Διακρότημα

Απάντηση: Διακρότημα



Ninevi συνδράμουσης παν μιντιακόν μέσον αποκαλύπτεται.
Υπόχρεως.

 

Απάντηση: Διακρότημα

De rien mon ami ;-)

 

Απάντηση: Διακρότημα

Αχ πολύ μεγάλο θέμα έπιασες… θα προσπαθήσω να εξηγήσω όσο πιο απλά και περιγραφικά γίνεται.

Ναι, υφίσταται, αλλά σε ολόκληρο το σύμπαν υπάρχει αλληλεπίδραση. Αυτό που εσύ αποκαλείς έλεγχο , εγώ το ονομάζω ισορροπία.

Ναι, εξασκείται έλεγχος .πχ ο ήλιος ελέγχει τη γη με την πηγή ενέργειας που εκπέμπει ή το φεγγάρι ελέγχει την θάλασσα με άμπωτες και πλημύρες.

Όχι δεν υπάρχει ανάγκη για έλεγχο στη φύση. Ο έλεγχος ασκείται για να διατηρηθεί μία συγκεκριμένη ροή ενέργειας προς μία κατεύθυνση. Εάν το «σύστημα» (όπου σύστημα βλέπε σύμπαν) θελήσει να αλλάξει την κατεύθυνση της ροής στο σύνολο της, ο έλεγχος παύει να υφίσταται. Ο έλεγχος είναι αναπόσπαστο κομμάτι του όλου διακροτήματος.
Η φύση υπακούει στην αρμονία και ισορροπία του διακροτήματος που την αποτελεί.

Όλη η ενόργανη ύλη που υπάρχει στην φύση επομένως και ο άνθρωπος υποκρούουμε στην ισορροπία και αρμονία της φύσης.
Άρα Κυριαρχία /υποτακτικότητα = ισορροπία = φύση = διακρότημα. Τα ετερώνυμα έλκονται και τα ομώνυμα απωθούνται για χάρη της αρμονίας και ισορροπίας
Το διακρότημα λειτουργεί ως συγκοινωνούντα δοχεία, για να επιτυγχάνεται πάντα η ισορροπία και αρμονία σε όλα τα όντα του σύμπαντος.

 

Απάντηση: Διακρότημα

Προσεξε φιλτατη..αλλο ελεγχος αλλο ισορροπια. Μη τα μπερδευουμε. Οταν αναφερομαι στον ελεγχο εννοω αυτο ακριβως. Και για μενα δεν υπαρχει ελεγχος στη φυση. Υπαρχει αλληλεπιδραση που οδηγει στην ισορροπια. Ο ανθρωπος εχει διαταραξει αυτη την ισορροπια με το να εξασκει ελεγχο. Εξασκωντας ελεγχο συνεχιζει να διαταρασσει την ισορροπια.
Η επεμβαση αυτη η ανθρωπινη οδηγει σε καταστασεις που πλεον εξαρτωνται απο τον ελεγχο του για να διατηρηθουν. Εχουμε το φαινομενο του ελατηριου εδω.

Στις σχεσεις D/s, οταν καταπιεζεται, δεν αναγνωριζεται και προστατευεται αυτη η αλληλεπιδραση και η ισορροπια, καταληγουμε να εχουμε αποτυχημενες σχεσεις, δυστυχισμενα υποτακτικα ατομα, ανικανοποιητα κυριαρχικα.
Θα μπορουσα να επεκτεινω και να υποστηριξω, οτι αυτο που εμεις λεμε ελεγχο στο βδσμ, δεν ειναι παρα μια αλληλεπιδραση μεταξυ δυο συμβατων μελων.

Ο ελεγχος δεν ταυτιζεται με την επιδραση. Διαφωνω με τα παραδειγματα που δινεις. Πιο κατω λες δεν υπαρχει ελεγχος στη φυση. Αρα ας το αφησουμε εκει. Σωνει καλα να τον εφευρουμε δεν γινεται. 

Δεν υπαρχει αναγκη στη φυση. Στον ανθρωπο ομως υπαρχει η αναγκη/θεληση για την εξασκηση αυτου. Οι λογοι για μενα ειναι ξεκαθαροι.
Εχουμε αναγκη να ελεγχουμε διοτι αυτο μας κανει να νιωθουμε λιγοτερο αβοηθητοι. Προσωπικα, η μονη φορα που στρεφομαι προς το συμπαν για απαντησεις ειναι οταν δεν εχω τον ελεγχο. Τοτε νιωθω την επιρροη του επανω μου. Τις υπολοιπες φορες, σε καταστασεις που ελεγχω, νιωθω απεραντη μοναξια. Go figure...

Κυριαρχια/υποτακτικοτητα μπορει να οδηγησει στην ισορροπια, εαν υπαρχει ταλαντωση/συντονισμος.
Δεν μπορει να οδηγησει στην ισορροπια ομως, θεωροντας πως το ενα μελος ειναι πιο ισχυρο απο το αλλο, οτι το ενα μελος ειναι πιο χρησιμο απο το αλλο, οτι το ενα μελος ειναι ο πυρηνας της σχεσης.
Οτι το ενα μελος ειναι πιο πολυτιμο απο το αλλο.

Αυτο νομιζω ειναι και το νοημα του αρχικου ποστ, το οποιο με βρισκει συμφωνη.

 

Απάντηση: Διακρότημα

Master DO, αφού είναι ειδικός προφανώς καλά τα λέει αλλά δε σου είπε (ή ίσως δεν την ρώτησες) πως ο διεγέρτης δεν είναι κατ’ ανάγκη περιοδική δύναμη.

Σκέψου λοιπόν, μια σφαίρα Α που χτυπάει πάνω σε μια άλλη Β η οποία είναι συνδεδεμένη μ' ένα ελατήριο.
Το σύστημα ελατήριο - σφαίρα Β, θα εκτελέσει ταλάντωση (φθίνουσα).

Η έννοια του διακροτήματος όμως σε αυτήν την περίπτωση δεν υφίσταται. Κι αυτό γιατί δεν υπάρχει σύνθεση ταλαντώσεων.

Υπάρχουν άπειρα τέτοια παραδείγματα στη φύση όπως καταλαβαίνεις.

Η ύπαρξη εξωτερικού διεγέρτη δε συνεπάγεται τη δημιουργία διακροτήματος (βλ. παράδειγμα παραπάνω).

 

Απάντηση: Διακρότημα

Έχουμε εντελώς διαφορετική θέση πάνω στο θέμα…. Ας συμφωνήσουμε στο ότι διαφωνούμε  

Είσαι της άποψης πως ότι ήμαστε ικανοί να διατηρήσουμε την ισορροπία της φύσης ασκώντας έλεγχο σε αυτήν?? Για πόσο?? (ρητορικές είναι οι ερωτήσεις αυτές , μην αρχίσεις να απαντάς !!!!!    )
Το γεγονός ότι οι άνθρωποι επιλέγουμε να διαταράξουμε την υπάρχουσα ισορροπία δεν σημαίνει πως η φύση δεν θα θέσει νέα δεδομένα για να επιτύχει την ισορροπία εκ νέου. Όσο δεν εναρμονιζόμαστε με την φύση , τόσο ένας κύκλος θα κλείνει και ένας καινούργιος θα ανοίγει… δεν βρίσκω κάτι επιλήψιμο σε αυτό, τώρα εάν δεν μας αρέσει ας προσέχουμε για να έχουμε.. .

Συμφωνούμε … Όταν αναφέρθηκα στους όρους Κυριαρχία / υποταγή , ακριβώς αυτό εννοούσα.
Εάν κάποιοι από εμάς δεν είναι ακόμη έτοιμοι να εναρμονιστούν με την φύση τους είναι άλλο θέμα, και σίγουρα θα έχει αρνητικά αποτελέσματα …

γιατι διαφωνείς ?? τα παραδειγματα μου είναι άτοπα??  
Ίσως δεν αποδέχεσαι το συλλογισμό μου, αυτό όμως δεν σημαίνει πως δεν τεκμηρίωσα την άποψη μου. Μη μου βάζεις λογάκια στο στόμα που δεν έχουν το ίδιο νόημα με αυτά που έγραψα. 
Με λίγα λόγια όσος έλεγχος και να ασκηθεί το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο.

Εγώ προσωπικά δεν νιώθω την ανάγκη να ελέγχω , η φύση μου ελέγχει από μόνη της ότι είναι απαραίτητο για την ισορροπία μου. Είμαι πλήρως εναρμονισμένη με αυτήν και με προστατεύει. Οπότε δεν χρειάζεται να θέτεις την γνώμη σου ως δεδομένο…
Ίσως όταν στραφείς στο σύμπαν όχι με την λογική αλλά με το συναίσθημα σου , ίσως τότε να μη χρειάζεσαι απαντήσεις.
Ο έλεγχος είναι αυταπάτη κατά εμέ… ίσως όταν πάψεις να νιώθεις την ανάγκη για έλεγχο… ίσως και να μη νιώσεις την μοναξιά

σαφέστατα!!! 

Ναι δεν μπορεί!!! Εεεε δεν μιλάμε για Κυρίαρχο τότε!!!!! Από πότε Κ σημαίνει πολυτιμότερος? Ισχυρότερος? Πυρήνας σχέσης? Χρησιμότερος??
Ο ένας δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς τον άλλον… είναι συγκοινωνούντα δοχεία!!!!!

 

Απάντηση: Διακρότημα

Καλησπέρα!

είμαι νέο μέλος και άρχισα να 'τριγυρνώ' στα fora.
Πέραν του ευρηματικού και καλογραμμένου θέματος περί διακροτήματος, διαπιστώνω γενικά υψηλό επίπεδο και αυτό είναι καλό...

Jorge:nod:

 

Απάντηση: Διακρότημα

Ο τίτλος του νήματος δεν είναι το ζητούμενο ούτε φυσικά το επιθυμητό.
Θα μπορούσα να ισχυριστώ πως το ζητούμενο είναι η έννοια της αλληλεπίδρασης
αλλά και αυτό θα αποτελούσε επίφαση καθώς το ζητούμενο τελικά
είναι η αρμονία και η έλλειψή της ή όχι.
Στη φύση και στις ανθρώπινες σχέσεις.
Ο πόθος κάθε όντος.
Η ατέρμονη επιδίωξη της φύσης,
η οποία σημειωτέον τα καταφέρνει πολύ καλύτερα από εμάς.
Εξ ου και η ειδικός τόνισε εκ των προτέρων
ότι αν μπορούσαμε να ενστερνιστούμε τους νόμους της φυσικής θα ευτυχούσαμε.

Αυτό που στις εφαρμοσμένες επιστήμες και γενικότερα στη φύση είναι θέσφατο,
η δυαδικότητα,
φαντάζει συχνά-πυκνά στο ιδεοδρόμιο ως terra incognita.
Μία ανεξήγητη μανία διαφόρων ιδεολάγνων μετατρέπει το αυτονόητο σε διακύβευμα.
Να φταίει άραγε η παράμετρος «διαστροφή» που Μ/μας καθορίζει;
Αν ναι, τότε γιατί όχι όλους αλλά μόνο κάποιους;
Άρα μάλλον δεν είναι αυτός ο λόγος.

Οι θετικές επιστήμες είναι αρκούντως στακάτες στο ζήτημα.
Οποτεδήποτε παρεισφρήσει τρίτος πόλος σε συνάρτηση των δύο
τότε τα μαθηματικά γίνονται εξαιρετικά περίπλοκα για να μπορέσουν να διαχειριστούν την επιπλέον παράμετρο.
Το έχουμε διαπιστώσει και στο στίβο των ανθρώπινων σχέσεων αυτό;
Χαμογελάτε;
Καλά κάνετε.

Γιατί επιμένουμε βασανιστικά στην απομόνωση του «Εγώ» για να ψαχτούμε;
Όχι όλοι, αρκετοί όμως.
Τόσοι όσοι υπερφαλαγγίζουν την έννοια της απλής εξαίρεσης κανόνα
και αναγάγουν το φαινόμενο σε επίπεδο Τάσης.
Γι’ αυτό και γίνεται η όλη διαπραγμάτευση.
Μια ματιά σε πρόσφατα νήματα Με δικαιώνει.

Ένα από τα πολλά αμείλικτα ερωτήματα:
Δέχομαι ή δεν δέχομαι πως αιωρούμαι στο κενό αφ’ εαυτού μου;

Αν αποδεχτώ κάτι τέτοιο τότε το μόνο σίγουρο σύστημα που δεν θα έχει πρόβλημα θα είναι το κενό.

Εάν λοιπόν η λογική μου επιβάλλει την συνάρτηση και την αλληλεπίδραση,
γιατί κάποιες φορές παλεύω με νύχια και με δόντια να στηρίξω θεωρίες της αιώρησης;
Τι είναι αυτό που μας εκτρέπει από τη λογική και συνάμα τη φύση;

( Ανοίγω άχαρη παρένθεση.
Υπάρχει αρσενικό εν τη απουσία θηλυκού;
Κυρίαρχο στοιχείο άνευ υποκειμένου σε υποταγή;
Τανάπαλιν;
Κλείνω άχαρη παρένθεση.)

Περί φαινομένου Doppler.

Πιθανολογώ τη χρησιμότητα της αρωγή της Φυσικής μήπως και εξηγήσω έστω ολίγα.
Στατικός παρατηρητής ανθρώπινων σχέσεων,
(που για να περιπέσει σε αυτή την κατάσταση,
κάποιοι λόγοι θα υπάρχουν [πέραν πάσης φυσικότητος] ),
συλλαμβάνει συχνότητες / ταλαντώσεις (δρώμενα) από θέση φυσικά στατική.
Πως τα αποκωδικοποιεί / εισπράττει /αντιλαμβάνεται;
Πως θα τα επεξεργαζόταν αντίστοιχα εάν βρισκόταν πάνω στο κινούμενο (ρέον) σύστημα από το οποίο εκπέμπονται;

 

«Εάν οι άνθρωποι μπορούσαμε να ζήσουμε σύμφωνα με τους νόμους της φυσικής θα ήμασταν ευτυχισμένοι.»

Δίκιο έχει, αλλά κάτι τέτοιο φαντάζει εξαιρετικά ανώμαλο. Οι άνθρωποι ζουν σύμφωνα, ή μάλλον υπακούν τους νόμους της φύσης (και εκείνου περί ανυπακοής) και όχι της φυσικής. Η διαπίστωση του ειδικού φαντάζει ουτοπικός σκοπός.

Εξαιρετικό νήμα(!) για σπασίκλες σαν και εμένα που στην εφηβεία, την ώρα της φυσικής στα σχολεία, τίποτα δεν μπορούσε να ,μου αποσπάσει την προσοχή, ούτε καν τα κορίτσια, ούτε καν η ονειροπόληση με στοίχους και μουσική που ήταν η κύρια ασχολία μου τότε. Και μιας που είπα μουσική ομολογώ πως μπερδεύτηκα λίγο με τις αναφορές αυτού του νήματος σε όρους της φυσικής, πλην εκείνης στο πρώτο post της Nesaea περί αντίστασης όπου ήταν ακριβής τόσο ως προς τον ορισμό όσο και ως προς την μεταφορική της ερμηνεία. Αυτό, σε καμία περίπτωση δεν υποβαθμίζει το θέμα καθώς για μένα δεν είναι το ζητούμενο η τεχνοκρατική προσέγγιση.

Το φαινόμενο του διακροτήματος χρησιμοποιείται από μερικούς μουσικούς για να κουρδίζουν τα μουσικά τους όργανα. Για παράδειγμα, όταν ένας μουσικός χτυπάει ας πούμε μια ξεκούρδιστη χορδή μιας νότας μαζί με μία άλλη χορδή με γνωστή συχνότητα ταλάντωσης τότε ακούγονται διακροτήματα δηλαδή αυξομειώσεις της έντασης οι οποίες άλλοτε είναι εύκολα αντιληπτές και άλλοτε όχι ανάλογα με το πόσο διαφέρουν οι συχνότητες ταλάντωσης των χορδών. Ο σκοπός του μουσικού είναι να εξαλείψει τα διακροτήματα, σκοπός του είναι να ψάξει να βρει στην ξεκούρδιστη χορδή την συχνότητα εκείνη που ταυτίζεται με εκείνη της άλλης χορδής με την γνωστή συχνότητα. Κάπως έτσι πρέπει να δουλεύουν και τα κουρδιστήρια των μουσικών οργάνων, δηλαδή όταν βαράς την χορδή μι και το κουρδιστήρι σου δείχνει ότι όντως βαράς την νότα μι, στην ουσία το κουρδιστήρι σου λέει ότι μεταξύ της ταλάντωσης που προκάλεσες στην συγκεκριμένη χορδή και της ταλάντωσης σε κάποια συγκεκριμένη συχνότητα (εκεινης της μι) δεν υπάρχει κανένα διακρότημα, ταλαντευονται με την ίδια συχνότητα δηλαδή -συντονισμός.

Με πιο επιστημονικό-παπαγαλιστικό τρόπο:
Διακρότημα είναι η περιοδική αυξομείωση της έντασης που φτάνει σε ένα μετρούμενο σημείο και οφείλετε στην επαλληλία δυο κυμάτων που έχουν λίγο διαφορετική συχνότητα. (ορισμός από το βιβλίο του Serway)

Αν κάποιος ασχολείται με το ερώτημα αν έχουμε απομονωμένα συστήματα, ερεθίσματα ανεπηρέαστα από τα φαινόμενα που προκαλούν ή σώματα που ταλαντώνονται μόνα τους καλό είναι να ρίξει μία ματιά στον μικρόκοσμο πριν βιαστεί να απαντήσει. Το κλειδί είναι το διακρότημα. Το κλειδί είναι εκείνη η περίεργη γυναίκα που είχα γνωρίσει πριν λίγο καιρό και είχαμε λίγο διαφορετικές συχνότητες, το διακροτημα εκεί σταθερό , η έπαφη μας μια να ακούγεται εκκωφαντικά και μια να σιωπά μέσα στις αντιθέσεις μας και συμφωνίες μας, στο τρόπο που τα σώματα και τα βλέμματα μας συναντιώντουσαν. Ήμασταν δύο άνθρωποι λίγο διαφορετικοί που αλληλεπίδρασαν, ήμασταν δύο κύματα με λίγο διαφορετικές συχνότητες και ευτυχώς που υπήρχε το διακρότημα, σηματοδοτούσε την πιθανότητα να υπάρξει προσπάθεια συντονισμού (κουρδισματος) πριν σπάσουν τα σώματα και οι λέξεις (οι χορδές δηλαδη) άσχετα με το ότι δεν επιτεύχθηκε ποτέ. Αλλά αυτή η γυναίκα έρχεται με την μορφή κάθε ερωτικού συντρόφου στην ζωή μου , με κάθε γυναίκα που υπάρχει μια αρχική έλξη (παραπλήσιες συχνότητες) σχηματίζεται ένα διακρότημα το οποίο παλεύω άλλοτε σθεναρά άλλοτε νυσταγμένος να φέρω σε κατάσταση συντονισμού, σε εκείνη την κατάσταση της «χημείας» που λέμε μεταξύ δύο ανθρώπων (βλέπετε δε πιστεύω στον κεραυνοβόλο έρωτα). Εκεί που η συμβολή των δύο κυμάτων θα είναι η μεγιστη, το συνιστάμενο κύμα με το μέγιστο πλάτος θα οδευει ωσ ένα και όχι στην επαλληλία τους που προκαλεί δακροτήματα, περιοδικές αυξομειώσεις δύο κυματων, βαρετές καθότι περιοδικες και μη ιδανικές.


Διαβάζοντας αρχικά το νήμα ήθελα να γράψω για την τριβή, τεράστιο διακρότημα μεταξύ εμού και του Διακροτήματος (του νήματος).

 

Απάντηση: Re: Διακρότημα

Σε σχέση μ' αυτά που έγραψες, σκέφτομαι πως τα διοκροτήματα, αυτοί οι ενοχλητικοί βόμβοι, τα φάλτσα, ακούγοντάς τα μέσα από τις σχέσεις, 'ταρακουκούν', 'ηλεκτρίζουν', θυμίζοντάς μας πόσο διαφορετικοί είμαστε...Κι εκεί δεν είναι η ομορφιά; στη διαφορετικότητα...στη φάση που συντονιζεσαι αρμονικά, ανακαλύπτοντας οτι είναι περισσότερα αυτά που ενώνουν σε σχέση μ' αυτά που χωρίζουν, μεχρι να γίνεις ένα, λιώνοντας στον άλλο στην πιο δαιμονική σύνθεση ...(γινεται αλήθεια, αυτό, ποτέ...) αν βέβαια βρίσκεσαι σε παραπλήσια συχνότητα, γιατί αλλιώς το φάλτσο ολοένα και θα βομβίζει ενοχλητικα..μεχρι να βουλώσεις τελείως τα αυτιά..

 

Απάντηση: Διακρότημα

τι ειδους κοτσανα ποστ ηταν αυτο?
και ξεκιναω απο την πρωτη προταση
ρωταει καποιος κατι και απαντας με ενα στυλακι τυπου "αχ τι μας εκανες τωρα που πρεπει να σου , εξηγουμε , αντε μωρε ας κατσω να σου εξηγησω εγω η πανεξυπνη μιας μου δεν ξερεις"
αυτο ακριβως ηταν το στυλ
και αν ηξερες παει στα κομματια , δικαιωμα σου να εχεις γνωση και συναμα υφος .
αν δεν ξερεις ομως απλα γελοιποιεισαι.

το ποστ ελεγε για υποδοχεις και , ειναι ΠΕΡΟΦΑΝΕΣΤΑΣΤΟ οτι μιλαει για το ανθρωπινο ειδος και οχι για το συμπαν
παρολα αυτα το αγνοεις εντελως και πας κατευθειας στον μακροκοσμο οπου και εφευρισκεις μια "ισοροπια" σε ενα συμπαν που ακομα δεν γνωριζουμε αν διαστελεται η συστελεται

το παραδειγμα με τη σεληνη και τον ηλιο το αποκαλεις ελεγχο ενω ειναι αλληλεπιδραση το ενα με βαρυτικη δυναμη και το αλλο με εκπομπη ηλεκτρομαγνητικης ακτινοβολιας .
προσωπικα δεν βρισκω κανενα νοημα στην λεξη ελεγχο αλλα βρισκω σωστη τη λεξη αλληλεπιδραση ισως γιατι μιλαμε για αψυχα σωματα , ισως γιατι μιλαμε για ενεργεια , ισως εν τελει γιατι μιλαμε για αγνωστες δυναμεις ( η βαρυτητα δεν εξηγειται ικανοποιητικα και οτι μαθαινουμε στο σχολειο ή στο πανεπιστημιο ειναι μια "προσεγγιση για ερμηνεια")

τελος διαφωνω καθετα με το ζητημα της αρμονιας στη φυση
μονο και μονο η απολυτη απουσια γραμμικοτητας σε ολο τον υπαρκτο κοσμο επιβεβαιωνει οτι δεν υπαρχει αρμονια
εστω οχι με την εννοια που φανταζεται ενας απλος αναγνωστης
η φυση και το συμπαν χαρακτηριζεται απο χαοτικη κατασταση , μεταβλητοτητα , τυχαια φαινομενα

για να απαντησω στον ανθρωπο που ρωτησε για υποδοχεις και γενικα για τα εμψυχα οντα , ΦΥΣΙΚΑ και υπαρχει ελεγχος .ονομαζεται μηχανισμος θετικης ή αρνητικης αναδρασης . απλα αυτο σημαινει οτι μια ποσοτητα ,πες ορμονη παραγεται με ενα χ τροπο , αυτος ο μηχανισμος ταυτοχρονα μετραει και την ποσοτητα και οταν φτασει στο επιθυμητο σημειο δινει σημα οτι "ολα οκ" και σταματαει η επιπλεον παραγωγη της .

η λεξη υποδοχεις ειδικα στον χωρο μας σηκωνει πολυ αναλυση
υπαρχει μηχανισμος ας πουμε που εξηγει γιατι πχ το αισθημα του κρυου μπορει να οδηγησει σε αισθημα πονου και γιατι μπορει να φτασει και σε αναισθησια .
σε ολα τα θεματα και κανονισμους στη φυση υπαρχει μια "πισω πορτα"

---------- Post added at 03:19 ---------- Previous post was at 02:43 ----------

ειναι απο τις πιο εξυπνες ερωτησεις που εχω δει.
ακομα και η υπαρξη των λεξεων καταλυτης δεκτης πομπος υποδοχεας δειχνουν πως ξερεις τι ρωτας .(μιλαω πολυ σοβαρα δεν ειρωνευομαι)

ο καταλυτης πρωτογενως δεν ασκει ελεγχο .κανει αλλη δουλεια , ελεγχει ΑΝ θα γινει κατι , δημιουργει τις συνθηκες ΓΙΑ να γινει κατι.
ταυτοχρονα ομως ο καταλυτης επειδη ακριβως ειναι απαραιτητος για να γινει κατι , αυτο σημαινει οτι ειναι ο κλειδι. αρα αν εχεις το κλειδι μπορεις να προχωρησεις , αν οχι μενεις στασιμος .
αρα ολως παραδοξως οι καταλυτες ειναι τροπος ελεγχου με το αν υπαρχουν καπου ή οχι .
εβαλες καταλυτη , κατι θα ξεκινησει .αφαιρεσες τον καταλυτη ,κατι θα σταματησει .

στο περι πομπου και δεκτη δεν ξερω αν μπορω να βρω κατι σχετικο με τον ελεγχο. σκεφτομουν οτι αν το δουμε με την ευρεια εννοια ,δηλαδη εκπομπη του οτιδηποτε τοτε γενικευουμε αλλα ναι υπαρχει τροπος ελεγχου.
ας πουμε αν ο βατραχος δεν κανει θορυβο πως θα βρει θυληκο .η αν το θηλυκο δεν εχει καλη ακοη πως θα πλησιασει
αντιστοιχα αν το φυτο δεν παρει φως πως θα παραγει ενεργεια και αν ο ηλιος εκπεμπει αλλα το φυτο δεν εχει καλα φυλλα πως θα την αξιοποιησει.

απλα για μενα επειδη το συμπαν ειναι χαοτικο και πολυπλοκο και επειδη παραδεχομαι την αλητικη και σταρχιδιστικη μεθοδο της φυσης , ξερω οτι "life finds the way" και sooner or later θα βρει τροπο να παρακαμψει αυτες τις μεθοδους ελεγχου

υπαρχουν τα ποντικια τα lemmings τα οποια οταν συνοστιζονται και εχουν υπερπλυθησμο αυτοκτονουν για να μειωθει ο πλυθησμος τους
και αυτο τροπος ελεγχου ειναι
τωρα το ποιος το ρυθμισε , το αν ειναι τυχαιο , αν ειναι σκοπιμο , αν βοηθαει ή οχι , εγω προσωπικα εμπιστευομαι τον βαθυ πειραματισμο της φυσης επι δισεκατομυρια χρονια και ναι κανει και αυτη ατελειωτα λαθη καθε δευτερολεπτο.

σχετικα με τους υποδοχεις εδωσα την δικη μου εξηγηση παραπανω
σκεφτομαι οτι υπαρχουν και τροποι ελεγχου και χωρις υποδοχεις ή υπαρχουν εμμεσοι υποδοχεις
για παραδειγμα θες να πας στην τουαλετα , δεν ειναι αναγκη να υπαρχει υποδοχεας για τα ουρα , μπορει να υπολογισει ο εγκεφαλος ποση πιεση δεχεται η κυστη σου

απτην αλλη ομως αν θες να πας στην τουαλετα και ακους νερα να τρεχουν τοτε μπορει και να κατουρηθεις . αρα ο ελεγχος χανεται και αποκαλυπτεται μια αδυναμια στην φυση γιατι 2 συστηματα αληλεπιδρασαν με τροπο παραδοξο. και ναι γουσταρω πολυ τις κερκοπορτες στον ανθρωπινο οργανισμο.

σχετικα με το διακροτημα νομιζω οτι το υπερεκτιμησαμε
το διακροτημα ειναι απλα η ενωση 2 ή περισσοτερων κυματων παραγοντας ενα νεο αλλοκοτο κυμα
αυτο το αλλοκοτο κυμα ναι μεν παρουσιαζει ενα μεγιστο αλλα αυτο το μεγιστο συντομα θα μειωθει σε ενα ελαχιστο ,δλδ αυξομειωνεται το φαινομενο με συγκεκριμενη περιοδο.

μπορει να μοιαζει με συντονισμο αλλα το φαινομενο του συντονισμου ειναι πιο σχετικο με αυτα που περιφραφουμε σε αυτο το νημα
στο συντονισμο ενα συστημα συνεχιζει να ταλαντωνεται με την μεγιστη τιμη που μπορει να παρει ,δεχομενο απεξω μια ελαχιστη ενεργεια που το διατηρει σε συντονισμο.

ο συντονισμος μπορει οντως να καταστρεψει ενα συστημα αλλα αυτο ειναι side effect.η καταστροφη δλδ δεν ειναι αυτοσκοπος .

ενα πιο χοντροκομενο παραδειγμα
το τζαμι σπαει οχι γιατι συντονιστηκε αλλα γιατι το φαινομενο του συντονισμου το εκανε να "κουνηθει" τοσο πολυ που εφτασε στα ορια του και διαλυθηκε

η γεφυρα κατασκευαστηκε ωστε να μην την συντονιζουν οι ανεμοι γιατι τοτε θα κουνιοταν τοσο που θα διαλυοταν το τσιμεντο-κολωνες-συρματα οτιδηποτε εχει κατα περιπτωση
οταν μια διμοιρια συντονιζει το βημα πανω σε μια γεφυρα ,λεγεται οτι μπορει να την ριξει γιατι τις δινει σε καθε συντονισμενο πατημα μια ενεργεια η οποια αυξανεται , την ταλαντωνει , και αν φτασει στο συντονισμο την καταστρεφει.
μερικοι το θεωρουν μυθο ωστοσο αυτο..

αποσο σκεφτομαι δεν καταστρεφονται ολα τα συστηματα συντονιζομενα
πολλες φορες ο συντονισμος ειναι φαινομενο που το αποζηταμε γιατι πετυχαινουμε κατι μεγιστο με την λιγοτερη προσπαθεια (καταναλωση ενεργειας κτλ)

σορρυ αν σας κουρασα .ελπιζω να βοηθησα καποιους

 

Απάντηση: Διακρότημα

Ευχαριστω

Συμφωνω πως ο καταλυτης δεν ασκει ελεγχο. Η παρουσια η απουσια του καθοριζει την ολοκληρωση η μη καποιων αντιδρασεων.

Η λεξη ελεγχος εχει παραπανω απο εναν ορισμους. Μπορει να σημαινει εξουσιαζω/επιβαλλομαι/κυριαρχω. Σημαινει ομως και ρυθμιζω (regulate), και το τελευταιο μονο ισχυει στα βιολογικα συστηματα.

Ολα αυτα τα παραδειγματα που δινεις αφορουν στην ρυθμιση καποιων συστηματων, αλληλεπιδραση μεταξυ τους και στην επιρροη που ασκει το περιβαλλον τους σε αυτα.. Ελεγχος με την εννοια της κυριαρχιας δεν υφισταται απο την φυση αλλα στην φυση απο τον ανθρωπο. Ο ανθρωπος ομως πλεον εχει φτασει να ελεγχει/ρυθμιζει τις παρεμβασεις του και οχι την ιδια την φυση, μιας και εχουν χαρακτηρα χιονοστιβαδας.

Εχω ξεφυγει αρκετα απο το θεμα, αλλα ισως και καθολου. Ως βιολογος δεν μπορω να θεωρησω πως φυση=χαος. Το αντιστροφο θα ελεγα. Αλλα αυτη ειναι μια μεγαλη κουβεντα που ειναι σιγουρα εκτος θεματος.