Δεσποινίς έμπνευση

<3

 

Ρεύματα και αγωνιώδεις εντάσεις __________________
___________________________ανάμεσα σε δυο κορμιά _____
_________και γεμίζουν χρυσόσκονη ένα σπίτι ή ένα στίχο________

J.Cortazar.

 

Η αλητεία του αίματος

Η μνήμη είναι μια βαλίτσα.
Η λήθη είναι δύο.
Να πάρουμε το φως απ’ την αρχή
να δούμε αν επιμένει στο κάρβουνο.
Εγώ δεν πείθομαι,
βλέπεις,
έχω τόσες φλόγες να συντηρήσω.

Φλόγα πρώτη:
Μ’ ακουμπάς
και το αίμα μου ανοίγει μεγάλα μπουμπούκια.
Στο τέλος δε θα μείνει χώρος για μένα.

Φλόγα δεύτερη:
Να παίζεις με το μηδέν
και να μένεις στον άσσο.

Φλόγα τρίτη:
Αυτή η ένδεια
του να μη στέκεσαι
των θηρίων ηνίοχος
αλλά και βορά διαδρόμων.
Θέλησα το σώμα
στην προέκτασή του σε ήλιο,
τώρα
ζητάω απ’ την ποίηση
να μου σπάσει τα χέρια.

Φλόγα τέταρτη:
Αυτή που ρίχνω τα σφαγμένα ποιήματα.
Αυτή που με περιμένει.

Φλόγα Πέμπτη (η επονομαζόμενη και κοινή):

Τρελέ, θα πιάσουμε καμιά πυρκαγιά εδώ μέσα.

Γιάννης Στίγκας

 

I just want an invincible dog. That's it. A dog that can not and will not die.

 

 

Most welcome , all kind of abuse, for thou art a way. I think, to liberty.

W.Shakespeare

 

 

{Απαντήσεις}

Διαλέγοντας απάντηση στης φθοράς
τα ερωτήματα
προτιμώ της νύχτας το αξόδευτο μαύρο
απο το αρίφνητο λευκό της μέρας.
Έτσι κι αλλιώς το λευκό απορροφά
όλα τα χρώματα
που το μαύρο αποβάλλει·
Δεν είμαστε τώρα για αποφάγια

(Lucien Clergue photography)

 

 

Λέει η Πηνελόπη I Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ

Δεν ύφαινα, δεν έπλεκα,
ένα γραφτό άρχιζα, κι έσβηνα
κάτω απ’ το βάρος της λέξης
γιατί εμποδίζεται η τέλεια έκφραση
όταν πιέζετ’ από πόνο το μέσα.
Κι ενώ η απουσία είναι το θέμα της ζωής μου
– απουσία από τη ζωή –
κλάματα βγαίνουν στο χαρτί
κι η φυσική οδύνη του σώματος
που στερείται.

Σβήνω, σχίζω, πνίγω
τις ζωντανές κραυγές
«πού είσαι, έλα, σε περιμένω
ετούτη η άνοιξη δεν είναι σαν τις άλλες»
και ξαναρχίζω το πρωί
με νέα πουλιά και λευκά σεντόνια
να στεγνώνουν στον ήλιο.
Δε θα ’σαι ποτέ εδώ
με το λάστιχο να ποτίζεις τα λουλούδια
να στάζουν τα παλιά ταβάνια
φορτωμένα βροχή
και να ’χει διαλυθεί η δική μου
μες στη δική σου προσωπικότητα
ήσυχα, φθινοπωρινά...
Η εκλεκτή καρδιά σου
– εκλεκτή γιατί τη διάλεξα –
θα ’ναι πάντα αλλού
κι εγώ με λέξεις θα κόβω
τις κλωστές που με δένουν
με τον συγκεκριμένο άντρα
που νοσταλγώ
όσο να γίνει σύμβολο Νοσταλγίας ο Οδυσσέας
και ν’ αρμενίζει τις θάλασσες
στου καθενός το νου.
Σε λησμονώ με πάθος
κάθε μέρα
για να πλυθείς από τις αμαρτίες
της γλύκας και της μυρουδιάς
κι ολοκάθαρος πια
να μπεις στην αθανασία.
Είναι σκληρή δουλειά κι άχαρη.
Μόνη μου πληρωμή αν καταλάβω
στο τέλος τί ανθρώπινη παρουσία
τί απουσία
ή πώς λειτουργεί το εγώ
στην τόσην ερημιά, στον τόσο χρόνο
πώς δεν σταματάει με τίποτα το αύριο
το σώμα όλο ξαναφτιάχνει τον εαυτό του
σηκώνεται και πέφτει στο κρεβάτι
σαν να το πελεκάνε
πότε άρρωστο και πότε ερωτευμένο
ελπίζοντας
πως ό,τι χάνει σε αφή
κερδίζει σε ουσία.
 

 

for you    

I ache to feel your touch.
To feel the whispering sting of your whip.
To know a Master's pleasure.
My submission is yours for as long as you desire it.
I willingly give you all of me.
Every single corner of my soul belongs to you.
I yearn to please you.
I crave your dominance, control and authority over me.
crave your love and your pleasure.
I want to become the submissive that you want and need.
I want to make you proud of me.
To grow and blossom under your love.
I yearn for the pleasure and the pain of your love.
Whether it is a spanking, a flogging, or a tender cuddle.
To feel your displeasure is anguish to my spirit.
Your disappointment in me is painful; I will strive not to earn it.
You are the one for me. I need you like plants need the sun.
I need you like salt needs pepper.
I give you my heart Sir.


I pray it is for infinity.   

 

Breathless, my heart in my throat,
pounding, I read your words.
I feel your warmth, your love,
your passion, your desire,
You are more than words on a page,
You are more than sunshine on a sunny day.
I see your kind face, hear the humor in your voice.
I can hardly wait to see you, to feel your touch in my hair,
the sharp sting of a spanking as you pour your love
onto my backside,
The caress of your fingers and of your flogger
whispering words of love upon my skin
I am yours.
Breathlessly, I wait for you..        

 

Πολύ Σύλβια Πλαθ μουντ για τόσο ήλιο. Αλλά μου αρέσει...

Eίναι παράλογο το πως βασανιζομαστε με την ζωή.
Η ανυπαρξία του θανάτου μερικές φορές φαντάζει λυτρωτική. Δηλαδή, σε σχέση με την ρουτίνα, την προσδοκία που πότε δεν εκπληρώνεται είναι τουλάχιστον λιγότερο χρονοβόρο.