Δεσποινίς έμπνευση

“She did not try to make others happy; she selfishly delighted in the pleasure of giving pleasure.”

 

 

Anal, neurotic, defensive, hysterical: We reference Freud everyday — often without even realizing it
Every time you use one of these terms, you're giving the smallest of nods to the father of psychoanalysis
JULIA SHAW AND BIANCA BAKER, SCIENTIFIC AMERICAN

 

This article was originally published by Scientific American.
Scientific American

He has such an ego. That’s probably a defense mechanism. I repressed that memory.

Whether you like it or not, every time you use terms like this you are giving a small nod of approval to the field of psychology known as psychoanalysis. These are terms originating right from Sigmund Freud’s couch, yet most of us only have limited appreciation of what they actually mean.

I’m not the most balanced when it comes to writing about Freud, or his highly problematic assumption of memory repression, so in order to introduce a bit more balance into my perspective I have partnered up with an expert on psychoanalysis. My co-author for this piece is Bianca Baker, a psychologist who is an expert on Freud and his therapeutic techniques.

Note that the following is a lesson on how these terms were originally intended, so keep in mind that the scientific support for every single one of these terms is highly questionable.

Here is what Bianca has to say about the original meaning of some of the most commonly used Freud-isms that populate your parlance.

1. You’re so egocentric

The term ego, comes from Sigmund Freud’s model of the mind where he defines three structures that work against one another; the id, ego and superego. The id is responsible for all instinctual impulses, the superego for the societal pressures, and the ego is responsible for maintaining a balance between the two. Originally, Freud used the term ego to refer to a sense of self, so being ego-centric meant being too focused on your sense of self.

2. Stop being defensive

Freud believed that if the ego allows the id to be more pronounced, then the superego will punish the ego with feelings of guilt, anxiety or fear. Simultaneously, the id will punish the ego for allowing the superego to come through. When this happens the ego will fight off these feelings withdefense mechanisms. Freudian defense mechanisms that you may be familiar with are denial, humor, projection, idealizing, intellectualizing, and passive aggression.

3. You must have repressed that

According to Freud, repression is a type of defense mechanism. It is said to occur when the ego protects the individual from harmful memories by making traumatic memories inaccessible. While we cannot directly access them, repressed memories of trauma are thought by people who practice psychoanalysis to be the underlying causes of many mental health problems. This assumption is highly problematic as trauma often doesnot underlie mental illness, and it is through the process of trying to uncover a repressed memory through regression therapy that therapists may inadvertently implant a false memory in their patients.

4. I’m so anal

When someone is categorized as being anal retentive it refers to Freud’s anal psychosexual stage. This is the second stage of a person’s sexual development that takes places between the ages of 18 months and 3 years. In Psychoanalysis, when something prevents development, it is said that the person becomes are stuck in that stage. The anal psychosexual stage is meant for potty training. The notion is that if parents are too harsh on their children during potty training, they may develop the need to overly control their surroundings in the future, thus making them ‘anal’.

 

Μοιραστείτε τις ομοιότητές μας, επευφημήστε τις διαφορές μας.
Scott Peck, 1936-2005, Αμερικανός ψυχίατρος

 

"Αυτός που δεν αποκρίνεται είναι περισσότερο από κάθε άλλον κλεισμένος μέσα στην απόκρισή του"

 

Πρέπει.

Σου λέω πρέπει να βγούμε στους δρόμους
βαρέθηκα το βαλσάμωμα κάτω απο τη γλώσσα
τα φάρμακα
τα ποιήματα που δεν έγιναν προκήρυξη
και το ξύλο που χτυπάει ο παππούς μου
μη με πιάσουν κι υπογράψω μετάνοια
μη δέσω τα κορδόνια μου ανάποδα
και φτιαξω βήμα σταθερό
μη παροπλιστώ και με φέρει η ζωή
να γράφω οδηγίες χρήσεως
αφηνοντας στις κούνιες των παιδιών διαθήκες
αυτά μεγάλωσαν
τώρα καταπίνουν γκαζάκια
ανατινάζονται σε ώρα αιχμής
ανάμεσα στα διαλείμματα των συρμών
εχουν ηλεκτροσόκ οι φωνές τους
εμείς παίζουμε το εναλλασσόμενο ρεύμα
μας σβήνουν με διακόπτη
και ηλεκτρονική συνταγογράφηση.
Πρέπει να βγούμε στους δρόμους
μας φόρεσαν πουκάμισα με ημερομηνία σφαγής
βγάλαμε τα μάτια μας
τώρα μαθαίνουμε τη σιωπή
σε ανώνυμα νεκροτομεία
μαζί με το όνομα
μας έδωσαν και απο μια ψυχιατρική γνωμάτευση
σύνδρομα
επιλόχειο κατάθλιψη
γι αυτό τα παιδιά μας γεννιουνται θλιμμένα
κάνουν σινιάλο τις νύχτες
και παίζουν παντομίμα ουρλιάζοντας
Πρέπει να βγούμε στους δρόμους
μάθαμε την αλφάβητο
και ξεχάσαμε να μιλάμε
απόψε θέλω να σε φιλήσω στον κρόταφο
μην γίνει μόνο σημάδι στα σκοπευτήρια
απο αυτούς που αφηνουνε στεφάνια
σε μνημόσυνα απο δηλωσίες σ' αδήλωτους νεκρούς
μη γυρίσει η εποχή και πυροβολήσει το μέλλον
εμείς τελειώσαμε
μας τέλειωσαν
μα πριν μας πετάξουν στις χωματερές τους
ας δαγκώσουμε
κι αν είναι ν αφήσουμε κάτι ας είναι αυτό.
Πρέπει!
Για να μη πούμε

'' Έπρεπε " .

 

Όποιος/α μας ξαναπεί ''παρατηρώ ότι έχεις πολύ θυμό μέσα σου'', θα του αστράψουμε δυο χαστούκια να τον παρατηρήσει καλύτερα.

 

Προσφυγή στις καύλες
Γράφει ο Αντώνης Αντωνάκος

Διάφοροι σύγχρονοι σοφοί και σοφολογιότατοι της πούτσας μας ταλαιπωρούν με ιστορικές αναλύσεις και γνώμες για το Μεγαλέξανδρο το μέγα Κωνσταντίνο και το σόι τους.

Αν είμαστε γραικοί φαντάροι ή Έλληνες κηροπλάστες. Με πατριωτικό οίστρο και λόγιο βλέμμα κουρδισμένο σε γαλανόλευκο φόντο αναλύουν τα ζοφερά καθέκαστα.

Οι σπλήνες των θνητών που βρέθηκαν μπροστά στις χατζάρες αρμαθιάζονται στη στατιστική μεροληψία του ερασιτέχνη ιστορικού που ανάμεσα σε καφέ και μπουγάτσα λαγάρισε ντοκουμέντα και πηγές άνυδρες με σφήκες και αναιμικά κορίτσια.

Ορθόδοξοι και ανορθόδοξοι χομπίστες των τεχνών και των γραμμάτων προαυλίζουν το ναρκισσισμό τους με ύφος δημογέροντος ιστοριοδίφη απλώνοντάς μας κόκκινες μπογιές και πατριωτικές βελατούρες εις τα μήκη και τα πλάτη της νοημοσύνης μας.

Ποιος έσφαξε, πόσους έσφαξε ο πάκμαν της ιστορίας στα πεδία των μαχών, εκεί που έπαιζαν φλιπεράκι οι κονκισταδόροι και οι ιμπεράτωρες.

Τουτέστιν το χωριό εκαίγετο και οι πουτανείς ελούζουν το διανοητικό τους αιδοίο.

Σβόλοι βλακείας παραγεμισμένοι ψείρες αρχιεπισκόπων που αγίασαν αναμίξ με εθνικόφρονες μπροσούρες λογίων της ημεδαπής αυταπάτης που εδόξασαν τη μπομπότα και το ζόφο εκτοξεύονται στα κεφάλια μας.

Ο καθείς σύγχρονος που έμαθε γραφή και ανάγνωση αλλά και την τεχνική του γούγλ, κάνοντας τη μηχανή αναζήτησης να πετάει σπίθες, όταν δεν κωλοβαράει ανάμεσα στα τηλεοπτικά κολλαγόνα και στο ξεπάστρεμα πληθυσμών δια απευθείας μεταδόσεως, ανακυκλώνει μισανθρωπία, ρατσισμό, κακεντρέχεια, βλακεία, θερμοδυναμική και πανάγιο τάφο, παναγία και Ήφαιστο, Μεγαλέξανδρο και Παπαφλέσσα.

Ένα πάρτι μαλακίας και εξυπνάδας από δωδεκαθεϊστές και αρχαιολάτρες ζευγαρωμένους με απόστολο Παύλο και Μιχαήλ Ψελλό μας σκοτίζουν τ’ αρχίδια καθημερινώς.

Κάθε νεοφιλελεύθερη ψωλή που της φταίνε οι κνίτες και κάθε πρώην συριζαίος της μεγάλης μικροαστικής παράταξης Όπου Φυσάει Ο Άνεμος-που αν τους ξύσεις αμφοτέρων το πετσί θα βρεις Μιχαλολιάκο και Τζήμερο-μας κουνάν το πατριωτικό τους δάχτυλο. Πότε μας προτρέπουν να πάρουμε τα όπλα και πότε να καθίσουμε στ’ αυγά μας.

Άλλοι έχοντας καβάτζα προίκα κόρης αρβανίτισας εκ Περγάμου, σύνταξη πεθεράς, επίδομα παιδοτρίβη, ταυτότητα ποιητού, άλλοι μεγαλοδικηγόροι και μεγαλομηχανικοί και φαρμακέμποροι, που τους σακάτεψε τους καημένους η κρίση κι όχι ο καπιταλισμός, λάβροι θέλουν να σκοτώσουν το δράκο του δημοσίου.

Ιδιώτες που άρμεγαν χρόνια το δημόσιο και τώρα που του στέγνωσαν τα βυζιά θέλουν να το αποκεφαλίσουν.

Διάφοροι τύποι με άποψη και λεφτά του μπαμπά, που αφήναν χρόνια την κουράδα τους στο δημόσιο χώρο πάντα επί χρήμασι τώρα εγίναν ιστοριοδίφες και αναλυτές.

Γι’ αυτό αδέρφια μου εσείς, που δεν σας ενδιαφέρει ο γκόμενος της Αγίας Αικατερίνης και οι αιμορροΐδες του Κωνσταντίνου Παλαιολόγου αλλά πως θα ζήσετε σήμερα σαν άνθρωποι κι όχι σαν δουλοπρεπείς μαλάκες, φτύστε τ’ αρχίδια σας και μην ξεχνάτε. Η μόνη λύσις είναι η προσφυγή στις καύλες.