Είδα και μου άρεσε ... (ή όχι!)

Απάντηση: Είδα και μου άρεσε ... (ή όχι!)

κατι διαφορετικο .... αλλα πολυ καλο ...

 

Απάντηση: Είδα και μου άρεσε ... (ή όχι!)

Είδα και με καύλωσε τρελά.

bible black new testament third psalm 02x04 - Filestube Video Search

 

Απάντηση: Είδα και μου άρεσε ... (ή όχι!)

απολαυστικό...

 

Απάντηση: Είδα και μου άρεσε ... (ή όχι!)

 

Απάντηση: Είδα και μου άρεσε ... (ή όχι!)

WK2LpUoqX6A[/media]]YouTube - 333 Nina Salerosa

isno είμαι σίγουρη ότι θα το εκτιμήσεις ιδιαίτερα!

 

Απάντηση: Είδα και μου άρεσε ... (ή όχι!)

ΝΑΙ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ... δεν ειναι εκπληκτικο ?


....................................................................................................


Ξεθωριασμένο καρό φουστάνι

Μία γυναίκα που φορούσε ένα ξεθωριασμένο καρό φουστάνι με το σύζυγό της, ντυμένο με ένα φτωχικό κοστούμι, κατέβηκαν από το τρένο στη Βοστώνη και κατευθύνθηκαν προς το γραφείο του προέδρου του Πανεπιστημίου Harvard. Δεν είχαν ραντεβού.
Η γραμματέας μπορούσε να καταλάβει από την πρώτη στιγμή ότι τέτοιοι επαρχιώτες δεν είχαν καμία δουλειά στο Harvard.
"Θα θέλαμε να δούμε να δούμε τον πρόεδρο" είπε ο άντρας με χαμηλή φωνή.
"Θα είναι απασχολημένος όλη μέρα" απάντησε η γραμματέας κοφτά.
"Θα περιμένουμε" απήντησε η γυναίκα.
Για ώρες η γραμματέας τους αγνοούσε, ελπίζοντας ότι κάποια στιγμή θα απογοητευτούν και θα φύγουν.
Καθώς όμως είδε ότι δεν έφευγαν, η γραμματέας αποφάσισε να ενοχλήσει τον πρόεδρο, παρόλο που δεν το ήθελε με τίποτα.
"Ίσως αν τους δείτε για ένα λεπτό, να φύγουν" του είπε!
Εκείνος αναστέναξε με αγανάκτηση και έγνεψε θετικά. Κάποιος τόσο σημαντικός όσο αυτός σίγουρα δεν είχε το χρόνο να δέχεται ανθρώπους ντυμένους με ξεθωριασμένα καρό φουστάνια και φτωχικά κοστούμια. Ο πρόεδρος στράφηκε προς το ζευγάρι με ύφος βλοσυρό και αλαζονικό.
Η γυναίκα του είπε: "Είχαμε έναν γιο που φοίτησε στο Πανεπιστήμιό σας για ένα χρόνο. Το αγαπούσε και ήταν πολύ ευτυχισμένος εδώ. Αλλά δυστυχώς πριν από ένα χρόνο σκοτώθηκε απρόσμενα. Ο άντρας μου και εγώ θα θέλαμε να χτίσουμε ένα μνημείο για αυτόν στο χώρο του Πανεπιστημίου."
Ο πρόεδρος δεν συγκινήθηκε καθόλου. Αντιθέτως εκνευρίστηκε.
"Κυρία μου" απάντησε με αναίδεια "δεν μπορούμε να βάζουμε αγάλματα για κάθε άνθρωπο που φοίτησε στο Harvard και πέθανε. Αν το κάναμε, τότε αυτό το μέρος θα έμοιαζε με νεκροταφείο."
"Οχι" απάντησε γρήγορα η γυναίκα, "δεν θέλουμε να στήσουμε ένα άγαλμα. Σκεφτήκαμε να δωρήσουμε ένα κτίριο στο Harvard."
Ο πρόεδρος γύρισε τα μάτια του. Έριξε μία ματιά στο ξεθωριασμένο καρό φουστάνι και το φτωχικό κοστούμι και φώναξε: "Ένα κτίριο! Έχετε ιδέα πόσο κοστίζει ένα κτίριο; Έχουμε περισσότερα από επτάμισι εκατομμύρια δολάρια σε κτίρια εδώ στο Harvard."
Για μία στιγμή η γυναίκα έμεινε σιωπηρή. Ο πρόεδρος χαμογέλασε χαιρέκακα. Ίσως ήρθε η ώρα να τους ξεφορτωθεί. Η γυναίκα στράφηκε προς τον άντρα της και είπε ήρεμα:
"Μόνο τόσα χρειάζονται για να φτιάξει κανείς ένα πανεπιστήμιο; Γιατί δεν φτιάχνουμε το δικό μας τότε;"
Ο σύζυγος έγνεψε θετικά. Το πρόσωπο του προέδρου κιτρίνισε και καταλήφθηκε από σύγχυση.
Ο κύριος και η κυρία Leland Stanford σηκώθηκαν όρθιοι και βγήκαν έξω. Ταξίδεψαν μέχρι το Palo Alto στην Καλιφόρνια όπου ίδρυσαν το Πανεπιστήμιο που φέρει το όνομά τους, το Πανεπιστήμιο Stanford στη μνήμη ενός γιού τον οποίο το Harvard είχε ξεχάσει.

 

Απάντηση: Είδα και μου άρεσε ... (ή όχι!)

 

Απάντηση: Είδα και μου άρεσε ... (ή όχι!)

γι' αυτό εγώ λατρεύω τους κουστουμαρισμένους διευθυντές, προέδρους κλπ κλπ  
φαντάσου ότι ποτέ δεν πήγα να πάρω το επίσημο πτυχίο μου....

 

Απάντηση: Είδα και μου άρεσε ... (ή όχι!)

"ΑΝΩΝΥΜΗ ΑΓΙΑ" Η "ΜΙΑ ΚΟΙΝΟΤΑΤΗ ΙΣΤΟΡΙΑ"

Θέατρο Τέχνης Κ. Κουν, Υπόγειο > Κέντρο Αθήνας

Οι παραστάσεις του έργου «Ανώνυμη Αγία ή Μια κοινότατη ιστορία», το οποίο αποτελεί θεατρική διασκευή του διηγήματος «Μια κοινότατη ιστορία» από το «Εικονοστάσιο Ανώνυμων Αγίων» τόμος 8: «Λιγοστεύουν οι ερωτήσεις» του Γιάννη Ρίτσου, σε διασκευή & σκηνοθεσία Μαριάννας Κάλμπαρη, ξεκινούν την Δευτέρα 20 Δεκεμβρίου, ώρα 9.15 μ.μ. στο Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν.

Έρωτας καθαρά σαρκικός, ενώνει την Ευδοκία, κόρη μεγαλοκτηματία, με το Μανωλιό, γιό του επιστάτη. Παρόλη τη ντροπή και την ενοχή που τη βασανίζει για τα ανάρμοστο πάθος της, η Ευδοκία αδυνατεί ν’ αντισταθεί στη σαρκική εξάρτηση που νιώθει από το Μανωλιό. Εκείνος, μεθυσμένος από την αναπάντεχη εξουσία που ασκεί πάνω της, αλλά και σπρωγμένος από το ταξικό μίσος που νιώθει, το βάζει πείσμα να την υποτάξει ολοκληρωτικά. Έτσι ξεκινά το μαρτύριο της Ευδοκίας...Ένα μαρτύριο δίχως όρια. Η Ευδοκία θα βρει τη δύναμη να αντιδράσει στην καταστροφική μανία του Μανωλιού, όταν θα είναι πλέον πολύ αργά.
Για όλους...

Η παράσταση παρουσιάζει για πρώτη φορά στη σκηνή ένα άκρως ερωτικό κείμενο του Γιάννη Ρίτσου, γραμμένο σε γλώσσα ποιητική αλλά και εξαιρετικά τολμηρή, σχεδόν σοκαριστική μέσα στην ωμότητά της. Κι έτσι μια κοινότατη ιστορία, γίνεται μοναδική στον τρόπο με τον οποίο χειρίζεται το «αιώνιο» ζήτημα του σαρκικού πάθους που ενώνει δύο ανθρώπους τους οποίους χωρίζει το ταξικό μίσος.

 

Απάντηση: Είδα και μου άρεσε ... (ή όχι!)

Tits out and grope in public - xHamster.com

 

Απάντηση: Είδα και μου άρεσε ... (ή όχι!)

 

Απάντηση: Είδα και μου άρεσε ... (ή όχι!)





και κάτι βραβευμένο


http://www.cultureunplugged.com/play/1081/Chicken-a-la-Carte