Εκπαίδευση σκλάβας.

Ας αφήσουμε το ατίθασο άτι μας να ανασάνει ελεύθερα ...

τί αγριότητες είναι αυτές, περιλαμβάνεται στο chacklist of submission ότι θα βαράμε λεκτικώς όποιον δεν καταλαβαίνει την εκπαίδευση αλλά αισθάνεται ότι BDSM = λίγα ή πολλά ή άφθονα πυγοραπίσματα και ανάλογα βάζουμε αστεράκια στην αποκλίνουσα ερωτικά συμπεριφορά;

Astarty welcome back, λίγη υπομονή για τμήμα της ουσίας του θέματος "εκπαίδευση σκλάβας", δεν είμαι έτοιμη ακόμα ...

<χαμογελώ τρυφερά και υπομονετικά και με μία σαρδόνια λάμψη στο μάτι>

Καλοχώνευτη η τάρτα κεράσι Κύριε φον Κλαιστ, πολύ σας ζηλεύω παρενθετικά, για την τάρτα, αλλά και για το τριαντάφυλλο που ομορφαίνει τη ζωή σας.

Τόσον καιρό που μας παρακολουθείτε, με τόση πείρα ζωής και έρωτα, είμαι βέβαιη ότι έχετε καταλάβει ότι το BDSM δεν αντλεί από εξωτερικά στερεότυπα και δεν παρομοιάζεται εύκολα.

Τα αυτονόητα του BDSM είναι μόνο τα κατ επανάληψη βιωμένα αυτονόητα, όταν έχει περάσει το στάδιο της άμεσης και εύκολης συγκίνησης (εξιτάρισμα), το στάδιο της άρνησης, ακόμα και το στάδιο της εν μέρει αποδοχής και εναγκαλισμού και όταν έχουμε μπει στην ουσία. Την δική μας ουσία.

Και ναι, το καλό σεξ και ο έρωτας ανατρέπουν. Την ώρα που ανατρέπουν και για όσο ανατρέπουν. Αποκαθηλώνουν προς όφελος της αισθητικής των εραστών. Για να επαναφέρουν σε νέα λάμψη.

ΥΓ 1. Δεν αφήνετε καλύτερα τον Πλάτωνα απέξω; Δεν ξέρω ακριβώς αν θα έβγαζε αυτά που πιστεύετε σε περίπτωση που τον αναλύαμε ως προς BDSM.

YΓ 2. Η εξόχως κυριαρχική γενική παιδεία μου αντέχει ακόμα. Δεν εξηγείται αλλιώς το γεγονός ότι εγώ, η εκπαιδευόμενη, αισθάνομαι βαθιά μέσα μου ότι "για να το κάνω εγώ, σωστό θα πει ότι είναι".

ΥΓ 3. Στο ερώτημα που θέτετε, αν η εκπαίδευση πρέπει να γίνεται με τη μέθοδο του προτύπου, σας απαντώ ότι κατά την ταπεινή μου γνώμη η εκπαίδευση με τη μέθοδο του προτύπου και για τους δύο είναι μάλλον ασφυκτική και εγκλωβίζει κυρίως το ίδιο το πρότυπο. Αλλά για το θέμα της εκπαίδευσης θα προτιμήσω να τοποθετηθώ βιωματικά και όχι θεωρητικά.

 

Γεια σας κα από εμένα, με το πρώτο μου ουσιαστικό post σε ένα ζήτημα αρκετά αμφιλεγόμενο, αλλά για το οποίο μπορώ να μιλήσω εφόσον έχω προσωπική εμπειρία.
Να αναφέρω, ότι από τη φύση μου είμαι Domme, σε όλα, γιατί πάντα πίστευα ότι δεν υπάρχει ο άντρας που μπορεί να με υποτάξει. Αποδείχτηκα όμως λάθος, γιατί – για καλή μου τύχη- βρέθηκε, και δεν νομίζω ότι κάτι τέτοιο πρόκειται να ξανασυμβεί, γι αυτό και είμαι Domme.
Η γυναίκα, είναι περίεργο πλάσμα. Λειτουργώντας πρωτίστως εγκεφαλικά, ψάχνει την αφορμή για να ‘πιαστεί’ από ένα δυνατό σημείο του άντρα. Όταν το βρει, γρήγορα το απομυθοποιεί, γιατί και αυτό είναι μέρος της φύσης της.
Η υποψήφια σκλάβα λοιπόν, για να λειτουργήσει καλά σε μια τέτοια σχέση, όπου θα έχει τον Κύριο πάνω απ τη ψυχή της, πρέπει πρώτον, να νιώθει σιγουριά στη σχέση, να νιώθει πως δεν είναι μόνο μια στιγμή στην ημέρα του Master της, και να θαυμάζει τον Κύριο της – έτσι ώστε να μην χάσει το ενδιαφέρον της .
Ο Κύριος πρέπει να πλέκει τη μαγεία του χαρακτήρα του, έτσι ώστε η μικρή του συνέχεια τον έχει ψηλά στα μάτια της, να τον θαυμάζει, και να θέλει να γίνει καλύτερη- να τον φτάσει. Η μαγεία είναι ότι ποτέ δεν θα τον φτάσει, γιατί τα βιώματα του κάθε ένα είναι τόσο διαφορετικά και αντηχούν ποικιλόμορφα στη ψυχή, έτσι η ατομικότητα δεν μπορεί να μεταφερθεί με κανέναν τρόπο.
Αυτή η διαδικασία κάνει την σκλάβα να βελτιώνεται. Η σχέση δεν είναι μόνο μαστίγιο, πόνος, ιδρώτας και ηδονή. Εάν δεν κλάψει η σκλάβα από τα λόγια του Master της, δεν νιώσει κάτι να σκιρτήσει μέσα της, τότε όσες τεχνικές και να χρησιμοποιήσει ο Κύριος, θα περάσουν επιφανειακά από το κορμί της, άντε και λίγο- από τη ψυχή της.
Εάν θέλουμε να μιλάμε για πραγματική DS σχέση, οι δύο πρέπει να γίνουν ένας , και το παιχνίδι του ανταγωνισμού της βελτίωσης να υφίσταται at all times.

αυτή είνα καθαρά προσωπική άποψη

 

RE: RE: Εκπαίδευση σκλάβας.

Αχ δεν είσαι η μόνη ματάκια μου αλλά είσαι η μόνη που το λέει γλυκά σαν την τάρτα.

Εντυπωσιασμένος !!! Μια παγίδα έβαλα και …αχμ …εύγε πραγματικά εύγε .

Συμφωνώ δεν Παύει να είναι εκπαίδευση και όχι λόγος για αψιμαχίες που ταιριάζουν σε …θου Κύριε

 

Astarty γλυκειά μας

welcome back!! Xαιρόμαστε όλοι που σε βλέπουμε πάλι ! Μας ελλειψες! (ο καθείς εκφράζει τη χαρά του με τον δικό του μοναδικό τρόπο) lol

Δεν χρήζεις συμπαράστασης... το γνωρίζω ήδη καλά... Οποτε join to the club again.

Όσο για τα υποτακτικά πρότυπα με τις άψογες και ευέλικτες συμπεριφορές που κυκλοφορούν arround ίσως να κάνουμε ενα thread. "Ti άλλαξε στη ζωή σας απο τοτε που γινατε υποτακτικές..." που λεει και η φίλη μου η Lara

 

Ευχαριστώ και από δω για την συνάντησή μας, MasterJp, ήταν για μένα πολύ επικοδομητική και διδακτική η κουβέντα μας!

Ευχαριστώ διπλά που αποκρύβεις ότι τσάκισα και κάτι πάστες (φταίει κι η πόλη που βρεθήκαμε, μου ανοίγει την όρεξη) αλλά μαρτυράς πως αφεθήκαμε σε καφέ και τσιγάρο επί τετράωρο – άλλα νήματα θα μας αφαιρούσαν πόντους κυριαρχικότητας για τούτα τα «φετίχ» μας.

Ελπίζω να μην σε κόλλησα μακρηγορία – δεν θα άλλαζα ούτε λέξη σε αυτά που γράφεις και σε συγχαίρω που δεν θυσίασες πληρότητα για χάρη της διαύγειας.

Θέλω απλώς να φωτίσω αλλιώς δυό τρεις λέξεις-έννοιες που οδήγησαν ήδη σε (θεμιτές) παρερμηνείες. Το έκανε και ο KyriosG, θα το πάω λίγο παραπέρα.

Χρησιμοποιείς / χρησιμοποιούμε λέξεις όπως «εκπαίδευση», «βελτίωση» και «ψυχολογία». Θέλω να θυμίσω σε όλους (και θα επεκταθώ στο κατάλληλο νήμα) ότι οι λέξεις δεν είναι σε ένα βαρέλι με άλμη, απ΄όπου τις βγάζουμε και τις ξεπλένουμε από τα νοήματα / αλάτια για να τις μεταχειριστούμε κατά το δοκούν. Θα εισάγω παρακάτω «άφθαρτους» στο φόρουμ όρους, μπας και συνεννοηθούμε (εις μάτην, το ξέρω..).

Οταν λέμε «εκπαίδευση», αναγκαστικά κουβαλάμε όλα τα υποννοούμενα της 'ζωώδους', παβλοφικής, μάθησης κάποιων τεχνικών. Κάπως έτσι έχει γίνει και η εκπαίδευση στα σχολεία μας, τους πετάς το τριώνυμο και στο λύνουν, λες μάχη Μαραθώνα και σου λένε αριθμό νεκρών. Αλλά δεν είναι αυτή η έννοια στο προκείμενο.

Δεν παίρνει κανείς την υποτακτική του, όπως το σκυλί του, στο σαλόνι πάνω από τις ακαθαρσίες να την δείρει με εφημερίδα για να θυμάται να μην τα ξανακάνει (στο σαλόνι). Δε της λέει 'σήμερα είναι Τετάρτη, το site γράφει ότι έχεις να κάνεις 20 λεπτά nadu ως τις 13:00, αν θες να φας'.

Η υπόθεση των τεχνικών ικανοτήτων (skills) είναι μια πολύ μικρή παρανυχίδα της ιστορίας μας και είναι το κομμάτι που προσαρμόζεται πολύ πιο εύκολα στο κάθε πρόσωπο που έχεις απέναντι σου (δεν κάνεις σε μια 'στρουμπουλή' nadu, ούτε σε μια συλφίδα στέρηση σοκολάτας για αυτοπειθαρχία!). Ή ενδεχομένως να τα κάνεις και αυτά, αν το κρίνεις σκόπιμο.

Το κομμάτι για το οποίο μιλάμε θα έπρεπε να λέγεται διάπλαση και συχνά δυστυχώς ανάπλαση του ατόμου που οδηγείται εθελούσια σε κάποιο είδος βαθιού slavery. Ξέρω ότι και πάλι ακούγεται 'θεϊκό' (ακούω ήδη τα 'τσου ρε Λάκη, που θα μας διαπλάσεις κιόλας..') αλλά δεν είναι.

Πρόκειται για την συνάντηση δύο ανθρώπων, ενός συστημητή (systemizer) και ενός ανθρώπου με υψηλή συναισθησία (empathiser). Αν αυτή η συνάντηση είναι πετυχημένη, ο άνθρωπος systemiser (και επιμένω ότι μπορεί να είναι άντρας ή γυναίκα) κανοναρχεί τις ενορμήσεις του empathiser (που επίσης μπορεί να είναι άντρας ή γυναίκα, ότι και να είναι ο systemiser), στον βαθμό που τον βοηθά να αλλάξει την συμπεριφορά του (βλ. και παρακάτω).

Και φυσικά, Αστάρτη, ενυπάρχει η έννοια της διδαχής δια του προτύπου. Της συμπεριφοράς του Κυρίαρχου. Οχι στην μικροκαθημερινότητα, αν σταματάει στα STOP ή αν γαμάει τον γιο της χωρσμένης διπλανής, ο οποίος είναι γκέι και ψάχνει πρότυπο πατέρα. Στα θέματα σοβαρών αποφάσεων και στο χάραγμα ζωής και αταλάντευτων επιλογών με οποιοδήποτε κόστος. Απλώς, σε μια τέτοια διάπλαση δεν υπάρχει (ιδανικά) ο ανταγωνισμός με την έννοια ότι ο empathiser δεν θα προσπαθήσει ποτέ να γίνει systemizer. Είναι κάτι έξω από το πλαίσιο σκέψης του.

Εκτός φυσικά, από όοοοοοολες εκείνες τις περιπτώσεις (που, διάολε, περάσανε όλες, μα όλες, από την δική μου ζωή  όπου ο empathizer δεν είναι γνησίως τέτοιος, αλλά ένας άνθρωπος που βρίσκεται σε μια φάση της ζωής του όπου πρέπει από κάπου να πιαστεί για να βγει από το τέλμα. Κυρίως γι αυτό η ενασχόληση με το BDSM 'θερίζει' στις ηλικίες 35-45, στον ήλιο της μεσημβρίας (κατάθλιψη), και όχι επειδή συνειδητοποιούν όλοι την κλίση τους (νομίζω).

Αν πρόκειται για τέτοιον άνθρωπο, ντεμέκ empathizer σε Σαλονικιώτικα Αγγλικά, θα στηρίξει τους ανταγωνισμούς του, την άρνησή του και τα λοιπά και ίσως κάποια στιγμή βγει από το τέλμα του και ανακτήσει τη ζωή του. Η παραμονή του στο χώρο είναι πολύ επικίνδυνη κυρίως γι αυτόν (άνδρα ή γυναίκα) γιατί ΔΕΝ είναι ένας τρυφερός χώρος κανακέματος το BDSM. Επίσης, μπορεί να μην βγει ποτέ, γιατί θα εμπλακεί σε έναν φαύλο κύκλο 'ξεπεράσματος'. Θα αναλωθεί δηλ. στην φτηνή 'ηδονή του επόμενου'. Αλλά, ως γνωστόν, το vivere είναι pericolosamente.

Εχοντας πει αυτά για την ουσία της «εκπαίδευσης» πρέπει να σχολιάσω το «βελτίωση».

Βελτίωση, είναι μια αξιακή λέξη. Κρύβει ήδη ότι υπάρχει βέλτιστον προς το οποίο κινούμαστε. Γνώμη μου είναι (σάμπως δεν το 'χω πει  ότι η απόφαση υποταγής μπορεί να είναι μόνο ανακούφιση. Δεν είναι σκαλί βελτίωσης, με την τρέχουσα έννοια του όρου. Δεν θα γίνεις «αντικειμενικά» καλύτερος άνθρωπος, αν νιώσεις πως θέλεις να υποταγείς και το κάνεις. Θα νιώσεις καλύτερα εσύ . Ισως. Αν δεν νιώσεις, 'μετΑβολη', που λέγαμε και στο στρατό, με το Α τονισμένο. Αν νιώσεις καλύτερα εσύ, θα έχεις μάλλον μια αντανάκλαση στην συμπεριφορά σου και θα χαρούν κι οι γύρω σου.

Επίπονη και κουραστική διαδικασία. Οποιος ήρθε για 'ευκολίες' στο BDSM έχει πάνω αριστερά κουμπί logout. Το αν αξίζει, το αποφασίζεις εσύ. Καθημερινά, ας μη γελιόμαστε. Κάθε άνθρωπος έχει τα δικά του όρια ταλάντωσης. Να θυμάστε ότι ο στίχος λέει πως ό,τι αξίζει πονάει και είναι δύσκολο. ΔΕΝ ΛΕΕΙ πως ό,τι πονάει κι είναι δύσκολο, αξίζει!

Τα δάκρυα του «έσπασα», είναι πάντα μαχαιριά στην καρδιά του Κυρίαρχου, γιατί του δείχνουν ότι έσφαλε - αλλά είναι θεμιτά. Βάζω άλλες φωτιές μ΄αυτό, αλλά πρέπει να το πω: αν θες να 'μετρήσεις' ένα Κυρίαρχο άτομο, ρώτα το πόσα release έχει δώσει, όχι πόσα υποτακτικά άτομα έχει 'εκπαιδεύσει'.

Και πριν επανέλθεις Αστάρτη, να τονίσω ότι παίρνει κι αυτός πολλά και, ναι, είναι αμφίδρομη διαδικασία μια σχέση, και τα λοιπά. Αλλά δεν είναι για το παρόν νήμα.

Μας μένει, στην σταχυολόγησή μου, η «ψυχολογία». Εδώ έχουμε λίγο πρόβλημα.

Οπωσδήποτε, κάθε Κυριαρχικό άτομο περνάει από την φάση που νιώθει πως είναι αλμπάνης ψυχολόγος που θα μάθει πάνω στο κεφάλι του υποτακτικού ατόμου. Αν δεν είσαι κασίδης, φυλάξου. Κανονικά, η φάση αυτή κρατάει λίγο, όπως και η άποψη στην λυκειακή εφηβεία ότι εσύ ξέρεις πως ακριβώς γαμάνε και θα το διδάξεις σε κάθε συνομήλική σου.

Αντικειμενικά όμως, οποιαδήποτε στενή συνύπαρξη με κάποιο άλλο άτομο επιδρά στην ψυχολογία μας. Ειδικά, οι κλασικές διαδικασίες 'εκπαίδευσης' (textbook BDSM) αναλώνονται σε αλλαγές συμπεριφοράς, άρα σε κάποιον βαθμό ψυχολογίας.

Λέω σε κάποιον βαθμό, γιατί δεν απαγορεύω σε κανέναν να κάνει τα πάντα επιδερμικά, δηλ. να κάθεται ας πούμε να του βάζουν κανά μισάωρο έναν διαστολέα ανοίγοντας μισό κλικ ανά πεντάλεπτο και μετά να μην τρέχει τίποτε, και τίποτα δεν έγινε και μην είδατε τον Παναή. Του προτείνω να μετακομίσει Σαν Φρανσίσκο, αλλά αυτό είναι δική μου αξιολόγηση. Δεν κάνει αυτόν λιγότερο BDSMιτζή από οποιονδήποτε άλλον.

Το παράξενο είναι ότι οι 'πολέμιοι' της θεωρίας ότι κάνοντας BDSM παρεμβαίνεις στην 'ψυχή' του υποτακτικού ατόμου, είναι οι κλασικοί μπιχεβιοριστές (μικρός ορισμός του μπιχεβιορισμού για τις ανάγκες αυτού του ποστ: όλα είναι συμπεριφορά, 'ψυχή' δεν υπάρχει) . Αλλά βρίσκουν εδώ το 'μάστορά' τους: αν έχουν δίκιο, αλλάζοντας την συμπεριφορά του υποτακτικού ατόμου, αλλάζεις το 'είναι' του όσο πιο συντριπτικά γίνεται. Και σίγουρα, είτε λες εκπαίδευση, είτε dressage, είτε διάπλαση, μιλάς πάντα για αλλαγή συμπεριφοράς.

Δεν θέλω να μπω καθόλου σε αυτήν την διαμάχη, θέλω μόνο να τονίσω ότι με 'άβρεχτα πόδια' ψυχής ή 'ψυχής' δεν μπορείς να περάσεις την θάλασσα του BDSM. Αυτό πιστεύω πως αρκεί ως ερμηνεία των λεγομένων του MasterJp για την ψυχολογία.

Ομως αυτό δεν είναι ίδιον του BDSM, αλλά της επαφής μας με τους άλλους. Στο κάτω-κάτω, οι προθάλαμοι των «ψυ» δεν είναι γεμάτοι από ανθρώπους με BDSM σχέσεις, αλλά από ανθρώπους με βανίλα σχέσεις που κλάταραν. Και δεν είναι στατιστικό το ζήτημα.

Dream

ΥΓ. SM_Art_Lady, έχεις σκεφτεί ότι 10 λεπτά χουζούρι παραπάνω το πρωί θα σε προφύλασαν από ακραίες και εν πολλοίς αδόκιμες λεκτικές επιθέσεις σε 'σκληροδάγκωτες βανίλιες Μαδαγασκάρης':-; Ή ας πούμε ένα μασάζ ποδιών που θα κατεβάζει το αίμα από το κεφάλι στα πόδια, όταν διαβάζεις ποστ της Αστάρτη... Μια ιδέα λέω, όλο και κάποιος χαδιάρης του φόρουμ θα χαρεί να σε βοηθήσει στην υλοποίηση.

 

RE: RE: Εκπαίδευση σκλάβας.

Μπα ... μια Αστάρτη για πρωινό κάνει καλό στα νύχια μου...

Η μέρα μου, μου αρέσει να ξεκινάει με ένταση και κέφι για ζωή.
Το μασάζ το απολαμβάνω στο τέλος της ημέρας
Dream ...Μη βάζεις ιδέες στους χαδιάρηδες  
Πάντως ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σου !!
 

 

Πρώτη φορά είδα τόσους πολλούς users από την χαρά τους που επέστρεψα στο forum να ξερνούν. Περαστικά σας. Να είστε καλά.

Ας πάμε και στην ουσία:
«Λογάται καλύτερη εκπαίδευση αυτή που γίνεται με πρότυπα συμπεριφοράς ή με διδασκαλία;»
Αντιλαμβάνεστε τι θέλει να πει ο Σενέκας στο παρακάτω;

Ο δρόμος της με διδαχές μάθησης είναι εύκολος μεν, αλλά πιο κουραστικός για τα παιδιά, ενώ εκείνος της με τα παραδείγματα διδασκαλίας, είναι δύσκολος μεν αλλά και πιο αποτελεσματικός σε σχέση με τον πρώτο.

Ενθυμούμαι γλυκά και με θαυμασμό τους καθηγητές μου που εκτός της διδαχής του τρόπου λύσεως μιας εξίσωσης με διδάξανε τρόπους διάνοιξης δρόμων ζωής με πρότυπο την συμπεριφορά τους, την στάση τους. Ελπίζω πως τώρα που ξαναγυρνάω στα θρανία να έχω την μέγιστη χαρά να ανταμωθώ με τέτοιους ανθρώπους.

Κάποιοι αρκούνται στην απλή διδαχή. Κάποιοι χρειάζονται το ζωντανό παράδειγμα. Κατ’ εμέ το δεύτερο έρχεται πιο κοντά σε αυτό που εγώ θεωρώ ειλικρινές και άξιο της εμπιστοσύνης μου.

Χαίρομαι που κάποιοι χρησιμοποιούν και τους δύο τρόπους! Αλλά από αυτήν την διδαχή δια του πρότυπου πηγάζει και η συνεπαγωγή κυρίαρχος εκπαιδεύει για κυρίαρχο. Δεν υπάρχει άλλο χαρτί στο τραπέζι. Και σας λέγω πως είμαι μεγάλο χαρτόμουτρο  
Αφήνω κατά μέρος τα γούστα στο κρεβάτι και αν γουστάρω να φέρομαι ως σκλάβα στον σύντροφο μου γιατί τότε σίγουρα δεν μιλάμε για life-style αλλά για bed-style.

Λυπούμαι που διακρίνω εμπάθειες με τους vanilla λες και είναι μιάσματα της κοινωνίας. Τελικά ποιος έχει αρνητικές εμπειρίες στις σχέσεις του;

Δεν μίλησα για ανταγωνισμό και σίγουρα δεν μίλησα για εκθρόνιση του κυρίαρχου στοιχείου σε μια σχέση.
Θα μιλήσω με παράδειγμα  
Αν θαυμάζεις τον σύντροφο σου για τον χειρισμό ενός προβλήματος, θα θέλεις κάτι να πάρεις από αυτό. Μα η ψυχραιμία του θα είναι, μα η ταχύτητα επίλυσης του προβλήματος, κάτι. Κάτι παίρνουμε από αυτόν που έχουμε δίπλα μας. ΣΧΕΤΙΖΟΜΑΣΤΕ ΜΕ ΑΥΤΟΝ. Αυτό είναι η σχέση. Αν υπάρχει έστω και λίγη εξυπνάδα στο κεφαλάκι μας, παίρνουμε μόνο τα θετικά. Αν υπάρχει περισσότερη και από τα αρνητικά διδάσκεσαι(εξού και λέγω πως για μένα δεν υπάρχουν τραυματικές εμπειρίες)
Θετικά στοιχεία λοιπόν που αφομοιώνονται μέσω δικών μας διεργασιών με μαγιά κυρίαρχου. Αν κάποιος με μαγιά ψωμιού βγάζει τυρί… , ε, εδώ σηκώνω τα χέρια ψηλά! Αναλογιστείτε πόσα είδη ψωμιού υπάρχουν και πόσοι κυρίαρχοι μέσα σε αυτό το forum. Και όλοι διαφορετικοί μεταξύ τους  
Κανείς δεν μπορεί να γίνει ο άλλος. Θα έρθει όμως κοντά του. Όχι ανταγωνιστικά αλλά εις χάριν της σχέσεως των.

Θα ήταν ανόητο από μέρους μου να στέκομαι σε τεχνικές ικανότητες. Οι παρανυχίδες δεν με ενοχλούν αλλά η βιτρίνα των κόκκινων νυχιών.

Φιλικά
Αστάρτη

 

RE: RE: Εκπαίδευση σκλάβας.

Το θεμα ειναι οτι απο εκεινη την εποχη περασαν *την κοβει με μια ματια λιγο καλυτερα*, τελος παντων, ας πουμε Χ χρονια. Αυτο ηταν λοιπον? Ο.τι μαθαμε μαθαμε? Και μειναμε εκει στασιμοι? Και το χειροτερο ειναι οτι αγνοεις κατι βασικο.
Οι αξιοι εκεινοι ανθρωποι ηταν εντεταλμενοι να πραγματοποιησουν μια βασικη εκπαιδευση που αποσκοπουσε σε ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ αντικειμενο απο αυτο που μας απασχολει εδω. Και ως προς αυτην την κατευθυνση μια χαρα εκαναν την δουλεια τους. Ας μην το αναλυσω προς το παρον περισσοτερο.

Προσωπικα η εμπειρια μου λεει οτι στην πλειονοτητα ειναι vanilla αυτος/η που εχει εμπαθεια με vanilla και οχι ανθρωποι που εχουν προχωρησει στο θεμα προσδιορισμου των σχεσεων αντι να παραμενουν στασιμοι και να διαιωνιζουν "αλυτα" προβληματα της ζωης.
*σε αυτο το σημειο βαζει και ακουει Στρατο Διονυσιου*
Οσο για το δευτερο σκελος της προτασης τοποθετουμενο με μορφη ερωτησης σε παραπεμπω στα προαναφερομενα ασματα καθως και μυρια αλλα του ελληνικου ρεπερτοριου

Αν ειναι αυτα τα βασικα κριτηρια για την εδραιωση μιας σχεσης τοτε γιατι διαφωνεις με τον ορο vampirismo παραπανω. Τι συμβαινει αληθεια οταν αυτα παψουν να υφιστανται?
*τελειωνει ο Διονυσιου και ριχνει μια ματια στην vanilla διαφημηση στην TV*

Η χαρα της vanilla μιλαμε. Εχει να παρειιιι....πραματα και θαματα! Με βαση την θεωρια της βρισκεται στο καλυτερο περιβαλλον. Ελπιζει φυσικα αλλα και αυτο κατι ειναι.

Αυτο ξαναπες το. Εδω συμφωνουμε οτι η βιτρινα και οχι τα νυχια καθ'αυτα ειναι απο τις σημαντικες αξιες για μια βανιλλια σχεση. Οποιος καταλαβε, καταλαβε.

Καλωσορισες
Striker

 

Eγω τώρα , δεν μπορώ να κρατηθώ και θα το πω!

Επι της συγκεκριμένης και μονο διαφωνίας πολύ το αναλύουμε! Θεωρίες , θεωρίες θεωρίες...οποιος αισθανθει την ανάγκη την αιθσανεται , όποιος μπορέσει να το βρει...μεσα του το βρισκει...

Οπως όλα και αυτό ειναι χημεία....είναι πάθος ειναι βαθυτερη ανάγκη.

Οταν έρθει η στιγμή εκείνη, που θα συναντήσει η υποτακτική ΤΟΝ Κυρίαρχό της και Εκείνος θα τραβήξει το μαλλί της δυνατά και θα πλησιάσει τα χείλη Του τόσο κοντά στα δικά της και θα της δώσει απο εκεινη τη μοναδική θέση έξτασης, αδυναμίας και λαγνείας τις πρωτες οδηγίες, τότε θα νιώσει θα αισθανθεί τη Δυναμη που Εκεινος εχει την ικανότητα να εξασκεί επάνω της.
Τοτε θα νιώσει να μουδιάζει, θα υπακούσει τυφλά στις πρώτες μικρές εντολές Του, σχεδόν μηχανικά, σαν κατι - μια εσωτερική ανάγκη να την σπρωχνει.
Τότε ειναι που μπαινουν τα πρώτα θεμέλια... εκεινες οι μικρες αλησμόνητες πρωτες στιγμές που καθορίζουν την μετέπειτα πορεία...
Είναι "η πρώτη μερα στο σχολείο" και μετα ή θελεις σαν τρελλός να πας και την επομενη και την επόμενη ...ή δεν ξαναπάς ποτε...


Αυτα...διοτι απο θεωρία πήξαμε!
(με το μπαρδόν δηλαδή αλλα και μενα αν μου λεγανε ελα να σε εκπαιδευσω έτσι και ετσι και αλλιως.... θα ειχα 3000 περισσότερες ενστασεις απο την Astarty και απο όλες τις Ασταρτες του κόσμου μαζί!!!)

 

Είναι κρίμα ένα τόσο όμορφο θέμα να επισκιάζεται από την φιγούρα μιας προσωπικότητας . Δεν λέω το βάρος μια σκιάς δείχνει το βάθος και την πυκνότητα του ανθρώπου που τη φέρει . Άλλα προφανώς το θέμα αφορά την Εκπαίδευση μιας σκλάβας και όχι της Αστάρτης που το έχει δηλώσει ξεκάθαρά ότι δεν ανήκει σε αυτόν το ρόλο . Υπάρχει θέληση να ασχοληθούμε με το θέμα ;