Εγωισμός

Έτσι ακριβώς.

 

χρειάζεται σε όλες και όλες.

 

Απάντηση: Εγωισμός

Διαβάζοντας κάποια νήματα μου ήρθε στο μυαλό το εξής: Πολλές φορές δεν απαντάμε οι ίδιοι στα πόστ μας(με ελεύθερη βούληση και αντικειμενική κρίση) αλλά απαντά ο... εγωισμός μας!!!

There is a differenence

 

" εγωιστης ειναι αυτος που δρα για το συμφερον του, χωρις καθολου να υπολογιζει τους αλλους" Ναι! Αυτός εδώ είναι ο εγωιστής ο κανονικός και με τη βούλα! "

οι καλογεροι , μοναχοι κτλ ... ειναι εγωιστες ;

πιστευω οτι εγωιστης γινεσαι καθε φορα που λες τις λεξεις : "δικο μου" , "μονος μου" , "σε 'μενα" , "μου ανηκει" .....

 

Απάντηση: Re: Εγωισμός

Η προσφυλέστερη απάντηση τους είναι ότι βάλλονται από το "δαιμόνιο της υπερηφάνειας"- η ουσία εδώ είναι ότι συνειδητά επιλέγουν να το πολεμάνε όλο αυτό δεδομένου ότι αναζητούν και διεκδικούν για τον εαυτό τους κάτι μεγαλύτερο απ την ικανοποίηση του "εγώ" τους την επαφή τους δηλαδή με το Θείο! Φυσικά όχι όλοι τους βεβαίως βεβαίως . Σίγουρα μπορούμε να αντλήσουμε πληροφορίες και ναι διδαχτούμε απ την προσπάθεια τους-από "υγιείς μοναχούς".

Σημασία δηλαδή δεν έχει το τι υπάρχει μέσα σου αρχικά αλλά το τι πράττεις σε σχέση μαυτό...το προς τα που κατευθύνεσαι

Εχεις δίκιο-επίσης όταν σκέφτεσαι με αυτόν τον τρόπο κι ας μην το εκφράζεις ανοικτά

 

Απο την στιγμη που κανουν μια επιλογη γιατι αυτο θεωρουν το καλυτερο για αυτους, δεν διαφερουν απο κανεναν αλλο που και εκεινος, μοναχος, επιχειρηματιας, η αιωνιος φοιτητης, κανει και αυτος οτι θεωρει καλυτερο για τον εαυτο του. Η διαφορα ειναι πως πιθανον ο μοναχος (λεω πιθανον γιατι εχω ακουσει διαφορα απιστευτα για το τι γινεται στο Αγιο Ορος) ικανοποιωντας τον εγωισμο του να βλαπτει λιγοτερο τους αλλους απο τον επιχειρηματια η τον αιωνιο φοιτητη.

 

Το γεγονός πως είναι μοναχοί,δεν τους καθιστά εγωιστές,εφ'οσον η απόφασή τους να ακολουθήσουν τον δρόμο του θεου,δεν αφήνει εκκρεμότητες,συναισθηματικές ή άλλες.
Για να μην μπουρδουκλωθούμε πάλι με τις απαντήσεις,θα σου δώσω ένα παράδειγμα ενός γνωστού μου. Ζούσε με την κοπέλα του,χωρίς γάμο και είχε αποκτήσει και ένα παιδί. Όταν το παιδί είχε φτάσει 2 χρονών και η κοπελιά του έμεινε χωρίς δουλειά,εκείνος τα βρήκε σκούρα. Τους παράτησε λοιπόν,και τώρα τρώει και πίνει σε κάποιο μοναστήρι,χωρίς καμιά ενοχή και χωρίς τύψεις για αυτούς που άφησε πίσω.
​

" εγωιστης ειναι αυτος που δρα για το συμφερον του, χωρις καθολου να υπολογιζει τους αλλους" Ναι! Αυτός εδώ είναι ο εγωιστής ο κανονικός και με τη βούλα! "

Originally Posted by Lady_Dementia  
"Οτι θέλω..όπως το θέλω ..όταν το θέλω"

Δεν διαφωνούμε.. 
​

 

Προσωπικά θαυμάζω τους εγωιστές που κατορθώνουν να παραμένουν "εγωιστές" με όλη τη σημασία της έννοιας και απο καθε άποψη αυτής, θετική και αρνητική, χωρίς να απομονώνονται κοινωνικά και χωρίς να στερούνται της όποιας αποδοχής και αναγνώρισης. Είναι άνθρωποι με εσωτερική δύναμη και ικανά ψυχικά αποθέματα. Όσοι πάλι αποστρέφονται τους εγωιστές, συνήθως, τελούν στην υποτέλειά των τελευταίων και με την αποστροφή τους αυτή, κατ' ουσίαν, εκφράζουν την αδυναμία, την ανικανότητα και ταυτόχρονα τη βαθύτατη επιθυμία να τους μοιάσουν..

Εξ όσων ανέγνωσα, φοβούμαι ότι κινδυνεύουμε να συγχύσουμε την έννοια του εγωισμού με την έννοια της ευήθειας..έτερον εκάτερον..

 

Στο οποίο συμπέρασμα καταλήγουμε αβίαστα με τί στοιχεία;

 

Απάντηση: Εγωισμός

Μόνο ένας εντελώς ασυνείδητος άνθρωπος θα μπορούσε να κάνει κάτι ανάλογο! Και σίγουρα δεν είναι ο μοναδικός(που έχει πράξει κάτι τέτοιο).

Ωστόσο πιστεύεις ότι είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα?

Διαβάζοντας μου ήρθε στο μυαλό η εξής σκέψη-ερώτηση: κάποιοι άνθρωποι αφιερώνουν την ζωή τους στην προσφορά για τους άλλους(βλέπε γιατρούς χωρίς σύνορα κτλ).Σίγουρα κάνοντας ότι κάνουν αντλούν βαθύτατη εσωτερική ικανοποίηση-κατά μια έννοια ότι κάνουν και προσφέρουν το παίρνουν πίσω ή αλλιώς το κάνουν για τον εαυτό τους. Θα μπορούσαμε να τους χαρακτηρίσουμε εγωιστές?

 

Αγαπητέ μου, στο εν λόγω συμπέρασμα καταλήγω και όχι "καταλήγουμε", η ίδια προσωπικά. Πρόκειται λοιπόν για προσωπική άποψη, εμπειρικά και διαισθητικά τεκμαιρόμενη. Επιθυμείς λοιπόν να αναλύσω την κοινωνική εμπειρία και κυρίως τη διαίσθησή μου? Διότι αυτές είναι οι πηγές μου..Δεν τελούν όλα υπό μαθηματικών τύπων, στατιστικών κλπ..

Σε κάθε περίπτωση, το επίρρημα "αβίαστα" και η αναζήτηση εκ μέρους σου στοιχείων, με την ενδόμυχη βεβαιότητα πως η τοποθέτησή μου μέλλει να αποδειχτεί αβάσιμη, όπερ προσωπικά μου είναι αδιάφορο καθώς δεν παραχωρώ σε κανέναν την πολυτέλεια να διαπραγματεύεται τις απόψεις μου ιδίως όταν αυτές δεν τελούν εντός μου υπό αμφισβήτηση, καταδεικνύει αν μη τι άλλο δυσφορία.. γιατί? Ποιά η σχέση σου με τους "υποτελείς"?

Υ.Γ. : Σημειωτέον πως και σε αυτό το συμπέρασμα διαισθητικά καταλήγω..ή μήπως απαγορεύεται?

 

Μην τα βάζετε μα την Λιμπερτινα διότι ουδέποτε λυγίζει, ουδέποτε υποχωρεί.
Μόνο μπροστά μου ετράπη εις ατακτον υποχώρηση. Η όψη μου την εκλωνησε.
Ωστοσο συνεχιζω να τρεμω μπροστα της