Είναι τόσο τρομακτική η ελευθερία;

'Ολα είναι επιλογή, φίλε μου. Συνειδητή ή όχι. Και οι δικές μου και των άλλων. Αυτό προσπαθώ να πώ.
Εξαιρούνταιι τα σκυλάκια και τα ζώα γενικώς.  

Τώρα, σε ποιό σημείο είδες ότι ονομάζω τις επιλογές των άλλων ένστικτα, να τολμήσω να ρωτήσω;

 

Το τραβάς από το μαλλί τώρα.

 

Πάλι καλά που έχει ακόμα μαλλί, με αυτά που ακούει εδώ μέσα.

 

Το ότι διαφωνώ ότι ο σκύλος το κάνει από επιλογή και όχι από ένστικτο δε σημαίνει ότι συμφωνώ με την προσέγγισή σου. Η ελευθερία δεν είναι απόλυτη έννοια, αυτό που βλέπεις εσύ κι εγώ ως περιορισμό -γι αυτό και το τοπικ- άλλοι το βλέπουν ως ελευθερία. Για μένα και για σένα μπορεί να μην είναι αλλά αν ο άλλος νιώθει ελεύθερος ποιοι είμαστε εμείς να του πούμε το αντίθετο;

 

Δεν έχεις καταλάβει γιατί μιλάμε.
Λες τα δικά σου.
Δεν χάλασε κι ο κόσμος.
Απλά πράγματα.
Μπορεί κάποτε να καταλάβεις.
Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία.

 

Αυτό κατάλαβες; Μάλλον δεν αναπτύσσσω επαρκώς τις σκέψεις μου.
Ακριβώς το αντίθετο συμβαίνει. Όταν κάποιοι ισχυρίζονται "δε μπορώ νακάνω αλλιώς" , εγώ λέω " δεν θέλεις να κάνεις αλλιώς". Βλέπω ελευθερία εκεί που άλλοι βλέπουνν απουσία της

 

Να το κοιτάξεις.

 

Αυτό είναι ανάπτυξη ανθρώπινης ψυχολογίας σε επίπεδο να σου λέει κάποιος ότι είναι πολύ στεναχωρημένος, εσύ να του απαντας "έλα ρε μην είσαι", και να περιμενεις αυτό να έχει αποτέλεσμα.

 

Θα το κοιτάξω

 

Έχεις δίκιο. Βολεύει να λες "δε μπορώ να κάνω αλλιώς".

 

Ποιόν βολεύει και σε τι;

 

εγώ θα βάλω μια άλλη παράμετρο... την ψευδαίσθηση της ελεύθερης επιλογής... είναι εύκολο να λες "μπορορύσες να κάνεις αλλιώς, αλλά δεν ήθελες"... έξω από το χορό πολλά τραγούδια παίζουν