Ειλικρίνεια / Ψέμα / Σεβασμός

Απάντηση: Ειλικρίνεια / Ψέμα / Σεβασμός

Η απόκρυψη της αλήθειας Είναι ένα παθητικό ψέμα.

Το ψέμα δηλώνει φόβο.
Εντός της D/s σχέσης σημαίνει ότι δεν τον κρίνει ικανό να διαχειριστεί την αλήθεια της.
Είτε το θέλει είτε οχι η σταση αυτη ακυρώνει τη σχέση υποταγής.

Ο κυρίαρχος πρέπει να την οδηγήσει να βρει γιατί φοβήθηκε σε πρώτη φάση να πει την αλήθεια και να φροντίσει να μην δικαιώσει τον φόβο της.

Ανάλογα τον πόνο που κρύβει η αλήθεια.

Η απόκρυψη της αλήθειας είναι πλήγμα στη σχέση συνολικά.




Προσωπικά με εκφράζει ο στίχος:
… αυτά που θα 'λεγα σε σένα
ούτε στον ίδιο τον εαυτό μου δεν μπορώ…

 

Απάντηση: Ειλικρίνεια / Ψέμα / Σεβασμός

 

Απάντηση: Ειλικρίνεια / Ψέμα / Σεβασμός

Perri, οι ερωτήσεις είναι επί προσωπικού και ξεφεύγει του θέματος... πραγματικά αναρωτιέμαι γιατί το κάνεις... εγώ σταματάω εδώ

 

Απάντηση: Ειλικρίνεια / Ψέμα / Σεβασμός

Δεν εχω κατι μαζι σου κοριτσι μου, (μου αρεσει βεβαια να σε τσιγκλαω λιγο για να δω αν εισαι σκλαβα που δεν χαριζεται οπως γραφεις στην υπογραφη σου....,<<γελαει>> αλλα μεχρι εκει), απλα τις αποψεις μας ανταλασουμαι, και αφου το θελεις σταματαω και εγω εδω.

Την καλησπερα μου.

 

Η ειλικρινεια κ ο σεβασμος κ απο τα 2 μελη ειναι τα θεμελια για καθε ειδους σχεση (ειτε την ονομαζεται βανιλλα ειτε Κ/υ ειτε τοιχο ειτε καρεκλα κτλ).......Χωρις αυτα καποια στιγμη η οποια σχεση θα τελειωσει(κατα πασα πιθανοτητα ασχημα)............
Απο κει κ περα σε μια Κ/υ σχεση φανταζομαι οτι ο/η υπο απο τη στιγμη που αποφασισε να παραδοθει σε καποια/ον εστω κ οταν ειναι "υπο εκπαιδευση" (καθολου δε μ'αρεσει αυτη η φραση...) πρεπει να ειναι ειλικρινης κ να μην αποκρυπτει τιποτα......Αλλωστε για σκεφτειται, αν απο τη φαση της εκπαιδευσης αρχισει τις πονηριες θα μπορεσει ο/η κυριαρχος να της/του εχει εμπιστοσυνη η ο/η υπο θα σεβεται οσο θα πρεπε την/τον κυριαρχο στο μελλον?Δε νομιζω.....

 

Απάντηση: Re: Ειλικρίνεια / Ψέμα / Σεβασμός

Το προσωπικό "διότι" δεν το υπολόγισα ως πονηριά, αλλά ως σοβαρό λόγο.
Τώρα που το λες όμως, πονηριές μπορεί να κάνει ο/η οποιοσδήποτε και μάλιστα λέγοντάς τες από την αρχή.
Αλλά είναι πονηριά, οπότε χειρότερη από την απόκρυψη αλήθειας με ουσιαστικό λόγο που στην συνέχεια κατατίθεται.

 

Re: Απάντηση: Re: Ειλικρίνεια / Ψέμα / Σεβασμός

Ακριβως επειδη μπορει ο καθενας να κανει πονηριες(κ συμφωνω στο οτι ειναι χειροτερες) γι αυτο πρεπει σε μια σχεση να υπαρχει ειλικρινεια, αλλωστε το ζητουμενο ειναι η εμπιστοσυνη κ χωρις ειλικρινεια δε νομιζω να υφισταται......Οσο σοβαρο κ αν ειναι καποιο "διοτι" τοσο (κατα τη γνωμη μου παντα) θα πρεπει να αποκαλυπτεται απο την αρχη αλλιως ας μην αποκαλυπτεται καθολου.......Ισως αν αποκαλυφθει αργοτερα ο αλλος να το παρει τελειως διαφορετικα απ'οτι εσυ υπολογιζες(γενικο εσυ κ οχι προσωπικο) κ να καταστραφει οτι (υποθετω με κοπο) εχει φτιαχτει......Εκτος αν απο την αρχη ξεκαθαριζεις τα πραγματα κ λες οτι υπαρχει κατι το οποιο αυτη τη στιγμη δεν μπορω/νιωθω ετοιμη/ος να το πω σε καποιον....Νομιζω αυτη ειναι η πιο σωστη κ ξεκαθαρη σταση....

 

Απάντηση: Re: Απάντηση: Re: Ειλικρίνεια / Ψέμα / Σεβασμός

Έντονα και υπογράμμιση δικά μου.

Κατ΄ εμέ πονηριά είναι αυτό.

 

Αποκρυψη ειναι κ αυτο καλη μου.......Πανω κατω τα ιδια λεμε.....  

 

Απάντηση: Ειλικρίνεια / Ψέμα / Σεβασμός

Αυτό είναι αποτέλεσμα της απόκρυψης. Απόκρυψη κατά συρροή....

Βρισκόμαστε σε αυτό το σημείο που σαφώς λέει ψέματα, αλλά λειτουργεί και πονηρά. Από εδώ και πέρα δεν «σώζεται» τίποτα. Αυτό το οποίο φαινομενικά δεν καταστρέφεται που έχει με κόπο φτιαχτεί όπως λες, είναι «σάπιο». Έχει ήδη καταστραφεί. Το θέμα δεν είναι η «βιτρίνα». Δεν υπάρχει «βιτρίνα» σε σχέσεις D/s.

 

Απάντηση: Ειλικρίνεια / Ψέμα / Σεβασμός

Στην περίπτωση απόκρυψης της αλήθειας για συγκεκριμένο λόγο - δεν μιλάω για τακτική, αλλά για περίπτωση - σημαίνει ότι η υπό θα πρέπει να έχει «ζυγίσει» την κατάσταση πριν ενεργήσει κατ΄ αυτόν τον τρόπο, και σαφώς να γνωρίζει πως θα υποστεί τις συνέπειες. Αν στη πορεία φοβηθεί τις συνέπειες και χρεωθεί άλλο ένα ψέμα προκειμένου να τις «γλιτώσει», εφαρμόζεται πια ως τακτική με σκοπό, αποτελεί πια χαρακτηριστικό του χαρακτήρα της η ανειλικρίνεια / ψέμα, και αρχίζει και τσουλάει στον κατήφορο. Το που θα καταλήξει και πόσο σύντομα, είναι αποτέλεσμα πληθώρας παραγόντων.

Στην περίπτωση «δε λέω τίποτα τώρα κι αναλόγως θα δω αύριο» δεν διακρίνω κάποιον λόγο, μόνο ανευθυνότητα και - τολμώ να πω - υπουλότητα. Δικαιολογίες μπορεί να υπάρχουν άπειρες ώστε να τις «πιστέψει» η ίδια και να τις παρουσιάσει και ως λόγο στη συνέχεια, αλλά λόγος δεν υφίσταται, και πιθανόν δεν μπήκε και στον κόπο να «ζυγίσει» τα πράγματα.

Λόγος, σκοπός, δικαιολογία, απέχουν άρδην…

Θεωρώ πως η υπό οφείλει να λογοδοτεί πρωτίστως στον εαυτό της για το κάθε τι, και να κάνει τον προσωπικό απολογισμό της. Εκείνη γνωρίζει λόγους, σκοπούς, ψευδαισθήσεις, δικαιολογίες, «πουτανιές»… Θεωρώ πως Ένας Κυρίαρχος - η πλειοψηφία, για να μην το γενικεύω - θέλει την υπό Του πουτάνα στο κορμί, όχι στη ψυχή. Υπάρχουν πουτανιές και «πουτανιές». Η «πουτανιά» έχει σκοπό, άσχετα από την ειλικρινή ή ανειλικρινή της υπόσταση, και είναι ρίσκο. Το αν θα το πάρει κάποια το ρίσκο εξαρτάται από το τι επιδιώκει να κερδίσει και τι αντέχει να χάσει. Μπορεί για παράδειγμα να κερδίσει το ποθούμενο αλλά να χάσει τον ύπνο της - στην καλύτερη περίπτωση χασούρας.