πριν απ’ το τέλος,
θα παραλύουν και θα λύνονται τα χέρια τους. Θα συνέρχονται
και θα ξαναρχίζουν. Αυτό θα γίνεται επ’ άπειρον και θα ‘ναι η
κόλαση που κανείς δεν προφήτεψε ως τώρα.

Αργύρης Χιόνης

 

 

Madrugada - Tonight I have no words for you

 

'AT HOME IN THE SUMMER MOUNTAINS',
—by Yu Xuanji

“I’ve come to the house of the Immortals:
In every corner, wildflowers bloom.
In the front garden, trees
Offer their branches for drying clothes;
Where I eat, a wine glass can float
In the springwater’s chill.
From the portico, a hidden path
Leads to the bamboo’s darkened groves.
Cool in a summer dress, I choose
From among the heaped piles of books.
Reciting poems in the moonlight, riding a painted boat…
Every place the wind carries me is home.”
_______________________________________
Photograph of Josef Sudek,
'A Summer Shower in the Magic Garden', 1954-59.

 

 

τρίτη και 13

 

 

Κι ο θάνατος δε θα'χει πια εξουσία
[Ντύλαν Τόμας]
___________________

Κι ο θάνατος δεν θα ‘χει πια εξουσία.
Γυμνοί οι νεκροί θα γίνουν ένα
Με τον άνθρωπο του ανέμου και του δυτικού φεγγαριού
Όταν ασπρίσουν τα κόκκαλά τους και τριφτούν τ’ άσπρα κόκκαλα
θάχουν αστέρια στον αγκώνα και στο πόδι
Αν τρελλάθηκαν η γνώση τους θα ξαναρθεί,
Αν βούλιαξαν στο πέλαγος θ’ αναδυθούν
Αν χάθηκαν οι εραστές δεν θα χαθεί η αγάπη
Κι ο θάνατος δεν θαχει πια εξουσία.

Κι ο θάνατος δεν θάχει πια εξουσία
Όσους βαθειά σκεπάζουν οι στροφάδες των νερών
Δεν θ’ αφανίσει ανεμοστρόβιλος
Κι αν στρίβει ο τροχαλίας κι οι κλειδώσεις ξεφτίζουν
Στον τροχό αν τους παιδεύουν δεν θα τους συντρίψουν
Στα σπασμένα τα χέρια τους θαναι η πίστη διπλή
Κι οι μονόκεροι δαίμονες ας τρυπούν το κορμί
Χίλια κομμάτια θρύψαλα κι αράγιστοι θα μείνουν
Κι ο θάνατος δεν θάχει πια εξουσία.

Κι ο θάνατος δεν θάχει πια εξουσία
Ας μη φωνάζουν πια στο αυτί τους γλάροι
Ας μην σπάζει μ’ ορμή στο γιαλό τους το κύμα
Εκεί που εν’ άνθι φούντωνε δεν έχει τώρα ανθό
Να υψώσει την κορφή του στης βροχής το φούντωμα
Τρελλοί, μπορεί, και ξόδια, ψόφια καρφιά, μα ιδές
Φύτρα των σημαδιών τους, να, σφυριές οι μαργαρίτες
Ορμούν στον ήλιο ωσότου ο ήλιος να καταλυθεί,
Κι ο θάνατος δεν θάχει πια εξουσία

 

"So, because I'm a beautiful woman, the only reason any man wants to talk to me is because he wants to fuck me? Is that what you're saying?"

Eyes Wide Shut (1999)

 

 

Hangover

Η τρέλα μου
Μολύβι ασφαλισμένο
Στη ζεστή θαλάμη
της νύχτας

Θα εκπυρσοκροτήσει μόνη της
Η μπερέτα των ματιών μου
Γεμίζοντας τον ουρανό
πλειάδες

Φέγγω από μέσα
Αιμορραγώ απέξω
Είμαι εντάξει.

Η θλίψη ανταπέδωσε
Το κάλεσμα
Κερνώντας με πρωινές
Ημικρανίες και ποιήματα.

Φτύνω τους στίχους
Μα η γεύση απ΄ το ποίημα
Παραμένει.

Άννα Νιαράκη