Δεσποινίς έμπνευση

Love, cocaine...potato, potahto!

"Intense feelings of romantic love affect the brain in the same way drugs like cocaine or powerful pain relievers do.The reason people are so attracted to cocaine is that it activates the area of the brain that makes you feel good.The same reward area is activated when people are experiencing the intense desire of romantic love."


 

 

Σημασία έχει ποια χέρια θα σ’ αγκαλιάσουν
και θα κάνουν το δέρμα σου να δακρύσει.
Ποιο στόμα θα τσακίσει το φλοιό του μυαλού σου
και θα σε τινάξει χωρίς ανάσα στ’ αστέρια...

Α.Παπαδάκη

 

 

κίτρινες λάμψεις______________________
____________τρέχουν τὸ σῶμα σου_________________________

{____νύχτα μὲ χίλια λεμόνια________}

Γ. Ρίτσος

 

Υπόκλιση
pastaflorawr

Ουίσκι και ένα πακέτο τσιγάρα. Άλλο ένα βράδυ με την δική μου Τροία. Στρατός από καρδιές και συναισθήματα υποκλίνονται. Μάχη ειρωνικά χαμένη, κρυφογελάει και πίνει την πρώτη γουλιά. Κάπνα, χώμα, σιωπές, ουρλιαχτά. Το ποτήρι άδειο. Ένα πακέτο τσιγάρα. Άλλο ένα βράδυ με την δική μου Ιθάκη. Σαρκική και βρωμισμένη. Επτά πληγές, μάχες, θολούρες.

Τελευταία τζούρα και καίει ζωές Το πακέτο άδειο. Μαχόμενε μου εαυτέ το πιο όμορφο νύχτωμα. Υπόκλιση.

 

"οι αποχρωματισμένες μικρές κουβέντες
είναι
ό,τι απομένει
από μια φθορά
που έμοιαζε με αγάπη
όταν φαινόμασταν πιο ψηλοί από όλους
ενώ βρισκόμασταν στην άβυσσο."

Harry Callahan- Eleanor, 1951_2 by carlos posted 3 Ιουνίου 2016 at 13:12

 

Like magic, she felt him getting nearer, felt it like a pull in the pit of her stomach. It felt like hunger but deeper, heavier. Like the best kind of expectation. Ice cream expectation. Chocolate expectation.

― Sarah Addison Allen, The Sugar Queen

 

 

[...
Δεν θέλω ανεμώνες κόκκινες, μαβιές και άσπρες, θέλω
να χώσω τη μούρη μου μες στα μαλλιά σου, πού’ ναι
σα χόρτα στην άκρη του ποταμού.
*
Λες κι ήτανε χθες βράδυ ακρογιάλι το σώμα μου
τα χέρια σου δύο μικρά τρυφερά καβούρια.
Την πιο ηδονική αφή την έχει το σταφύλι το πρωί,
σαν είναι δροσερό και σκεπασμένο με κείνη την άχνη
τη λεπτή. Πιάνω την κοιλιά σου , με τα τρία μου δάχτυλα,
και μου γεννιέται πάλι η εικόνα της δροσιάς του αμπελιού....]

[*μια Μάτση για το καλοκαίρι - έρχομαι]

N.K

 

Γυμνὸ σῶμα

Ι.

Εἶπε:
ψηφίζω τὸ γαλάζιο.
Ἐγὼ τὸ κόκκινο.
Κι ἐγώ.

Τὸ σῶμα σου ὡραῖο
Τὸ σῶμα σου ἀπέραντο.
Χάθηκα στὸ ἀπέραντο.

Διαστολὴ τῆς νύχτας.
Διαστολὴ τοῦ σώματος.
Συστολὴ τῆς ψυχῆς.

Ὅσο ἀπομακρύνεσαι
Σὲ πλησιάζω.

Ἕνα ἄστρο
ἔκαψε τὸ σπίτι μου.

Οἱ νύχτες μὲ στενεύουν
στὴν ἀπουσία σου.
Σὲ ἀναπνέω.

Ἡ γλῶσσα μου στὸ στόμα σου
ἡ γλῶσσα σου στὸ στόμα μου-
σκοτεινὸ δάσος.
Οἱ ξυλοκόποι χάθηκαν
καὶ τὰ πουλιά.

Ὅπου βρίσκεσαι
ὑπάρχω.

Τὰ χείλη μου
περιτρέχουν τ᾿ ἀφτί σου.

Τόσο μικρὸ καὶ τρυφερὸ
πῶς χωράει
ὅλη τὴ μουσική;

Ἡδονή-
πέρα ἀπ᾿ τὴ γέννηση,
πέρα ἀπ᾿ τὸ θάνατο.
Τελικὸ κι αἰώνιο
παρόν.

Ἀγγίζω τὰ δάχτυλα
τῶν ποδιῶν σου.
Τί ἀναρίθμητος ὀ κόσμος.

Μέσα σε λίγες νύχτες
πῶς πλάθεται καὶ καταρρέει
ὅλος ὁ κόσμος;

Ἡ γλῶσσα ἐγγίζει
βαθύτερα ἀπ᾿ τὰ δάχτυλα.
Ἑνώνεται.

Τώρα
μὲ τὴ δική σου ἀναπνοὴ
ρυθμίζεται τὸ βῆμα μου
κι ὁ σφυγμός μου.

Δυὸ μῆνες ποὺ δὲ σμίξαμε.
Ἕνας αἰῶνας
κι ἐννιὰ δευτερόλεπτα.

Τί νὰ τὰ κάνω τ᾿ ἄστρα
ἀφοῦ λείπεις;

Μὲ τὸ κόκκινο τοῦ αἵματος
εἶμαι.
Εἶμαι γιὰ σένα.

Ἀθήνα 24.9.80
Γιάννης Ρίτσος

 

...γιατί όποια κι αν είναι η εποχή, ο πόθος είναι πάντα θέρος

Ανδρέας Εμπειρίκος | Caroline Mackintosh, photography

 

 

 

 

 

θα σε αγγίξω____________________________
ώσπου να μου δώσεις ξαφνικά __________________
_____________ένα χαμόγελο__________________
_________________συνεσταλμένα άσεμνο__________________

e.e.cummings