Διαμόρφωση προσωπικότητας και οικογενειακό περιβάλλον

Κατεδαφίζω σταθερά και τον δικό μου εαυτό   Απαραίτητο προστάδιο...

 

Ναι, έχεις δίκιο σ' αυτό, το έχω βιώσει πολύ δυνατά σχετικά πρόσφατα, αλλά δεν υπάρχει λόγος να γράψω λεπτομέρειες εδώ μέσα.

 

Το πραγματικό ταξίδι της ανακάλυψης δεν είναι το να βλέπεις νέα τοπία, αλλά το να αποκτάς καινούργια μάτια.

ΜΑΡΣΕΛ ΠΡΟΥΣΤ

 

Το χαμηλό μου IQ δεν μου επιτρέπει να καταλάβω γιατί πρέπει να αποκτώ καινούργια μάτια (και να βλέπω τα ίδια πράγματα με άλλα μάτια) και όχι το να ανακαλύπτω μέσα από το ταξίδι νέα τοπία.... (Δεν μου χρειάζεται απάντηση. Ρητορική ήταν η απορία...)

 

Σκέψου πως έχεις ένα φίλτρο στα μάτια και τα βλέπεις όλα μπλε. Ακόμα και αν σου δείξουν νέα τοπία, για σένα πάλι μπλε θα είναι.
Δηλαδή, αν είσαι π.χ. μίζερος, ακόμα και στην ομορφότερη παραλία να πας, θα γκρινιάξεις επειδή σου μπήκε η άμμος στα τσόκαρα... 

Υ.Γ. Μην το θεωρείς απάντηση. Εϊναι δικό μου αντανακλαστικό ... 

 

Φίλε "peleas" Δεν έχω φίλτρα στα μάτια, ούτε πουθενά αλλού! Δεν είμαι μίζερος, ούτε γκρινιάζω. Αντίθετα έχω ανοικτά μάτια και μυαλά και απολαμβάνω με όλη τη δύναμη της ψυχής μου κάθε τι όμορφο και κάθε τι καινούργιο!    

 

Δεν αντιλέγω. Παράδειγμα ανέφερα... 

 

Προφανώς, αγαπητέ, δεν είχε εσάς στο μυαλό ο Προυστ, όταν το έλεγε. Υπάρχουν τόσοι άλλοι όμως που ανταποκρίνονται σ' αυτό το μοντέλο. 

 

Το ξέρω καλέ μου. Το κατάλαβα και σε ευχαριστώ!  

 

Προφανώς έτσι είναι όπως τα λές.... καλή μου!  

 

Βρίσκω πολύ σχετικά 2 άρθρα, για όποιο μπορεί να ενδιαφερθεί:
https://www.greekbdsmcommunity.com/threads/the-healthy-submissive-Η-υγιής-υποτακτική.4859/

https://www.greekbdsmcommunity.com/threads/the-troubled-submissive.6649/

Προσωπικά έχω καταλήξει, πως υπάρχουν προδιαθέσεις, οι οποίες μέσα από τα βιώματα διαμορφώνουν τον άλφα ή τον βήτα χαρακτήρα. Κάτω από ακριβώς τις ίδιες συνθήκες και βιώματα, δύο αδέλφια, διαμορφώνουν εντελώς διαφορετικό χαρακτήρα και στην συνέχεια εξελίσσουν διαφορετική προσωπικότητα.
Έχοντας υπόψη πως ο εγκέφαλος μας, δημιουργεί μνήμες, όχι σαν βίντεο των πραγματικών γεγονότων, αλλά το πως εμείς εξελάβαμε τότε, το τάδε γεγονός ή την τάδε συμπεριφορά, συχνότατα αυτό το οποίο εμείς πιστεύουμε πως έχει συμβεί, έχει καταγραφεί, όχι μέσα από τις πραγματικές εικόνες, αλλά διυλισμένο μέσα από όλα όσα ήμασταν τότε (αν το περιγράψει κάποιος άλλος, θα δούμε σε πολλές περιπτώσεις, πως δεν υπάρχει αντικειμενική μνήμη), όπως επίσης και το ότι ακόμη και το ίδιο άτομο, όταν κι αν ξεπεράσει και νικήσει 5 δαίμονές του, αν έχει ξεπεράσει την ανάγκη να ψάχνει φταίχτες για το τι και ποιος είναι, τολμήσει να ξανακοιτάξει τις εικόνες, μέσα από την νεοαποκτηθείσα του όραση, θα δει πως πολλά παρερμηνεύτηκαν και εκλήφθηκαν καθ αυτό τον τρόπο και επηρέαζαν με τους τρόπους που επηρέαζαν, ακριβώς επειδή υπήρχε συγκεκριμένη προδιάθεση ή/και βιώματα, καταλήγω πως αλλιώς θα αντιδράσει στα ίδια ερεθίσματα ένα άτομο κι αλλιώς ένα άλλο.

Γι αυτό κατέληξα πως κάποια προδιάθεση την κουβαλάμε πάντα. Πως δεν γινόμαστε υποτακτικοί και κυριαρχικοί μόνο μέσα από τα βιώματά μας, αλλά εκλαμβάνουμε με τον ένα ή άλλο τρόπο κάποια πράγματα και δημιουργούμε βιώματα βάσει του ποιοι ήμασταν ήδη.

 

Εξαιρετικό νήμα @kathavra και με τεράστιο ενδιαφέρον.

Η αλήθεια είναι πως έχω αναρωτηθεί πάμπολλες φορές "γιατί γουστάρω αυτά που γουστάρω;" και κατέληξα τελικά πως όλα παίζουν το ρόλο τους. Μια ζωή έβλεπα τη μητέρα μου να φροντίζει τον πατέρα μου και εμάς. Το πρότυπο της γυναίκας-δούλας του άντρα και των παιδιών μέσα στο σπίτι είναι χαραγμένο στο μυαλό μου. Νομίζω, πως, τινί τρόπω, αυτό το πρότυπο το έχω ενστερνιστεί. Παρόλ' αυτά όμως, δε θέλω ποτέ να είμαι υποχείριο κανενός, γι' αυτό και στη ζωή μου είμαι πολύ τσαμπουκάς, αν νιώσω πως μου παίρνει κάποιος το δίκιο.
inb4, γράφτηκε κάτι πολύ σωστό.. Ναι μεν, θέλω να είμαι υπό, αλλά το περιορίζω στη σεξουαλική μου ζωή ή έστω μόνο εκεί που το επιτρέπω. Και αυτό γιατί προσπαθώ να ζήσω αυτό που είμαι με το άλλωθι της εθελούσιας πράξης. Και η αλήθεια είναι πως δε με χαλάει καθόλου...  

Από την άλλη βλέπω πως πάντα αναζητούσα έναν εραστή-πατέρα. Να μου πει: "Αυτό και αυτό και αυτό δεν έπρεπε να το κάνεις και τώρα θα σε τιμωρήσω." Και να ξεκινήσει το πατ-πατ-πατ στο κωλαράκι. Δυστυχώς, συνομίληκοί μου ή έστω λίγο μεγαλύτεροι δε μπόρεσαν να μου το προσφέρουν αυτό. Εκτιμώ λοιπόν, πως αυτή η ανάγκη πηγάζει από την έλλειψη ενεργού προτύπου στην οικογένεια.

Βέβαια, όοοολα αυτά θα έμεναν καταπιεσμένα αν δε βρισκόμουν με εκείνον που με ξεμπλόκαρε.

Και εκεί ξεκινούν οι επιλογές.. Τα ερεθίσματα και οι προσλαμβάνουσες δημιουργούν τη δική τους ιδιοκτησία στο μυαλό του ανθρώπου. Το πως θα τα/τις χρησιμοποιήσει ο καθένας εξαρτάται από το πόσο οξυδερκής είναι η κούτρα του. Μπορεί κάποιος να ζει μια ζωή με απορίες, γιατί, ερωτηματικά σχετικά με το χαρακτήρα του και κάποιος άλλος να αδράξει την ευκαιρία (όποια και αν είναι αυτή-στην προκειμένη δική μου περίπτωση ήταν το bdsm) και να πορευθεί με γνώμονα αυτή την ευκαιρία, να άρει τις αναστολές του, να συμφιλιωθεί με τον εαυτό του και να γίνει καλύτερος για εκείνον και για τους υπόλοιπους.