Δύναμη ! Ναι ! αλλά ποιος την έχει ?

Φαίνεται ότι δεν έγινα κατανοητή, σε σημείο να προκαλέσω και χρωματισμό της λέξης "άγχος" σε βαθύ κόκκινο   Μάλλον δεν ήταν προφανές ότι δεν ζητώ να μου πείτε ότι το στρες σημαίνει άγχος.

Διευκρινίζω, λοιπόν, ότι η ερώτησή μου έγκειτο στο πώς φαντάζεστε ότι το Κ μπορεί "να βγάλει το στρες με τη βοήθεια των Sub με το BDSM"; Πώς να το "βγάλει" δηλαδή; Να το ξεσπάσει με κάποιον τρόπο; Και γιατί διαχωρίζετε το Κ;
Αν είμαι αγχωμένη και θέλω να ηρεμήσω, με ηρεμεί να ζητήσω από το υ μου να κάτσει στα πόδια μου και να του χαϊδεύω τα μαλλιά. Δεν θεωρώ όμως ότι σε εκείνη τη στιγμή "βγάζω το στρες μου με τη βοήθεια του υ με το βδσμ". Και δεν θα έκανα ποτέ σκηνή αν δεν είχα ήδη διαχειριστεί πρώτα με κάποιον τρόπο το άγχος μου.
Κι έπειτα, τέτοιου είδους στάσεις ή απλά και μόνο μια κουβέντα πολλές φορές, βοηθάει και το υ να ηρεμήσει όταν είναι αγχωμένο.

Όταν είπα παραπάνω ότι το βδσμ είναι αγχολυτικό γενικά μιλώντας, εννοούσα ότι αφού τα μέρη είναι ευχαριστημένα και με καλυμμένες τις ανάγκες τους, διαχειρίζονται και καλύτερα τα άγχη της ζωής τους. Διαφωνώ, όμως, με τη "χρησιμοποίηση" μιας σκηνής ως εργαλείο καταπολέμησης του άγχους του Κ, διότι ένα στρεσαρισμένο Κ δεν έχει τις περισσότερες φορές την απαραίτητη διαύγεια και αυτοκυριαρχία για κάποιου είδους εκτεταμένη σκηνή.

 

υπάρχει αυτό ως concept πάντως, απ ότι έχω δει από άλλους, θεωρείται service.

 

Θεωρείται service να ξεσπάει το άγχος του πάνω στο υ το Κ, ας πούμε, με ένα γερό μαστίγωμα; Το οποίο θα λήξει όταν το Κ θεωρήσει ότι δεν είναι πια τόσο αγχωμένο;
Εξακολουθώ να είμαι της άποψης ότι το άγχος δεν είναι καλός σύμβουλος κι ότι το αγχωμένο Κ δεν είναι συνήθως αυτοκυριαρχούμενο Κ.
Αλλά οκ, μετά θα μπούμε σε κουβέντα τίνος το βδσμ είναι καλύτερο και δεν χρειάζεται.

 

ναι αυτό. ξεσπάει με ένα γερό χέρι ξύλο. δεν μου έχει τύχει ακόμα για να έχω άποψη. παρόλο που συμφωνώ με αυτό που λες σε γενικές γραμμές, δεν θεωρώ οτι δουλεύει άσπρο/μαύρο. μπορεί το Κ να είναι στο άγχος και τα νεύρα και να διατηρεί τον αυτοέλεγχο του κατά τη διάρκεια.

 

Γι' αυτό είπα "συνήθως".

 

Θα θέλατε να εξηγήσετε τι εννοείτε με "τραβάνε και υπομένουν πολλά από τους Κ τους";

 

Υπάρχει μια αγγλική παροιμία για κάτι τέτοιο, "if it works don't fix it" (*)...
Το βασικό βέβαια είναι να ...work..! Εκεί είναι το κόλπο.
Τα πώς και τα γιατί δεν ενδιαφέρουν...
Όπως το λέει μια άλλη αγγλική παροιμία: One's man meat, another man's poison (**)...
___________________
(*) Αν λειτουργεί μην (πας να) το φτιάξεις (ξεκίνησε από την παρατήρηση ενός άνθρωπα, που είπε "θέτε να φτιάξετε κάτι που λειτουργεί, όπως λειτουργεί τεσπά, και δεν κοιτάτε δίπλα σας που τάχετε κάνει σκατά)...
(**) Ό,τι είναι καλό για τον έναν δεν είναι υποχρεωτικό να είναι καλό και για τον άλλον.
___________________
Ασκήσεις για "ανοιχτόμυαλους", λέμε τώρα...
___________________
Εμπίπτει και στη χορεία του "δικού μας βουδουσουμού" μάι λουβ και τέτοια...

 

Μιλώντας στα πλαίσια αυτοαναφορικών διαδικασιών όπως έχει επικρατήσει να νοούνται τόσο η κυριαρχία όσο και η υποταγή, εντυπωσιάζει το σθένος με το οποίο εξακολουθεί να παρουσιάζεται μία προσπάθεια άντλησης πληροφοριών από τρίτους. Από οξύμωρο έως άτοπο το κόβω. Τη δύναμη την έχω εγώ. Τέλος. Οποιασδήποτε μορφής και υφής. Και δεν πρόκειται να δεχτώ καμία κουβέντα. Τί να συζητήσω δηλαδή, το αυτονόητο ?
Τώρα αν τεθεί το όλο ζήτημα σε διαφορετικό επίπεδο..... 

 

Εμενα το μονο που με απασχολει είναι αύριο να εχω μεγαλυτερη ψυχικη δυναμη απ αυτην που εχω σημερα. Εκει η συγκριση εχει θεση.

 

Ο Σαδιστής δεν έχει καμιά ικανοποίηση αν δεν εισπράττει την κ@λα του Μαζοχιστή.
Ο Μαζοχιστής δεν μπορεί να ικανοποιηθεί χωρίς το τιλτ στα μάτια του Σαδιστή.
Φαινόμενο ωσμωτικής πίεσης. Ο έλεγχος διαμοιράζεται και αν δεν είναι συνειδητό δεν υπάρχει καμιά κορύφωση. Αλλά το λίγο παραπάνω χέρι το έχει εκείνος με τη μεγαλύτερη φαντασία και την ίδια στιγμή το αποκτά κι εκείνος με τη μεγαλύτερη προθυμία. Αν δεν πάνε δίπλα - δίπλα δεν πάνε καθόλου.

 

Νομίζω λιγάκι δύσκολο να δοθεί μία απάντηση στο ερώτημα. Χωράνε πολλές, όπως πολλά είναι και τα είδη των βδσμικών σχέσεων.

Σε μιά σχέση που το βδσμ εμφανίζεται μόνο στο σέξ, δεν είναι απαραίτητη η ύπαρξη ψυχικής δύναμης από κανέναν για να χορτάσει το ένστικτο.

Σε μιά σχέση που το Κ είναι μόνο ο "γαμάω και δέρνω" , ακόμα και με δεδομένη τη συναίνεση του, το υ πρέπει να έχει τη μεγαλύτερη ψυχική δύναμη για να αντέξει.

Σε μιά σχέση που το Κ έχει τον πλήρη έλεγχο του υ ( και όχι για το αν θα φορέσει βρακί και τι χρώμα θα βάψει το μαλλί ), πρέπει να έχει μεγαλύτερη ψυχική δύναμη από το υ ώστε να αντέξει τις ευθύνες.